Είπε πράγματι ο Θεός στον Αβραάμ “Θα ευλογήσω τους ευλογούντας σε και θα καταραστώ τους καταρωμένους σε”; (Γένεσις 12:3)
Συνάπτει ο Δημιουργός του Σύμπαντος “Διαθήκες”, και μάλιστα άνευ όρων (!) με “εκλεκτούς” λαούς;
Για να τελειώνουμε με την βλάσφημη μυθοπλασία της Εβραϊκής Τορά (Πεντάτευχος) και τις τραγικές συνέπειες που είχε και έχει η επιλεκτική προσκόλληση σε εδάφια αυτής, ως δήθεν Λόγου του Θεού, από Εβραίους και Χριστιανούς εδώ και 3500 χρόνια, αρκεί να κάνουμε μερικές απλές λογικές σκέψεις.
Ο Θεός, Δημιουργός του Σύμπαντος και όλων των έμβιων όντων, αν υποθέσουμε πως ήταν προσωπικός, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, δεν μπορεί να έχει τις ανθρώπινες αδυναμίες που του προσάπτονται από τα “ιερά” και συχνά βλάσφημα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, τα οποία έγραψαν άνθρωποι και τα αποκάλεσαν συλλήβδην “Λόγο του Θεού”.
Δεν μπορεί ο Θεός, αν υποθέσουμε πως ήταν προσωπικός, να φάσκει και να αντιφάσκει, συχνά αναιρώντας τον Εαυτό του.
Δεν μπορεί από τη μια να δίνει τις 10 Εντολές στον Μωυσή, μεταξύ των οποίων “Ου φονεύσεις”, “Ου κλέψεις”, Ουκ επιθυμήσεις όσα τω πλησίω σου εστί” και από την άλλη ο ίδιος Θεός να εξαπολύει τους Εβραίους να κλέψουν ξένη γη, να φονεύσουν κάθε ζωντανό ον επ’ αυτής, και να οικειοποιηθούν αυτά που δεν τους ανήκουν και για τα οποία δεν κοπίασαν. (Αριθμοί 33: 50-56, Ιησούς του Ναυή 24:13)
Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ο Θεός των Εβραίων (Ιεχωβάς) είναι ανθρωπόμορφος και ότι πράγματι συνήψε κάποια Διαθήκη με τον υποτιθέμενο “εκλεκτό λαό” του, οφείλουμε να δούμε μήπως η “Διαθήκη” αυτή έθετε και αυστηρούς όρους, και η μη τήρησή τους συνεπαγόταν κατάρες από τον Ιεχωβά, πολλές από τις οποίες ΔΥΣΤΥΧΩΣ φαίνεται να υλοποιήθηκαν ανά τους αιώνες;
Ποιες κατάρες; Ανατριχιάζει κανείς και που τις διαβάζει.
Δείτε αποσπάσματα από το Δευτερονόμιο που έγραψε ο Μωυσής γύρω στο 1400 π.Χ, και αναρωτηθείτε τίνος πνεύματος ήταν αυτές οι κατάρες.
Και εάν υπακούης επιμελώς εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, διά να προσέχης να κάμνης πάσας τας εντολάς αυτού, τας οποίας εγώ προστάζω εις σε σήμερον, θέλει σε υψώσει Κύριος ο Θεός σου υπεράνω πάντων των εθνών της γης· (…)
Αλλ’ εάν δεν υπακούσης εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, διά να προσέχης να εκτελής πάσας τας εντολάς αυτού και τα διατάγματα αυτού, τα οποία εγώ προστάζω εις σε σήμερον, πάσαι αι κατάραι αύται θέλουσιν ελθεί επί σε και θέλουσι σε ευρεί. (…)
Ο Κύριος θέλει σε κάμει να συντριφθής έμπροσθεν των εχθρών σου· (…) και θέλεις διασκορπισθή εις πάντα τα βασίλεια της γης. (…)
Και θέλουσιν ελθεί επί σε πάσαι αι κατάραι αύται, και θέλουσι σε καταδιώξει και σε ευρεί, εωσού εξολοθρευθής· διότι δεν υπήκουσας εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, διά να φυλάττης τας εντολάς αυτού και τα διατάγματα αυτού, τα οποία προσέταξεν εις σε. (…)
Και καθώς ο Κύριος ευφράνθη εις εσάς εις το να σας αγαθοποιή και να σας πληθύνη, ούτω θέλει ευφρανθή ο Κύριος εις εσάς εις το να σας εξαλείψη και να σας μηδενίση· και θέλετε αρπαχθή από της γης, όπου υπάγετε να κληρονομήσητε αυτήν. Και θέλει σε διασπείρει ο Κύριος εις πάντα τα έθνη, απ’ άκρου της γης έως άκρου της γης· (…)
Ούτοι είναι οι λόγοι της διαθήκης, την οποίαν προσέταξεν ο Κύριος εις τον Μωϋσήν να κάμη προς τους υιούς Ισραήλ εν τη γη Μωάβ· εκτός της διαθήκης, την οποίαν έκαμε προς αυτούς εν Χωρήβ. (…)
Φυλάττετε λοιπόν τους λόγους της διαθήκης ταύτης και εκτελείτε αυτούς, διά να ευημερήτε εις πάντα όσα πράττετε. (…)
Δια να εισέλθης εις την διαθήκην Κυρίου του Θεού σου και εις τας κατάρας αυτού, τα οποία Κύριος ο Θεός σου διατίθεται προς σε σήμερον·
δια να σε καταστήση σήμερον λαόν εις εαυτόν, και αυτός να είναι εις σε Θεός, καθώς είπε προς σε, και καθώς ώμοσε προς τους πατέρας σου, προς τον Αβραάμ, προς τον Ισαάκ και προς τον Ιακώβ. (…)
Και θέλουσιν ειπεί πάντα τα έθνη, Διά τι ο Κύριος έκαμεν ούτως εις την γην ταύτην; διά τι ο θυμός της μεγάλης ταύτης οργής;
Τότε θέλουσιν ειπεί, Διότι εγκατέλιπον την διαθήκην Κυρίου του Θεού των πατέρων αυτών, την οποίαν έκαμε προς αυτούς, ότε εξήγαγεν αυτούς εκ γης Αιγύπτου· (…)
Διαβάστε, αν το αντέχετε, ολόκληρα τα κεφάλαια 28 και 29 από το Δευτερονόμιο, και αναρωτηθείτε αν κάποιες από αυτές τις κατάρες του Μωυσή – διότι ο Μωυσής τις εκστόμισε και όχι ο Θεός – υλοποιήθηκαν.
Πώς, όμως, θα μπορούσε ο λαός του Ισραήλ να “λύσει” τον εαυτό του από τις κατάρες με τις οποίες τον έχουν “δέσει” οι προφήτες του και να απολαύσει διαρκή ειρήνη στη “Γη της Επαγγελίας”; Φυσικά όχι με τα όπλα και όχι με το χρήμα, όπως έχει προσπαθήσει μέχρι τώρα, αλλά με την τήρηση των όρων της Διαθήκης.
Περισσότερα για τις προφητείες θα βρείτε στο οικείο κεφάλαιο του βιβλίου μου “Φως στο Λαβύρινθο της Βίβλου”.
Tags: εκλεκτός λαός, Ισραήλ, Μωυσής, Παλαιά Διαθήκη, προφητείες
