Βρε τι μας βρήκε αλί και τρισαλί, με τση “δημοκρατίας” το βιολί! Ποιος το περίμενε να μας χορεύουν κάποιοι στο ταψί!
Τούτες τις ιστορικές για τη χώρα ημέρες, η Δημοκρατία, στην οποία, λέει, δεν υπάρχουν αδιέξοδα, κοιλοπονάει και ουδείς γνωρίζει τι καινούργιο τέρας θα γεννήσει και πόσο το τερατάκι της θα επιζήσει.
Οι απροκάλυπτα κομματικοποιημένοι δημοσιογράφοι είναι στις καλύτερές τους διότι έχουν άφθονο σπουδαιογελοίο, συχνά διουρητικό και ευκοίλιο, υλικό να παρουσιάσουν και δε μπορούν να συγκρατήσουν τα σάλια τους από την όρεξη που τους έχουν ανοίξει οι καυτές ειδήσεις. Πολύ περισσότερο, όταν έχουν στο πιάτο τους λαυράκι όπως η Χρυσή Αυγή που μπήκε στη ζωή μας ξαφνικά και μας διεγείρει χίλια δυο αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα, ώστε να μην πλήξουμε από τα μνημόνια που μας έπληξαν. Εγέρθητι, καλού κακού! Μιλάμε για μεγάααλο λαυράκι με τεράστια τηλεθέαση. Πολύ επικοινωνιακοί οι θυμωμένοι τύποι! Και καλά γυμνασμένοι, ε; Κάτσε καλά!
Το λοιπόν, σύντροφοι, περιμένουμε εναγωνίως τι θα μας ξημερώσει – άσπρη μέρα, πάντως, δε βλέπω να ξημερώνει – ενώ οι πιο πατριώτες από μας έχουμε χάσει ακόμη και τον ύπνο μας. Παιδίον ζωηρόν, γαρ, εγεννήθη ημίν, ονόματι Αλέξης Τσίπρας, αντιπρόεδρος, λέει, της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, μιας Αριστεράς που δε γνωρίζει κι ούτε θέλει να μάθει τι ποιεί η Δεξιά της, το οποίο έχει σκορπίσει το φόβο και τον τρόμο στους τραπεζίτες που απειλεί να τους πάρει ακόμη και τα σώβρακα!
Άσχετο: Θυμάστε που στα Δεκεμβριανά του 2008 την τιμητική τους στους εμπρησμούς είχαν οι τράπεζες; Έτυχε εκείνα τα Χριστούγεννα του τρόμου να βρεθώ στη Λάρισα και δεν είχε μείνει ούτε μία τράπεζα άκαυτη. Τώρα θα μου πεις όλοι είχαμε κακές παρέες στη νεαρή μας ηλικία και ουδείς σώος τας φρένας ανάμεσά μας.
Οι περισσότεροι, λίγο πολύ, κάπου χάνουμε, κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι δε μπορούμε να συνεννοηθούμε και να φροντίσουμε τα του οίκου μας. Βλέπετε, ο κοινός νους που θα μας επέτρεπε τη συνεννόηση και τη σύγκλιση απόψεων είναι είδος υπό εξαφάνιση, κάτι σαν την Καρέτα-Καρέτα…
Εκείνο που έλεγαν οι παλιοί, «έλα στα λογικά σου», δε λέγεται πια, διότι κάθε κομματάρχης έχει τα δικά του παράλογα “λογικά”: αριστερά, δεξιά, ακροαριστερά, ακροδεξιά και όλα τα ενδιάμεσα. Εξ ου και το “δημοκρατικό” χάος που απολαμβάνουμε ματώνοντας.
Του κοινού νου, λοιπόν, εκλείψαντος, πάσα “δημοκρατική” συνεννόηση αδύνατη, διότι, όπως λέει το τραγούδι, άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη!
Κατά τ’ άλλα, εγώ έχω πολύ χαρεί που μπήκε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή και αστέρες του θεάτρου όπως η Ελένη Γερασιμίδου και ο Παύλος Χαϊκάλης.
Έεεχει να πέσει γέλιο, παίδες, όταν με το καλό ανοίξει το Κυνοβούλιο! Τους πληρώνεις ακριβά και παντοιοτρόπως, αλλά τουλάχιστον σε διασκεδάζουν οι βολευτές μας.
Tags: Αλέξης Τσίπρας, διερευνητικές εντολές, Ευρωπαϊκή Αριστερά, Χρυσή Αυγή
