Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Εκκλησία, που τον μεν Μαμμωνά λάτρευσε σφόδρα, τον Θεό δε βλασφήμησε και βλασφημεί καθημερινά με τα ανίερα έργα της, δεν είναι άλλη από τη μεγάλη πόρνη της Αποκάλυψης. Τα πολλά σχόλια για το ποιόν της περιττεύουν διότι από τους καρπούς που παράγει εγνωρίσαμεν αυτή.
Μετέρχεται παντός ανίερου μέσου (π.χ. μίσθωση ακινήτων της σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, τζόγος στο χρηματιστήριο, εξαπάτηση πιστών με δήθεν θαυματουργικά αντικείμενα και λείψανα, εξαναγκασμός γερόντων σε δωρεές με υποσχέσεις μιας θέσης στον παράδεισο, κλπ.) προκειμένου να θησαυρίσει θησαυρούς επί της γης. Το όποιο φιλανθρωπικό έργο κάνει, διαθέτοντας ένα μικρό μέρος από τους θησαυρούς της, δεν την εξαγνίζει. Βλέπετε ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα…
Η Εκκλησία, πτωχεύσασα προ πολλού από πνευματικούς θησαυρούς, διαιωνίζει την ύπαρξή της χάρη στον πλούτο που έχει συσσωρεύσει. Οι σκοτεινές διασυνδέσεις της με μεγαλοδικηγόρους και μεγαλοπαράγοντες της πλουτοκρατίας που λυμαίνεται την Ελλάδα την είχαν θέσει στο απυρόβλητο, αλλά έρχεται η ώρα να πληρώσει κι αυτή και να πονέσει. Δια τούτο μέγας αναβρασμός επικρατεί στους κόλπους της.
«Διότι αληθιναί και δίκαιαι είναι αι κρίσεις αυτού· διότι έκρινε την πόρνην την μεγάλην, ήτις έφθειρε την γην με την πορνείαν αυτής, και εξεδίκησεν εκ της χειρός αυτής το αίμα των δούλων αυτού.» (Αποκάλυψις Ιωάννου 19:2)
Δείτε εδώ την “ακτινογραφία” της εκκλησιαστικής περιουσίας.
