Στρος Καν: «Όταν λέω, υπερβάλλοντας, ότι όταν ήρθε το ΔΝΤ (στην Ελλάδα) κλείσαμε το θέμα σε 15 ημέρες, το κλείσαμε σε 15 ημέρες διότι δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό (…) Αλλά από την αρχή (ο Παπανδρέου) με είχε πάρει πολύ νωρίς τηλέφωνο. Με είχε πάρει από το μήνα Νοέμβριο – Δεκέμβριο του 2009, λέγοντάς μου ότι χρειαζόμαστε βοήθεια. Και είναι αλήθεια ότι είχε συνειδητοποιήσει πως είχε ανάγκη από βοήθεια.» (politis-gr)
Δεν μάθαμε φυσικά κάτι το οποίο δεν υποψιαζόμασταν. Απλά επιβεβαιώθηκε εκείνο που ψυχανεμιζόμασταν, λόγω σοβαρών ενδείξεων, από το στόμα του λύκου, δηλαδή τον Στρος Καν!
Ε, και λοιπόν; Τι έγινε τώρα που επιβεβαιώθηκε η προμελετημένη προδοσία του πρωθυπουργού μας; Τίποτα, βρε! Μην ανησυχείτε! Ο ελληνικός λαός έχει πάθει ανοσία στα κυβερνητικά και πολιτικά σοκ και δεν ιδρώνει τ’ αυτί του. Τόσα και τόσα παραμύθια έχουμε καταπιεί χωρίς ν’ ανοίξει μύτη… Τι νομίζετε; Τυχαία φέρουμε τον τιμητικό τίτλο του ραγιά; Δε νομίζω! Άλλωστε πολλοί πρασινοβολεμένοι (οι κακές γλώσσες λένε ότι οργιάζουν οι προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ) θα πουν «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Αφού ήταν για τη σωτηρία της πατρίδας, συγχωρείται ακόμη και η προδοσία του λαού!
Τι περιμένατε, δηλαδή, εσείς οι ρομαντικοί; Ότι θα έβγαιναν σήμερα στους δρόμους κάποιες χιλιάδες αηδιασμένων και αγανακτισμένων πολιτών να ζητήσουν την παραίτηση της κυβέρνησης λόγω προδοσίας; Εδώ τόσα και τόσα έχουμε καταπιεί, σ’ αυτό θα κολλήσουμε;
Ας είναι καλά ο “Κανένας”! Ποιος “Κανένας”; Εκείνος που φέρνουν πρώτο οι δημοσκοπήσεις, ντε! Οι Έλληνες προτιμούν τον “Κανένα”, διότι απλά δεν έχουν άποψη. Βλέπετε, για να έχεις άποψη πρέπει να έχεις μάθει να σκέπτεσαι και να κρίσεις, ώστε να μπορείς να προτείνεις και να αγωνίζεσαι για ρεαλιστικές λύσεις εξόδου από την κρίση. Αλλά για τη νοητική αποχαύνωσή μας έχουν φροντίσει μεθοδικά η θρησκεία, τα πολιτικά κόμματα, οι ποδοσφαιρικές ομάδες, και φυσικά η τηλεόραση…
Να μας ζήσει, λοιπόν, ο “Κανένας” και το πολιτικό Τίποτα! Και περιμένοντας τον “Κανένα”, ας τρώμε τις καρπαζιές μας από τον ΓΑΠ κι ας λέμε κι ευχαριστώ που μας σώζει. Διότι αν είναι να σε ξεκάνει ένας Παπανδρέου, θεία είναι η δάφνη. Άλλωστε τι μας συμβαίνει που δεν το αξίζουμε;
Tags: ΑΣΕΠ, ΓΑΠ, Γιώργος Παπανδρέου, ΔΝΤ, Στρος Καν
