Αυτός ήταν ο προβληματισμός του Αρχιεπισκόπου στη συνέντευξη που έδωσε χθες βράδυ στους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη, στο MEGA..jpg)
Σωστά προβληματίζεστε με το ερώτημα αυτό, κύριε Ιερώνυμε. Προφανώς κάποια φωνή μέσα σας, η φωνή του εσωτερικού ανθρώπου ή πνεύματος, σας λέει ότι δεν είστε στο σωστό δρόμο. Αλλιώς δεν θα εκφράζατε δημόσια ένα τέτοιο ερώτημα που μπορεί να κλονίσει την πίστη του ποιμνίου σας. Διότι αν ο Αρχιεπίσκοπος δεν είναι σίγουρος για το δρόμο που έχει πάρει η Εκκλησία, αν δεν είναι ο τσοπάνης των προβάτων σίγουρος για το πού οδηγεί και πώς οδηγεί το κοπάδι, τότε κινδυνεύει να οδηγήσει το ποίμνιο στο γκρεμό. Και στο γκρεμό το έχετε ήδη οδηγήσει, κύριε Ιερώνυμε.
Ομολογώ ότι παρόλα όσα σας έχω “ψάλλει” κατά καιρούς – βλέπετε καθείς εφ’ ω ετάχθη – σας βρίσκω ένα συμπαθητικό και καλοπροαίρετο άνθρωπο, ήρεμο και χαμηλών τόνων. Όμως αυτό δεν φτάνει για να σας κάνει έναν καλό Αρχιεπίσκοπο. Θα έλεγα ότι είναι και αρνητικό στοιχείο, διότι σας εμποδίζει να ελέγξετε τους υψηλά ιστάμενους επίορκους πολιτικούς και όχι μόνο, όπως οφείλατε να κάνετε.
Είναι προφανές ότι δε γνωρίζετε το ρόλο σας. Αλλά κι αν ακόμη τον γνωρίζατε, δεν θα μπορούσατε να λειτουργήσετε σωστά αφού είστε εγκλωβισμένος μέσα σ’ έναν κοσμικό θρησκευτικό οργανισμό-μαμούθ μιας αποστάτισσας Εκκλησίας. Σωστά η ψυχή σας ποθεί τον άνεμο της ελευθερίας, της ελευθερίας του πνεύματος, μιας ελευθερίας, όμως, που αλίμονο εσείς οι ίδιοι στερείτε από τους πιστούς σας που έχετε εγκλωβίσει σ’ έναν σκληρό δογματισμό και μια νεκρή τυπολατρία.
Όχι, κύριε Ιερώνυμε, η Εκκλησία δεν βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Το μαρτυρεί η ηθική εξαχρείωση της κοινωνίας, το επιβεβαιώνει η διαφθορά που έχει γίνει θεσμός σε τούτη τη χώρα, το μαρτυρεί η εγκληματικότητα που έχει πάρει διαστάσεις πανεθνικής λαίλαπας. Το μαρτυρεί η χρεοκοπία της δημοκρατίας και οι τεράστιες ανισότητες που υποθάλπει, το μαρτυρεί η λεηλασία του λαού από τη διεφθαρμένη πολιτικοοικονομική νομενκλατούρα, μια αδίστακτη συμμορία με την οποία η Εκκλησία είναι θανάσιμα εναγκαλισμένη και ως εκ τούτου δε μπορεί ούτε θέλει να ελέγξει. Τέλος το μαρτυρούν τα σκάνδαλα, οικονομικά και ηθικά, μέσα στους κόλπους της ίδιας της Εκκλησίας και η προσκόλλησή της στο Μαμμωνά.
Όλα όσα σας προανέφερα, και άλλα που παρέλειψα ων ουκ έστιν αριθμός ούτε τέλος, είναι ο σάπιος καρπός του άρρωστου ελληνικού δένδρου, και επιβεβαιώνουν περίτρανα ότι η Εκκλησία, το υποτιθέμενο άλας της γης, έχασε την αλμυρότητά του και δε μπορεί πια ν’ αλατίσει και να συντηρήσει την κοινωνία. Ο λόγος που εκφωνούν οι ιερείς και οι ιεράρχες στις εκκλησίες στερείται του χρίσματος του Αγίου Πνεύματος και ως εκ τούτου δεν μπορεί να διαπεράσει την ψυχή των ακροατών σας και να ελέγξει νεφρούς και καρδίας ώστε να τους οδηγήσει σε μετάνοια και ανάνηψη.
Αντί για φως του κόσμου, γίνατε σκοτάδι βαθύ, πράγμα που επιβεβαιώνεται και από το μαύρο ράσο που φοράτε και τις μακριές γενειάδες με τις οποίες κρύβετε το πρόσωπό σας. Δεν έχετε ακούσει που ο λαός λέει ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά; Μα ούτε τα γένια κάνουν τον παπά…
Αν ξαναρχόταν ο Χριστός στη γη θα σας απεύθυνε ατέλειωτα ουαί, πολύ βαρύτερα από εκείνα που είχε απευθύνει στους Γραμματείς και στους Φαρισαίους κατά τη διάρκεια της τριετούς διακονίας του στη γη. Εκείνο που σας αρμόζει καλύτερα είναι: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, διότι κλείνετε την βασιλεία των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφήνετε να εισέλθουν.» (Κατά Ματθαίον 23:14) Εσείς βέβαια δεν θα τον αναγωρίζατε ως απεσταλμένο και προφήτη του Θεού, όπως δεν τον αναγώρισαν και οι Φαρισαίοι της εποχής του.
Έχω κι άλλα να σας γράψω με αφορμή τη συνέντευξή σας στο MEGA, αλλά θα σας αφιερώσω χωριστές αναρτήσεις για να είναι μικρές και εύληπτες. Πιστέψτε με όμως, δεν χαίρομαι που σας στενοχωρώ. Απεναντίας μάλιστα, λυπάμαι πολύ. Όμως, επαναλαμβάνω, καθείς εφ’ ω ετάχθη…
Θα θυμάστε φαντάζομαι τη σχετική ρήση του Αποστόλου Παύλου:
«Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός δια να καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξέλεξεν ο Θεός, και τα μη όντα, δια να καταργήση τα όντα, δια να μη καυχηθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού.» (Α´ Κορινθίους 1: 27-29)
