Παρά λίγο να ξεχάσω ν’ απαθανατίσω σε τούτο το ιστολόγιο το δοξαστικό πρόλογο που απηύθυνε ο Πρωθυπουργός σ’ εμάς τον “κυρίαρχο” λαό από το “ιερό” βήμα της Βουλής, τη Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010, όντας μάλιστα και εκτός θέματος. Ως γνωστόν ο σκοπός της εν λόγω συνεδρίασης ήταν η Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως για την παραχώρηση δυνατότητας απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας καθώς και δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε αλλοδαπούς, αλλά και εν γένει, τη μεταναστευτική πολιτική της χώρας. Αυτά τα ζητήματα προφανώς κρίνονται ως σοβαρότερα και πιο επείγοντα από τα οικονομικά!
Για τούτο το λόγο οι εκκρεμότητες αυτές πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν άμεσα, ώστε να προκάνουμε τις επόμενες εκλογές για τους άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η οποία επίσης πρέπει να μεταμορφωθεί-παραμορφωθεί(;) “καλλικρατικώς”, αφού αυτό προστάζουν οι εξ’ αποδώ αφέντες μας για διευκόλυνση στενότερης επιτήρησης και όχι μόνο… Θα έχει μεγάλη πλάκα καθώς οι πολίτες θα ψάχνουν να ξαναβρούν το χαμένο τους μπούσουλα. Ίσως σκέφτηκαν οι κυβερνώντες, “αφού τώρα τελευταία προσέρχονται στις κάλπες όλο και λιγότεροι γηγενείς, πρέπει να βρούμε τρόπο ώστε να τους αντικαταστήσουμε με πρόθυμους ψηφοφόρους που θα τρέχουν ασθμαίνοντας στην κάλπη για να ψηφίσουν εμάς τους ευεργέτες τους.” Να δω Αλβανό Δήμαρχο και τι στον κόσμο!
Ας δούμε όμως τα κυριότερα σημεία του δοξαστικού, τα οποία πρέπει ν’ αξιολογηθούν σε αντιπαράθεση με τα φορολογικά μέτρα που εξήγγειλε χθες ο Υπουργός Οικονομικών κύριος Γ. Παπακωνσταντίνου για να καταλάβει κανείς την αξία τους. (Δείτε και εδώ.)
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινώντας τη σημερινή συζήτηση θέλω εξ αρχής να εξάρω ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Οι Έλληνες αποδείξαμε και σήμερα ότι είμαστε ενωμένοι απέναντι σε μία μείζονα απειλή.»
Ξαναδιαβάστε το κείμενο παρακαλώ για να το εμπεδώσετε καλά: εμείς οι Έλληνες, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που είχαν βγει στους δρόμους σήμερα συμμετέχοντας στην 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ, και μάλιστα κάτω από εντελώς αντίξοες καιρικές συνθήκες, όπως κι εκείνων που θα κατέβουν σε περισσότερες 24ωρες μέσα στις επόμενες εβδομάδες, είμαστε, λέει, ενωμένοι απέναντι σε μια μείζονα απειλή! Έτσι είπε ο κύριος Παπανδρέου, μόνο που έκανε λάθος ως προς τη προέλευση της απειλής, που δεν είναι άλλη από τον ίδιο, την κυβέρνησή του και όλο το αμετανόητο σινάφι της διαπλεκόμενης πλουτοκρατίας και των τεσσάρων εξουσιών.
«Μία κρίση που προκλήθηκε από αλόγιστες, αδιαφανείς και ιδιοτελείς πολιτικές.»
Καλά το είπες, Πρόεδρε! (Συγνώμη και για τον ενικό, αλλά μεταξύ “συντρόφων” επιβάλλεται). Όντως, λοιπόν, η κρίση προκλήθηκε από αλόγιστες, αδιαφανείς και ιδιοτελείς πολιτικές. Ποιων όμως; Των εξωγήινων; Τις πολιτικές αυτές ποιοι τις εφάρμοσαν; Πού είναι τώρα; Μπήκε κανένας φυλακή και δεν το πήραμε χαμπάρι; Φοβάμαι ότι το σινάφι σας θα συνεχίσει ν’ αλωνίζει εφόσον διατηρείτε σε ισχύ τον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών και ασυλίας βουλευτών. Εμείς ο λαός, όμως, τι φταίμε να πληρώνουμε και να ματώνουμε για τις αμαρτίες της διεφθαρμένης ηγεσίας; Θα μου πεις έτσι πάντα γινόταν, ώστε να επαληθεύεται το διαχρονικό αξίωμα, «βόηθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω.»!
«Είναι αισιόδοξο για την πατρίδα μας ότι οι πολίτες αποδεικνύουν για άλλη μία φορά την ωριμότητά τους, αναλαμβάνοντας τη δική τους ευθύνη για το ξεπέρασμα αυτής της κρίσης.»
Ποια ωριμότητα; Ποια ευθύνη; Τώρα δεν είπες ότι την κρίση την προκάλεσαν οι αλόγιστες, αδιαφανείς και ιδιοτελείς πολιτικές; Γιατί λοιπόν θα πρέπει ν’ αναλάβουν οι αθώοι την ευθύνη; Είναι άραγε ένδειξη ευθύνης και ωριμότητας να ματώνεις για τα κλεμμένα άλλων; Ραγιαδισμός λέγεται αυτό! Άλλωστε, “ανάγκα και θεοί πείθονται”… Τι να κάνουμε; Οι εποχές των επαναστάσεων πέρασαν ανεπιστρεπτί λόγω της καταναλωτικής και της αισθησιακής αποχαύνωσης που η διεφθαρμένη άρχουσα τάξη επέβαλε στους πολίτες για να κοιμάται ήσυχα…
«Πρέπει όλοι να τους πούμε ένα μπράβο γι’ αυτή τη γενναιότητα, για την κοινωνικά υπεύθυνη στάση τους.»
Άσε το γλείψιμο, Πρόεδρε! Σε παρακαλώ μη με ερεθίζεις και παρεκτρέπομαι. Σταμάτα πια τα επικοινωνιακά τρικ, η προεκλογική περίοδος έχει τελειώσει. Δε μασάμε! Ποια “γενναιότητα” πρόλαβες και είδες; Ποια υπευθυνότητα; Άκουσες κανένα δημόσιο υπάλληλο να λέει “ευχαριστώ” που του κόβεις τα επιδόματα; Μήπως άκουσες καμιά γυναίκα να λέει “ευχαριστώ” που θα πάρει σύνταξη στα 65; Μήπως άκουσες κανένα μεροκαματιάρη να λέει ευχαριστώ που του φούσκωσες κι άλλο τη βενζίνη και το σκέπτεται να λύσει το χειρόφρενο; Είπαμε να μας δουλεύεις, άλλωστε η πολιτική είναι η τέχνη της υποκρισίας, αλλά όχι και τόσο απροκάλυπτα! Έλεος!
«Οι σκληρά εργαζόμενοι πολίτες δοκιμάζονται από την κρίση. Τους διαβεβαιώ πως η Κυβέρνηση αυτή δεν ξεχνά ούτε λεπτό αυτό το γεγονός. Σε κάθε μας πράξη, σε κάθε μας βήμα αναζητούμε την πιο δίκαιη λύση έχοντας στην καρδιά των επιλογών μας, το συμφέρον του μέσου πολίτη, των ασθενέστερων στρωμάτων της μεσαίας τάξης.»
Ωχ, τι τα ήθελες αυτά κύριε Πρωθυπουργέ; Στου κρεμασμένου το σπίτι δε μιλάνε για σκοινί, λέει η παροιμία. Διάβασες το προηγούμενο άρθρο μου για να καταλάβεις πόσο “δίκαιες” θεωρούμε τις λύσεις σας; Έλα τώρα ντε, που κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις πόσο χαϊδεύουν τα μέτρα σας τους υψηλόμισθους και μεγαλοεπιχειρηματίες! Τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή του 40% δεν τολμήσατε να τον αγγίξετε, και βάλατε μικρομεσαίους μισθωτούς και συνταξιούχους να μην έχουν βραδιάς ύπνο από την αγωνία τους να σας μαζέψουν αποδείξεις για να μην τους πάρετε τη μπουκιά από το στόμα…
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πατριωτισμός σήμερα σημαίνει να βάλουμε όλοι πλάτη για να βγούμε από την κρίση που απειλεί τη χώρα μας. Να βάλουν ακόμα περισσότερο πλάτη, αυτοί που μπορούν να προσφέρουν και περισσότερα.»
Κλίνατε επί δεξιά, εμπρός μαρς! Ώστε πατριωτισμός σημαίνει να πληρώνει ο αθώος τις ρεμούλες της κλεπτοκρατίας, ε; Ωραία αντίληψη έχεις Πρόεδρε περί κοινωνικής δικαιοσύνης! Δυστυχώς, όμως, μια ζωή αυτό κάνουμε. Μια ζωή βάζουμε πλάτη ώστε να μη λείψει τίποτα στους γαλαζοαίματους της φαυλοδημοκρατίας μας. Μια ζωή στη λιτότητα μας κρατάτε και μια ζωή μας τάζετε ότι θα ξημερώσει, ενώ ο ήλιος δεν βγαίνει ποτέ πάνω από τον ορίζοντα, κάτι σαν τον ημιανατέλλοντα και μηδέποτε ανατείλαντα ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Βλέπεις τα πάντα είναι συμβολικά…
Ώστε να βάλουμε όλοι πλάτη, ε; Μα τι πλάτη να βάλει ο συνταξιούχος των 80, 85 και 90 ετών που τρέμει να βγει η ψυχή του; Τι πλάτη να βάλει, που έτσι κι αρρωστήσει δεν τον φτάνουν δέκα συντάξεις για τα φακελάκια των γιατρών και τις αποκλειστικές; Τι πλάτη να βάλει και τι περιθώριο του απομένει για να χαρεί κι αυτός μια ξένοιαστη ζωή χωρίς να μαδάει την μαργαρίτα για να δει αν πρέπει ή δεν πρέπει ν’ αγοράσει ένα έξτρα γιαουρτάκι; Και βέβαια δεν είδαμε να βάζουν περισσότερη πλάτη, δηλαδή πλάτη που θα τους έκανε να ματώσουν, οι τα πολλά έχοντες και κατέχοντες… (Πω πω, ακούγομαι σαν την Αλέκα και τον Αλέξη τώρα!)
«Ζητούμε το αυτονόητο, να συμβάλουμε ισότιμα όλοι στην προσπάθεια αυτή που κάνουμε για να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη και να δείξουμε το πατριωτικό καθήκον της καταπολέμησης φαινομένων, όπως είναι της φοροδιαφυγής. Αποτελεί μάστιγα κοινωνικής αδικίας σε βάρος όσων εργάζονται σκληρά και είναι συνεπείς φορολογούμενοι.»
Δεν είδαμε, κύριε Παπανδρέου, καμία ισότιμη συμβολή με την αύξηση του φόρου κατανάλωσης της βενζίνης. Και ποια μάχη κατά της φοροδιαφυγής να δώσει ο μισθωτός και ο συνταξιούχος που δε μπορεί να κρύψει ούτε ευρώ; Τι φταίει αυτός για τους κηφήνες που φοροδιαφεύγουν και που εσείς που έχετε το τιμόνι του κράτους θα έπρεπε να έχετε τους μηχανισμούς να τους συλλαμβάνετε; Τι φταίει για τον διεφθαρμένο εφοριακό που τα παίρνει για να καλύψει μεγάλους φοροκλέφτες; Τι φταίει για το μεγαλογιατρό που αρνείται να του δώσει απόδειξη για το φακελάκι που απαίτησε, αλλά που φοβάται να τον αποκαλύψει διότι τον έχει ανάγκη;
«Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι ο δημόσιος λειτουργός απαιτείται να δώσει πρώτος το παράδειγμα, από τον πολιτικό μέχρι τον δημόσιο υπάλληλο.»
Έεετσι μπράβο, Πρόεδρε! Δώστε πρώτοι εσείς το παράδειγμα, ντε! Σταματήστε τις προκλητικές σπατάλες! Δε μας δείξατε ακόμη τα μέτρα που θα πάρουν οι τριακόσιοι βουλευτές κατά του εαυτού τους ώστε να βάλουν κι αυτοί πλάτη για να σωθεί η χώρα. Δε φαντάζομαι οι 300 να μη διακατέχονται από άφθονο πατριωτισμό. Αλίμονο, τι εθνοπατέρες θα ήταν; Αλήθεια, πόσο θα περικόψουν τους προκλητικά παχυλούς μισθούς και τα επιδόματά τους οι βολευτές; Μας τρώει η αγωνία. Άργησαν πολύ. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει από τον περασμένο Οκτώβρη, μόλις ορκίστηκε η σοσιαλιστική κυβέρνηση σωτηρίας, ώστε να μας δώσετε το καλό παράδειγμα, ντε!
Και δε φαντάζομαι να έχουν το θράσος να πληρωθούν έξτρα για τις Εξεταστικές Επιτροπές στις οποίες συμμετέχουν διερευνώντας δήθεν τα σκάνδαλα, για να μας ρίξουν ακόμη μια φορά στάχτη στα μάτια. Κάτι άκουσα ότι θα μας κοστίσουν 1,5 εκατομμύριο ευρώ, κι έχω χάσει τον ύπνο μου. Και μια που τόφερε η κουβέντα, γιατί δεν βγάζετε και τις δαπάνες της Βουλής σε δημόσια διαβούλευση; Δεν πρέπει να ξέρουμε πόσο μας στοιχίζει η φαυλοδημοκρατία που μας βούλιαξε;
«Καλώ, λοιπόν, όλους να συναισθανθούν τις υποχρεώσεις τους. Ή αλλάζουμε όλοι ή βουλιάζουμε όλοι. Και το δεύτερο δεν θα το επιτρέψουμε. Ξέρουμε ότι η δύναμή μας είναι η στήριξη και συμμετοχή των πολιτών.»
Λοιπόν, κι εγώ με τη σειρά μου καλώ την Κυβέρνηση και τους 300 της Βουλής να συναισθανθούν πρώτοι εκείνοι, όχι απλά τις υποχρεώσεις τους, αλλά και τις ευθύνες που έχουν διαχρονικά για το κατάντημα της χώρας. Ή αλλάζετε ή θα μας βουλιάξετε! Κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών εδώ και τώρα! Κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών σήμερα, χτες! Να μπουν κάποιοι φυλακή, κι άλλοι να επιστρέψουν τα κλεμμένα ή να τους γίνει κατάσχεση κινητών και ακινήτων.
Αν δε γίνουν αυτά πρωτίστως, μην περιμένετε στήριξη και συμμετοχή. Σας προειδοποίησα, και αμαρτίαν ουκ έχω! Όσο για το «βουλιάζουμε όλοι», ε αυτό είναι σχήμα λόγου βέβαια! Οι επαγγελματίες της πολιτικής και η διαπλεκόμενη πλουτοκρατία δε βουλιάζει ποτέ! Έχουν κάνει τη μπάζα τους μέχρι δεκάτης γενεάς και δεν ιδρώνει τ’ αυτί τους από κρίση και χρεοκοπίες. Αλίμονο στη φτωχολογιά…
Τώρα σε ποιον τα λέω όλα αυτά; Μ’ ακούει κανείς; Με λαμβάνει κανείς υπόψη του; Ε, δεν τρέφω τέτοιες ψευδαισθήσεις! Απλά γράφω διότι αυτό είναι το φάρμακό μου για να μην εκραγώ με όσα συμβαίνουν στο διαφθορείο η Ελλάς. Το γράψιμο είναι ένα είδος αυτοθεραπείας για μένα. Να, δηλαδή νιώθω ότι προσφέρω κάτι χρήσιμο, κι αυτό δίνει νόημα στη ζωή μου. Είναι η εκδήλωση του δικού μου πατριωτισμού, που δεν ικανοποιείται απλά με τη συγκέντρωση αποδείξεων.
Κάθε τόσο, λοιπόν, βάζω νοερά απέναντί μου κάποιο δημόσιο πρόσωπο, που κατά τη γνώμη μου παρεκτρέπεται και βλάπτει το κοινό συμφέρον, και του τα ψέλνω. Κι αν δεν το κάνω δε μπορώ να κοιμηθώ. Ένα περίεργο πράγμα! Το ίδιο κάνουν φαντάζομαι κι άλλοι ρομαντικοί και αιθεροβάμονες μπλόγκερς, όσοι δηλαδή δεν κυνηγάνε τα κλικ για να μαζέψουν διαφημίσεις. Άλλωστε αυτή είναι και η πεμπτουσία της φαυλοδημοκρατίας μας. Να σε αφήνουν να εκτονώνεσαι περνώντας τους γενεές δεκατέσσερις, ενώ για την εξουσία πέεερα βρέχει!
Καλό ξημέρωμα, πατριώτες! Και… βάλτε πλάτη γιατί χανόμαστε! Άλλωστε τα υποζύγια αυτό το υψηλό καθήκον έχουν. Εδώ που τα λέμε, στην κρίσιμη κατάσταση που βρισκόμαστε, δεν έχουμε και άλλες επιλογές παρά να κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία…
At last! O νέος πατριωτισμός είναι εδώ!
Βάλτε όλοι πλάτη για να μη χαθούμε,
Φέρτε τις αποδείξεις σας με το κιλό,
Από τη φοβερή την κρίση μπας και βγούμε!
Αφού απ’ το κουτόχορτο έχουμε πρασινίσει,
Τα μέτρα να στηρίξουμε ειν’ επιτακτικό,
Αν θέλουμε ο ήλιος της Ελλάδας να γυρίσει.
Σκύψτε την πλάτη σας τα βάρη να σηκώσετε,
Κι όλες τις αμαρτίες που η “Δημοκρατία” σας φορτώνει…
Για τις ρεμούλες άλλων ευχαρίστως πρέπει να πληρώσετε!
Κι αν αρνηθείτε, τι ψυχή μωρέ θα παραδώσετε;
