Ας είναι αναπαυμένη η ψυχή σας, ξεπερνώντας γρήγορα το σοκ του άδικου, αιφνίδιου, βίαιου και επώδυνου αποχωρισμού της από το νεανικό της σώμα. Όσο για τους στυγερούς δολοφόνους σας, αυτούς θα τους περιποιηθεί καταλλήλως η Θεία Δίκη, είτε τους συλλάβουν είτε όχι.
Δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω την οδύνη μου για τον άδικο και τόσο πρόωρο χαμό των δύο παλικαριών. Η οργή μου ξεχειλίζει, αλλά μπορεί η οργή να επαναφέρει το Γιώργο και τον Ιωάννη στη ζωή;
Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να παρηγορήσει κανείς τους χαροκαμένους γονείς και τ’ αδέλφια των αδικοχαμένων παλικαριών; Αδύνατο! Δεν υπάρχουν ούτε λέξεις ούτε πράξεις ικανές ν’ απαλύνουν τον πόνο τους. Και πώς είναι δυνατό να μην αναζητήσει κανείς τους ηθικούς αυτουργούς της στυγερής διπλής δολοφονίας για να τους απευθύνει τα πιο αμείλικτα ουαί; Τους ηθικούς αυτουργούς, λοιπόν, θα κατακεραυνώσω κι εγώ, είτε βρίσκονται στη ζωή είτε όχι. Είτε βρίσκονται εντός των συνόρων είτε όχι.
Η κοινωνία είναι ένας αγρός, και όταν ο αγρός μείνει χέρσος, δηλαδή ακαλλιέργητος, εκεί φυτρώνουν εκτός από αγριολούλουδα, δηλητηριώδη χόρτα, τσουκνίδες και γαϊδουράγκαθα. Και ποιοι είναι υπεύθυνοι για να καλλιεργούν τον αγρό και να ρίχνουν τα κατάλληλα ζιζανιοκτόνα, φυτεύοντας στη θέση τους λουλούδια και καρποφόρα δένδρα; Μα προφανώς οι κυβερνήσεις μας.
Δυστυχώς, όμως, τις τελευταίες τρεις δεκαετίες ο ελληνικός αγρός έπηξε από αγκάθια και τριβόλια, κάτω από τα απαθή βλέμματα εκείνων που είναι εντεταλμένοι να κρατάνε τον αγρό καθαρό από ζιζάνια. Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί της προχθεσινής δολοφονίας των δύο παλικαριών στου Ρέντη, καθώς και όλων των άλλων που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από αιμοδιψείς εγκληματίες τα τελευταία τριάντα χρόνια. Αυτούς καταγγέλλω και αυτοί ας όψονται, διότι με πράξεις και παραλείψεις, και κυρίως με τον προκλητικό τους βίο και πολιτεία, άφησαν την Ελλάδα να γίνει πραγματική ζούγκλα, άντρο ληστών, δολοφόνων, και πάσης φύσεως κακοποιών.
Και αντί οι τριακόσιοι του Κοινοβουλίου να κηρύξουν την 1η Μαρτίου ημέρα εθνικού πένθους, αντί να διαθέσουν από ένα μισθό για τις οικογένειες των αδικοχαμένων αστυνομικών, μπας και ξεπλύνουν τις ενοχές τους, τι έκαναν; Ενός λεπτού σιγή μπροστά σε άδεια έδρανα!
«Ο πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος μιλώντας στο Κοινοβούλιο εξέφρασε τη συντριβή του για την απώλεια των δύο νέων παιδιών και υπογράμμισε την εκτίμηση της βουλής προς όλους τους αστυνομικούς, που καθημερινά θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Η Βουλή μετά από πρόταση του κ. Πετσάλνικου τήρησε ενός λεπτού σιγή αποδίδοντας ελάχιστο φόρο τιμής στους δύο αστυνομικούς.» (πηγή)
Οποία υποκρισία καλοβολεμένων επαγγελματιών της πολιτικής! Προφανώς δεν αισθάνονται καμία ευθύνη για τις δολοφονίες, όπως άλλωστε δε νιώθουν καμία ευθύνη για την οικονομική και ηθική χρεοκοπία της Ελλάδας. Πάντα φταίει κάποιος άλλος! Αναρωτιέμαι: μέχρι πότε θα τους ανέχεται ο ελληνικός λαός;
«Σκεφτείτε να ήταν ανάποδα τα πράγματα και ο αστυνομικός, κάτω από την πίεση, να είχε πυροβολήσει πρώτος, τι θα είχε γίνει τώρα και πολύ περισσότερο τι θα γινόταν αύριο. Λες και πρέπει να πονάμε περισσότερο τα παιδιά τα μεν από τα παιδιά τα άλλα. Τα ένστολα παιδιά πρέπει να εισπράττουν περισσότερη τρυφερότητα και ευγνωμοσύνη που, για ένα χιλιάρικο που τους δίνετε, αυτά τα παιδιά είναι καθημερινώς μπροστά στον κίνδυνο. Παιδιά που φίλησαν τη γυναίκα τους και το παιδί τους και σήμερα το βράδυ δεν θα γυρίσουν πίσω», είπε ο Γιώργος Καρατζαφέρης στη Βουλή.
Κάποιος άλλος αναρωτιέται πώς δεν κάηκε η Αθήνα από έκρηξη οργής, όπως είχε καεί το Δεκέμβριο του 2008… Τέτοια ώρα τέτοια λόγια!
Μήπως, όμως, είναι ψέματα; Η πικρή εμπειρία μας λέει ότι είναι πέρα για πέρα αλήθεια. Θ’ αφήσουμε, λοιπόν, σαν κοινωνία να συνεχίζεται αυτός ο εγκληματικός ρατσισμός εναντίον των αστυνομικών;
Tags: Γ. Καρατζαφέρης, Γεώργιος Σκυλογιάννης, Ιωάννης Ευαγγελινέλης, Φ. Πετσάλνικος
