Γράμμα-εξομολόγηση του Μίμη Ανδρουλάκη στο "σκεπτόμενο πατριώτη"

“Αγαπητέ” Μίμη Ανδρουλάκη,

Κατ’ αρχήν δεν κατάλαβα σε ποιους “πατριώτες” απευθύνεσαι με το κυριακάτικο άρθρο σου, αφού το πολιτικό σόι σου, υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας, έχει δαιμονοποιήσει την έννοια του έθνους και του πατριωτισμού, ταυτίζοντας τους πατριώτες με φασίστες. Ξαφνικά, κρίσης δοθείσης, ο αρχηγός σας και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, George Papandreou, θυμήθηκε την πατρίδα και τον πατριωτισμό, προκαλώντας σε όσους σκεπτόμενους τον ακούνε θυμηδία.

Πάμε πάρα κάτω. Παρόλο ότι εσύ μπορεί να μην συμπεριλαμβάνεις την πυγολαμπίδα στους σκεπτόμενους πατριώτες, όπως τους εννοείς, διάβασα την αναλυτική εξομολόγηση (κήρυγμα) στο γράμμα που απευθύνεις στο σκεπτόμενο πατριώτη.

Ομολογουμένως κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια, διότι το μακροσκελές κείμενό σου ήταν ανιαρό και κουραστικό, όπως συνήθως είναι τα κείμενα καιροσκόπων (αμπελο)φιλοσόφων σαν και του λόγου σου, και συχνά εις μάτην προσπαθούσα να καταλάβω πού το πήγαινες. Μου έδωσες πάντως την εντύπωση ότι “βαράς το σαμάρι για ν’ ακούσει ο γάιδαρος”, δηλαδή η κυβέρνηση, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΦΑΚ, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και όσοι διαμαρτύρονται στους δρόμους.

Κατ’ αρχήν θέλω να σε ρωτήσω, και απάντησε στον εαυτό σου με το χέρι στην καρδιά: Εσύ τι προσφέρεις στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για να σε πληρώνουμε χοντρά από το υστέρημά μας; Από το 2004 που μπήκες στη Βουλή με το ΠΑΦΑΚ, που παλιότερα εξόρκιζες, έχεις γράψει οκτώ βιβλία. Πού βρήκες το χρόνο; Γι΄ αυτό σε πληρώνει ο ελληνικός λαός ως εκπρόσωπό του ή για να μάχεσαι εντός και εκτός Βουλής υπερασπιζόμενος τα δίκαιά του;

Και μη μου πεις ότι και άλλοι ακολουθούν τα επαγγέλματά τους παράλληλα με το βΟλευτιλίκι, διότι θα σου απαντήσω ότι ένας συγγραφέας που φιλοσοφεί, και θέλει να μεταδώσει τις ιδέες του, πρέπει να διαφέρει από το συρμό, και πρωτίστως να διδάσκει με το ζωντανό του παράδειγμα. Άλλωστε, και οι άλλοι κακώς ασκούν παράλληλα το επάγγελμά τους και εμφανίζονται στη Βουλή μόνο όταν είναι να ψηφίσουν ως άλογα πρόβατα “ναι σε όλα” ή “όχι σε όλα”, ανάλογα με το τι τους υπαγορεύει ο κομματάρχης τους. Και αυτή την πρακτική έπρεπε να έχεις κατακεραυνώσει. Αν το βΟλευτιλίκι είναι πάρεργο που δε χρειάζεται και πολλή απασχόληση, τότε κακώς σας πληρώνουμε πλουσιοπάροχα. Ένα φιλοδώρημα χαμηλόμισθων έπρεπε να σας δίνουμε.

Εσύ, όμως, Μίμη Ανδρουλάκη, είσαι σκεπτόμενος πατριώτης; Νομίζεις ότι είσαι άξιος του μισθού σου; Τότε που υπέγραψες με τα τσαρούχια το Μνημόνιο εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και εξαθλίωσης του λαού, το είχες διαβάσει προηγουμένως; Είχες προβληματιστεί και στοχαστεί δεόντως επ’ αυτού; Μπάαα! Ούτε ήξερες τι υπέγραφες! Θυμάμαι τη δουλικότητα που επέδειξες και το γλείψιμο που έκανες με χαζοχαρούμενο ύφος προς τον τότε διευθυντή του ΔΝΤ, Στρος Καν, όταν είχε επισκεφτεί τη Βουλή το Δεκέμβριο του 2010, και σε οικτίρω. Κρίμα βρε Μίμη! Συγγραφέας και κόλακας δεν πάει, βρε άνθρωπε! Άσε που δυσφήμισες και την Αρχαία Ελλάδα, διαδίδοντας ταπεινωτικές πληροφορίες από το βήμα της Βουλής…

Δεκ. 2010

Μου θύμισε την παροιμία: «Πάρτον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου…» Παρατηρήστε πώς σταυρώνει τα χέρια του. Σημαδιακό, ε;

Λοιπόν, Μίμη, όταν υπέγραφες όλα τα κατάπτυστα νομοσχέδια φτωχοποίησης και εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, είχες σκεφτεί προηγουμένως τις ολέθριες συνέπειες για την κοινωνική συνοχή και την επιβίωση μισθωτών και συνταξιούχων; Είχες άραγε σκεφτεί και είχες καταλήξει με το χέρι στην καρδιά ότι τα δυσβάστακτα χαράτσια ήταν απαραίτητα μέτρα “σωτηρίας” για τους Έλληνες και μονόδρομος;

Μα αν είναι έτσι, τότε τι γυρεύεις από το σκεπτόμενο πατριώτη; Συνέχιζε να υπογράφεις φονικά νομοσχέδια και άσε τις επιστολές προς πατριώτες! Κι ας είναι καλά η κυβέρνηση του ΠΑΦΑΚ που σκέπτεται πριν από μας για μας και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του σοσιαληστρικού κόμματός σας που λέει “ναι σε όλα” για το καλό μας. Τι προς ημάς, λοιπόν; Υμείς όψεσθε!

Αλήθεια, τι περιμένεις να κάνει ο σκεπτόμενος πατριώτης που θα διαβάσει το ανιαρό και μακροσκελές γράμμα που του απευθύνεις; Είμαι σίγουρη ότι ούτε συ ξέρεις τι θέλεις. Μήπως περιμένεις να πάψει να διαδηλώνει στους δρόμους για την κατάφωρη αδικία να πληρώνει αυτός για τα κλεμμένα των λαμογιών και την κακοδιαχείριση διεφθαρμένων και ανίκανων κυβερνήσεων; Μήπως περιμένεις να λύσει αυτός τα προβλήματα της Ευρωζώνης και να υποκαταστήσει την έλλειψη ικανής ηγεσίας;

Ομολογείς ότι «αν δεν υπάρξουν αντισταθμιστικές νομισματικές και επενδυτικές “ενέσεις” στην ελληνική οικονομία από την πλευρά της ευρωζώνης, θα συνεχίζεται η βύθισή της (slow motion) σε μια μακροχρόνια ύφεση, το σπιράλ ύφεσης – χρέους – ανεργίας θα κλιμακώνεται επικίνδυνα και θα αντιστέκεται σε οποιεσδήποτε διαδοχικές “αναδιαρθρώσεις” του χρέους», αλλά δεν παραιτείσαι από την Κ.Ο. του ΠΑΦΑΚ που υπογράφει τα νομοσχέδια που διαιωνίζουν το φαύλο κύκλο ύφεσης-χρέους-ανεργίας. Ή μήπως έχεις την ψευδαίσθηση ότι αν δοθούν στην Ελλάδα χρήματα για δημόσιες επενδύσεις δεν θα καταλήξει το μεγαλύτερο μέρος τους στις τσέπες των λαμογιών που μας κυβερνάνε και της παρέας τους, όπως έγινε και στο παρελθόν με τα πλουσιοπάροχα πακέτα Ντελόρ, Σαντέρ και δε συμμαζεύεται;

Και τι περιμένεις να κάνει ο σκεπτόμενος πατριώτης για να σταματήσει αυτό το φαύλο κύκλο της ύφεσης και εξαθλίωσης; Χαρακίρι στην Ακρόπολη; Ή να κάνει ντου στη Βουλή και να μη μείνει κολυμπηθρόξυλο;
Ομολογείς ότι «Η χώρα κινδυνεύει να συρθεί σε μια τυφλή, άμορφη αυτοκαταστροφική εμφύλια διαμάχη», αλλά δεν παραιτείσαι από το βολευτικό σου αξίωμα, νίπτοντας τας χείρας σου από του αίματος αθώων. Ένας ακόμη εκβιασμός για πειθαναγκασμό των πολιτών…

Είπες ότι «Είναι αδιανόητο εμείς οι Έλληνες να δεχθούμε παθητικά ή αυτοκαταστροφικά να περάσουν πάνω από τα κεφάλια μας, ερήμην μας, αποφάσεις που θα κρίνουν το μέλλον της χώρας μας για μια ολόκληρη γενιά.»
Μα αυτό έκανε μέχρι τώρα η κυβέρνηση εθνικής συμφοράς του GAP! Δέχτηκε παθητικά να περάσουν πάνω από το κεφάλι του ελληνικού λαού αποφάσεις της Τρόικας που βυθίζουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση μια ολόκληρη γενιά, ίσως και δύο γενιές.

Ζητάς ιστορικό εθνικό και κοινωνικό συμβιβασμό σε τι; Να συμβιβαστεί ο σκεπτόμενος πολίτης με την οικονομική του εξαθλίωση για χάρη της σάπιας πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας των κλεπτοκρατών;

Μας είπες ότι «Ο Πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της ευθύνης των ιστορικών αποφάσεων ολομόναχη μια κυβέρνηση, πάνω σε κινούμενη άμμο, βαλλόμενη πανταχόθεν, με το πιστόλι στον κρόταφο από τους δανειστές για να κρατήσει τον “αναπνευστήρα” της εκάστοτε δόσης.»

Πολύ αργά το κατάλαβε ο Πρωθυπουργός, αν το κατάλαβε! Τότε που αλαζονικά όργωνε Ευρώπη και Αμερική δυσφημώντας τους Έλληνες ως διεφθαρμένους και μηδενίζοντας το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης, κομπάζοντας ότι μας έσωσε από τη χρεοκοπία με το πιστόλι της Τρόικας στο τραπέζι, μπορούσε να σηκώσει το βάρος; Τότε που όλοι εσείς στην Κ.Ο. του ΠΑΦΑΚ υπογράψατε το μνημόνιο της εσχάτης προδοσίας μπορούσατε να σηκώσετε το βάρος μόνοι σας; Γιατί δεν ζητήσατε δημοψήφισμα από τον ελληνικό λαό πριν το κάνετε;

Όμως η μάσκα σου, μεταλλαγμένε Μίμη Ανδρουλάκη, έπεσε όταν είπες: «Τα συνδικάτα δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τις γενικές αντιμνημονιακές καταγγελίες, αλλά αντίθετα πρέπει να εκπροσωπήσουν πειστικά τα συμφέροντα του κόσμου της μισθωτής εργασίας στον αναγκαίο ισόρροπο εθνικό και κοινωνικό συμβιβασμό, να επιβάλουν τη γλώσσα του “κοινωνικού συμβολαίου” στη συμφωνημένη προσαρμογή και διάσωση της χώρας και να εξασφαλίσουν δεσμευτικά το ταξικό μέρισμα από τη σωτηρία και ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.»

Λυπάμαι, πρώην αντιστασιακέ Ανδρουλάκη, για το κατάντημά σου… Εσύ ήσουνα που πήρες μέρος στην αντιδικτατορική αντίσταση και διώχθηκες από τη Χούντα; Εσύ, που τώρα υπηρετείς μια άλλη πολύ πιο βάρβαρη χούντα, μπροστά στην οποία η τότε χούντα των συνταγματαρχών φαντάζει αγγελικά πλασμένη; Διότι οι συνταγματάρχες ούτε καν διανοήθηκαν να κόψουν στο ήμισυ μισθούς και συντάξεις!

Φοβάσαι ότι «οι εκλογές σε αυτή την ευαίσθητη συγκυρία είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε παρατεταμένη αστάθεια, σε γενίκευση του χάους και της διοικητικής κατάρρευσης, σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, σε αναλώσιμες κυβερνήσεις ολίγων μηνών και θα ενισχύσουν την ισχυρή τάση στους εταίρους να εγκαταλειφθεί η Ελλάδα σε καραντίνα προς τη χρεωκοπία και την έξοδό της από το ευρώ», και καλά κάνεις. Όμως οι φόβοι σου επιβεβαιώνουν αυτό που λέω χρόνια τώρα ότι η Δημοκρατία είναι το απόλυτο αδιέξοδο. Κι ας λέτε ότι στη Δημοκρατία, τάχα, δεν υπάρχουν αδιέξοδα… Και σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι η Δημοκρατία δεν είναι το απόλυτο αδιέξοδο, οι Έλληνες είναι ανώριμοι και ανάξιοι να τη διαχειριστούν επωφελώς.

Και τελειώνεις λέγοντας «Ωστόσο αυτό που προέχει είναι να κρατήσουμε το κεφάλι της Ελλάδας έξω από το νερό “μ’ ό,τι υπάρχει” διαθέσιμο “και βλέπουμε”, με την ενεργοποίηση όλων των πατριωτικών δημιουργικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας.»

Μα αυτό που υπάρχει διαθέσιμο, Μίμη Ανδρουλάκη, είναι πολιτικά μπάζα και σκουπίδια. Μπορείς να χτίσεις υγιές οικοδόμημα με σάπια υλικά; Η νοοτροπία του «και βλέπουμε» είναι αυτή που μας έφτασε στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία που βιώνουμε. Το να κρατιέται προσωρινά η Ελλάδα με το κεφάλι πάνω από το νερό, όπως έγινε τα τελευταία δύο χρόνια, εκλιπαρώντας κάθε δυο μήνες για τη δόση της, σαν άλλος ναρκομανής, οδηγεί με νομοτελειακή ακρίβεια σε εθνική συμφορά.

Μίμη Ανδρουλάκη, από τα λεγόμενά σου είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν σ’ ενδιαφέρει να σώσεις την Ελλάδα και τους Έλληνες αλλά το ΠΑΦΑΚ και τον αρχηγό του και φίλο σου. Θα μου πεις τι καλύτερο θα περίμενε κανείς από έναν ιδεολογικό γυρολόγο και πολιτικό τυχοδιώκτη;

Και η επιστολή – ευαγγελικό κήρυγμα – του Μίμη τελειώνει ταπεινά ως εξής:

«Μ’ αυτή την αναλυτική εξομολόγηση σκεπτόμενε πατριώτη ήθελα να σε βάλω σε σκέψεις. Κράτα ό,τι εσύ κρίνεις. “Όλο τον κόσμο να ρωτάς, τη γνώμη σου ακολούθα”, λέμε στην Κρήτη. Σ’ αποχαιρετώ με την ευαγγελική ρήση: Γρηγορείτε, ποτέ δεν ξέρετε ούτε τη μέρα ούτε την ώρα!»

Μην ανησυχείς περί αυτού, Μίμη Ανδρουλάκη. Οι περισσότεροι πολίτες που βρίσκονται στους δρόμους τη γνώμη τους ακολουθούν, γνώμη που διαμορφώνεται από το ένστικτο επιβίωσης και το αίσθημα δικαίου. Κάτι τους λέει ότι το προδοτικό ΠΑΦΑΚ πρέπει να πεταχτεί στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας… Η συνείδησή τους τους λέει ότι αυτοί που κατέκλεψαν και συνεχίζουν και τώρα να ρημάζουν την Ελλάδα πρέπει να διωχτούν, να καταδικαστούν και να επιστρέψουν τα κλεμμένα.

Τώρα, όσο για το ευαγγελικό γρηγορείτε, θα έπρεπε να μας εξηγήσεις πώς εννοείς την εγρήγορση. Παθητικότητα ή αντίσταση; Μοιρολατρία ή αγώνα;
Εσύ, by the way, πώς γρηγορείς; Έβγαλες τις καταθέσεις σου στην Ελβετία μαζί με τους συντρόφους σου στο ΠΑΦΑΚ; Ετοίμασες τις βαλίτσες σου; Απολαμβάνεις την κρίση ως ευκαιρία που σου γεννάει ιδέες για το επόμενο βιβλίο;

Να μια ιδέα: Μετά από το βλάσφημο “‘Μ’ εις τη νιοστή”, γιατί δεν γράφεις βιβλίο με τίτλο “Σοσιαλιστική βαρβαρότητα εις τη νιοστή”; Θα γίνει best seller οπωσδήποτε. Τολμάς να προδώσεις το φίλο και ευεργέτη σου, τον Τζέφρυ, για χάρη μιας συγγραφικής επιτυχίας;

Και για να μην ξεχνιόμαστε, δείτε μερικά από τα “κατορθώματα” του Τζέφρυ Παπανδρέου εδώ.