Γρηγόρη, ήσουν συγκλονιστικός! Έχεις πάθος, έχεις μεγαλείο ψυχής, είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ, είσαι αληθινός! Τα είπες όλα μέσα σε δώδεκα λεπτά! Είχες κι άλλα να πεις, χωρίς αμφιβολία εξίσου σημαντικά, αλλά δεν σου δόθηκε ο χρόνος. Τι κρίμα και “δημοκρατικό” έγκλημα! Το video με την ομιλία σου είναι εγχειρίδιο εθνικής αυτογνωσίας, μια ακτινογραφία της εφιαλτικής ελληνικής πραγματικότητας. Συγχρόνως είναι ένα εγερτήριο σάλπισμα που κεντρίζει συνειδήσεις. Φρονώ ότι θα ήταν χρήσιμο να διανεμηθεί σε σχολεία και πανεπιστήμια της χώρας, μπας και αφυπνιστούν οι νέοι της Ελλάδας και πιάσουν δουλειά για να σαρώσουν ως ορμητικό ποτάμι την κόπρο του Αυγείου που απειλεί να θάψει τη χώρα και το μέλλον τους!
Γρηγόρη, είσαι η φωνή της συλλογικής συνείδησης! Είμαι σίγουρη ότι άγγιξες τις καρδιές όλων όσων σε άκουσαν χτες τα μεσάνυχτα, και δεν μιλάω φυσικά για τα άδεια έδρανα των βολευτών. Ακούγοντάς σε συγκινήθηκα, ένιωσα ρίγος, και συγχρόνως ένιωσα απέραντη θλίψη γι’ αυτό που είμαστε, αυτό που τόσο γλαφυρά φωτογράφησες, αυτό που προσπαθούμε να ξεχάσουμε προσποιούμενοι ότι είναι απλά ένα εφιαλτικό όνειρο – την ασχήμια μας, την τρισαθλιότητά μας, την εθνική μας ντροπή, τον κακό μας εαυτό και τον κακό μας τον καιρό… Καλώ τους bloggers να αναρτήσουν το video της ομιλίας σου στα ιστολόγιά τους, χωρίς ενδοιασμό ότι τάχα θα προδώσουν την κομματική τους ταυτότητα. (Αυτές οι κομματικές ταυτότητες μας φάγανε…)
Γρηγόρη, με τη στεντόρεια φωνή σου, περιέγραψες τόσο ζωντανά όλα εκείνα που προσπαθώ χρόνια τώρα να πω μέσα από τα άρθρα και τα βιβλία μου. Από μια άποψη, ένιωσα ανακούφιση που γνώρισα καλύτερα ποιος είσαι. Νιώθω να φεύγει από πάνω μου λίγο από το φορτίο που οικειοθελώς επωμίστηκα, αγωνιζόμενη μοναχικά ως μια ακόμη φωνή βοώσης εν τη ελληνική ερήμω, «είτε ακούσωσι είτε απειθήσωσι»… Αφού αγωνίζεσαι με τόσο πάθος εσύ – και παρακαλώ μην το εκλάβεις ως κολακεία αφού δεν σε ξέρω – τώρα δεν θα νιώθω ενοχές που δεν προφταίνω να πω όλα όσα πρέπει να καταγγελθούν, και ούτε θ’ ανησυχώ αν με διαβάζει κανείς από εκείνους στους οποίους απευθύνομαι. Με παρηγορεί που ακούνε εσένα από το βήμα της Βουλής, κι ας είναι άδεια τα έδρανα. Αργά ή γρήγορα θ’ αναγκαστούν να σε ακούσουν, Γρηγόρη Ψαριανέ, κι αυτό με παρηγορεί και με ανακουφίζει, ανοίγοντας συγχρόνως στην ψυχή μου μια αμυδρή χαραμάδα ελπίδας.
Γρηγόρη προχώρα, η Ελλάδα σε χρειάζεται, οι αδικημένοι Έλληνες θέλουν κάπου ν’ ακουμπήσουν. Ψάχνουν για κάποιον που με τον πύρινο λόγο του θα κατασυντρίψει σαν σφύρα την πώρωση εκείνων που βύθισαν την Ελλάδα στη δύσοσμη κοπριά και το απέραντο σκοτάδι. Μην αποκάμεις και μη δειλιάσεις, σε παρακαλώ. Μην πεις ότι κανείς δεν συγκινείται με αυτά που λες. Ο λόγος σου έχει δύναμη, είναι εμπνευσμένος, βγαίνει από την ψυχή σου, και δεν θα γυρίσει πίσω άδειος. Ο σπόρος που σπέρνεις θα φυτρώσει στις συνειδήσεις πολλών και θα φέρει οπωσδήποτε καρπό, στον καιρό του, φυσικά.
Γρηγόρη Ψαριανέ, μη φοβηθείς, συνέχισε να σφυροκοπάς με τη φωνή της αλήθειας τους πωρωμένους, όπου κι αν βρίσκονται. Σε τούτη την κρίσιμη του έθνους καμπή, είτε το συνειδητοποιείς είτε όχι, έχεις σημαντικό ρόλο να παίξεις για να κάνεις τη διαφορά. Μην πεις «είμαι μικρός και άσημος». Έχεις δυνατό πνεύμα, οξύτατο νου, και αγάπη στην ψυχή, κι αυτό σε κάνει μεγάλο! Μόνο πρόσεχε στο δρόμο να μην υπερηφανευτείς. Μείνε ταπεινός για να είσαι δυνατός. Μείνε αληθινός για να μην παραδοθείς σε αδόκιμο νου, όπως οι υποκριτές κυβερνώντες. Μείνε ανυστερόβουλος για να μη διαφθαρείς. Μείνε ΑΝΘΡΩΠΟΣ για να κοκκινίζουν όταν σε βλέπουν τα ανθρωποειδή.
Για να σε ενθαρρύνω, θα σου θυμίσω ένα εδάφιο από τη Βίβλο, που απευθύνεται και σε σένα διότι η αλήθεια είναι διαχρονική και δεν προσωποποιείται:
«Βλέπετε γὰρ τὴν κλῆσιν ὑμῶν, ἀδελφοί, ὅτι οὐ πολλοὶ σοφοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοί, οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς• ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ θεός, ἵνα καταισχύνῃ τοὺς σοφούς, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ θεός, ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά, καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ θεός, τὰ μὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ.» (Α´ Κορινθίους 1: 26-28)
Σ’ ευχαριστώ, Γρηγόρη Ψαριανέ! Καλή δύναμη!
Παραθέτω ολόκληρο το κείμενο της φλογερής ομιλίας του ανεξάρτητου Βουλευτή:
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ: «Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Βουλευτές, ήρθα κατευθείαν στη Βουλή σήμερα το απόγευμα από τη Φλώρινα, όπου μίλησα με πάρα πολλούς ανθρώπους της Φλώρινας, των Γρεβενών, της Κοζάνης, του Αμύνταιου και τις γύρω περιοχές. Όλοι με τραβούσαν και με ρωτούσαν «τι κάνετε εσείς εκεί κάτω;». Και εγώ τους έλεγα: «Όταν λέτε, εμείς εκεί κάτω, τι εννοείτε; Έχετε εδώ Βουλευτές δικούς σας, τους ρωτάτε τι κάνουν οι Βουλευτές σας, της Φλώρινας, των Γρεβενών, της Κοζάνης, του Ηρακλείου, του Κιλκίς, της Κεφαλονιάς, της Σάμου, για σας; Όπου πηγαίνω με τραβολογάνε και μου λένε “τι κάνετε εσείς εκεί κάτω”;
Τι κάνουμε εμείς εδώ κάτω; Ποιοι; Εμείς που κυβερνάμε; Οι τριακόσιοι; Αυτοί οι τριακόσιοι που τα φάγαμε μαζί με τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και μαζί με όλο τον λαό που έφαγε και τρώει με χρυσά κουτάλια;
Όταν με ρωτούν, τι μπορώ να τους απαντήσω, μπορείτε να μου πείτε, αγαπητοί τριακόσιοι, που είμαστε εδώ μέσα στην Αίθουσα μόνο έξι; Μπορείτε να μου πείτε τι να λέω σ’ αυτούς τους ανθρώπους, όχι στη Σταδίου και την Ερμού, που το ένα στα τρία μαγαζιά είναι κλειστό, που έπαιρναν τερατώδη ποσά για αέρα και για ενοίκια σε κεντρικά μαγαζιά στην Αιόλου και την Αθηνάς, στη Πεσμαζόγλου και τη Σταδίου και τώρα σε παρακαλούν και σε «κυνηγούν» με το δίκαννο για να πάρεις το μαγαζί χωρίς εγγυήσεις, χωρίς αέρα κ.λπ. Ποιος να πάει μαγαζί για να δουλέψει και να κάνει τι; Τι να πουλήσει; Τι να μεταποιήσει; Τι να εμπορευτεί;
Πείτε μου τι να λέω σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Εγώ τι κάνω μαζί σας εδώ; Τι συζητάμε, τι νομοθετούμε, τι αποφασίζουμε; Έναν Προϋπολογισμό μαϊμού για μια ακόμα φορά, που δεν θα εφαρμοστεί, δεν θα πετύχει, που είναι εκτός τόπου και χρόνου, έναν Προϋπολογισμό που τον καταλαβαίνεις ότι είναι μαϊμού γιατί, αν του πετάξεις μία μπανάνα, την πιάνει στον αέρα;
Τι να ψηφίσουμε από αυτό τον Προϋπολογισμό, ένα Προϋπολογισμό που θα προϋπολογίζει πόσα μαγαζιά ακόμη θα κλείσουν, πόσες μικρομεσαίες ακόμα επιχειρήσεις θα κλείσουν, πόσα ελληνικά προϊόντα δεν υπάρχουν στις ευρωπαϊκές αγορές; Πού είναι τα ελληνικά κρασιά, τα ελληνικά λάδια, τα τυριά, τα γάλατα;
Πόσο κάνει το τυρί στην Ελλάδα; Πόσο κάνει στην Αυστρία ή στη Γερμανία που παίρνουν τριπλάσιους μισθούς και η τιμή είναι στο ένα τρίτο; Πόσο κάνει το γάλα εδώ και πόσο κάνει στην Τσεχία, στην Ιρλανδία, στην Αγγλία που οι μισθοί είναι διπλάσιοι και τριπλάσιοι και το γάλα, το ψωμί, τα βασικά προϊόντα είναι στο ένα τρίτο;
Τι να συζητήσουμε; Ποιον Προϋπολογισμό να συζητήσουμε; Ποιανού πράγματος; Πόσοι ακόμα θα φάμε; Τώρα που μιλάμε εδώ και τώρα που ο κόσμος είναι αγανακτισμένος, απεγνωσμένος, οργισμένος μέχρι αηδίας, κάποιοι ακόμα τρώνε και τρώνε χοντρά γιατί ακόμα και ως στοίχημα έχουν ποντάρει ότι θα φαλιρίσουμε. Θα τα βγάλουν και από το στοίχημα. Έχουν επενδύσει σ’ αυτό, στην πτώχευση που οι ίδιοι οργάνωσαν. Είναι οι «αρχιτέκτονες» της πτώχευσης και θα κονομήσουν και από το στοίχημα που έχουν βάλει ότι θα πτωχεύσουμε, ότι θα βαρέσουμε διάλυση.
Έχουμε βαρέσει διάλυση, αγαπητοί λίγοι συνάδελφοι που είστε εδώ και αγαπητοί τηλεθεατές. Είμαστε η χώρα που κάναμε απογραφή για να δούμε πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν θέλω να προσβάλω τη Μογγολία, το Ουζμπεκιστάν, την Ουγκάντα, τη Σιέρα Λεόνε, αλλά άμα ρωτήσεις έναν Πρωθυπουργό σε μια οποιαδήποτε χώρα, στο Λεσότο πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, θα σου πει 32.812 αμέσως. Εμείς κάναμε απογραφή και δεν τους έχουμε βρει.
Μιλάμε για τεράστιες δημόσιες δαπάνες. Τι δημόσιες δαπάνες; Σε τσέπες, σε “μαύρες τρύπες”.
Έχουμε τεράστιες δημόσιες δαπάνες, ένα τεράστιο κράτος, τερατωδώς τεράστιο με απίστευτες δημόσιες δαπάνες χωρίς να έχουμε νοσοκομεία, χωρίς να έχουμε σχολεία, μ’ αυτά τα πανεπιστήμια που έχουμε, μ’ αυτές τις υπηρεσίες που έχουμε, με τα τρένα που έχουμε λιγότερα και από την εποχή του Τρικούπη. Στη Φλώρινα, στην Πελοπόννησο; Οι γραμμές της Πελοποννήσου που υπήρχαν δεν υπάρχουν, δεν κυκλοφορούν. Δεν υπάρχουν τρένα, δεν έχουμε σιδηροδρομικό δίκτυο. Έχουμε μία γραμμή κεντρική και δύο-τρία άλλα παρακλάδια, έναν οδοντωτό και το τελεφερίκ του Λυκαβηττού σε μία χώρα που θα έπρεπε να έχει ένα άρτιο ή τουλάχιστον ένα στοιχειωδώς ανεκτό σιδηροδρομικό δίκτυο.
Φάγαμε τα λεφτά των επιδοτήσεων, των επιχορηγήσεων, τα ΕΣΠΑ, τα πακέτα Ντελόρ, τα φάγαμε όλα χωρίς να κάνουμε παραγωγικές δραστηριότητες, χωρίς να επενδύσουμε πουθενά, ούτε στα λιμάνια μας, ούτε στα αεροδρόμιά μας, ούτε στις στέρνες μας, ούτε στα ποτάμια μας, πουθενά.
Αυτά πρέπει να καταλογιστούν, πρέπει να ειπωθούν εδώ πέρα και πρέπει όλοι οι Βουλευτές να υπογράψουμε ένα σύμφωνο αποδοχής της ελάχιστης απαίτησης του λαού ότι δεχόμαστε την αυτόματη άρση της ασυλίας μας για οποιονδήποτε διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα, αυτομάτως οποιοσδήποτε να ελέγχει τους λογαριασμούς και τις καταθέσεις οποιουδήποτε κρατικού λειτουργού διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα. Να το ψηφίσουμε αυτό εδώ μέσα, να καταργήσουμε στην επόμενη Αναθεωρητική Βουλή που συμφώνησαν ο Πρωθυπουργός με τον κ. Σαμαρά… (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Κύριε Πρόεδρε, θα μιλήσω μισή ώρα μόνο ακόμα.
Να συμφωνήσουμε στην επόμενη Αναθεωρητική Βουλή το πρώτο πράγμα που θα ψηφίσουμε να είναι όχι να καταστρέψουμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις και την ψυχή και τη ζωή των εργαζομένων, όση ζωή και όση ψυχή και δύναμη τους έχει απομείνει, αλλά το πρώτο που θα ψηφίσουμε να είναι να αλλάξουμε το νόμο περί ευθύνης Υπουργών που είναι νόμος περί απαλλαγής και συγκάλυψης. Αυτό πρέπει να το κάνουμε και να το πούμε τώρα και να υπογράψουμε χαρτί και να δώσουμε τα ονόματά μας ποιοι υπογράφουν και ποιοι όχι, είτε διαχειριστήκαμε δημόσιο χρήμα, είτε ήμασταν δημόσιοι λειτουργοί, είτε όχι.
Είμαστε μια χώρα με μηδενική προοπτική για κάθε πολίτη ως προς την έναρξη επιτηδεύματος τώρα για να ανοίξει κάποιος μία επιχείρηση. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα. Κανείς νοήμων, εχέφρων άνθρωπος στην Ελλάδα δεν θέλει να ανοίξει ούτε καν περίπτερο και δεν μπορεί να ανοίξει τίποτα. Είμαστε η χώρα με τα κλειστά μαγαζιά, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που είναι σε τροχιά χρεοκοπίας, καταχρεωμένες και ληστεύονται από τις τράπεζες.
Είμαστε η χώρα όπου κονομάνε δισεκατομμύρια οι τραπεζίτες και διάφοροι άλλοι παράγοντες. Υπάρχει κυρίως το “μαύρο χρήμα” που κυκλοφορεί και η παραοικονομία, χωρίς να έχουμε συγκροτήσει μία στοιχειωδώς ανεκτή οικονομία έστω και για τις συνθήκες ενός καταραμένου καπιταλιστικού καθεστώτος. Είμαστε η χώρα που έχουμε δηλαδή ξεφτιλίσει και τον καπιταλισμό. Αυτό το πράγμα είναι πέρα από το τριτοκοσμικό πλέον.
Έχω σημειώσει εδώ πράγματα να πω και δεν μου φτάνει χρόνος και ως ανεξάρτητος Βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς δεν θα έχω το χρόνο να ξαναμιλήσω. Μετά από δύο μήνες ίσως.
Έχω σημειώσει πράγματα να πω. Άκουσα με προσοχή αυτά που είπε ο συνάδελφος κ. Παντούλας για την εκκλησία. Άκουσα τον κ. Αντώναρο ο οποίος καταχεριάζει το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Αντώναρος πριν από λίγους μήνες ήταν αυτός κυβέρνηση για έξι χρόνια συνεχόμενα. Ποιος καταχεριάζει το ΠΑΣΟΚ; Το ΠΑΣΟΚ γιατί καταχέριαζε την προηγούμενη κυβέρνηση όταν ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία ενώ ήταν οκτώ χρόνια πριν το ΠΑΣΟΚ; Τι παίζουμε εδώ πέρα;
Ποιον κοροϊδεύουμε; Πόσο ακόμα θα πάει αυτή η κοροϊδία στον κόσμο; Πόσο καιρό ακόμα θα κοροϊδεύουμε έτσι ανοιχτά τους ανθρώπους χωρίς να λέμε τα πράγματα όπως έχουν;
Τι έχουμε κάνει για το ενεργειακό; Είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια και τους ανέμους που μας παίρνουν και μας σηκώνουν και δεν έχουμε αιολικά πάρκα, δεν έχουμε φωτοβολταϊκά.
Να σας πω τι γίνεται στα παράλια της Τουρκίας; Να σας πω για τους δρόμους της Τουρκίας που φυτεύουν λουλουδάκια στις νησίδες και βάζουν φώτα και παγκάκια και πλακοστρώνουν κι εμείς “φυτεύουμε” διόδια; Θέλετε να σας πω ότι πέρασα από την Κοζάνη και την Πτολεμαΐδα με τους λιγνίτες, στην Ελλάδα με τον ήλιο και τον αέρα αυτόν, χωρίς να έχουμε κάνει ένα ενεργειακό πλάνο αυτονομίας για την Ελλάδα για να πουλάμε ενέργεια σ’ όλη την Ευρώπη και αγοράζουμε ενέργεια από την Αλβανία, τη FYROM, τη Βουλγαρία και την Τουρκία;
Τι να σας πω για την αλιεία μας; Να σας πω για την ακτοπλοΐα; Να σας πω για τις συγκοινωνίες ότι από την Πάρο δεν μπορείς να πας στη Σέριφο που είναι δίπλα; Πρέπει να πας στο Πειραιά και να ξανακατέβεις.
Είναι δυνατό να συζητάμε σε συνθήκες ομαλής εγκεφαλικής λειτουργίας έναν Προϋπολογισμό που δεν δίνει καμία απάντηση σε όλα αυτά τα ζητήματα, που δεν προγραμματίζει τίποτα που να αλλάξει αυτό το σκηνικό το καταραμένο, το σάπιο, το σαθρό;
Ο κόσμος έχει εξαγριωθεί. Σας το έχω ξαναπεί. Το βλέπετε και το ξαναβλέπετε και θα το ξαναδούμε. Θα μας φάνε όλους ζωντανούς. Δεν είμαστε όλοι για φάγωμα και μερικοί μάλιστα δεν τρώγονται κιόλας εδώ μέσα, δηλαδή αν τους φας θα πάθεις και δηλητηρίαση.
Δεν έχω πει τίποτα απ’ ό,τι έχω εδώ μέσα. Έχω σημειώσει εκατοντάδες πράγματα να σας πω. Να σας πω με στοιχεία πώς θα ζήσει ένας άνθρωπος που έχει δύο παιδιά; Έχω δεκάδες φίλους που εδώ και έξι μήνες είναι άνεργοι ενώ δούλευαν είκοσι πέντε χρόνια σε ιδιωτικές εταιρείες.
Είμαστε η χώρα που έχουμε δεκαπλάσιους δημόσιους υπαλλήλους από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα σε αναλογία πληθυσμού και δεν έχουμε Δημόσιο. Πώς γίνεται αυτό; Δουλεύω εγώ στο Δημόσιο και είμαι ένας “αεριτζής”. Ξύνομαι και τρώω τυρόπιτες και δουλεύουν σαν τα σκυλιά οι συμβασιούχοι ελπίζοντας να μονιμοποιηθούν.
Πρέπει να μιλήσουμε για πάρα πολλά πράγματα τα οποία δεν λέμε εδώ μέσα. Εσείς που κυβερνάτε τα λέτε στο καφενείο κι ο ένας στον άλλον και ντρέπεστε και φοβάστε να βγείτε στους ψηφοφόρους σας. Μου λένε Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ότι κρύβονται. Να σας πω ονόματα; Κρύβονται. Το ίδιο θα συμβεί με τη Νέα Δημοκρατία που θα είναι μεθαύριο κυβέρνηση και θα την βρίζει το ΠΑΣΟΚ ότι δεν έκανε αυτά που δεν έκανε η Νέα Δημοκρατία που δεν είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ που δεν είχε κάνει η Νέα Δημοκρατία, ενώ εμείς κάναμε κλπ. Αυτό είναι το παραμύθι; Αυτό είναι για τιμωρία και από την Ένωση Κέντρου.
Ένας παππούς είπε στον Πρωθυπουργό: “Όταν οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι υποφέρουν”. Να σας πω τι μου είπε εμένα ο δικός μου παππούς; “Άλλα αντ’ άλλα τα μεγάλα της Παρασκευής το γάλα”. Να σας πω και κάτι που είπε η γιαγιά μου; “Πού πας Μαρία μ’ και Μαριώ; Βιολιά βαρούν και πάω να δω”.»
