Πώς; Ποικιλοτρόπως, ή μάλλον παντοιοτρόπως.
Γιατί; Ίνα ζεστό χρήμα εισπράξει, και στην εξουσία, έστω και με αήθη μέσα, επί μακρόν ν’ αράξει.
Εδώ θα εξετάσουμε ένα από τα ανήθικα μέτρα που η Πολιτεία-μαστροπός μετέρχεται για να τσοντάρει στον τρύπιο κρατικό κορβανά, και διαφθείροντας τους πολίτες απρόσκοπτα να κυβερνά. Πρόκειται για τα σάπια φρούτα του τζόγου, χαϊδευτικά φρουτάκια.
Κατ’ αρχήν ας θυμηθούμε τι λέει το Σύνταγμα της Ελλάδας, δηλαδή το Ευαγγέλιο της Δημοκρατίας μας.
Άρθρο 2, παράγραφος 1
«Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.»
Και ερωτώ: Τι είδους σεβασμό και προστασία στην αξία του ανθρώπου συνιστά η συμβολή της Πολιτείας προς τον εθισμό του πολίτη στο τζόγο;
Άρθρο 21, παράγραφος 1
«Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.»
Και ξαναρωτάω: Πώς συμβάλει ο τζόγος στην προστασία της συνοχής και της συντήρησης της οικογένειας, που υποτίθεται ότι τελεί υπό την προστασία του κράτους;
Άρθρο 25, παράγραφος 2
«Η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.»
Και ρωτάω: Σε ποια πραγμάτωση κοινωνικής προόδου συμβάλλει ο τζόγος;
Άρθρο 106, παράγραφος 2
«Η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας.»
Ερώτηση: Η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία που εμπορεύεται το τζόγο δεν αναπτύσσεται εις βάρος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;
Μάλιστα, ω του θράσους, η Κυβέρνηση Σωτηρίας του George Papandreou, με την AITIOΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ«ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ – ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ KAI ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ», ομολογεί: «Η αγορά τυχερών παιγνίων δεν αποτελεί ούτε συνήθη εμπορική δραστηριότητα, ούτε συνήθη μορφή παροχής υπηρεσιών.» (Θ. Ειδικότερα επί του Κεφαλαίου H΄) Δείτε εδώ.
Τι θα πει συνήθης εμπορική δραστηριότητα και συνήθης μορφή παροχής υπηρεσιών; Το Σύνταγμα δεν κάνει πουθενά λόγο για συνήθεις ή ασυνήθεις εμπορικές δραστηριότητες και παροχές υπηρεσιών. Το ασύνηθες μπορεί να είναι από ανήθικο έως εγκληματικό. Το Σύνταγμα κάνει λόγο για προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της οικογένειας και της κοινωνικής προόδου. Τίποτα περισσότερο. Και δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία ότι ο τζόγος, με όποιο απατηλό νομοθετικό πλαίσιο κι αν περιβληθεί, καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, διαβρώνει ήθη χρηστά, διαλύει οικογένειες και βυθίζει στη φτώχεια και την απόγνωση άτομα και νοικοκυριά.
Ώστε, λοιπόν, «Άδειες για 35.000 παιγνιομηχανήματα σε όλη τη χώρα και 15-20 άδειες, μέσω διεθνούς πλειοδοτικού διαγωνισμού, για τη διεξαγωγή τυχερών παιγνίων και στοιχήματος μέσω διαδικτύου, θα χορηγήσει το Δημόσιο, στο πλαίσιο της ρύθμισης της αγοράς των τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα.» (πηγή)
Κοντολογίς, για να σώσετε την Ελλάδα από τη χρεοκοπία, θα τη μετατρέψετε σ’ ένα απέραντο καζίνο, ε; Φαίνεται ότι κάποιοι από σας ονειρεύονται να την “αναβαθμίσουν” σε Λας Βέγκας! Ντροπή σας αδίστακτοι προαγωγοί του τζόγου! Και δε μ’ ενδιαφέρει τι σας υπαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε εξαγνίζεστε ρίχνοντας τις ευθύνες σε δαύτη.
Άλλωστε, τα ίδια είχε πει και ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Απόστολος Κακλαμάνης, σε παλιότερη συνέντευξή του στο Realfm και στο Νίκο Χατζηνικολάου:
Ν. Χατζηνικολάου: «Κύριε πρόεδρε θέλω το σχόλιό σας για την αντίδραση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για τα φρουτάκια.»
Α. Κακλαμάνης: «Είναι δικαία αυτή η αντίδραση. (…) Δεν είναι απαραίτητο να έχει πάντοτε δίκιο η κυβέρνηση. (…) Τα φρουτάκια πρέπει να ξέρετε ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μας επέβαλε ποινή όχι για τα τυχερά αλλά για τα τεχνητά, συγνώμη για τα τεχνικά. Άρα τα φρουτάκια δεν χρειάζονται, εκτός αν θέλουμε να εισπράξουμε χρήματα. Αλλά να εισπράξουμε χρήματα χωρίς να καταστρέψουμε την ελληνική κοινωνία, τη νεολαία, τη γειτονιά. (…)»
«Τι κακό μπορεί να κάνει ο νομοθετημένος τζόγος;», αναρωτιούνται οι μωρές παρθένες της κυβέρνησης. Να σας πω: σε μια εποχή που οι νέοι είναι άνεργοι, απελπισμένοι, χωρίς καμία προοπτική, εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην τύχη. Και τα φρουτάκια, ο απαγορευμένος καρπός ενός απατηλού παραδείσου, είναι εκεί, δίπλα τους, στη γειτονιά, ηχώντας τις σειρήνες και προσκαλώντας τους για ένα ραντεβού με την καπριτσιόζα θεά Τύχη. Το ένα ραντεβού θα γίνει δύο, πέντε, εκατό, και βάλε, μέχρι που ο τζογαδόρος θα μείνει πανί με πανί, θα χάσει την αξιοπρέπειά του, την ψυχή του, την οικογένειά του, τους φίλους του, και κάποτε την ίδια του τη ζωή.
Ο εθισμός στο τζόγο είναι τόσο επικίνδυνος και διαβρωτικός όσο και ο εθισμός στα ναρκωτικά. Είναι και ο τζόγος ένα σκληρό ψυχοναρκωτικό, και ως τέτοιον έπρεπε να τον αντιμετωπίζει και να τον εξορκίζει η Πολιτεία, αν οι κυβερνώντες είχαν στοιχειώδη ηθικά ερείσματα. Αλλά δυστυχώς δεν έχουν, και αυτό το επιδεικνύουν καθημερινά με πλείστες άλλες επιδόσεις τους.
Ο εθισμός στο τζόγο υποσκάπτει τις αρμονικές διαπροσωπικές σχέσεις, κάνει τον εθισμένο ανεύθυνο στο σπίτι και στη δουλειά, και τον οδηγεί νομοτελειακά στην οικονομική καταστροφή. Μάλιστα, όπως συμβαίνει και με το ναρκομανή, μπορεί να τον οδηγήσει σε πράξεις που πριν δε μπορούσε ούτε καν να διανοηθεί, π.χ. να κλέψει χρήματα για να τζογάρει, ή να στερήσει το γάλα από τα παιδιά του.
Οι ψυχολόγοι θεωρούν τον εθισμό στο τζόγο ως ένα είδος διαταραχής του ελέγχου της παρόρμησης. Οι παθολογικοί τζογαδόροι δε μπορούν να ελέγξουν την παρόρμηση να τζογάρουν (αυτό ισχύει και για το χρηματιστήριο), ακόμη κι αν γνωρίζουν ότι τούτο θα βλάψει τους ίδιους και τ’ αγαπημένα τους πρόσωπα. Ανεξαρτήτως συνεπειών, ο τζόγος είναι το μόνο που σκέπτονται οι εθισμένοι. Είτε κερδίσουν είτε χάσουν, και σε λύπη και σε χαρά, επανέρχονται στο κολαστήριο του τζόγου, όπως ο σκύλος ξαναγυρνά στο ξέρασμα αυτού.
Ακόμη κι όταν γνωρίζουν ότι τελικά θα βγουν χαμένοι, οι εθισμένοι στο τζόγο δε μπορούν ν’ απαρνηθούν τ’ απατηλά στοιχήματα. Το μυαλό και η καρδιά τους έχουν κολλήσει εκεί. Προσπαθώντας να ρεφάρουν, σέρνονται ξανά και ξανά ως κινούμενα ζόμπι στο νεκροταφείο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της λογικής και της θέλησης.
Και να σκεφτεί κανείς ότι ο δολοφόνος της ψυχής τους είναι η πόρνη Πολιτεία! Αυτή η ξετσίπωτη είναι που τους έπιασε από το χέρι και τους έφερε έως το κολαστήριο του τζόγου! Αφού δε μπορεί να τους δώσει δουλειά, ελπίδα και προοπτική, τους ρίχνει στη βλοσυρή μάγισσα, την Τύχη, για να τους εξαθλιώσει ακόμη περισσότερο.
Ας όψονται όλοι οι εξουσιαστές-μαστροποί, εντός και εκτός Ελλάδας.
Πού έχετε θάψει τη συνείδησή σας, βρε εφιάλτες; Τόσο πολύ αγαπήσατε το χρήμα και την εξουσία που πουλάτε την ψυχή σας στο διάβολο για δαύτα;
Ω, πόσο αξιοθρήνητα ανθρωπάκια είστε!
