Αύριο γιορτάζουμε την αναστύλωση της “Δημοκρατίας”! Είναι η μεγαλύτερη εθνική εορτή από καταβολής του νεοελληνικού κράτους. Οι λειτουργοί της – φορώντας τη μάσκα του πένθους σαν τεθλιμμένοι συγγενείς – έσπευσαν να καταθέσουν στεφάνια εις μνήμη των ηρώων του Πολυτεχνείου που έπεσαν υπέρ Δημοκρατίας, στις 17 Νοεμβρίου του 1973. Το κάνουν κάθε χρόνο με ιερή ευλάβεια, διότι χάρη σ’ αυτούς τους νεκρούς ήρωες, που οι κακές γλώσσες λένε ότι δε σκοτώθηκαν μέσα στο Πολυτεχνείο, οι ίδιοι απολαμβάνουν τα υψηλά προνόμια της δημοκρατικής κομματοκρατίας. Ποια είναι αυτά; Το πρώτο που απολαμβάνουν είναι το δημοκρατικά κατοχυρωμένο πια δικαίωμα στην ασυδοσία. Βέεεβαια!
Με άλλα λόγια, το “Πολυτεχνείο” αποκατέστησε την απόλυτη ελευθερία των “εκπροσώπων του λαού”, κοινώς εθνοπατέρων, να θησαυρίζουν καταληστεύοντας τον κρατικό κορβανά και νομοθετώντας προνομιακές βολευτικές και υπουργικές αποζημιώσεις μετά παχυλών επιδομάτων για εαυτούς και αλλήλους, ζώντας προκλητικά ως άλλοι γαλαζοαίματοι, ενώ ο λαός σφίγγει συνεχώς το ζωνάρι του λόγω υποσιτισμού και άγχους για το τι θα του ξημερώσει. Ποιοι άλλοι γιορτάζουν πάρα πολύ, και δικαίως, αύριο; Προφανώς οι εκπρόσωποι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ή Εξαθλίωσης, ή Εξαχρείωσης, ή Εκμαυλισμού.
Βασικά η εξέγερση του Πολυτεχνείου όλους αυτούς είχε κατά νουν, και γι’ αυτούς έγινε, διότι οι καημένοι είχαν εξοριστεί σε ευημερούσες χώρες της Ευρώπης και κακοπάθαιναν. Κι όταν αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία και μαζί μ’ αυτή και η ελευθερία του λόγου, όλοι τούτοι επανήλθαν για ν’ αρχίσουν την αναδόμηση του κράτους διαφθοράς και να το φτάσουν δημοκρατικά στη σημερινή του κατάντια και εξαθλίωση.
Κι εμείς; Εμείς ο λαουτζίκος τι γιορτάζουμε αύριο βρε παιδιά, εκτός από την κομψότητά μας λόγω ασιτίας; Και εμείς γιορτάζουμε την ελευθερία του λόγου! Δηλαδή ενώ επί Χούντας είχαμε καταπιεί τη γλώσσα μας, τώρα μας λύθηκε, όπως λένε. Σήμερα, κάποιοι σαν κι εμένα με πολλά απωθημένα είμαστε ελεύθεροι να λέμε ό,τι μπαρούφα θέλουμε, οιονεί απευθυνόμενοι σε άψυχα ντουβάρια, αφού το σύστημα έχει αυτιά μόνο για όσους θέλει ν’ ακούσει, δηλαδή για εκείνους που χαϊδεύουν τ’ αυτιά των ισχυρών.
Και σα να μην έφτανε το προνόμιο της ελευθερίας του λόγου που μας έδωσαν – δικαίωμα που πάει χέρι-χέρι με το δικαίωμα των ισχυρών να είναι κουφοί σε όσα λέμε – μας αναγνωρίζουν τώρα και το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικές κουκούλες όταν τους μιλάμε μέσω Διαδικτύου, δηλαδή όταν τους ψέλνουμε τα σχολιανά τους, αναγνωρίζοντάς μας το άλλο μεγάλο δικαίωμα στο φόβο. Μεγάααλη η χάρη μας σύντροφοι! Η ηλεκτρονική κουκούλα, πλάι στις άλλες φυσικές κουκούλες των “ανταρτών” πόλης και των τρομοκρατών, είναι δημοκρατικές κατακτήσεις που έχουν την αφετηρία τους στο έπος του Πολυτεχνείου. Και γι’ αυτές τις κατακτήσεις είμαστε όλοι ευγνώμονες.
Έτσι, κρυμμένοι πίσω από την ηλεκτρονική τους κουκούλα, οι επίδοξοι δημοσιογράφοι του Διαδικτύου, άλλοι με το αζημίωτο και άλλοι άνευ αποδοχών λόγω μαζοχισμού, έχουν αποδυθεί σ’ έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα κλέψει τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, έχοντας προφανώς ζηλέψει τη δόξα του βασιλιά της Ζούγκλας, που λόγω υψηλής ποιότητας ήθους και ύφους, έρχεται πρώτος και με διαφορά! Όλοι αυτοί που κομπάζουν για τις επισκέψεις τους, προφανώς δεν έχουν ακούσει ότι “ουκ εν τω πολλώ το ευ”, ή το άλλο που λέει ότι οι φελλοί επιπλέουν…
Εκτός από τους ανώνυμους συγγραφείς, και κάποιους ελάχιστους γραφικούς που χαλάνε τη δημοκρατική πιάτσα κι επιμένουν να υπογράφουν τα γραπτά τους, το δημοκρατικό δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου το απολαμβάνουν και τα σμήνη των ανωνύμων σχολιαστών οι οποίοι όπου βλέπουν φως μπαίνουν απρόσκλητοι για να βγάλουν κι αυτοί τ’ απωθημένα τους κατά παντός που κινείται, ενίοτε χρησιμοποιώντας γλώσσα που θα ζήλευαν ακόμη και τα χειρότερα κοινωνικά αποβράσματα. Είναι ένα είδος δωρεάν ομαδικής ψυχοθεραπείας που στη δημοκρατική εποχή μας την έχουμε όλοι ανάγκη λόγω της αποξένωσης από αρχές και αξίες, οράματα και ιδανικά, λόγω της ρομποτοποίησης των ανθρώπων…
Γι αυτό ηρωικέ λαέ μη σκύβεις το κεφάλι,
Έχεις το δημοκρατικό δικαίωμα να ομιλείς,
Και μη σε μέλει για το αν σε “γράφουνε” οι άλλοι!
Ζήτω το Πολυτεχνείο! Κάτω η Χούντα των συνταγματαρχών! Πάνω η Χούντα των διαπλεκόμενων πολιτικών και πλουτοκρατών, εντολοδόχων της καμουφλαρισμένης παγκόσμιας δικτατορίας! Ζήτω οι “δημοκρατικές” προστατευτικές κουκούλες του φόβου! Ζήτω το λύσιμο της γλώσσας και το δημοκρατικό δέσιμο (χ*σιμο) της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ζήτω οι στυλοβάτες της “δημοκρατίας”, τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης! Ζήτω η παράνοια της ανθρώπινης ζούγκλας!
Και εις έτη πολλά, και εις άλλα “Πολυτεχνεία” με υγεία!
