Το τολμηρό αυτό άρθρο δεν είναι δικό μου, αλλά είναι επίκαιρο και σε πολλά σημεία με εκφράζει. Γι’ αυτό παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα, μήπως, έστω και την τελευταία στιγμή, τα διαβάσουν κάποιοι που τους αφορούν και αφυπνιστούν. Έφτασε απρόσμενα στο Email μου, και είναι του Εμμανουήλ Σαρίδη που ζει στη Γερμανία από το 1960. Θεωρώ ότι έχει μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ ό,τι αν το έγραφε κάποιος που διαμένει στην Ελλάδα.
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στην ιστοσελίδα του Berlin-Athen. Το πρωτότυπο κείμενο δεν έχει τόνους, και το παραθέτω αναλλοίωτο, χωρίς διορθώσεις. (Η έμφαση κάποιων προτάσεων είναι δική μου)
«Εισαγωγή
(…) Η αποβλακωση αυτη του “ψηφοφορου” και η απληστια και διαφθορα που επικρατει παντου στην Ελλαδα, προερχονται απο την λεγομενη περιρρεουσα πολιτικη και κοινωνικη ατμοσφαιρα που δημιουργουν η συνεχης αντιπαραθεση των πολιτικων κομματων και η δημοσιογραφια της καταστροφης απο τα Μαζικα Μεσα Ενημερωσεως (ΜΜΕ). Τα οποια τυποις μονο θα μπορουσαν να χαρακτηρισθουν σαν ελληνικα, οντας στην πραγματικοτητα τα His Masters Voice της Δυσεως, η οποια τους εχει αναθεσει τον ρολο της δημιουργιας πολιτικης και κοινωνικης αναταραχης για το μπλοκαρισμα των εθνικων δυναμεων, απαραιτητο για τον ελεγχο και την επιθυμητη κατευθυνση της χωρας στα γεωστρατηγικα της σχεδια.
Εκλογες! Εκλογες! Πολιτικη μυωπια η ψυχολογικος αυνανισμος;
Ας μου επιτραπει να δωσω ενα ασυνειθιστο παραδειγμα του ψυχισμου που εχει δημιουργησει αυτη η νοσηρη κατασταση στον Ελληνα και μας εχει παγιδευσει σαν λαό σ’ εναν circulus vitiosus, τον φαύλο της αεναης αλληλοδιαδοχης μιας σχετικα συντομης προεκλογικης, απο μια μετεκλογικη περιοδο. Προκειται για κεινο το μικρο χρονικο διαστημα, που ο Ελληνας ξυπναει απο την καθημερινη μιζερια και γκρινια, και καταλαμβανεται απο μια προεκλογικη “ευφορια”, οπως αυτη που ζουμε σημερα, και η οποια, φευ, τελειωνει με την ανακοινωση των εκλογικων αποτελεσματων. Οποτε ολα επιστρεφουν στην προ των εκλογων κατασταση. Τον φαυλο αυτο κυκλο στην πολιτικη ζωη της Ελλαδος, τον παρομοιαζω εδω με την ψυχο-σεξουαλικη κατασταση που προηγειται και επεται του αυνανισμου.
Ζωντας απο το 1960 στη Γερμανια, συμβαινει πολλες φορες να με ρωτησει καποιος σε μια παρεα απο που καταγομαι (παρα τα πολυ καλα γερμανικα μου, η γλωσσα δεν αλλαζει ποτε τελειως!). Οταν λοιπον του απαντησω, οτι ειμαι απο την Ελλαδα, θα ακουσω πρωτα, “α, μια πολυ ομορφη χωρα η Ελλαδα” και μετα, με χασκογελα και υψομενο τονο φωνης, “μαλακα!, μαλακα!”. Ειναι η λεξη που ακουγε συνεχως οταν ειχε ερθει στην Ελλαδα και αυτη που του τυπωθηκε. Ειμαστε λοιπον μαλακες; Και τι σχεση εχει η ερωτηση αυτη με το σημερινο αρθρο μου, που ασχολειται με το συμπλεγμα της απληστιας, διαφθορας και ανικανοτητας του Ελληνα; Εχει, εχει, θα το δουμε αμεσως, λιγη υπομονη.
Ας δουμε ομως πρωτα τον ορισμο των λεξεων μαλακας και μαλακια. Κατα την ελληνικη Wikipedia μαλακια η αυνανισμός “είναι η διέγερση των γεννητικών οργάνων με στόχο την πρόκληση ηδονής, οργασμού και ικανοποίησης της γενετήσιας ορμής χωρίς συνουσία με άλλο άτομο”. Κατα το ιδιο λεξικο η λεξη μαλακας χρησιμοποιειται και μεταφορικά, “μεταξύ φίλων, θεωρείται συνήθως πειρακτικός χαιρετισμός, οικεία προσφώνηση ή ελαφριά προσβολή, οταν ομως απευθύνεται σε έναν άγνωστο, θεωρείται τις περισσότερες φορές βαριά βρισιά”, παίρνει την σημασία του “ηλίθιου” ή του “ανίκανου” και δηλώνει αγανάκτηση. Η λεξη τοτε ορίζει “το άτομο, που χωρίς να χρησιμοποιεί την κοινή λογική, επαναλαμβάνει ξανά και ξανά τα ίδια λάθη, ενώ ταυτοχρόνως διατηρεί στο ακέραιο την αίσθηση, ότι είναι σωστός”. Γενικά δε περιγράφει “την αντίθεση στην κοινή λογική, την βλακεία.”
Επιστρεφοντας στην προεκλογικη περιοδο, που εδω και καιρο βρισκεται σε εξαρση, θα μπορουσαμε να παρομοιασουμε τα αποτελεσματα των εμπρηστικων λογων των πολιτικων και της παρομοιου χαρακτηρα ειδησεογραφιας των ΜΜΕ σαν την αισθησιακη διεγερση που προηγειται του αυνανισμου: Οσο αυξανονται οι κατηγοριες εναντιον του αντιπαλου και παραλληλα οι πληθωρικες υποσχεσεις για αλλαγη, για κυβερνηση του λαου η για παροχες και λεφτα σε ολους και οι αλαλαγμοι των “διατεταγμενων” με τις πλαστικες σημαιες, οσο εντονωτερες οι κοκορομαχιες και οι θεατρινισμοι των πολιτικων στα τηλεπαραθυρα και τα στρογγυλα τραπεζια, το ριγος απο το αναμενομενο Debate στην τηλεοραση και η αγωνια για το προεκλογικο βαρομετρο, τοσο μεγαλυτερη και η παραγωγη της τεστοστερονης, η αυξηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων, η λίμπιντο και η ηδονη των “ψηφοφορων”. Με αποκορυφωμα την εκτονωση την μερα των εκλογων και – αμεσως μετα – την ψυχικη καταπτωση που διαδεχεται το “αδειασμα”, ιδιαιτερα οταν το κοπαδι των ψηφοφορων εχει συνειδητοποισει, οτι τιποτε δεν αλλαξε, το ιδιο φτου κι’ απ’ την αρχη, η ιδια στασιμοτητα και η ιδια – ισως και χειροτερη – καθημερινοτητα μιζερια.
Οι βλαβερες συνεπειες των συχνων εκλογων
Οσο το υψος, αλλο τοσο το βαθος, αυτα ειναι νομοι της φυσεως. Και οσο συχνοτερη η διαδοχη του υψους απο το βαθος, τοσο ουτοπικη θα παραμενει και η εξισορροπηση του πολιτικου μας βιου και το ξεκινημα για μια νεα Ελλαδα. Την αισθησιακη διεγερση του Ελληνα „στη δίνη του σκηνοθετημένου τελετουργικού, στη θορυβώδη κομματική κλάκα, στη συνθηματολογία και τα λεκτικά πυροτεχνήματα“ κομματων και αρχηγων (3) θα εξακολουθησει να διαδεχεται η πολιτικη αντιπαραθεση, οι καθημερινες διαδηλωσεις, οι εμπρησμοι κτιριων και οι καταληψεις πανεπιστημιων, η πολωση και το μπλοκαρισμα των πολιτικων και κοινωνικων δυναμεων. Και η Λερναια Υδρα της διαφθορας.
Βλαβερες συνεπειες εχει ομως και η “προεκλογική μεσοβασιλεία της κρατικής παραλυσίας”, η ακυβερνησια, που η κυρια Παπαρήγα αποκαλει “παραμύθι και μπαμπούλα”. Ουτε παραμυθι, ουτε μπαμπουλας ειναι η αναστολή της εφαρμογής σημαντικών νομοθετημάτων, που είχαν εξαγγελθεί από την κυβέρνηση αλλά δεν είχαν ψηφιστεί ακομη από τη Βουλή, το παγωμα – και μετα τις εκλογες – η επαναδιαπραγματευση και η αναθεωρηση αλλων απο την νεα κυβερνηση.
(…) (…)
Και μονο για την προαναγγελια αυτου του προμελετημενου εγκληματος, την απορρύθμιση του κρατικού μηχανισμού που προκαλει η διαρκης πιεστικη και εκβιαστικη αξιωση για αμεσες εκλογες, θαπρεπε ο Γιωργακης να καθησει στο εδωλιο του κατηγορουμενου και να καταδικασθει σε ισοβεια καθειρξη. Η σε απελαση απο την Ελλαδα.
Απληστια και διαφθορα
Επιστρεφω στο θεμα μου. Σημειωνοντας, οτι η απληστια του Νεοελληνα για χρημα, προυπηρχε, γιγαντωθηκε ομως μετα την πτωση των στρατιωτικων το 1974 και την επιστροφη στην Ελλαδα των δυο μεγαλων ανδρων, που η Δυση διατηρουσε απο το 1967 στο ψυγειο της, του Κωνσταντινου Καραμανλη και του Ανδρεα Παπανδρεου. Και οι δυο τους εκσυγχρονιστες, που εδωσαν ενα οριστικο τελος στην ελληνικη οικονομια, που μεχρι τοτε στηριζονταν στην οποια βιομηχανια υπηρχε και στην γεωργια, μεταβαλλοντας την Ελλαδα σε εναν ζητιανο, που χτυπαει τις πορτες των διεθνων σιωνιστικων τραπεζων, παρακαλωντας να του δωσουν δανεικα. Που τελικα του τα δινουν, αφου ομως τον δεσουν χειροποδαρα, ετσι ωστε να μην ειναι εις θεσιν να κανει πολιτικα αλλο εκτος απο τις προσταγες και τα κελεσματα τους. Με 360 δισεκατομμυρια ευρω στο τεμπεσιρι, στα οποια προστιθενται ετησιως 12 δισεκατομμυρια τοκοι.
Η απληστια και η διαφθορα, χαρακτηριστικο του εβραικου χρηματοπιστωτικου συστηματος, εχουν πλεον διαβρωσει οχι μονο τις κρατικες υπηρεσιες, αλλα εισχωρησαν και στην ψυχοσυνθεση ακομη και του τελευταιου ορεσιβιου, που δεν δισταζει να καταστρεφει δαση και καμπους, κανοντας τους οικοπεδα η χωραφια, στα οποια καλλιεργει βαμβακι για να περνει τις επιδοτησεις της Ευρωπαικης Ενωσης. Ετσι η ανεπαναληπτη ελληνικη χλωριδα και πανιδα εχουν καταστραφει απο το τσιμεντο και τα δηληρηριωση λιπασματα, το οικοσυστημα εχει υποστει ανεπανορθωτες βλαβες, η ερημοποιηση της Θεσσαλιας και η απονεκρωση των μεγαλων λιμνων στην Μακεδονια ειναι ζητημα χρονου. Μεγαλοι διεθνεις οργανισμοι κρουουν απο καιρο τον κωδωνα του κινδυνου, αλλα εμεις το χαβα μας. Το οριστικο τελος θα δωσει η “πρασινη” αναπτυξη του Γιωργακη, που δεν ειναι τιποτε αλλο απο την εισαγωγη μεταλλαγμενων γεννηματων, που “ευχαριστως” θα μας διαθεσουν η Monsanto (ΗΠΑ), η DuPont (ΗΠΑ), η Land O’ Lakes (ΗΠΑ), η γαλλικη Groupe Limagrain, η γερμανικη Bayer CropScience AG κ.α.π.»
Τα υπόλοιπα, καθώς και τον επίλογο όπου ο κ. Εμμανουήλ Σαρίδης παίρνει ανοιχτά πολιτική θέση – τακτική με την οποία διαφωνώ – μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ.
Tags: εκλογές, Εμμανουήλ Σαρίδης
