Αυτός φταίει για όλα! Ο συντεχνιασμός είναι η υπ’ αριθμόν ένα «υπο-κρίση» σύμφωνα με το κοινό άρθρο-μανιφέστο των τριών υπουργών που δημοσιεύθηκε χθες στις ιστοσελίδες τους. Ανιαρό, κουραστικό, υποκριτικό, γενικό και αόριστο, με γιγαντιαίες παραγράφους, οι συντάκτες του άρθρου επιχειρούν μια εξ απαλών ονύχων αυτοκριτική του πολιτικού συστήματος που επί δεκαετίες εξέτρεφε τις συντεχνίες, για να τις καταδικάσει σήμερα ως αποδιοπομπαίο τράγο.
«Για δεκαετίες, μια σειρά αποφάσεων, επιλογών, κατευθύνσεων, προτεραιοτήτων και ιεραρχήσεων δεν υπήρξαν προϊόν δημοκρατικής σύνθεσης στην υπηρεσία του συλλογικού συμφέροντος. Αντίθετα, επρόκειτο για ωμή επιβολή του κορπορατισμού, όπως εκφραζόταν μέσα από την πρακτική δυναμικών μειοψηφιών.»
Αυτή είναι η δημοκρατία-τραβεστί που φτιάξατε εσείς οι πολιτικοί! Το κρίμα, λοιπόν, είναι πρωτίστως δικό σας!
«Ομάδες πίεσης επιδίωκαν, με το “έτσι θέλω”, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων συγκεκριμένων τμημάτων της κοινωνίας και διαμόρφωναν, με την ανοχή ή και την εύνοια του πολιτικού συστήματος, στα μέτρα τους τη δημόσια πολιτική.»
Αντί για «ανοχή και εύνοια», σημειώσατε «εκμαυλισμό» του πολιτικού συστήματος.
«Το υψηλό κόστος αυτών των αποφάσεων για το κοινωνικό σύνολο δεν το προσμετρούσε κανένας, διότι η μεγάλη πλειοψηφία παρέμενε σιωπηλή, αφού πρόσκαιρα υπήρχαν τα περιθώρια του ανεξέλεγκτου δανεισμού και το πολιτικό σύστημα έκλεινε εύκολες και πάντως εκλογικά προσοδοφόρες συμφωνίες, χωρίς φυσικά κανένα σχεδιασμό, αλλά και την οποιαδήποτε συνείδηση των συνεπειών.»
Πολύ σωστά! Το σάπιο πολιτικό σύστημα έκλεινε εύκολες και εκλογικά προσοδοφόρες συμφωνίες με τις συντεχνίες! Και τώρα που τους κλονίζετε βάναυσα όλο τον οικογενειακό προϋπολογισμό τι ζητάτε από τις συντεχνίες; Να καθίσουν με σταυρωμένα τα χέρια και να πουν «ευχαριστώ, πάρτε τα όλα για την πατρίδα κι ας πεθάνουμε από ασιτία»;
«Ήρθε, όμως, τώρα η ώρα της πληρωμής αλόγιστων “κατακτήσεων” και αλόγιστων εκλογικών νικών, στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Το τίμημα είναι πολύ βαρύ.»
Και ακριβώς επειδή το τίμημα είναι πολύ βαρύ για το λαό, ενώ εσείς συνεχίζετε να καλοπερνάτε, να διορίζετε ημετέρους και να φτιάχνετε κι άλλους άχρηστους δημόσιους οργανισμούς αργόμισθων στη ζούλα, γι’ αυτό δεν δικαιούστε να κυβερνάτε αλλά πρέπει να καθίσετε στο σκαμνί της Δικαιοσύνης και να δικαστείτε. Η εκλογική νίκη που σας έφερε στην εξουσία, δεν ήταν απλά αλόγιστη, ήταν υφαρπαγή της ψήφου της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού με τη χρησιμοποίηση ασύστολων ψευδών και απατηλών υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα.
«Η μεν κοινωνία έχει υποχρέωση να υπερασπιστεί τον εαυτό της από κάθε επιβολή ιδεολογικών, κομματικών ή συντεχνιακών συμφερόντων, οι δε δημοκρατικά νομιμοποιημένες κρατικές λειτουργίες έχουν την υποχρέωση να ανταποκριθούν στο κοινωνικό αίτημα για την τήρηση της νομιμότητας. Δίχως τη στήριξη των πολιτών η λειτουργία του κράτους θα συκοφαντηθεί ως αυταρχική και, πάντως, θα έχει περιορισμένη αποδοτικότητα.»
Δηλαδή τι ακριβώς μας λέτε; Τι προτείνετε στην κοινωνία; Να βγει στους δρόμους και να πλακωθεί με τις συντεχνίες που απεργούν ή κάνουν καταλήψεις; Αυτό προτείνετε; Όμως, το κοινωνικό αίτημα για νομιμότητα έπεται του κοινωνικού αιτήματος για δικαιοσύνη. Κι όταν η κοινωνία νιώθει ότι αδικείται κατάφωρα για χάρη των πολιτικών απατεώνων και των λαμογιών φοροφυγάδων, που τάχα δεν μπορείτε να πιάσετε, οργίζεται σφόδρα. Και ο οργισμένος συνταξιούχος που του πήραν τη μπουκιά από το στόμα και του στέρησαν τα φάρμακά του, αντί να είναι απέναντι στις συντεχνίες που εκβιάζουν είναι μαζί τους, διότι κάνουν τη δουλειά που αυτός δεν μπορεί να κάνει. Καταλάβατε τίποτα;
«Η απειλή της οικονομικής χρεωκοπίας ήρθε ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας των όρων πολιτικής και κοινωνικής συμβίωσης, που επιβλήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες και μας έσυραν ως εδώ.»
Πολύ κομψά το θέτετε. Τι θα πει “χρεωκοπία των όρων”; Πείτε καθαρά χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος, χρεοκοπία της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, χρεοκοπία της Ηθικής, χρεοκοπία της Δικαιοσύνης.
«Σήμερα έχει καταστεί σαφές, πως ή θα βουλιάξουμε όλοι μαζί ή θα σωθούμε όλοι μαζί. Αυτοί που επιδίδονται σε άνομες συμπεριφορές, όποιο άλλοθι κι αν χρησιμοποιούν, στην πραγματικότητα διεκδικούν σωσίβια μόνο για τους εαυτούς τους και λένε σε όλους τους υπόλοιπους να πάνε να πνιγούν.»
Το σάπιο πολιτικό κατεστημένο πρέπει να βουλιάξει συμπούπουλο στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Αυτό απαιτεί η Νέμεσις. Όσο για μας που συμπαρασυρόμαστε, ήδη μας έχετε βουλιάξει… Και ο βρεγμένος το νερό δεν το φοβάται λέει η παροιμία.
«Η προσπάθεια, όμως, πρέπει να συνεχιστεί από όλους και με μεγαλύτερη ένταση. Και βέβαια, πέραν από τις αναμφισβήτητες επιτυχίες σε διαρθρωτικές αλλαγές και στο δημοσιονομικό εξορθολογισμό υπήρξαν λάθη, παραλείψεις και κυρίως καθυστερήσεις. Οι καθυστερήσεις αυτές μας ταλαιπώρησαν και δεν υπάρχει πια καμία πολυτέλεια να τις ανεχτούμε.»
Ώστε υπήρξαν λάθη, παραλείψεις και καθυστερήσεις ε; Και ποιος κορυφαίος υπουργός τιμωρήθηκε γι’ αυτά με καρατόμηση; Και γιατί να πληρώνει ο λαός με αίμα τα λάθη και τις παραλείψεις σας; Όμως ξεχάσατε τα σπουδαιότερα, κυρία και κύριοι. Ξεχάσατε τις κραυγαλέες ΑΔΙΚΙΕΣ εις βάρος μισθωτών και συνταξιούχων που ομολογήθηκαν επανειλημμένα από τον πρωθυπουργό και τους πρώην και νυν τσάρους της Οικονομίας-χασάπηδες. Ξεχάσατε να ομολογήσετε την ανικανότητά σας ή την απροθυμία σας να πατάξετε τη φοροδιαφυγή. Πώς σας διέφυγαν τέτοιες “λεπτομέρειες”;
«Το Έθνος και η Πατρίδα αυτή τη στιγμή έχουν ανάγκη από Πολιτική και Κοινωνική Συμφιλίωση, ταχύτατη υλοποίηση των δεσμεύσεων και των μεταρρυθμίσεων και προστασία της Δημοκρατίας. Ή θα τα κάνουμε όλα μαζί ή μας περιμένει συμφορά.»
Άντε πάλι που θυμηθήκατε το Έθνος και την Πατρίδα, όταν σας ντρόπιαζε ο τίτλος “Υπουργείο Εθνικής Παιδείας” και τον ξηλώσατε την επομένη της κίβδηλης εκλογικής σας νίκης. Σε κάθε περίπτωση, ο λαός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με τους αμετανόητους πολιτικούς δημίους του. Αυτό αντίκειται σε κάθε λογική και ηθική. Αντίκειται στους άγραφους νόμους του Σύμπαντος. Ο λαός θέλει όλοι όσοι τον οδήγησαν στη σημερινή ταπείνωση και εξαθλίωση να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους. Η κοινωνική συμφιλίωση δεν μπορεί να έλθει χωρίς κάθαρση και τιμωρία.
Σας πήρε όψιμα ο πόνος για την προστασία της Δημοκρατίας, ε; Ποιας Δημοκρατίας; Από πού πέρασε η Δημοκρατία και δεν την πήραμε χαμπάρι; Από τα πολιτικά σκάνδαλα, τις μίζες, τις συναλλαγές και τα ρουσφέτια; Γι’ αυτή τη δημοκρατία-κουρελού μιλάτε;
Και επανέρχεστε στον προσφιλή σας εκβιασμό: «Ή θα τα κάνουμε όλα μαζί ή μας περιμένει η συμφορά.» Ο εστί μεθερμηνευόμενο: ή θα σκάστε και θα πείτε ευχαριστώ για το ατέλειωτο φραγγέλωμα που υφίστασθε από τους σωτήρες σας ή μας περιμένει η συμφορά. Με εκβιασμούς μας βιάσατε μέχρι τώρα και με εκβιασμούς συνεχίζετε να μας απειλείτε…
Κυρία Διαμαντοπούλου και κύριοι Λοβέρδο και Ραγκούση, το άρθρο σας δεν αξίζει περαιτέρω σχολιασμού διότι είναι προφανές ότι προσπαθείτε απεγνωσμένα να σώσετε το πολιτικό σας σαρκίο και να εγγράψετε υποθήκη για την επόμενη μέρα. Όμως το μανιφέστο σας δεν σας εξαγνίζει. Είστε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι για την υπογραφή του δολοφονικού Μνημονίου και των μετέπειτα φορομπηχτικών νομοσχεδίων με ταχύτητα πολυβόλου, προσυπογράφοντας μια αδιέξοδη υφεσιακή πολιτική που γονάτισε εκατομμύρια πολίτες χωρίς να δίνει καμία προοπτική στη χώρα.
Και για να χρησιμοποιήσω το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του αρχηγού σας, “Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”, σας εξορκίζω να μας αδειάσετε τη γωνιά διότι και μας αλλάξατε τα φώτα στο μαστίγωμα και μας βουλιάξατε.
Tags: μανιφέστο Διαμαντοπούλου-Λοβέρδου-Ραγκούση, συντεχνιασμός, συντεχνίες
