Ελλάδα: αναβάλλοντας το αναπόφευκτο

Μαύρη ειν’ η νύχτα στη Γραικιά, και όχι μόνο…
Παραθέτω το τρομοκρατικό κείμενο των Financial Times σε μετάφραση.

«Γι’ ακόμη μια φορά εις την παραβίαση, αγαπητοί Έλληνες. Η Αθήνα έχει συμφωνήσει μια ακόμη δέσμη μέτρων της τελευταίας στιγμής, για να εξασφαλίσει μια άλλη χρηματοδότηση εκτάκτου ανάγκης 8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και πάλι, έχει υποχρεωθεί να εφαρμόσει μια πολιτική που δεν λειτουργεί – ολοένα περισσότερους και σκληρότερους γύρους λιτότητας – για να διασφαλίσει μια αμφίβολη ανταμοιβή: αρκετά χρήματα για να κρατήσει την χώρα σε ομαλή λειτουργία μέχρι την επόμενη φορά. Ακόμη και με τα μαστιγωτικά νέα μέτρα, η κυβέρνηση δεν θα επιτύχει τους στόχους της για μείωση του ελλείμματος. Η περίπτωση για ν’ αφεθεί η Ελλάδα να χρεοκοπήσει ποτέ δεν ήταν ισχυρότερη.

Λαμβάνοντας υπόψη τα διαρθρωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικονομία, η κυβέρνηση δικαιούται πίστωσης για την αντιμετώπιση τουλάχιστον ορισμένων εξ αυτών. Μεταξύ των μέτρων είναι μια μείωση του αφορολόγητου ποσού για τους μισθούς από €8.000 στις €5.000, μια μείωση 20% των συντάξεων πάνω από 1.200 € το μήνα, καθώς και μια προτεινόμενη μείωση κατά 30.000 του εργατικού δυναμικού του κράτους (σ.σ. οι προσλήψεις συνεχίζονται). Μπορεί να αναμένεται μια τεράστια μάχη στο Κοινοβούλιο, απηχώντας την αναταραχή στους δρόμους: η Αθήνα ακρωτηριάστηκε από απεργίες την Πέμπτη.

Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να εξασφαλίσουν την απελευθέρωση 8 δισεκ. ευρώ κεφαλαίων διάσωσης, και είναι ουσιαστικά για τη μακροπρόθεσμη οικονομική βιωσιμότητα της Ελλάδας. Παρά ταύτα, η βασική θέση της χώρας παραμένει αμετάβλητη. Ο στόχος για το έλλειμμα του 2011 είναι 7.6 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, αλλά τα δεδομένα μέχρι στο τέλος του Αυγούστου δείχνουν ότι το έλλειμμα είναι 5% μεγαλύτερο από εκείνο που απαιτείται για την επίτευξη αυτού του στόχου. Η οικονομία είναι πιθανό να συρρικνωθεί κατά 5.5% τοις εκατό το τρέχον έτος, υπονομεύοντας τη βάση των εσόδων της.

Πολιτικοί αξιωματούχοι πρέπει να δεχθούν ότι η Ελλάδα είναι αφερέγγυα και ν’ αρχίσουν τη διαδικασία διαχείρισης μιας αναδιάρθρωσης του χρέους της. Αυτό θα απαιτήσει περισσότερο πόνο για τις τράπεζες από ό,τι έχει προταθεί μέχρι σήμερα. Επενδυτές οι οποίοι έχουν παραμείνει επενδεδυμένοι κατά τη διάρκεια της κρίσης ενδέχεται να χάσουν τα πάντα. Αυτό είναι ένα υψηλό τίμημα για να πληρώσουν, αλλά είναι απαραίτητο, αν η ζώνη του ευρώ πρόκειται ποτέ να αποφύγει τις συνέπειες από το ραντεβού στα τυφλά με την Αθήνα.» (Financial Times, 22-9-2011)