Όπως κάθε χρόνο, αύριο το Ορθόδοξο “ποίμνιο” γιορτάζει με κάθε επισημότητα και πανηγυρική διάθεση την “Κοίμηση της Θεοτόκου”. Αναρωτηθήκατε όμως εσείς οι ευσεβείς Ορθόδοξοι Χριστιανοί πότε ξύπνησε από τον ύπνο η “Θεοτόκος” και πότε η Εκκλησία γιορτάζει την Ανάστασή της; Διότι προφανώς η Παναγία δεν κοιμάται ακόμη, αφού είναι στα μέσα και στα έξω, πραγματοποιώντας κάθε τόσο εντυπωσιακά “θαύματα”, πότε με εικόνες της που “δακρύζουν”, πότε με εικόνες της που “ματώνουν”, πότε με εικόνες που “ιδρώνουν” και πότε με καντήλια της που κινούνται στα καλά καθούμενα μπροστά από εικόνες της.
Ε, λοιπόν, αν αναρωτηθήκατε, τα επόμενα αποσπάσματα από σχετικά “ορθόδοξα” άρθρα θα σας λύσουν την απορία, και ενδεχομένως κάποιοι πιστοί θα προβληματιστούν και ίσως ξυπνήσουν από την πλάνη τους, συνειδητοποιώντας ότι η “Ορθοδοξία” συνειδητά τούς εξαπατά.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
ΔΟΓΜΑ – Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων
Η Κοίμησις, η Ταφή, η Ανάσταση και η Μετάσταση της Παναγίας (15/08/2022)
(…) Έτσι αγαπητοί μου, η Θεοτόκος κατέχει κεντρικοτάτη θέση μέσα στην σωτηρίαν μας και συνεπώς και στην λατρεία μας. Ολόκληρος ο Αύγουστος είναι αφιερωμένος εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον. Σημειώσατε ότι δεν έχουμε λίγες Θεομητορικές εορτές μέσα εις τον λειτουργικόν χρόνον. Αλλά την κορυφή των Θεομητορικών εορτών την κατέχει η εορτή της Κοίμησις της Θεοτόκου, αυτή που εορτάζουμε στις 15 Αυγούστου. Είναι μια εορτή κατά την οποία εορτάζουμε την Κοίμηση, την ταφή, την Ανάσταση και την Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου. (…)
ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ – Ορθοδοξία, Πολιτισμός, Επιστήμες
Η ανάστασις της Παναγίας!
Στέλιος Κούκος (15/08/2016)
(…) Το πιο εντυπωσιακό όμως για τη γιορτή του Κοιμήσεως της Θεοτόκου και το οποίο ουσιαστικά μοιάζει να “κρύβεται” μέσα στη λέξη “Μετάσταση” μας το φανερώνει στον συναξαριστή του ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και μάλιστα σε μία υποσημείωση. Πρόκειται για τη φράση:
“…η Kυρία ημών Θεοτόκος, μετά την εν τω τάφω τριήμερον αυτής Kοίμησιν, όχι μόνον μετέστη, αλλά και ανέστη από του τάφου, και ανελήφθη εις τους Oυρανούς, ήτοι ενώθη πάλιν η ολόφωτος αυτής ψυχή μετά του θεοδόχου αυτής σώματος, και ούτως ανέστη από του τάφου”. (“Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Η ανάσταση της Παναγίας, λοιπόν, είναι η συγκλονιστική ουσία της μεγάλης γιορτής του Πάσχα του καλοκαιριού και ίσως αυτό θα πρέπει να τονιστεί περισσότερο για να γίνει κτήμα, πεποίθηση και καύχημα των πιστών.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης κατοχυρώνει πατερικά την πιο πάνω άποψη στη συνέχεια της υποσημειώσεως, και ολόκληρη η υποσημείωση έχει ως εξής:
2. Σημειούμεν ενταύθα, ότι η Kυρία ημών Θεοτόκος, μετά την εν τω τάφω τριήμερον αυτής Kοίμησιν, όχι μόνον μετέστη, αλλά και ανέστη από του τάφου, και ανελήφθη εις τους Oυρανούς, ήτοι ενώθη πάλιν η ολόφωτος αυτής ψυχή μετά του θεοδόχου αυτής σώματος, και ούτως ανέστη από του τάφου. Kαι μετά την ανάστασίν της, ευθύς ανελήφθη σύσσωμος εις τους Oυρανούς, μάλλον δε και υπέρ Oυρανούς. Ότι δε ταύτά εστιν αληθή, βεβαιούσι τα πνευματοκίνητα στόματα των ιερών Θεολόγων. (…)
Τι απέγινε το Πανάγιο Σκήνωμα της Θεοτόκου μετά την Κοίμησή της;
21/03/2017
Η Κοίμηση Της Θεοτόκου
Η Παναγία μετά την Ανάληψη του Χριστού πηγαίνει καθημερινώς στο ζωοδόχο μνήμα και προσεύχεται.
Μία Παρασκευή ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζεται μπροστά της και την χαιρετά:
“Χαῖρε, ἡ γεννήσασα Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν.
Ὁ Κύριος ἄκουσε την προσευχή σου και θά ἀφήσης τόν κόσμο και θά πορευθῆς εἰς την ζωήν την ἀληθινήν και ἀδιάδοχον”.
Η Θεοτόκος επιστρέφει στον οίκο της, θυμιά και προσεύχεται στον Χριστό να της στείλει τον Ιωάννη και τους λοιπούς Αποστόλους, για να παρασταθούν στον θάνατό της.
Η προσευχή της εισακούεται και πρώτος φθάνει, αρπαγείς από νεφέλη, ο Ιωάννης.
Εντός ολίγου επί νεφελών και οι λοιποί Απόστολοι, οι διεσπαρμένοι στα πέρατα του κόσμου.
Την Κυριακή έρχεται με την απαστράπτουσα Δόξα Του και με χιλιάδες Αγγέλους ο Κύριος να παραλάβει την ψυχή της Μητρός Του.
Εκείνη ευλογεί τους Αποστόλους και τον κόσμο. Δέεται για την Σωτηρία όλων και αφού λαμβάνει την υπόσχεση ότι:
“πᾶσα ψυχή ἐπικαλουμένη τό ὄνομά Της οὐ μή καταισχυνθῇ, ἀλλ’ εὕρῃ ἔλεος και παράκλησιν και ἀντίληψιν και παρρησίαν και ἐν τῷ νῦν αἰῶνι και ἐν τῷ μέλλοντι”.
Παραδίδει την Αγία Της ψυχή στα χέρια του Υιού Της.
Το Πανάγιο Σκήνωμα της Θεοτόκου
Οι Απόστολοι περιπτύσσονται το σκήνος και ψάλλοντας μεταφέρουν την κλίνη με το σώμα για ταφή.
Ένας Εβραίος ονόματι Ιεφωνίας ορμά και επιχειρεί «κατά τῆς κλίνης».
Όμως Άγγελος Κυρίου με «ξίφος πυρός» αποκόπτει τα χέρια του από των ώμων, που μένουν κρεμασμένα στην κλίνη.
Αυτός μετανοεί και κολλιούνται πάλι τα χέρια του, ενώ οι Απόστολοι ανενόχλητοι συνεχίζουν την εκφορά.
Το σκήνος θάπτεται σε καινό μνημείο στην Γεθσημανή, μεταξύ του όρους Μόριον και του όρους των Ελαιών. Εκεί ενταφιάζεται μέσα σ’ ένα λαξευτό τάφο.
Η Μετάσταση της Θεοτόκου
Ο Απόστολος Θωμάς και σε αυτή την περίσταση απουσίαζε από την σύναξη των άλλων Αποστόλων.
Κατά την ιστορία, την οποία βεβαιώνει η παράδοση, έφτασε μετά από τρεις ημέρες.
Παρακάλεσε τους άλλους Αποστόλους να τον συνοδεύσουν ως τον τάφο, για να προσκυνήσει το Άγιο σώμα Της Θεοτόκου.
Έτσι κι έγινε, αλλά όταν άνοιξαν τον τάφο, μεγάλη κατάπληξη και θαυμασμός τους κυρίευσε όλους.
Το σώμα έλειπε και στο μνήμα κείτονταν μόνο το σεντόνι που είχαν τυλίξει το σώμα της Παναγίας.
Η Παναγία αναστήθηκε και σωματικά αναλήφθηκε από την γη στους ουρανούς.
Την Τρίτη όμως ημέρα «μετετέθη …ἐν Παραδείσῳ».
Η Ανάσταση της Θεοτόκου
iEllada.gr 22/03/2019
(…) Η Παναγία εισήλθε χαίρουσα εις την χαράν του Κυρίου και Υιού της. Θεοτόκος γαρ εκ του τάφου ανέτειλε. Ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας την Αγιωτέραν Γυναίκαν της Γης! Έλαβε σώμα και Θεοτόκω περιέτυχεν. Έλαβε Αγνήν Μητέραν και συνήντησεν Ουρανών Πλατυτέραν. Πού σου, θάνατε, το κέντρον; Πού σου, άδη, το νίκος; Ενικήθης υπό Αγίας Γυναικός! Ανέστη Θεοτόκος και σύ καταβέβλησαι. Ανέστη Θεοτόκος και πεπτώκασι των αιρέσεων δαίμονες. Ανέστη Θεοτόκος και χαίρουσιν άγγελοι διά την Βασίλισσαν των Αρχαγγέλων. Ανέστη Θεοτόκος, και ζωή πολιτεύεται, ότι μετέστη προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής (…). Μοναχός Νικόδημος, Δεκαπενταύγουστος 2011.
Αυτά τα περί “ανάστασης” της Παναγίας “ορθόδοξα” μυθεύματα και ο νοών νοείτω…