Προκόπης Παυλόπουλος: “Είμαστε ο λαός της ελευθερίας, αφού για μας η αντίσταση είναι παράδοση αιώνων και η ιστορία μας είναι ένας διαρκής αγώνας για ανεξαρτησία.”
Μέσα σε 23 λέξεις τα είπε όλα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας! Τί είπε, δηλαδή, ο άνθρωπος, χωρίς να καταλαβαίνει τι λέει;
Να, είπε με απλά λόγια ότι σε όλη την ιστορία μας οι Έλληνες αγωνιζόμασταν διαρκώς για ανεξαρτησία, που σημαίνει ότι σε όλη μας την ιστορία δεν ήμασταν ποτέ ανεξάρτητοι, οι καημένοι.
Διότι ποιος αγωνίζεται διαρκώς για ανεξαρτησία; Προφανώς ο σκλάβος, ο ανελεύθερος, ο εξαρτημένος.
Ήμασταν πάντα εξαρτημένοι, ανήμποροι να διαχειριστούμε τα του οίκου μας. Κάτι σαν αυτιστικοί, ένα πράγμα… Χρειαζόμασταν πάντα κηδεμόνες, όπως τα νήπια. Δεν ενηλικιωθήκαμε ποτέ σαν λαός.
Στα ενδιάμεσα μικροδιαστήματα που είχαμε αναλαμπές ανεξαρτησίας πέφταμε με τα μούτρα στη δουλειά βάζοντας τα θεμέλια της επόμενης δουλείας.
Η εξάρτηση είναι στο συλλογικό μας υποσυνείδητο, στο DNA μας. Ο οργανισμός μας ζητάει την ξένη μπότα για να στανιάρει. Χρειαζόμαστε αφεντικά να μας λένε τι να κάνουμε. Χρειαζόμαστε ξένα δεκανίκια γιατί δεν μάθαμε ποτέ να περπατάμε μόνοι μας.
Η αντίσταση για μας, είπε ο Πρόεδρος, είναι παράδοση αιώνων!
Τι εννοούσε ο Προκόπης; Μήπως τα 400 χρόνια της σκλαβιάς στους Οθωμανούς αντιστεκόμασταν; Τι είδους αντίσταση ήταν αυτή που κράτησε 400 χρόνια;
Μήπως ήταν ίδια με την αντίσταση που προβάλαμε στην Τρόικα; Μήπως δηλαδή η αντίσταση στους Τούρκους μοιάζει με την αντίσταση που πρόβαλε ο ΠτΔ στην καινούργια υποδούλωση της χώρας μας για 99 έτη στη διεθνή χρηματοπιστωτική χούντα;
Και πώς δηλαδή αντιστάθηκε ο κ. Παυλόπουλος στην καινούργια σκλαβιά, ως ανώτατος άρχοντας του λαού της ελευθερίας; Με την υπογραφή του τρίτου και φαρμακερού μνημονίου που νομιμοποίησε από τα “αριστερά” το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο και την ολοκληρωτική εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας;
Κύριε Παυλόπουλε, υπάρχει μια παροιμία που λέει: “Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί”…
Εκ μέρους σας δεν υπήρξε ουδεμία αντίσταση.
Απεναντίας υπήρξε πλήρης υποταγή και δουλοπρέπεια στους επικυρίαρχους, ορατούς και αόρατους.
Ήθελα να ήξερα πιστεύετε ειλικρινά ότι εμείς οι ραγιάδες είμαστε ο λαός της ελευθερίας;
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, κύριε Παυλόπουλε, κι εμείς δεν διαθέτουμε ούτε αρετή ούτε τόλμη. Αντίθετα, ρέπουμε προς τη διαφθορά, είμαστε ανεγκέφαλοι οπαδοί αλληλομισούμενων κομματικών φατριών, και είμαστε απελπιστικά δειλοί. Στο μόνο αγώνισμα που διαπρέπουμε είναι στην αλληλοφαγωμάρα, την οποία υποθάλπει η “δημοκρατία”. Και στη μόνη αντίσταση που έχουμε παράδοση αιώνων είναι η αντίσταση στην ενότητα και την εθνική ομοψυχία. Εκεί πραγματικά υπερτερούμε.
Αφού στην πρωτοφανή κρίση εν καιρώ ειρήνης που βυθίστηκε η χώρα μας εδώ και 7 χρόνια το πολιτικό προσωπικό δεν προσπάθησε καν να ομονοήσει ώστε όλοι μαζί να προβάλουν σθεναρή αντίσταση κατά των δυναστών μας, δεν υπάρχει καμία ελπίδα για την Ελλάδα να είναι ποτέ ελεύθερη. Διότι λαός διχασμένος πάντα νικημένος και υποδουλωμένος. Διότι, όπως λέει η παροιμία, η ομόνοια χτίζει σπίτια και η διχόνοια τα γκρεμίζει.
Πιστεύετε ότι έχετε το ηθικό ανάστημα, κύριε Παυλόπουλε, να στέκεστε στην εξέδρα στις παρελάσεις ως ο ανώτατος άρχοντας της υπόδουλης χώρας μας; Και μάλιστα να κάνετε και δηλώσεις περί εθνικής ανεξαρτησίας;
Μην ανησυχείτε όμως, η ιστορία δεν θα σας χαριστεί. Τα χαρακτηριστικά που θα σας προσδώσει θα είναι δειλός, δουλοπρεπής, υποκριτής και… προδότης. Διότι εθνική προδοσία είναι, και μάλιστα η εσχάτη, η συναίνεση του ανώτατου άρχοντα στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας του.
