Behold! Και ο εθνικός μας μουσικοσυνθέτης δημιουργός κινήματος-κουνήματος! Ναι, βέβαια, ανακοινώθηκε χτες και το δημοσίευσαν στις κεντρικές τους σελίδες όλες οι εφημερίδες του Διαδικτύου. Big deal! Η ιδρυτική διακήρυξη, λέει, περιλαμβάνεται σε βιβλιαράκι 48 σελίδων που τιτλοφορείται “Σπίθα” και σε DVD, που… πωλούνται στα βιβλιοπωλεία.
Από χτες που το άκουσα μέχρι που άρχισα να γράφω τούτες τις γραμμές έψαχνα απεγνωσμένα να βρω την ιδρυτική διακήρυξη αναρτημένη κάπου στο Διαδίκτυο ώστε να τη μελετήσω μπας κι ανάψει μέσα και σε μένα καμιά σπίθα σαν του Μίκη, αλλά εις μάτην. Δεν μπορεί, είπα, ο Μίκης είναι πατριώτης, και δεν έχει ανάγκη από χρήματα. Δεν μπορεί τη Σπίθα του να την πουλάει όπως και τα τραγούδια του. Αποκλείεται, σκέφτηκα, και συνέχισα το ψάξιμο στο δάσος του Διαδικτύου.
Απογοητευμένη από την αποτυχία να εντοπίσω στο Διαδίκτυο τη “Σπίθα” να προσφέρεται για free download, όπως θα όφειλε να κάνει ο Μ. Θεοδωράκης, αφού υποτίθεται θέλει ν’ ανάψει σπίθα στο λαό που θα τσουρουφλήσει τους φαύλους και επίορκους που μας ξεπούλησαν, άρχισα να ψάχνω στα βιβλιοπωλεία. Πρώτα έψαξα στο Ιντερνέτ για να δω πού πωλείται η “Σπίθα” με το ντιβιντί της και πόσο, αλλά κι εκεί απέτυχα. Τηλεφώνησα κατόπιν σε δυο μεγάλα βιβλιοπωλεία, αλλά δεν είχαν ιδέα. Στο τέλος, κι αφού είχα χάσει κάμποσες ώρες, απόκαμα και παραιτήθηκα.
Θα σχολιάσω λοιπόν τη Σπίθα του Μίκη με βάση τα ηλεκτρονικά δημοσιεύματα, κι ελπίζω να μην αδικήσω την Αλήθεια.
Εκείνο που προέβαλαν όλοι είναι το κάλεσμα του λαού σε ανυπακοή στα όσα εφαρμόζει η κυβέρνηση! Δηλαδή, εθνικέ μας μουσικοσυνθέτη, προτείνεις αναρχία και παρανομία ως φάρμακο για την ασθένεια που κατατρώει τα σωθικά της χώρας μας; Προτείνεις ανυπακοή και στους φοροφυγάδες, στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων που πρέπει να πληρώσουν πρόστιμα, ή στους χοντροαμειβόμενους των υπερχρεωμένων ΔΕΚΟ με τα δεκάδες επιδόματα που δεκαπλασιάζουν το βασικό μισθό τους;
Κατά τη γνώμη σου δηλαδή, Μίκη, δεν υπάρχουν κακώς κείμενα σε τούτη τη χώρα που πρέπει να διορθωθούν, έστω κι αν η κυβέρνηση δεν άρχισε από το κεφάλι του ψαριού που βρωμάει και ζέχνει, έστω κι αν εκτελεί εντολές της Τρόικας; Και τι είδους ανυπακοή προτείνεις στα περήφανα γηρατειά που τους πετσόκοψαν τη σύνταξη στη δύση του βίου τους; Δηλαδή τι προτείνεις να κάνουν για να συμμορφωθούν στο κάλεσμα για ανυπακοή; Να πάνε να ληστέψουν καμιά Τράπεζα, ή να μην πληρώσουν το ηλεκρικό ρεύμα και να επιστρέψουν στα λυχνάρια με τα φυτίλια;
Όσο για την εκμετάλλευση της εκκλησιαστικής, μοναστηριακής και κρατικής περιουσίας, δίκιο έχεις, αλλά δεν φτάνει η πολιτική βούληση, αν ποτέ υπάρξει. Πρέπει να υπάρχουν και οι ευσυνείδητοι, εργατικοί και ικανοί κρατικοί λειτουργοί που θα την υλοποιήσουν. Κι αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο, διότι το Κράτος έχει το δικό του διεστραμμένο «θεό».
Μίκης: «Βρισκόμαστε στην περίοδο που όλοι μαζί πρέπει να σκεφτούμε, να πληροφορηθούμε, να ψάξουμε και να δράσουμε» (πηγή)
Πώς να σκεφτούμε όλοι μαζί, κύριε Θεοδωράκη; Κάθε άνθρωπος πρέπει να σκέπτεται μόνος του ή δεν σκέπτεται καθόλου. Καθένας κουβαλάει το δικό του μυαλό κι έχει το δικό του τρόπο σκέψης, που συμπίπτει με τις σκέψεις άλλων μόνο όπου οι σκέψεις εναρμονίζονται με την ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ. Βλέπεις η κοινή λογική δεν καταλαβαίνει γρι από πλειοψηφίες και άλλα “δημοκρατικά”. Όταν οι σκέψεις της πλειοψηφίας είναι παράλογες, δεν καθίστανται λογικές επειδή τις πιστεύουν πολλοί, συνήθως κάτω από προηγηθείσα συστηματική προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου ή ιδιοτέλεια.
Ωστόσο, αυτά δεν θα ’πρεπε ν’ ακούγονται από ένα μουσικοσυνθέτη και μαέστρο! Εσύ, κύριε Θεοδωράκη, όταν διευθύνεις ορχήστρα, ζητάς συμβουλές και γνώμες από τους μουσικούς ή θέτεις τον τόνο και τους κατευθύνεις; Εγώ δεν είμαι μαέστρος και δε γνωρίζω τίποτα από μουσική. Όμως η λογική μου λέει ότι αν τα όργανα δεν συμμορφώνονται με τις επιταγές του μαέστρου, το αποτέλεσμα θα είναι μουσικό χάος. Έτσι δεν είναι; Ο μαέστρος υψώνει τα χέρια στον αέρα, ή το ραβδάκι του, και η ορχήστρα ακολουθεί με ευλάβεια τις κινήσεις του. Οποιαδήποτε παρέκκλιση και παρακοή θα βλάψει σοβαρά το αποτέλεσμα.
Ώστε, λοιπόν, χρειάζεται απαραιτήτως να υπάρχει ένα ικανό άτομο που θα σταθεί στο βάθρο και θα διευθύνει απολυταρχικά. “Δημοκρατικές” αντιρρήσεις δεν χωράνε εδώ. Από μόνοι τους οι τραγουδιστές με τους μουσικούς δεν μπορούν να συντονιστούν. Έτσι δεν είναι, Μίκη; Άλλωστε, ο καλός μαέστρος είναι συχνά το μόνο πρόσωπο που γνωρίζει εξ ολοκλήρου συγκεκριμένο μουσικό έργο, ενώ οι μουσικοί μαθαίνουν συνήθως το περιορισμένο δικό τους μέρος. Ο μαέστρος επίσης γνωρίζει και τις ηχητικές ιδιότητες της συγκεκριμένης αίθουσας (χώρας) και προσαρμόζει την ορχήστρα αναλόγως.
Υπάρχει ακόμη και μια άλλη πτυχή στην τέχνη του μαέστρου, κάτι πιο δύσκολο να περιγραφεί. Είναι η ικανότητά του να επικοινωνεί την ερμηνεία του έργου στην ψυχή των μουσικών και των τραγουδιστών. Αυτό προϋποθέτει χάρισμα και πνευματική δύναμη, ώστε να εμπνέει και να πείθει τα μέλη της ορχήστρας ότι αυτό που κάνουν αξίζει. Απαιτούνται, δηλαδή, κάποιες υπνωτιστικές ικανότητες που θα κάνουν τους μουσικούς και τους τραγουδιστές να συντονιστούν απολύτως με το μαέστρο και να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Αυτά τα προσόντα και ακόμη περισσότερα, όπως εθνικό όραμα, ανιδιοτελή αγάπη προς την πατρίδα και το λαό της, οικονομικές γνώσεις, έντονο αίσθημα δικαίου, αταλάντευτη προσκόλληση στις ηθικές αρχές και αξίες, οργανωτικές ικανότητες, κλπ., χρειάζεται να έχει ο μαέστρος-ηγέτης ενός λαού για να οδηγήσει την εθνική ορχήστρα σωστά ώστε να μην παράγεται και προάγεται η αναρχία, η αδικία, η χρεοκοπία, η φτώχεια, η εξαθλίωση και η υποτέλεια.
Κατάλαβες τώρα, κύριε Θεοδωράκη, από τι πάσχει πρωταρχικά τούτη η χώρα; Από έλλειψη ενός ικανού και εμπνευσμένου μαέστρου που θ’ αρπάξει το τιμόνι της κλυδωνιζόμενης ελληνικής βάρκας και θα την οδηγήσει με ασφάλεια σε απάνεμο λιμάνι. Βέβαια, το “δημοκρατικό” μας σύστημα δεν βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση καθότι έχουμε πολλούς μαέστρους (κομματάρχες) που καθένας παίζι το βιολί του και προσπαθούν δημαγωγικά να διευθύνουν συγχρόνως τη ίδια ορχήστρα, άλλος από δω κι άλλος από κει, και το αποτέλεσμα είναι το μπάχαλο που βλέπουμε και βιώνουμε στο πετσί μας.
Θα συμφωνούσα, λοιπόν, μαζί σας αν η επιθυμία σας «να δημιουργηθεί ένα κίνημα ζύμωσης ιδεών» είχε στόχο την αναζήτηση ενός πιο αποτελεσματικού μοντέλου διακυβέρνησης, που να μην αντιστρατεύεται την κοινή λογική και τους κυρίαρχους νόμους της Φύσης, η οποία δεν προικίζει κάθε άνθρωπο με ηγετικές ικανότητες, παρά ελάχιστους σε κάθε κοινωνία. Και βέβαια, η Φύση δεν σέβεται το κληρονομικό δίκαιο, για να ’μαστε εξηγημένοι.
Τι σημαίνει όμως κίνημα «με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη που έχει ανάγκη να εκφράσει την αντίδρασή του στην κρίση που μας οδήγησε η παγκόσμια οικονομική κρίση»; Πώς εννοείτε, κύριε Θεοδωράκη, την αντίδραση του ανεξάρτητου πολίτη, που έτσι κι αλλιώς την εκφράζει ήδη ποικιλοτρόπως; Θα πηγαίνει δηλαδή ο ένας ανεξάρτητος από δω με τις ιδέες του κι ο άλλος στην εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση κι έτσι θα δημιουργήσουν συγκροτημένη ομάδα κρούσης εναντίον της κρίσης, για την οποία άλλωστε οι πρώτοι που ευθυνόμαστε είμαστε εμείς οι ίδιοι;
Κύριε Θεοδωράκη, δεν μάθατε ακόμη ότι δεν μπορεί να υπάρξει Κίνημα με ανεξάρτητους πολίτες και ανεξάρτητες επιτροπές πρωτοβουλίας; Κάτι τέτοιο δεν είναι, άλλωστε, και τα κόμματα; Τα Κινήματα προϋποθέτουν ομοιογένεια. Ανεξάρτητες επιτροπές πρωτοβουλίας είναι και τα κόμματα, γι’ αυτό πάει η χώρα και ο λαός της κατά διαβόλου. Διότι όταν ένα σύστημα διακυβέρνησης αντιστρατεύεται τις αρχές της ενότητας και της λογικής δεν μπορεί να λειτουργήσει θετικά για την κοινωνία. Δεν συνειδητοποιήσατε ακόμη στη μακρά διαδρομή σας ότι όλες οι πολιτικές ιδεοληψίες – κομμουνισμοί, σοσιαλισμοί, φιλελευθερισμοί, νεοφιλελευθερισμοί και δε συμμαζεύεται – δοκιμάστηκαν στην πράξη, και όλες απέτυχαν στο να φέρουν την ευημερία στους λαούς; Κάτι έφταιξε προφανώς!
Μήπως, λοιπόν, πρέπει να ξαναδιαβάσουμε και να εφαρμόσουμε την Πολιτεία του Πλάτωνα, με τις απαραίτητες προσαρμογές στο σήμερα, και σαν απόγονοί του να τη μεταλαμπαδεύσουμε και σε άλλους λαούς ώστε ν’ αποτοξινωθούν από το απατηλό μοντέλο της δήθεν δημοκρατίας που διαιρεί τους λαούς, τους περιστρέφει αενάως σε φαύλο κύκλο, και τους υποδουλώνει σε ξένους αφέντες που καρπούνται το διαίρει και βασίλευε; Ή μήπως δεν έχουμε καταλάβει ακόμη ότι πίσω από τη μάσκα της δημοκρατίας κρύβεται η δικτατορία μιας πολιτικο-οικονομικής ολιγαρχίας;
Κύριε Μίκη, η πρότασή σου για ανυπακοή, αν ο μη γένοιτο την πάρουν κάποιοι στα σοβαρά, μόνο σε επιδείνωση της κρίσης μπορεί να οδηγήσει. Εδώ που έχουμε φτάσει, δεν έχουμε την πολυτέλεια για δονκιχωτισμούς και επικίνδυνες ακροβασίες διότι θα γυρίσουν μπούμερανγκ. Άλλωστε, όπως προείπα, υπάρχουν μύρια όσα κακώς κείμενα και αδικίες που πρέπει να διορθωθούν. Και σίγουρα υπάρχουν πιο αποτελεσματικοί τρόποι από την ανυπακοή (παρανομία) για να διεκδικήσει ένας λαός τα δίκαιά του.
Όσο για το αν και πότε θα μπορέσουμε να ζούμε χωρίς δανεικά και χωρίς εξαρτήσεις, φοβάμαι ότι και αυτό είναι άπιαστο όνειρο. Μη βαυκαλίζεστε, λοιπόν, με φρούδες ελπίδες και σας παρακαλώ, αν είστε πατριώτης όπως δείχνετε, να αναρτήσετε στο Διαδίκτυο για δωρεάν download τη “Σπίθα” σας. Οι αληθινές σπίθες που γίνονται καθαρτήρια φωτιά και σώζουν λαούς δεν πωλούνται στα βιβλιοπωλεία, δεν χωράνε εκεί! Άλλωστε, δεν έχουν τιμή, και ουδείς δικαιούται να κερδοσκοπήσει από μια Σπίθα που ανάβει για ν’ αφυπνίσει ένα λαό προς τη σωτηρία του. Ούτε μπορώ να φανταστώ ότι έχει αγγίξει κι εσάς η κρίση ώστε να έχετε ανάγκη από μερικά ευρώ για να μην καταλήξετε στα δημοτικά συσσίτια!
Τελειώνοντας, να θυμίσω ότι ο πεινασμένος και εξαθλιωμένος πολίτης του 21ου αιώνα είναι λιγότερο ρομαντικός και ποσώς ανησυχεί για τα λεγόμενα εθνικά θέματα. Καρφάκι δεν του καίγεται πώς θα λένε τα Σκόπια, ή αν είναι προτιμότερη η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από την εσαεί μη εκμετάλλευση. Αυτές οι ανησυχίες είναι για τους χορτάτους. Ο πεινασμένος το μόνο που σκέπτεται είναι αν θα επιβιώσει και αύριο. Καταλάβατε όλοι εσείς οι καλοβολεμένοι και ταυτισμένοι με το σύστημα “επώνυμοι” που αμπελοφιλοσοφείτε προκλητικά;
Και κάτι άλλο: αν ανάψει κάποια σπίθα και γίνει φωτιά, δεν θα είναι αυτή της ζύμωσης ιδεών του καναπέ που προτείνει ο Μίκης. Θα είναι μια ανεξέλεγκτη έκρηξη που συμβαίνει όταν ξεχειλίζει το ποτήρι της οργής του λαού, και θα σαρώσει τα πάντα. Μήπως αυτό το επικίνδυνο ενδεχόμενο θέλει να προλάβει το ψευτοκίνημα του Μίκη Θεοδωράκη;
Πηγή σκίτσου εδώ.
Υστερόγραφο, 4/12/2010: Φαίνεται ότι και οι τοίχοι έχουν αυτιά, και σήμερα αναρτήθηκε περίληψη της Ιδρυτικής Διακήρυξης της Σπίθας στην enet. Ο Μίκης Θεοδωράκης παρέπεμψε βέβαια στην αγορά του βιβλίου του, λέγοντας: «Σας εξέθεσα όσο γίνεται πιο σύντομα τις απόψεις μου. Που θα τις βρείτε ολοκληρωμένες στο βιβλίο που κυκλοφορεί, με τίτλο “Η Σπίθα“.»
