“Όμως οι μεγαλύτερες εκπλήξεις δεν έχουν συμβεί ακόμη. Θα προηγηθεί ένα ορισμένο διάστημα μετάβασης, συν μια μεγάλη σύγχυση, αλλά τα πραγματικά περιστατικά θα είναι ξαφνικά”.
By Jeff Thomas
International Man
August 30, 2022
Καθώς προχωρά το Μεγάλο Ξετύλιγμα, θα δούμε πολλές αρνητικές εξελίξεις, μερικές από αυτές άνευ προηγουμένου.
Μόλις πριν από ένα χρόνο, ο μέσος άνθρωπος εξακολουθούσε να πιστεύει ότι ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση ανάκαμψης, ότι, όσο διστακτική κι αν ήταν, η οικονομία βρισκόταν σε ανάρρωση.
Και αυτό είναι κατανοητό. Σε τελική ανάλυση, τα μέσα ενημέρωσης έχουν κάνει τρομερή δουλειά εξηγώντας την κατάσταση με τρόπο που αντιμετωπίζει την ανάκαμψη ως γενική εικασία. Το μόνο σημείο συζήτησης είναι η μέθοδος που εφαρμόζεται για την επίτευξη της ανάκαμψης, αλλά η ίδια η ανάκαμψη αντιμετωπίζεται ως δεδομένη.
Ωστόσο, παρά τη διεξοδική απόσπαση της προσοχής που παρείχαν τα μέσα ενημέρωσης (και οι κυβερνήσεις του κόσμου), ο μέσος άνθρωπος έχει αρχίσει να αναγνωρίζει ότι κάτι δεν πάει καλά. Τώρα έχει την αίσθηση ότι, ακόμα κι αν δεν είναι αρκετά γνώστης για να περιγράψει με οικονομικούς όρους τι είναι λάθος στην ατελείωτη φλυαρία που βλέπει στην τηλεόρασή του, τώρα αισθάνεται ότι η κατάσταση δεν θα τελειώσει καλά.
Τείνω να παρομοιάζω την κατάστασή του με κάποιον που βρίσκει ξαφνικά όλα τα φώτα σβηστά στο σπίτι του. Σκοντάφτει στο σκοτάδι, προσπαθώντας να νιώσει τον δρόμο του. Αν και μπορεί να φανταστεί στο μυαλό του ποια είναι η διαρρύθμιση του σπιτιού του, δυσκολεύεται να πλοηγηθεί, συχνά προσκρούει σε πράγματα. Αυτό είναι παρόμοιο με την προσπάθεια να δούμε μέσα από τα Μέσα Ενημέρωσης και τα κυβερνητικά προπετάσματα καπνού κατά τη διάρκεια κανονικών περιόδων.
Σύντομα όμως, καθώς η κυβέρνησή του υπόκειται σε κατάρρευση, θα έχει μεγαλύτερες εκπλήξεις. Θα διαπιστώσει ότι τα έπιπλα έχουν μετακινηθεί ανεξήγητα. Τα αντικείμενα δεν βρίσκονται εκεί που υποτίθεται ότι είναι, και δεν είναι πλέον δυνατό να εκλογικεύσει το πρόβλημα της πλοήγησης στο σκοτάδι.
Πολλοί από αυτούς που παρακολουθούν τα καθημερινά δελτία ειδήσεων αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι τους δίνουν παραπληροφόρηση. Πολλοί αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι κανένα πολιτικό κόμμα δεν τους εκπροσωπεί πραγματικά ή, εν προκειμένω, δεν ενδιαφέρεται καν για την ευημερία τους.
Αυτοί οι άνθρωποι τώρα πλοηγούνται στο σκοτάδι.
Όμως οι μεγαλύτερες εκπλήξεις δεν έχουν συμβεί ακόμη. Θα προηγηθεί ένα ορισμένο διάστημα μετάβασης, συν μια μεγάλη σύγχυση, αλλά τα πραγματικά περιστατικά θα είναι ξαφνικά. Κανείς δεν θα μπορεί να προβλέψει τις ημερομηνίες κατά τις οποίες θα συμβούν, εκτός από εκείνους τους πολύ λίγους ανθρώπους που ελέγχουν τους πυροκροτητές αυτών των γεγονότων.
Συντριβές στις Αγορές
Οι μεγάλες ανοδικές αγορές σπάνια τελειώνουν με ένα κλαψούρισμα. Τελειώνουν με μια σημαντική ανοδική ακίδα. Και, δυστυχώς, οι χρηματιστές και οι επενδυτές τείνουν να πιστεύουν ότι, εάν η αγορά ήταν ανοδική την τελευταία εβδομάδα, τον τελευταίο μήνα ή τον τελευταίο χρόνο, μπορεί να αναμένεται να είναι ξανά ανοδική αύριο. Αυτό τους δίνει κορυφαία έσοδα για τις κυβερνήσεις που μπορεί να επιλέξουν να διογκώσουν ψευδώς μια δεδομένη αγορά, δημιουργώντας μια ανοδική άνοδο για να ενθαρρύνουν τους επενδυτές να πετάξουν τα τελευταία τους νομίσματα στο δοχείο, λίγο πριν φανεί ο πάτος.
Σε προηγούμενες εποχές, μπορούσε να πάρει χρόνο για να πουλήσει ο κόσμος, και ακόμη και σε περιόδους πανικού, η αιμορραγία δεν ήταν στιγμιαία. Ωστόσο, με το Διαδίκτυο, το μόνο που χρειάζεται είναι ένα μεγάλο ξεπούλημα από μια οντότητα – μια οντότητα που περνάει από μεγάλο αριθμό επενδυτών, και αστραπιαία, η αγορά πηγαίνει στον πάτο. (Σημείωση του συντάκτη: Οι στάσεις είναι εντολές που δίνονται σε έναν χρηματιστή για την πώληση ενός τίτλου όταν φτάσει σε μια συγκεκριμένη τιμή.) Ο μέσος επενδυτής ξυπνά το πρωί για να διαπιστώσει ότι έχει εξαφανιστεί.
Δεσμεύσεις από τις κυβερνήσεις
Σε περίπτωση κατάρρευσης νομίσματος, όπως αναμένεται σε πολλές χώρες, οι υποσχέσεις που δόθηκαν από τις κυβερνήσεις θα εγκαταλειφθούν ξαφνικά, σαν να μην είχαν υπάρξει ποτέ. Ενώ εκατομμύρια άνθρωποι θα βρεθούν χαμένοι, ανίκανοι να λειτουργήσουν χωρίς τα δικαιώματά τους, οι κυβερνήσεις θα αποφύγουν την ενοχή τους υψώνοντας το δάχτυλο. Οι Τόρις θα κατηγορήσουν τους Εργατικούς. Οι Εργατικοί θα κατηγορήσουν τους Τόρις. (Το ισοδύναμο θα γίνει σε άλλες χώρες.) Το καθαρό αποτέλεσμα θα είναι η εξαφάνιση των δικαιωμάτων, είτε εν μέρει είτε συνολικά. Το κοινό θα βγάλει την οργή του μέσω του αυξημένου μίσους για όποιο κόμμα κι αν είναι αυτό που ήδη θεωρεί ότι είναι το κακό. Δεν θα καταλάβουν ότι η κατάρρευση ήταν αναπόφευκτη.
Οι υποτιθέμενες εθνικές δυνάμεις θα εξαφανιστούν
Οι διεθνείς συμμαχίες θα καταρρεύσουν. Οι πρώην σύμμαχοι δεν θα είναι ξαφνικά στο πλευρό του αποτυχημένου έθνους.
Οι πρώην φίλοι θα υπογράψουν συμμαχίες με την άλλη πλευρά.
Οι εμπορικές συμφωνίες θα σταματήσουν ξαφνικά.
Πλούτος, πρωτοβουλία και εύνοια θα εισρεύσουν στη νέα σημαντικότερη χώρα και τους συμμάχους της.
Όλα τα παραπάνω θα συμβούν σταδιακά – όχι καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ίδια μέρα – αλλά σε κάθε περίπτωση, η πραγματική εμφάνιση θα είναι ξαφνική.
Ακριβώς όπως ο Ιούλιος Καίσαρας βρισκόταν στο απόγειο της δύναμής του όταν τα συνάδελφοί του στη Γερουσία τράβηξαν τα μαχαίρια τους, ένα ισχυρό έθνος καταδιώκεται μέχρι την ώρα της πτώσης του. Από αυτή την άποψη, οι ΗΠΑ θα δουν τη μεγαλύτερη εγκατάλειψη αφοσίωσης που θα βιώσει οποιοδήποτε έθνος.
(Όσο μεγαλύτερη είναι η αυτοκρατορία, τόσο μεγαλύτερη είναι η προσποίηση της αφοσίωσης σε αυτήν. Και τόσο μεγαλύτερη η εγκατάλειψη όταν έρθει η πτώση.)
Όταν μια αυτοκρατορία καταρρέει, πεθαίνει αργά. Αν δεν τελειώσει μέσω κατάκτησης, επιδεινώνεται με μια σειρά από ξαφνικά τραντάγματα. Οι ηγέτες της γραπώνονται από οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει καθυστέρηση, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει χειρότερο αποτέλεσμα στο τέλος. Η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει χρόνια ή και δεκαετίες. Ωστόσο, είναι τα πρώτα λίγα χρόνια που συμβαίνουν τα μεγάλα γεγονότα – τα γεγονότα που δημιουργούν τη σημαντικότερη ζημιά.
Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Το πρώτο είναι ότι οι ηγέτες της χώρας, έχοντας εμπιστοσύνη στη δική τους δύναμη, πιστεύουν ότι μπορούν να διατηρήσουν τον έλεγχο του εμπορίου τους, τον έλεγχο στο εξωτερικό, τον στρατό τους κ.λπ. και διαπιστώνουν ότι, όταν έρχονται οι συντριβές, οι αρουραίοι εγκαταλείπουν το πλοίο στο κάθε περιοχή. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι κάθε αυτοκρατορία οικοδομεί τη δύναμή της πάνω στο ψέμα και την υπερβολή όσο χτίζει στα αληθινά της χαρακτηριστικά. Μετά από μια συντριβή, αυτά τα ψέματα και οι υπερβολές εξαφανίζονται και σε σύντομο χρονικό διάστημα γίνεται σαφές ότι η αυτοκρατορία ήταν, στα τελευταία της στάδια, ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα.
Οι προειδοποιητικές πινακίδες εμφανίζονται ήδη, αλλά δεν δημοσιοποιούνται έντονα.
Το σκηνικό έχει στηθεί και πλησιάζουμε τα πρώτα μεγάλα γεγονότα.
Τα θύματα σε αυτό το έργο είναι, δυστυχώς, οι μέσοι άνθρωποι, που απλά ελπίζουν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή. Θα πιαστούν απροειδοποίητοι και δεν θα μπορούν καν να καταλάβουν τι έχει συμβεί, πόσο μάλλον να αναλάβουν δράση για να σωθούν. Όσοι δεν έχουν περάσει τα προηγούμενα χρόνια εκπαιδεύοντας τον εαυτό τους και προετοιμάζοντας μια εναλλακτική ζωή θα υποφέρουν περισσότερο.
Όλοι όσοι ζουν σε μια χώρα που βρίσκεται υπό κατάρρευση θα επηρεαστούν αρνητικά. Κάποιοι θα τα καταφέρουν καλύτερα από άλλους, αλλά το να ζεις με αυτή τη μικρή ελπίδα μοιάζει πολύ με το να είσαι αρκετά τυχερός να ζεις στα περίχωρα της Χιροσίμα το 1945.
Υπάρχει μικρή ανακούφιση στο να είσαι ένας από τους λιγότερο τραυματισμένους. Καλύτερα να βρισκόμουν σε άλλη χώρα συνολικά – τόσο κατά τη διάρκεια της πραγματικής εκδήλωσης όσο και κατά τη διάρκεια της τρομερής περιόδου που σίγουρα θα ακολουθήσει.
Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου
Tags: International Man, Jeff Thomas, αγορές, αυτοκρατορία, έθνη, επενδυτές, ΗΠΑ, κατάρρευση, νομίσματα, συμμαχίες, χρηματιστήριο
