Τις δυο προηγούμενες μέρες ξαναζήσαμε έντρομοι μια ακόμη παράσταση “δημοκρατικού” συντεχνιακού φασισμού, ως αντίδρασης στο “δημοκρατικό” σοσιαληστρικό φασισμό που βιώνουμε όλοι στο πετσί μας. Κίτρινος φασισμός κόντρα στον πράσινο φασισμό. Εφιαλτικό φαινόμενο καθόλα αναμενόμενο! Φασισμός γεννά φασισμό. Τέρας γεννά τέρας. Τα υπόλοιπα τραγικά και αυτοκαταστροφικά τα γνωρίζετε…
Για μια ακόμη φορά το ελληνικό χάος έγινε πρώτη είδηση στα παγκόσμια ΜΜΕ, και έντρομοι επίδοξοι τουρίστες έσπευσαν ν’ ακυρώσουν τις διακοπές τους στο ΤρΕλλαδιστάν-Μαλακιστάν. «Ας όψεται ο ανασχηματισμός που έφερε το Ραγκούση στο σβέρκο μας ενώ τα είχαμε βρει με το Ρέππα», λένε οι ταξιτζήδες. «Ας όψεται ο Αντώνης Σαμαράς που βρίσκεται πίσω από τις κινητοποιήσεις των ταξιτζήδων», βρυχάται ο Ραγκούσης. «Ας όψεται η πελατειακή χουντοδημοκρατία της αρπαχτής, της συναλλαγής και των εκβιασμών», λέει η πυγολαμπίδα.
Απόψε, σύντροφοι στη συμφορά που μας βρήκε, ονειρεύτηκα πως ξαφνικά μας προέκυψε από το πουθενά μια αυθεντική δωδεκαμελής Χούντα. Ρώτησα τον αρχηγό, ονόματι Νέμεση, γιατί δώδεκα κι όχι δέκα ή έντεκα; Μου απάντησε ότι ο αριθμός είχε μεταφυσική δυναμική επειδή δώδεκα ήταν οι Απόστολοι του Χριστού. Μου είπε ότι τα μέλη της δωδεκαμελούς Χούντας ήταν απόστολοι δικαιοσύνης, και ανέλαβαν αυτό το εθνικό εξαγνιστικό έργο εντελώς αμισθί. Τον ρώτησα, “πόσο καιρό θα μείνουν”, και μου απάντησε, “όσο θα χρειαστεί για να καθαρίσουν τα βουνά της Κόπρου του Αυγεία που συσσώρευσε το μεταπολιτευτικό διαπλεκόμενο πολιτικό κατεστημένο της κλεπτοπλουτοκρατίας.”
Δεν πρόλαβα να του κάνω άλλη ερώτηση διότι εξαφανίστηκε από μπροστά μου λέγοντας ότι πιάνουν δουλειά αμέσως. Άκου κει όνειρο!
Το πρώτο πράγμα που έκανε η ενάρετη αυτή Χούντα ήταν να κλείσει το κυνοβούλιο, συγνώμη κοινοβούλιο εννοούσα, και να δημεύσει τις περιουσίες όσων διετέλεσαν βουλευτές ή υπουργοί, κατά την τελευταία τριακονταετία. Μόνο οι πεθαμένοι τη γλίτωσαν, αλλά δεν τη γλίτωσαν οι κληρονόμοι κλεπταποδόχοι τους.
Το δεύτερο βήμα που έκανε η άγια χούντα ήταν να διαλύσει όλες τις πράσινο-κόκκινο-μπλε συντεχνίες των εκβιαστών και να καταργήσει τα προνόμιά τους.
Το τρίτο πράγμα ήταν να κλείσει το πορνείο του καπιταλισμού, ήγουν το χρηματιστήριο, όπου εκμαυλίζονται και εθίζονται στο τζόγο οι αμύητοι περί τη χρηματιστηριακή απάτη πολίτες και υπεξαιρείται νομότυπα το κομπόδεμά τους και τα ασφαλιστικά των ταμείων.
Το τέταρτο πράγμα που έκανε η ιερή Χούντα ήταν να φορολογήσει τα κέρδη των τραπεζών με υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, και μάλιστα αναδρομικά για την τελευταία δεκαετία, και να επαναπατρίσει βιαίως όλα τα κεφάλαια που αναπαύονται στις τράπεζες της Ελβετίας, φορολογώντας τα δεόντως.
Το πέμπτο πράγμα ήταν ν’ απολύσει όλους όσους διετέλεσαν υψηλόβαθμοι εφοριακοί υπάλληλοι την τελευταία εικοσαετία επειδή δε μάζευαν τους φόρους, και να συλλάβει όλους τους φοροφυγάδες, κατάσχοντας την περιουσία τους μέχρι του οφειλόμενου ποσού.
Το έκτο, άκουσον-άκουσον, ήταν να καταργήσει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, διότι η μονιμότης αμαρτίας κατεργάζεται, και να φορολογήσει άγρια όσους συνταξιοδοτήθηκαν με λιγότερα από 35 χρόνια υπηρεσίας, εισπράττοντας μάλιστα αστρονομικά εφάπαξ.
Το έβδομο ήταν να επιστρέψει στους συνταξιούχους και μισθωτούς όσα αδίκως τους άρπαξε η κατοχική κυβέρνηση του GAP με μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο το τελευταίο δεκαπεντάμηνο.
Όλα αυτά στ’ όνειρό μου έγιναν εν ριπή οφθαλμού, κι εγώ ρώτησα το Νέμεση γιατί να είναι επτά τα μέτρα κι όχι παραπάνω, αφού πολύ περισσότερα είναι τα εθνικά κρίματα που μας βαραίνουν και μας έφεραν στη σημερινή εξαθλίωση. Μου απάντησε ότι και ο αριθμός επτά είχε μεταφυσική ισχύ διότι επτά ήταν οι άγγελοι της Αποκάλυψης που ήχησαν τις επτά σάλπιγγες κι έγιναν όλα γης μαδιάμ. Και συμπλήρωσε: “Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.”
Κατόπιν ονειρεύτηκα ότι η άνω Πλατεία Συντάγματος, μπροστά στο κτίριο της πρώην Βουλής, ήταν στρωμένη με καρβέλια φρεσκοψημένα και μοσχομύριζε ο τόπος. Μάλιστα διέκρινα ότι ήταν ολικής αλέσεως. Αναρωτήθηκα, όμως, στον ύπνο μου γιατί άραγε χαλί με καρβέλια, και η απάντηση ήρθε άμεσα: διότι όποιος πεινάει καρβέλια βλέπει.
Στη συνέχεια είδα στην κάτω Πλατεία Συντάγματος να παρελαύνουν χιλιάδες λαγοί με πετραχήλια, ένα θέαμα που δεν περιγράφεται με λόγια. Ξύπνησα από την τρομάρα, και χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει ότι ονειρευόμουνα έτρεξα να πάρω την ψηφιακή για να βιντεοσκοπήσω το υπερθέαμα. Από τη βιασύνη μου σκόνταψα, έπεσα, και ξύπνησα για τα καλά. Ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα. Ήταν η ώρα τρεις τα ξημερώματα, την ώρα που λένε ότι βγαίνουν οι νεράιδες και τα φρικιά…
Το πρωί προσπάθησα να ερμηνεύσω το όνειρο, και στάθηκα περισσότερο στους λαγούς με πετραχήλια. «Τι να σημαίνουν άραγε τα πετραχήλια;» αναρωτήθηκα. Και η απάντηση ήρθε από το υποσυνείδητο: «να πας να εξομολογηθείς σε παπά για να σου δώσει άφεση αμαρτιών βάζοντας το πετραχήλι του στο κεφάλι σου.»
Δεν μου άρεσε αυτό διότι είχα κόψει δοσοληψίες με τους παπάδες και είχα να εξομολογηθώ από τότε που πήγαινα στο γυμνάσιο. Η εσωτερική φωνή όμως επέμενε και δε μπορούσα ν’ αντισταθώ. Έφτασα στον παπά ασθμαίνοντας και ζήτησα να εξομολογηθώ άρον-άρον.
–«Τι σε βαραίνει τέκνον μου;» με ρώτησε ο παππούλης.
–«Να, το και το, είδα Χούντα στον ύπνο μου!»
–«Τι έκανε λέει;»
–«Είδα πως η εξουσία καταλήφθηκε ξαφνικά και αναίμακτα από δωδεκαμελή Χούντα.»
–«Κι εσύ τι ένιωσες; Πώς αντέδρασες;» με ρώτησε ο παππούλης.
–«Στη λέω την αμαρτία μου, παπά μου, χάρηκα πολύ!»
–«Τι είπες; Χάρηκες;»
–«Ναι, ανακουφίστηκα, ένιωσα αγαλλίαση, πώς αλλιώς να το περιγράψω;»
–«Τέκνον μου, δε μπορώ να βάλω το ιερό πετραχήλι πάνω σου και να σε συγχωρήσω. Το αμάρτημα κατά της “Δημοκρατίας” είναι ασυγχώρητο. Είναι όπως το αμάρτημα κατά του Αγίου Πνεύματος, διότι πιστεύεται ότι η “Δημοκρατία” έγινε με επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.»
–«Ώστε έτσι, ε; Μα στον ύπνο μου το είδα, παπά μου!»
–«Ναι, αλλά ομολόγησες πως χάρηκες. Άσε που για να δεις τέτοιο κακό όνειρο θα πει ότι μελέταγες συχνά τη Χούντα.»
–«Ναι, όντως, τη λέω την αμαρτία μου. Τη μελέταγα, τη νοσταλγούσα, και μάλιστα έχω γράψει και κάτι ευνοϊκά άρθρα γι’ αυτή.»
–«Μετανιώνεις τουλάχιστον για όλα αυτά, ώστε να σου βάλω έστω το μισό πετραχήλι πάνω σου;»
–«Όχι παππούλη, δε μετανιώνω!»
–«Τότε τι μου ήρθες εδώ;»
–«Ήρθα επειδή είδα στον ύπνο μου λαγούς με πετραχήλια και το εξήγησα ότι έπρεπε να δω παπά με πετραχήλι. Καλέ παππούλη, για εξήγησέ μου κάτι που με βασανίζει. Στους μακαρισμούς ο Χριστός είπε: “Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνη ότι αυτοί χορτασθήσονται.” Το είπε ή δεν το είπε;»
–«Ναι το είπε!»
–«Τότε, λοιπόν, γιατί εγώ και πολλοί άλλοι που πεινάμε και διψάμε για δικαιοσύνη δεν χορταστήκαμε ποτέ αλλά απεναντίας λιμοκτονούμε, ενώ οι εραστές της αδικίας είναι πάντα χορτάτοι;»
–«Διότι η “Δημοκρατία” έχει τους δικούς της αντι-μακαρισμούς τέκνον μου.»
–«Και ποιοι είναι αυτοί, πάτερ μου;»
–«Έχουμε και λέμε:
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτοί χρεοκοπήσουσι.
Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί λοιδωρηθήσονται.
Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί μαστιγωθήσονται .
Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί λιμοκτονήσωσι.
Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί εμπαιχθήσονται.
Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τους πλουτο-κλεπτοκράτας στηρίξουσι.
Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί αφελείς κληθήσονται.
Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτοί με βούρδουλα αμειφθήσονται.
Μακάριοι εστέ, όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσιν υμάς και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ένεκεν της δημοκρατίας.
Χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών ψίχουλα επί της γης• ούτω γαρ εδίωξαν τους κήρυκες δικαιοσύνης τους προ υμών.»
Μόλις διαβάσατε τους αντι-Μακαρισμούς της “Δημοκρατίας”, παίδες, της οποίας η οργανωμένη ληστεία κατά των δικαίων συνεχίζεται, ενώ η άφεση αμαρτιών των αδίκων και ληστών του λαού καλά κρατεί.
Αυτά τα λίγα, σύντροφοι, και συγνώμη που βλασφήμησα τη “Δημοκρατία”. Όσο για τ’ όνειρό μου; Όνειρο ήταν και πέρασε…
Προμνημονιακοί στίχοι Μαρίας Σεφέρου
