Σεφέρου Μαρία

Στο διαβρωτικό ρόλο που παίζει η χούντα των ΜΜΕ στην κοινωνία μας έχω αναφερθεί σε πολλά άρθρα μου. Το ποιος είναι ο υπ’ αριθμόν ένα υπεύθυνος συντελεστής για τη γενικευμένη εξαχρείωση στη χώρα μας δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς. Αρκεί να παρατηρήσει το αλαζονικό εισαγγελικό ύφος των Δημοσιογράφων (κατ’ άλλους, “δημοσιοκάφρων”) προς τους πολιτικούς καλεσμένους τους, είτε είναι βουλευτές είτε υπουργοί. Σούζα κάθονται οι δεύτεροι μπροστά τους! Τρέμουν στην επόμενη ερώτηση, τραυλίζουν, τα χάνουν, δεν αποκλείεται μάλιστα κάποιοι να προσέρχονται στα τηλεοπτικά στούντιο ή στα τηλεπαράθυρα φορώντας πάμπερς για τυχόν ακράτεια.

Ο δημόσιος τηλεκατήγορος δεν παίζεται όταν βρίσκεται μέσα στο γήπεδό του και μπροστά στον τηλεοπτικό φακό. Από το ύφος και τις ερωτήσεις του, όμως, παίζεται η τηλεθέαση, κι από την τηλεθέαση παίζονται οι διαφημίσεις που θα χορηγηθούν στην εκπομπή του, και από τις τελευταίες παίζονται οι αστρονομικές απολαβές του. Γι’ αυτό πρέπει να είναι αμείλικτος, ανελέητος, πρέπει οπωσδήποτε να λαϊκίσει, εν ανάγκη να παραπληροφορήσει κιόλας. Τα φαρμακερά βέλη του είναι πάντα στραμμένα προς την εξουσία, η οποία, εξ ορισμού των ΜΜΕ και όλων των αντιπολιτευόμενων, ποτέ δεν κάνει τίποτα σωστό η δύστυχη, ακόμη κι όταν αντικειμενικά κρινόμενη κάνει κάποια ωφέλιμα πράγματα. Ο τηλε-λιθοβολισμός του οποιουδήποτε εκπροσώπου της κυβέρνησης είναι “ιερό” καθήκον του κάθε “δημοσιοκάφρου”. Αν μπορούσαν θα τους δάγκωναν κιόλας.

Οι ιεροεξεταστές του Μεσαίωνα ωχριούν μπροστά στους ιεροεξεταστές “δημοσιοκάφρους”. Τόσο είναι το δημοσιογραφικό μένος των “σωτήρων” του λαού – σύγχρονων “προφητών”, μπροστά στους οποίους ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ της Παλαιάς Διαθήκης θα ωχριούσαν! Αστράφτουν και βροντούν εκ του ασφαλούς, κατακεραυνώνοντας δικαίους και αδίκους. Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν υπήρχε μια άνωθεν εξουσία και τους υποχρέωνε όλους αυτούς τους φωστήρες να κυβερνήσουν τη χώρα έστω για ένα χρόνο, με Πρωθυπουργό , π.χ., το Χατζηνικολάου, Υπουργό Οικονομικών τον Ευαγγελάτο, και Υπουργό Δημοσίας Τάξεως τον Τριανταφυλλόπουλο. Μόνο έτσι θα έβλεπαν “πόσα απίδια χωρά ο σάκος”…

Δεν ισχυρίζομαι, βέβαια, ότι εγώ μέσα από τα άρθρα μου δεν κάνω σκληρή κριτική στην εξουσία. Όμως, όταν βλέπω, σπάνια έστω, κάτι σωστό νιώθω χρέος μου να το επισημαίνω και να το αναδεικνύω. Κι όταν βλέπω κίτρινη παραπληροφόρηση ή διαστρέβλωση της αλήθειας από τα ΜΜΕ οφείλω να την στηλιτεύω. Χτες τη νύχτα, λοιπόν, υπέβαλα τον εαυτό μου και πάλι – μαζοχισμός, ε; – στη βάσανο να παρακολουθήσω την εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου “Αποδείξεις και στην Πολιτική”. Όπως είναι το πολιτισμικό μας έθιμο – άσχετα αν από τούτα τα ιερά χώματα ξεκίνησε τα πολύ παλιά χρόνια η τέχνη του διαλόγου – στο τηλεοπτικό στούντιο θριάμβευσε η παραδοσιακή χάβρα όπου ο ένας μιλούσε πάνω στον άλλο, με την κ. Λούκα Κατσέλη να πρωταγωνιστεί, ενώ ο τηλεδεσπότης Νίκος Ευαγγελάτος, με το γνωστό εριστικό και αγχώδες ύφος που τον διακρίνει, έδινε το στίγμα και ανταγωνιζόταν μ’ επιτυχία τους καλεσμένους του σε χαβροπαρεμβολές.

Είπε, λοιπόν, ο εκλεκτός της Τατιάνας πολλά και διάφορα για τα χάλια της οικονομίας και την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, τη μη φορολόγηση των εισοδημάτων της Εκκλησίας – πράγμα που κι εγώ καταδικάζω ανεπιφύλακτα – αλλά άρχισε την εκπομπή του με μια σκαστή παραπληροφόρηση. Έβγαλε στην οθόνη τον υπότιτλο που βλέπετε στην κάτωθι εικόνα, “ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΗ ΑΥΞΗΣΗ ΦΟΡΩΝ… “ , και στη συνέχεια, για ν’ αποδείξει αυτή την υποτιθέμενη “δυσαναλογία” και να προωθήσει την δημαγωγική παραπληροφόρηση, έβαλε και το επόμενο πινακάκι που βλέπετε κατωτέρω. Τι το ήθελε ο ευλογημένος; Πήγαινε φιρί φιρί για να τον κράξει κάποιος; Δείτε λοιπόν τις εικόνες, και πάρτε μολύβι και χαρτί να το ψάξουμε μαζί το πράγμα.

Σας παρακαλώ πολύ, αν έχετε στοιχειώσεις γνώσεις αριθμητικής, δηλαδή αν γνωρίζετε πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό και διαίρεση, κι αν βεβαίως είστε καλοπροαίρετοι και δεν κουβαλάτε μέσα σας τυφλή εμπάθεια εναντίον της ΝΔ και της αποτυχημένης ομολογουμένως κυβέρνησής της, σκεφτείτε αν η “είδηση” δεν είναι σκέτη αντικυβερνητική προπαγάνδα. Ο τηλε-εισαγγελέας δε βλέπει την αύξηση του καθαρού εισοδήματος μεταξύ του 2007 και του 2008. Όοοχι βέβαια! Δεν τον ενδιαφέρει ν’ αναδείξει το θετικό αυτό στοιχείο, δηλαδή το τι παραπάνω έβαλε στην τσέπη του ο μισθωτός, αλλά τον ενδιαφέρει το ποσοστό αύξησης του φόρου, που αναπόφευκτα δεν θα ήταν ανάλογο με την αύξηση του εισοδήματος, αφού ο φόρος βγαίνει επί του ποσού του μισθού πάνω από το αφορολόγητο όριο των 12.000€!

Ο μόνος τρόπος για να ήταν ο επί πλέον φόρος σαν ποσοστό ίσος με το ποσοστό αύξησης του εισοδήματος, θα ήταν εάν το αφορολόγητο όριο ήταν μεταβλητό προς τα πάνω, δηλαδή αν το αφορολόγητο αυξανόταν κατά το ίδιο ποσοστό με το μισθό, ενώ όλοι οι άλλοι φορολογικοί συντελεστες παρέμεναν οι ίδιοι!!! Τότε θα είχαμε ένα φορολογικό χάος από χιλιάδες διαφορετικά αφορολόγητα όρια, όσες και οι κατηγορίες μισθωτών και συνταξιούχων! Αυτά όμως δε συλλαμβάνονται ούτε από την πιο καλπάζουσα φαντασία. Ακόμη και οι πιο δαιμόνιοι προγραμματιστές ηλεκτρονικών υπολογιστών δε θα μπορούσαν να εφεύρουν τρόπους φορολόγησης με κυμαινόμενο προς τα πάνω αφορολόγητο όριο! Τούτα είναι ιστορίες γι’ αγρίους, που αν υλοποιούνταν θα ευνοούσαν κυρίως τα υψηλά εισοδήματα. Δηλαδή όσο πιο μεγάλο θα ήταν το εισόδημα, τόσο πιο μεγάλο θα ήταν και το αφορολόγητο όριο για να δικαιώνονται οι λαϊκίστικες ψευτοαναλύσεις του κ. Ευαγγελάτου και των άλλων δημαγωγών!

Ας έλθουμε τώρα στους αριθμούς του ανωτέρω παραδείγματος:

2007: Καθαρό εισόδημα: 20.936-2.324=18.612€
2008: Καθαρό εισόδημα: 22.497- 2.585=19.912€
Αύξηση καθαρού εισοδήματος: 19.912-18.612= 1.300€
Ποσοστό αύξησης καθαρού εισοδήματος: 1.300:18.612= 6.98%
Αυτός θα έπρεπε να είναι ο αριθμός που ενδιαφέρει το μισθωτό. Δηλαδή εάν και κατά ποιο ποσοστό αυξήθηκε το καθαρό εισόδημά του, και πόσα ευρώ παραπάνω έβαλε στην τσέπη του. Αντί αυτού, ο δημοσιογράφος επινόησε τα ανωτέρω παραπλανητικά πινάκια, και κανένας από τους καλεσμένους του δεν διέρρηξε τα ιμάτιά του. Εάν όμως οι επινοήσεις αυτές δεν είναι ηθελημένη κακόβουλη παραπληροφόρηση, τότε πιάστηκε αδιάβαστος. Σε κάθε περίπτωση η παραπληροφόρηση είναι πολύ επικίνδυνη για την εύθραυστη συνοχή του ημιδιαλυμένου κοινωνικού ιστού.

Ας δούμε τώρα, επειδή μ’ αρέσει να καταπιάνομαι με τους αριθμούς, ποιοι θα ήταν οι φόροι το 2007 και 2008 για τον εν λόγω μισθωτό, με τα αφορολόγητα όρια και τους φορολογικούς συντελεστές που ίσχυαν αντιστοίχως, αν δεν είχε καμία φοροαπαλλαγή.

Το 2007 το φορολογητέο εισόδημα του εν λόγω μισθωτού ήταν:

20.936-11.000= 9.936€
Ο φόρος (αν δεν είχε προσκομίσει ιατρικές δαπάνες, δωρεές σε νομικά πρόσωπα, κλπ.) θα ήταν: 2.000×15%+7.936×30%=300+2380,80=2.680,80€
Το 2008 το φορολογητέο εισόδημα του ίδιου μισθωτού ήταν:

22.497-12.000=10.497€
Ο φόρος (χωρίς αποδείξεις για έκπτωση) θα ήταν 10.497×29%=3.044,13€
Δηλαδή αύξηση του φόρου 3.044,13-2.680,8=363,33€, ήτοι σε ποσοστό 363,33:2.680,8=13,55%
Το ακαθάριστο εισόδημα του εν λόγω μισθωτού είχε αυξηθεί κατά 22.497-20.936= 1.561€, δηλαδή σε ποσοστό 7,45%

Και τώρα ας δούμε ποιος θα ήταν ο φόρος το 2008, αν δεν είχε καταργηθεί ο ενδιάμεσος συντελεστής του 15%, κι αν δεν είχε αυξηθεί το αφορολόγητο όριο από τις 11.000€ στις 12.000€. Αν δηλαδή δεν είχε μεταβληθεί τίποτα στη φορολόγηση εισοδήματος, και το εισόδημα του 2008 ήταν το 22.936€ και φορολογείτο με τους παλιούς συντελεστές που η κυρία Κατσέλη νοσταλγούσε.

Τότε, το 2008, με φορολογητέο εισόδημα: 22.936-11.000=11.936€ και τους ίδιους συντελεστές φορολόγησης όπως και το 2007,

ο φόρος θα ήταν: 2.000χ15%+9.936×30%=300+2980,80=3280,80€
Δηλαδή η αύξηση του φόρου σε σχέση με το 2007 θα ήταν: 3.280,80-2680,80=600€, ήτοι σε ποσοστό 600:2.680,80=22,38%
Επομένως η αύξηση του αφορολογήτου ορίου, παρόλη την κατάργηση του ενδιάμεσου συντελεστή 15% για τις 2.000€, ωφέλησε το φορολογούμενο σε ποσοστό 22,38-13,55=8,83%

Και γι αυτή την ωφέλεια ο συγκεκριμένος μισθωτός πήγε να παραπονεθεί στον κύριο Ευαγγελάτο και να καταγγείλει την κυβέρνηση για “ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΗ ΑΥΞΗΣΗ ΦΟΡΩΝ”! Κάτι δεν πάει καλά σε τούτο τον τόπο. Ρίχνουμε ξερά και χλωρά στο πυρ το εξώτερο. Η αντιδραστικότητα έχει καταντήσει εθνική παθογένεια. Την απλή αυτή αλήθεια δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να διακρίνει ο κ. Ευαγγελάτος, ούτε η καλεσμένη του διακεκριμένη οικονομολόγος Λούκα Κατσέλη και οι ειδικοί φοροτεχνικοί που παρεβρίσκονταν, και γι’ αυτό φωνασκούσαν ζητώντας την κεφαλή της κυβέρνησης επί πίνακι. Κάτι ήθελε να σχολιάσει επ’ αυτού ο κ. Λευτέρης Ζαγορίτης αλλά δεν τον άφησαν ν’ αρθρώσει λέξη απί του προκειμένου.

Πατριώτες, το να εγκαλούμε την κυβέρνηση – την όποια κυβέρνηση, πράσινη, γαλάζια ή παρδαλή – για τα λάθη, τις παραλείψεις και τα σκάνδαλα είναι χρέος μας. Όμως, το να την κατηγορούμε ακόμη και για τα σωστά και λογικά, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια, είναι κακοήθεια και δημαγωγία, εμπλουτισμένη με πολλή βλακεία – ένα πολύ εκρηκτικό μίγμα που υπονομεύει κάθε θετική προσπάθεια και αποθαρρύνει την όποια δημιουργική σκέψη. Γι’ αυτό τίποτα δεν πάει μπροστά σε τούτο τον τόπο… Το “όχι σε όλα” είναι η ρίζα της κακοδαιμονίας μας!

Και το αμείλικτο ερώτημα είναι: Τι να πιστέψουμε εν τέλει από τα όσα ακούμε στα ΜΜΕ, όταν μας παραπληροφορούν ακόμη και στα ευκόλως κατανοητά, θεωρώντας ότι έχουν απέναντί τους ηλιθίους;;