Εσύ Έλληνα/Ελληνίδα, που τέτοιες μέρες εύχεσαι “Καλή Ανάσταση” σε συγγενείς, φίλους και γνωστούς, τι ακριβώς εννοείς;
Ας μην κρυβόμαστε, οι περισσότεροι, Ορθόδοξοι και μη, εννοούν να περάσεις καλά τις αργίες του Πάσχα. Με άλλα λόγια να ξεκουραστείς, να απολαύσεις το σουβλιστό αρνάκι ή κατσικάκι, να τσουγκρίσεις τα κόκκινα αυγά με τους αγαπημένους σου, να γευτείς τα σπιτικά κουλουράκια και να διασκεδάσεις με τα εορταστικά προγράμματα της τηλεόρασης. Και βέβαια όλα αυτά είναι ανθρώπινα και θεμιτά. Τα Ορθόδοξα ήθη κι έθιμα είναι βαθιά χαραγμένα στο συλλογικό υποσυνείδητο της φυλής μας και δεν ξεριζώνονται με καμία “παγκοσμιοποίηση”.
Ωστόσο, υπάρχουν ευτυχώς και ελάχιστοι συνειδητοποιημένοι συνάνθρωποί μας, που όταν εύχονται “Καλή Ανάσταση” εννοούν πιο βαθιά πράγματα. Εννοούν Ανάσταση του αποχαυνωμένου ελληνικού πνεύματος ώστε να σπάσει τις βαριές αλυσίδες της σκλαβιάς που του έχουν φορέσει ντόπιοι και ξένοι επικυρίαρχοι. Εννοούν Ανάσταση αρχών και αξιών, σε ατομικό και εθνικό επίπεδο – ώστε να γίνει δυνατή η απελευθέρωση της πατρίδας μας από τις πολιτικές εγκληματικές οργανώσεις – κοινοβΟλευτικές συμμορίες – που έχουν εξαθλιώσει και υποδουλώσει τον ελληνικό λαό και έχουν ξεπουλήσει την πατρίδα μας στους ξαποδώ επικυρίαρχους.
Αυτή την Ανάσταση έχουμε ανάγκη, ατομικά και συλλογικά. Αυτήν την Ανάσταση πρέπει να ευχόμαστε από καρδιάς σε εαυτούς και αλλήλους, με πίστη ότι η ευχή μας δεν είναι κούφια λόγια αλλά εμπεριέχουν θετική ενέργεια που συμβάλλει στην υλοποίηση του αποτελέσματος που ευχόμαστε, δηλαδή στην πνευματική Ανάσταση και στην αναγέννηση της ψυχής. Αυτή την Ανάσταση την έχουμε όλοι ανάγκη, ανεξαρτήτως θρησκείας και φιλοσοφικών ιδεών. Αυτή η εσωτερική Ανάσταση της συνείδησης είναι διαθέσιμη και εφικτή σε όλους – πιστούς και άπιστους, θρησκευόμενους και άθεους.
Ας επικεντρωθούμε λοιπόν όλοι σε αυτή την ατομική εσωτερική Ανάσταση ώστε να υπάρχει προοπτική για Ανάσταση και απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους εκπροσώπους της αρνητικής δύναμης που μας καταδυναστεύουν.
Γνωρίζω ότι πολλοί έχετε παραιτηθεί και αποδεχτεί την ιδιότυπη σκλαβιά μας, λέγοντας, “Πώς μπορεί να τα βάλει ένα μυρμήγκι με έναν ελέφαντα;”
Όποιος το λέει αυτό δεν έχει ξενυχτήσει κυνηγώντας ένα ενοχλητικό και επίμονο κουνούπι.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ αδέλφια μου!