Όταν ψηφίζει κανείς κυβέρνηση, συνήθως την ψηφίζει για να κυβερνήσει κι όχι για να επαιτεί. Κι όμως, στην ΤρΕλλάδα της Τρόικας, η κυβέρνηση δεν κυβερνάει, αλλά επαιτεί. Επαιτεί από τη Τρόικα έλεος για να μην κάνει αυτά που υπέγραψε ότι θα κάνει, και επαιτεί από τους παρανομούντες και αισχροκερδούντες έλεος για να της δώσουν ψίχουλα απ’ αυτά που χρωστάνε!
Έτσι, ενώ η κυβέρνηση αποδείχτηκε παντελώς ανίκανη να πατάξει τη διαφθορά–φοροδιαφυγή, έρχεται τώρα καταϊδρωμένη και ζητιανεύει ελεημοσύνη από τους φοροφυγάδες της τελευταίας δεκαετίας με την περιβόητη, ου μην αλλά και γελοία, χαριστική “περαίωση”. Η παράκληση-επαιτεία συνοψίζεται στα εξής:
«Ελεήστε την αόμματη, διότι οφθαλμούς ουκ έχω δια να εντοπίσω τους οφειλέτες και ν’ απαιτήσω τα οφειλόμενα. Όσοι “πατριώτες” προσέλθετε με τον οβολό σας, για την Ελλάδα ρε γαμώ το, αλλά κι αν δεν προσέλθετε, μην ανησυχείτε, δεν θα πάθετε τίποτα. Αν όμως προσέλθετε και δώσετε ό,τι έχετε ευχαρίστηση θα σας κάνω 36 δόσεις για να μην το καταλάβετε ούτε εσείς ούτε το έλλειμμα ούτε η Τρόικα.
Ελεήστε την αόμματη εσείς με το μαύρο χρήμα και βγάλτε το από τις θυρίδες και τα μπαούλα για ν’ αγοράσετε ακίνητο, και υπόσχομαι να μη σας ενοχλήσω με πόθεν έσχες και άλλες αδιακρισίες.
Ελεήστε την αόμματη εσείς με τα αυθαίρετα στα καμένα και με τους ημιυπαίθριους, και δεν θα σας ενοχλήσει κανείς για σαράντα χρόνια.
Ελεήστε με, please, διότι αν δεν με ελεήσετε θα επιπέσω και πάλι μετά μοχθηρίας στους συνταξιούχους και θα τους αλλάξω τα φώτα, στέλνοντάς τους στον Άγιο Πέτρο πριν από την ώρα τους.»
Και μια που τόφερε η κουβέντα για τους ημιυπαίθριους (διαβάστε το χρονικό της ημιυπαίθριας ντροπής εδώ κι εδώ), να θυμηθούμε ότι η Υπουργός Περιβάλλοντος και Πάγου, κ. Τίνα λιανο-Μπιρμπίλη, πάγωσε για επτά μήνες τη διάταξη για τους ημιυπαίθριους που είχε ενεργοποιήσει ο Σουφλιάς, επειδή ήθελε να κλωσήσει δεόντως επ’ αυτής. Και κλώσησε η μαντάμ σουσού και μετά ωδίνων έτεκεν επταμηνίτικο νομοσχέδιο-έκτρωμα, εκεί κατά το τέλος Απριλίου του 2010, που θα τακτοποιούσε, λέει, τις παρανομίες για 40 χρόνια! Μέσα στα 40 χρόνια ορκιζόταν ότι οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων και δωματιοποιημένων ημιυπαίθριων δεν θα υφίσταντο καμία αδιάκριτη ενόχληση και από κανένα! Οι εισπράξεις θα πήγαιναν τάχα στο πράσινο ταμείο. Βρε τους τρισάθλιους ψεύτες και τα παπαγαλάκια τους!
Όπως αναμενόταν, όμως, το αυτί των αυθαιρετούντων και πολεοδομικά παρανομούντων πονηρούληδων δεν ίδρωσε, γνωρίζουν γαρ σε ποια χώρα-μπάχαλο ζουν, κι έτσι δεν προσήλθαν δια να καταθέσουν τον οβολό τους και να ελεήσουν την αόμματη και περαιωμένη από χέρι κυβέρνηση. Η προθεσμία της 28ης Οκτωβρίου 2010 (συμβολική ημέρα) εξέπνευσε και οι παρανομήσαντες είπαν το «ΟΧΙ» στη Μπιρμπίλω, εμπνευσμένοι από το ηρωικό ΟΧΙ του Μεταξά (αχ και να ξαναγεννιόταν!). Έτσι η λιανοΜπιρμπίλω αναγκάστηκε να υποβάλει (ν)τροπολογία, κατά τις “δημοκρατικές” μας παραδόσεις, όπου δίδεται παράταση μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου του 2010, και προτείνει οι έξι δόσεις να γίνουν δώδεκα! (πηγή)
«Ελεήστε τη χωλή και αόμματη κυβέρνηση, please! Όσοι φιλάνθρωποι προσέλθετε με τον οβολό σας! Δεκτά και τα κέρματα!»
Τελευταία με επισκέφτηκε για να της λύσω κάποιες απορίες, με την ιδιότητά μου ως Πολιτικού Μηχανικού (συνταξιούχου, όχι από το αμαρτωλό Δημόσιο), η κυρά-Σωφρονία, που αγόρασε ένα δυάρι σε επαρχιακή παραθαλάσσια πόλη για να κάνει τα μπάνια της ώστε να μη σκεβρώσει. Η αγορά έγινε τον περασμένο Νοέμβριο, όταν ο νόμος περί ημιυπαίθριων είχε παγώσει και όλοι περίμεναν τη νέα “σοσιαλιστική” κυβέρνηση να τους νομιμοποιήσει, αφού ο George Papandreou, κατά κόσμον Τζέφρυ ή απλώς παιντί, είχε αναθεματίσει πολλάκις την επάρατη τακτοποίηση του Σουφλιά ως εισπρακτικό μέσο και εμπαιγμό των ευυπόληπτων ιδιοκτητών αυθαιρέτων και ημιυπαίθριων που ζητούσαν “δικαίωση”.
Παρ’ όλα αυτά, η Σωφρονία όταν επισκέφτηκε τον εργολάβο και παζάρεψε το δυαράκι, ζήτησε ρητώς και κατηγορηματικώς να μην έχει ούτε ένα τετραγωνικό ημιυπαίθριο χώρο. Ο εργολάβος της πούλησε το ένα από τα τρία διαμερίσματα χωρίς ημιυπαίθριο, και η αγοράστρια είχε το κεφάλι της ήσυχο.
Όταν αποπερατώθηκε η πολυκατοικία και ήρθε η ώρα για ν’ αρχίσει η πληρωμή κοινοχρήστων, η Σωφρονία ήθελε να γνωρίζει αν οι εν τω μεταξύ πρασινοτακτοποιημένοι ημιυπαίθριοι χώροι θα προστεθούν στα τετραγωνικά των διαμερισμάτων, και προς τούτο μου έφερε τη σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας και τον πίνακα κατανομής δαπανών για να της τον εξηγήσω.
Είδα, λοιπόν, ότι τα 9 από τα 12 διαμερίσματα της πολυκατοικίας (μέχρι στιγμής απούλητα) είχαν ενσωματωμένα στην επιφάνειά τους από 23 έως 30 τετραγωνικά ημιυπαίθριους ή υποστέγιους το καθένα (τα μισά τετραγωνικά ήταν καταχωρημένα στο σαλόνι και τ’ άλλα μισά αποτελούσαν το δεύτερο υπνοδωμάτιο). Έτσι τα διαμερίσματα που στο συμβόλαιο φαίνονταν 63 τετραγωνικά, στη πραγματικότητα ήταν 86 ή και περισσότερα στον τελευταίο όροφο. Τα χιλιοστά κοινοχρήστων δαπανών, όμως, καθώς και των δαπανών ανελκυστήρα, ήταν κατανεμημένα βάσει των 63 τετραγωνικών, με αποτέλεσμα τα τρία διαμερίσματα των 50 τετραγωνικών που δεν είχαν ημιυπαίθριους να επιβαρύνονται αδίκως με μεγαλύτερη συμμετοχή στις κοινόχρηστες δαπάνες.
Είπα, λοιπόν, στη Σωφρονία ότι μετά την ταχτοποίηση έπρεπε να γίνει αναθεώρηση της σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και της κατανομής των χιλιοστών, ώστε στον πίνακα να μπει η πραγματική επιφάνεια των διαμερισμάτων, πράγμα που θα μείωνε τα δικά της χιλιοστά και θ’ ανακούφιζε τη συμμετοχή της στις κοινόχρηστες δαπάνες.
Στη συνέχεια η γυναίκα πήγε στο δικηγόρο, ο οποίος είχε παραστεί στα συμβόλαια, για να του ζητήσει να συνεννοηθεί με τον εργολάβο, που σημειωτέον έχει πουλήσει μόνο δύο δυάρια, ώστε να γίνει η αναθεώρηση και επανακατανομή των χιλιοστών συμμετοχής στις κοινόχρηστες δαπάνες. Ο δικηγόρος την έδιωξε λέγοντας ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, διότι οι ημιυπαίθριοι τακτοποιήθηκαν μόνο για 40 χρόνια και δεν είναι νόμιμοι! Μ’ άλλα λόγια έπρεπε να συνεισφέρει κι αυτή εφόρου ζωής για να ‘κονομάει ο εργολάβος και οι αγοραστές του!
Η Σωφρονία επανήλθε σε μένα έξαλλη και της υποσχέθηκα να γράψω για το θέμα, μπας και ξυπνήσει κανένας κοιμώμενος (αν)αρμόδιος. Μου ζήτησε επίσης ν’ αναφέρω το γεγονός ότι η ταράτσα έχει καλυφθεί πλήρως από αυθαίρετους υποστέγιους (κανονικά δωμάτια), με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ούτε σπιθαμή για τοποθέτηση ηλιακού θερμοσίφωνα, αλλά και να υπάρχει ερώτημα ως προς την πυρασφάλεια του κτιρίου, λόγω της ολοκληρωτικής κάλυψης της ταράτσας και της αδυναμίας διαφυγής προς αυτή. Όλα τούτα μου αναφέρθηκαν εμπιστευτικά δια τον φόβον του εργολάβου και όσων των προστατεύουν… Σημειωτέον ότι η πρακτική των υποστέγιων είναι συνηθισμένη στην πόλη αυτή, όπως φαντάζομαι θα είναι και σε άλλες.
Βλέπετε ενός κακού προκειμένου μύρια έπονται. Δυστυχώς στη πατρίδα των λαμογιών και της παρανομίας τα μόνα θύματα είναι πάντα όσοι πορεύονται με το σταυρό στο χέρι. Αυτοί είναι που πληρώνουν τις παρανομίες και τις ασυδοσίες των άλλων, καθώς και τις αδικίες των κυβερνήσεων. Σημειωτέον ότι ο νόμος-έκτρωμα για τη δημιουργία ημιυπαίθριων χώρων – ένας νόμος-πρόσκληση στην παρανομία – ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου!(Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα…)
Μ’ ακούει κανείς από τους χωλούς και αόμματους της κυβέρνησης-προστάτιδας των παρανομούντων και των αισχροκερδούντων;
Με όλο το σεβασμό, φίλτατοι, ομολογώ ότι και πάλι στέγνωσα από σάλιο, από το πολύ φτύσιμο…
