Τώρα, το αν υπάρχουν εξωτερικοί ή πληρωμένοι εσωτερικοί παράγοντες που διευκολύνουν, επιταχύνουν και μεγιστοποιούν αυτή τη διαδικασία της Φύσης – κι απ’ ό,τι φαίνεται υπάρχουν – είναι δευτερεύον ζήτημα. Τόσο οι πρώτοι όσο και οι δεύτεροι βρήκαν στη χώρα μας πρόσφορο έδαφος (μπάχαλο) και προωθούν ανεμπόδιστα τα “αλτρουιστικά” προς τους μετανάστες σχέδιά τους. Η βασική όμως ευθύνη είναι δική μας!
Η ανθρωπότητα είναι σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία. Όταν οι σωλήνες σύνδεσης (σύνορα) μεταξύ των δοχείων (κρατών) είναι ανοικτοί, τότε το υγρό (εργατικό δυναμικό) από το δοχείο με την υψηλότερη στάθμη θα ρεύσει (μεταναστεύσει) προς το δοχείο που βρίσκεται σε χαμηλότερη στάθμη εργατικού δυναμικού τείνοντας να εξισορροπήσει τις στάθμες. Εάν ο σωλήνας (σύνορ
α) δεν κλείσει κάποια στιγμή υδατοστεγώς, τότε το εισρέον υγρό (λαθρομετανάστες) θα υπερχειλίσει και θα χύνεται στο περιβάλλον με κίνδυνο να το πνίξει.
Στην εισαγωγή της στην ενότητα αυτή, η κ. Μαρία Χούκλη είπε: «Υπάρχει το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου, το ζήτημα των νόμιμων μεταναστών στην Ελλάδα και της λαθρομετανάστευσης.
Καραμανλής: «Και το άλλο είναι η ονομαστική αναφορά της Τουρκίας στα συμπεράσματα του Ιουνίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τις ευθύνες της να εφαρμόσει το πρωτόκολλο επανεισδοχής και να έρθει σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση πια για το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης. Είναι και αυτή μια πολύ σημαντική υπόθεση.»
Επαναλαμβάνω για να μην ξεχνιόμαστε, ο Γ. Παπανδρέου σε όλη τη διάρκεια της τηλεμαχίας δεν καταδέχτηκε να πιάσει στο στόμα του τη λέξη ‘μετανάστης’. Δε μας παρέπεμψε ούτε καν στις δηλώσεις του στις 6 Ιουνίου του 2009. Πάντως εσείς, καλού κακού, αντιγράψτε ολόκληρο το κείμενο των δηλώσεών του προτού εξαφανιστεί από το Διαδίκτυο, ενδεχομένως μετά τις εκλογές. Θα μας χρειαστεί για μελλοντική αναφορά.
«Π. ΤΣΙΜΑΣ: Γιατί θέλετε να τους διώξουμε ντε και καλά;
Κατ’ αρχήν, ποιος είπε να τους διώξουμε; Είπα: ποσόστωση. Ό,τι είπε ο Λαφοντέν στη Γερμανία. Ποσόστωση, ακριβώς το ίδιο πράγμα λέμε. Και μάλιστα μέσα στη Βουλή όταν το είχα αναφέρει υπήρξε μία αντίδραση από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ και είπα: “δεν είναι δικό μου πρόγραμμα, διαβάζω το πρόγραμμα του Λαφοντέν”.
Όχι ‘όλοι’ και όχι ‘κανένας’. Εκείνοι που πρέπει. Έχει νομοθετήσει η γειτονική χώρα, η Ιταλία, και η Ολλανδία για ένα ποσοστό 3%. Εμείς σήμερα έχουμε περίπου 20%. Το θέμα είναι αν αντέχει η Ελλάδα αυτό τον αριθμό. Πρέπει κάτι να κάνουμε.
Για να είμαι ειλικρινής δεν βλέπω τίποτα το ακραίο, το παράλογο ή το ρατσιστικό στα λόγια του προέδρου του ΛΑΟΣ. Απεναντίας, μια υπαναχώρηση βλέπω, και την υπογράμμισα. Προς τι λοιπόν η δαιμονοποίηση του κόμματος αυτού από τους δήθεν προοδευτικούς; Προς τι η άρνηση της ΝΔ να συνεργαστεί μαζί τους;
Γιατί, λοιπόν, υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού στη χώρα μας; Για δύο κυρίως λόγους:
1. Υπάρχει τρομερή υπογεννητικότητα. Όλο και περισσότεροι Έλληνες δε γουστάρουν ούτε να παντρεύονται ούτε να τεκνοποιούν. Βαριά ομολογουμένως η “καλογερική” του ν’ αναστήσει κανείς μια οικογένεια. Χρειάζονται θυσίες και οι νέοι μας έχουν εθιστεί στην καλοπέραση. Δε θέλουν να μπουν στο ζυγό της οικογένειας. Προτιμούν τις εκτρώσεις, τις καφετέριες, τα ινστιτούτα αισθητικής, τα γυμναστήρια και τις νυχτερινές διασκεδάσεις. Η δικαιολογία είναι ότι δεν κερδίζουν αρκετά χρήματα για να κάνουν οικογένεια. Δίπλα μας είναι οι μεροκαματιάρηδες μετανάστες, που παντρεύονται και φέρνουν στον κόσμο τρία, τέσσερα και πέντε παιδιά, χωρίς να ζητούν επιδόματα από το κράτος. Και δεν τα γεννούν για να τ’ αφήσουν στη μοίρα τους. Τα σπουδάζουν κιόλας, και μάλιστα γίνονται και σημαιοφόροι στα σχολεία μας!
2. Οι νέοι που υπάρχουν, αυτοί οι λιγοστοί, απεχθάνονται τις χειρωνακτικές εργασίες όπως ο διάολος το λιβάνι. Τις θεωρούν προφανώς κατώτερες ή κουραστικότερες. Έτσι βολεύονται με 700 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, ή στοιβάζονται πίσω από τα βουλευτικά γραφεία για μια θεσούλα στο Δημόσιο, όπου θάχουν και τα “τυχερά” τους. Δεν υπάρχουν ελληνικά εργατικά χέρια πλέον στη χώρα μας. Δύσκολα θα βρεις νέους έλληνες χτίστες, οικοδόμους, μπογιατζήδες, υδραυλικούς, μαραγκούς, ηλεκτρολόγους, κηπουρούς, κλπ. Οι εργασίες αυτές έχουν σχεδόν περάσει στα χέρια μεταναστών.
Στην ύπαιθρο, εξάλλου, οι λιγοστοί και ηλικιωμένοι εναπομείναντες αγρότες αδυνατούν να βρουν ελληνικά χέρια για να μαζέψουν τη σταφίδα τους, τα λεμόνια, τα πορτοκάλια, τις ελιές κλπ. Επειδή κατάγομαι από αγροτική οικογένεια, γνωρίζω πράγματα από πρώτο χέρι. Εφέτος τις σταφίδες τις μάζεψαν Μαροκινοί με 30 και 40 ευρώ μεροκάματο, συν φαγητό, που δε γνώριζαν ούτε μία λέξη Ελληνικά. (Στα Stage ο Καραμανλής πληρώνει τους νέους 23,5 ευρώ μεροκάματο, και τρώνε σπίτι τους!) Σκέτος παράδεισος η Ελλάδα για τους λαθρομετανάστες! Κι ας μας συκοφαντούν οι προοδευτικοί και οι λαϊκίζοντες δημοσιογράφοι για ρατσιστές και εκμεταλλευτές. Και να σκεφτείτε ότι τη σουλτανίνα, η οποία στα σούπερ μάρκετ πωλείται 1,5 και 2 ευρώ το κιλό, οι έμποροι την πληρώνουν στον αγρότη 10 λεπτά το κιλό. Μετά την πληρωμή των μεροκάματων, οι αγρότες μπαίνουν και μέσα. Κι αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που σταθερά εγκαταλείπεται και η ύπαιθρος… Αλλά ποιος νοιάζεται για τους αγρότες; Οι μετανάστες νάναι καλά…
Και ερωτώ τον καλοπροαίρετο αναγνώστη: Είναι υποτιμητικό, π.χ., οι Έλληνες φοιτητές να ξεχυθούν τα καλοκαίρια στην επαρχία και ν’ αρπάξουν πέντε-δέκα μεροκάματα για χαρτζιλίκι; Ούτε γνώσεις χρειάζονται ούτε προϋπηρεσία για να κόψει κανείς το σταφύλι από το κλήμα και να το ρίξει στο τελάρο που θα το φορτώσει στη συνέχεια στο αγροτικό αυτοκίνητο. Ποιοι φταίνε; Μα προφανώς οι γονείς που καλόμαθαν τα παιδιά και τους τ’ ακουμπάνε για να τρέχουν και να σκοτώνονται με τ’ αυτοκίνητα και τα μηχανάκια, να σταλίζουν στις καφετέριες και να ξενυχτάνε με το ουίσκι στο χέρι στα night club.
Και οι γυναίκες μετανάστριες τι κάνουν; Όλες τις εργασίες που οι Ελληνίδες δεν καταδέχονται. Καθαρίζουν σπίτια, απαιτώντας και λαμβάνοντας έως και 8 ευρώ την ώρα (ένα 50άρι για εξάωρο!) καθαρά και αφορολόγητα, φυλάνε ηλικιωμένους, ή μικρά παιδιά, και θησαυρίζουν, όταν σύμπας ο ελληνικός λαός μοιρολογάει για τη γενιά των 700 ευρώ. Εκεί καταντήσαμε, και οι μετανάστες γελάνε εις βάρος μας. Το οικονομάνε χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα ευρώ φόρους!
Ας χαμηλώσει, λοιπόν, τις κορόνες και ο κ. Καρατζαφέρης. Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης δε λύνεται ούτε με ποσόστωση ούτε με φραγή των συνόρων, αν ποτέ αυτό ήταν εφικτό σ’ ένα κράτος-μπάχαλο σαν το δικό μας, που δε μπορεί να συμμαζέψει ούτε το Δημόσιο. Το πρόβλημα είναι στο κεφάλι του Έλληνα. Είναι στο κύτταρό του που εκφυλίστηκε, όσο κι αν μας πονάει να το παραδεχτούμε. Αν ο Έλληνας δεν αναστήσει τις αρχές και αξίες της οικογένειας, κι αν δεν αγαπήσει τη χειρωνακτική εργασία, οι λαθρομετανάστες θα συρρέουν στη χώρα μας όπως οι ακρίδες στο μέλι, θα αναπαράγονται, και σε λίγες δεκαετίες θα είμαστε μια γερασμένη μειονότητα στον τόπο μας. Αυτά δεν είναι μαντείες κακών αλλά είναι νομοτελειακά προδιαγεγραμμένη πραγματικότητα, κι ας προσέχαμε!