Η εξέγερση των αντικαθεστωτικών Λίβυων για την εκδίωξη του Muammar Gaddafi από την εξουσία ξεκίνησε πριν έξι μήνες, με την υποκίνηση, σχεδιασμό και σθεναρή υποστήριξη των γερακιών του ΝΑΤΟ. (Στο διεθνές ειδεχθές έγκλημα είχα αναφερθεί σε προηγούμενα άρθρα μου εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ). Την επόμενη μέρα, όμως, η εκδίωξη των λουστραρισμένων βαρβάρων από τη Λιβύη δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Θα έρθει η ώρα, και μπορεί να μην αργήσει, που πολλοί απ’ αυτούς που πολέμησαν με λύσσα για την ανατροπή του καθεστώτος Gaddafi θα καταραστούν τη στιγμή που αποφάσισαν να καλέσουν στη χώρα τους τα αρπακτικά της Δύσης για την από αέρος επιβολή τσι “Δημοκρατίας“. (Σαν τη δική μας τη θέλουν άραγε; Χα, χα, χα!)
Άλλωστε, ένα καθεστώς που ιδρύεται με χρήματα των εισβολέων, και επανδρώνεται από αποστάτες, πρώην στενούς συνεργάτες ενός “τυράννου”, και επιχειρηματίες-ανδρείκελα, που επιβάλλεται από μισθοφόρους και αντιμαχόμενες φυλές, και που υποστηρίζεται με ειδικές δυνάμεις και αεροσκάφη του ΝΑΤΟ, δε μπορεί να θεωρηθεί δημοκρατικό. Είναι ένας σχιζοφρενικός ορισμός της “δημοκρατίας” που επιτρέπει σε πράκτορες ξένων συμφερόντων και εθνοπροδοτικά ντόπια συμφέροντα να καταπιέζουν εκατομμύρια των πολιτών μιας χώρας. Θα μου πεις, αυτό είναι το πρότυπο “δημοκρατίας” που παρέχεται από τη Δύση…
Η κανιβαλική επιχείρηση «Αυγή της Οδύσσειας» μπορεί να τελειώνει οσονούπω, αλλά η αυγή μιας νέας, πιο οδυνηρής, οδύσσειας αρχίζει, με μη ορατό τέλος. Οι 140 φυλές της Λιβύης με τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα δύσκολα θα ελεγχθούν από το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο (επίσημο εκπρόσωπο του ΝΑΤΟ), κι έτσι η αναρχία, το χάος και η εμφύλια αιματοχυσία θα είναι αναπόφευκτα. Πολύ περισσότερο, όταν υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι μεγάλος αριθμός Λίβυων συνεχίζει να στηρίζει τον Gaddafi. Άλλωστε υπάρχει και το τραγικό προηγούμενο του Ιράκ και του Αφγανιστάν…
«Αν και οι Λίβυοι είναι στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι και Άραβες, υπάρχουν διαφορές ανάμεσά τους: εθνοτικές, ανάμεσα στους βερβέρους των βουνών Ναφούσα, τους τουαρέγκ στη νοτιοδυτική έρημο Φρεζάν και τους τουμπού στη Σαχάρα. Ανάμεσα στους Άραβες υπάρχουν επίσης εκατοντάδες διαφορετικές φυλές, που μιλούν διαφορετικές διαλέκτους.» (πηγή)
Μόνο όταν αυτοί που παρέδωσαν τη χώρα τους στο ΝΑΤΟ για ν’ ανατρέψουν τον Καντάφι αναγκάσουν το ΝΑΤΟ να εγκαταλείψει τη Λιβύη θα δικαιούνται οι Λίβυοι να μιλάνε για ανάκτηση της ελευθερίας τους. Αυτό όμως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, διότι οι κανίβαλοι που χρηματοδότησαν και εκπαίδευσαν τους εξεγερμένους, βομβαρδίζοντας επί έξι μήνες τις δυνάμεις του Καντάφι, πήγαν εκεί με τη δική τους ατζέντα κι έχουν τα δικά τους συμφέροντα για να εξυπηρετήσουν. Για την επένδυσή τους στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης ασφαλώς θ’ απαιτήσουν ν’ ανταμειφθούν ποικιλοτρόπως. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο (Transitional National Council) είναι πληρεξούσιος του ΝΑΤΟ.
Υπάρχουν, ευτυχώς, ελάχιστοι ελεύθεροι ηγέτες κρατών που ύψωσαν στεντόρεια φωνή εναντίον των κανιβάλων. Μόλις πριν λίγες ημέρες ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Hugo Chavez αποκήρυξε εκ νέου την ιμπεριαλιστική επίθεση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Από την αρχή της επιχείρησης «Αυγή της Οδύσσειας» ο Chavez είχε χαρακτηρίσει τη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη ως αρπαγή των πετρελαίων της από Δυτικές δυνάμεις. (πηγή)
«Αυτό είναι κλωτσιά και φτύσιμο… στα πιο βασικά στοιχεία του διεθνούς νόμου», είπε ο Hugo Chavez. Και ρώτησε: «Πού είναι τα διεθνή δικαιώματα; Αυτό είναι σαν την εποχή των αγριάνθρωπων των σπηλαίων.» (πηγή)
Και τώρα που τα όρνεα του ΝΑΤΟ ακονίζουν μετά βουλιμίας τα μαχαιροπήρουνα για το πλούσιο τσιμπούσι πάνω στα ερείπια της Λιβύης που οι ίδιοι μεθόδευσαν και προκάλεσαν, έσκασε μύτη και η “φίλη” μας Άνγκελα Μέρκελ που θέλει και η Γερμανία να πάρει μέρος στο φαγοπότι, έστω κάνα μεζέ από το κοψίδι, χωρίς όμως να έχει ρίξει “σωτήριες” βόμβες όπως τα αρπακτικά συντρόφια της, ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία!
«Ο συνταγματάρχης Μουαμάρ Καντάφι θα πρέπει να δικαστεί από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στη Χάγη τόνισε σε συνέντευξή της η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ.» (πηγή)
Δεν έχω αντίρρηση, Άνγκελα, αρκεί να δικαστούν μαζί του και τα ανδρείκελα που αγκαλιάζονταν με τον Gaddafi κάνοντας business μ’ έναν “τύραννο”. Να σου τους θυμίσω;
Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο “τύραννος” της Λιβύης μέχρι το Μάρτιο του 2011 δάνειζε πτωχευμένες χώρες μέσω της συνεισφοράς του στο ΔΝΤ. Δείτε εδώ.
