Το τι γέλια έκανα δεν περιγράφεται, παίδες. Όχι για την δημοκρατοπαράδοτη και καθαγιασμένη “μίζα”, αλλά για την έκπληξη των μωρών παρθένων. Και πώς θα κάνουν οι άνθρωποι τον προεκλογικό τους αγώνα, βρε σεις; Χωρίς σάλιο; Η μίζα είναι το θεμέλιο της ΚυνοβΟλευτικής Δημοκρατίας. Σου δίνω για να μου δώσεις όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου. Σε λαδώνω για να με διευκολύνεις όταν θ’ αποκτήσεις δύναμη.
Για πήγαινε εσύ που οργίζεσαι να βάλεις υποψηφιότητα χωρίς να τάξεις λαγούς με πετραχήλια σε εν δυνάμει ψηφοφόρους και χωρίς να λάβεις προκαταβολικώς μίζες για να διαφημιστείς, ν’ ανοίξεις προεκλογικά γραφεία, να τραπεζώσεις γνωστούς και φίλους σε πολυτελείς ταβέρνες, κλπ., και να δούμε αν θα πάρεις κανέναν άλλο ψήφο εκτός του δικού σου.
Αν ήταν να με ψήφιζαν χωρίς σάλιο θα είχα βάλει κι εγώ υποψηφιότητα εδώ και χρόνια. Αλλά πού να πάω ξυπόλητη στ’ αγκάθια; Με το σταυρό στο χέρι δε μπαίνει κανείς στο Κυνοβούλιο. Ακόμη και οι γαλαζοαίματοι – κληρονομικώ δικαίω – υποψήφιοι χρειάζονται χρήμα για να μπουν στη Βουλή. Και οι γενναιόδωρες επιδοτήσεις που παίρνουν τα κόμματα από τον κρατικό κορβανά, δηλαδή από τον Έλληνα φορολογούμενο, δεν τους φτάνουν.
Έτσι δουλεύει, βρε μωρές παρθένες, η «δημοκρατία». Χωρίς λεφτά ψήφο δεν παίρνεις. Και κανένας δεν θα σου χαρίσει ρευστό επειδή λες πως θα σώσεις την Ελλάδα, κουτορνίθι. Άντε να κουρεύεστε που κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε πως η μίζα είναι ιερός δημοκρατικός θεσμός, το θεμέλιο της “Δημοκρατίας”. Τα κεφάλια μέσα τώρα και δρόμο για το παραδοσιακό, δημοκρατικό, αυτομαστίγωμα, ποικιλόχρωμοι κομματικοί οπαδοί και ένθερμοι δημοκράτες!
Βέβαια, για να λέμε και του βΟλευτή το δίκιο, η έκπληξη και η αγανάκτηση οφειλόταν κυρίως στο ότι ένας πρώην υπουργός ομολόγησε ότι μιζοδοτήθηκε, κι όχι ακριβώς επειδή μιζοδοτήθηκε, πράγμα που είναι αυτονόητο. Άβυσσος η ψυχή του Μαντέλη… Λέτε να είχε καμιά κρίση συνείδησης; Λέτε να προχώρησε στην ηρωική πράξη λόγω παραγραφής; Λέτε να ήθελε να εκδικηθεί κάποιους εκθέτοντας το κόμμα του; Λέτε να τάπιασε από αντιπάλους για να βγάλει την ιερή μίζα στη φόρα;
Αυτά είναι τώρα τα ερωτήματα στα οποία θα κληθούν ν’ απαντήσουν οι δημοσιογράφοι και οι δημοσιοκάφροι, επώνυμοι και μασκοφόροι, διότι αυτή είναι η δουλειά τους: Το ανακάτεμα των βόθρων της φαυλοδημοκρατίας και η εισπνοή των αναθυμιάσεων. Ωραία ενασχόληση βρήκαμε για να καταναλώσουμε τη ζωή μας: Το να μυρίζουμε τα κόπρανα των πολιτικάντηδων, λειτουργών της δήθεν δημοκρατίας μας!
Και καλά, αυτοί οι δημοσιογράφοι-κάφροι, που χοντροπληρώνονται πάνω και κάτω από το τραπέζι, έχουν ισχυρό κίνητρο να το κάνουν. Άλλωστε όντας εκ του ιδίου φυράματος έχουν εθιστεί στην πολιτική μπόχα και δεν ενοχλούνται. Όμως εμείς οι δονκιχώτηδες του Διαδικτύου, οι μπατίρηδες μπλόγκερς, γιατί ανακατεύουμε κι εμείς τους πολιτικούς βόθρους και εισπνέουμε τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις, χωρίς κέρδος κέρατα;
Πρέπει να είμαστε μαζοχιστές και ηλίθιοι νομίζοντας ότι με το να ξεφωνίζουμε τους έως το κόκκαλο διεφθαρμένους θεράποντες της φαυλοδημοκρατίας θα φέρουμε κάποιο ισοζύγιο και θα σηματοδοτήσουμε μια υγιή δημοκρατία. Πρέπει να είμαστε αφελείς με το να πιστεύουμε ότι όσοι μπήκαν στην πολιτική δεν το έκαναν από τυχοδιωκτισμό αλλά για να προσφέρουν ανιδιοτελώς και με αυτοθυσία τις υψηλές υπηρεσίες τους στην πατρίδα και στο λαό. Προσοχή, όμως! Έτσι και ο κοντός φορολογήσει την βλακεία, πάμε χαμένοι, παίδες! Θα πεινάσουμε, σύντροφοι στον δονκιχωτισμό, αδέλφια μου ρομαντικά πουλιά!
Σας αφήνω τώρα με μια παραίνεση: Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία, μηδέ δειλιάτω. Πιστεύετε στη φαυλοδημοκρατία και πληρώνετε αγόγγυστα το λογαριασμό-κερατιάτικα. Μην αγανακτείτε για τις μίζες και τις ιερές ανταλλαγές σα να ήταν κάτι το αφύσικο, κι όχι άρρηκτα συνυφασμένο στις δομές της φαυλοδημοκρατίας.
Και να θυμόμαστε ότι δεν είναι περίεργο και παράδοξο ο ασυνείδητος και διεφθαρμένος να κολυμπάει στη διαφθορά, ο κακός να επιδίδεται σε κακές πράξεις, και ο φαύλος σε φαυλότητες. Το κρίμα κι άδικο είναι οι έντιμοι άνθρωποι να χάνουν τη ζωή τους κάνοντας μικροβιολογικές αναλύσεις στα κόπρανα των πρώτων.
Όταν ήμουνα μικρή θυμάμαι ότι συχνά παίζαμε στο χωριό το παιχνίδι «κλέφτες χωροφυλάκοι». Δεν θα μπορούσα τότε να διανοηθώ ότι η κοινωνία στην οποία μεγάλωνα θα ήταν ένα ασταμάτητο και ψυχοφθόρο, κάποτε αιματηρό, παιχνίδι μεταξύ κλεφτών και χωροφυλάκων, με πρωταγωνιστές τους πρώτους και θύματα τους δεύτερους, όλους εμάς τους δονκιχώτηδες που βαράμε γροθιές στον αέρα νομίζοντας ότι θα τους εξαλείψουμε…
Και τελειώνοντας, θυμήθηκα τα συγκλονιστικά λόγια του προφήτη Ιερεμία (Κεφ. 20:9):
«Και είπα, Δεν θέλω αναφέρει περί αυτού (του Θεού), ουδέ θέλω λαλήσει πλέον εν τω ονόματι αυτού· όμως ο λόγος αυτού ήτο εν τη καρδία μου ως καιόμενον πυρ περικεκλεισμένον εν τοις οστέοις μου, και απέκαμον χαλινώνων εμαυτόν και δεν ηδυνάμην πλέον.»
Άστραψαν και βρόντηξαν από χθες οι απανταχού της Ελλάδας ηλεκτρονικοί «κονδυλοφόροι». Πήραν φωτιά τα πληκτρολόγια! Διέρρηξαν τα ιμάτιά τους οι bloggers πάσης απόχρωσης, και ιδιαίτερα οι γαλάζιοι. Απίστευτο το αυτονόητο! Βγήκαν από τα ρούχα τους! Δεν είναι δυνατόν ένας πρώην υπουργός να ομολογεί ότι πήρε μίζα, κατ’ ευφημισμόν χορηγία, από την ευυπόληπτη Siemens!
