“Άλαλα τα χείλη των ασεβών” είναι η “ευχή” (κατάρα) των “Ορθόδοξων” Χριστιανών προς τους μη εικονολάτρες!
Δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι ή να θυμώνω, να κλαίω ή να οργίζομαι… Αλλά τι λέω; Το πρέπει δεν έχει δύναμη πάνω στα συναισθήματα. Τόσο η λύπη όσο και ο θυμός, τόσο ο θρήνος όσο και η οργή, γεννιούνται στην ψυχή και υπερβαίνουν τα θέλω και τα πρέπει. Η ψυχή έχει τους δικούς της κώδικες δεοντολογίας που ξεπερνούν τα πρέπει της λογικής.
Κι όμως, υπάρχουν στιγμές και καταστάσεις που πρέπει και τα συναισθήματα να υπακούουν στα πρέπει της λογικής. Όταν η οργή μου πρόκειται να προσβάλει, να πονέσει ή να κλονίσει την πίστη ενός συνανθρώπου, δεν πρέπει να την τιθασεύσω; Κι όταν η λύπη μου για την πνευματική πλάνη ενός συνανθρώπου με συνθλίβει, τι πρέπει να κάνω; Να τον αφήσω στην πλάνη του, γνωρίζοντας ότι η αλήθεια θα τον ελευθέρωνε και θα τον θεράπευε πνευματικά;
Σ’ αυτό το δίλημμα βρίσκομαι διαρκώς, κι όταν θυμωμένη γράφω άρθρα εναντίον των κακοδοξιών της Ορθοδοξίας, πονάω, συνθλίβομαι. Στο πρόσωπο του κάθε θρησκόληπτου συνανθρώπου βλέπω τον πατέρα μου, τη μητέρα μου, τον αδελφό, την αδελφή, τη φίλη, και δεν θέλω να τους κλονίσω την πίστη.
Ωστόσο, αυτές τις μέρες, περνώντας έξω από την κεντρική εκκλησία της πόλης που βρίσκομαι και βλέποντάς την καθημερινά κατάμεστη από πιστούς, που επί ώρες μεσμερίζονται με τις τυποποιημένες παρακλήσεις στην Παναγία, καταλαβαίνοντας ελάχιστα ή και τίποτα από τα τροπάρια που ψέλνονται, λυπάται η ψυχή μου.
Θα μου πεις, γιατί τους λυπάμαι; Αυτό που κάνουν το έχουν ανάγκη και τους βοηθάει. “Έτσι τα βρήκαμε”, θα σου πουν, αν τολμήσεις ν’ αμφισβητήσεις την πνευματική αξία των ατέλειωτων παρακλήσεων στην Παναγία, τη μητέρα του Θεού, όπως πιστεύουν. Η πίστη είναι το μπαστούνι τους, και τους είναι απαραίτητο για να περπατήσουν στις ανηφόρες της ζωής. Ναι, δεν αντιλέγω, ο χωλός χρειάζεται το μπαστούνι του…
Ωστόσο, δεν θλίβεσαι όταν γνωρίζεις ότι με λίγη πνευματική αφύπνιση ο χωλός θα μπορούσε να πετάξει το μπαστούνι και να περπατήσει ελεύθερα; Δε νιώθεις μέσα σου το χρέος να τον πληροφορήσεις; Είναι σαν το παιδί που οι γονείς του δεν το έμαθαν ποτέ να περπατάει μόνο του, αλλά του έδωσαν ένα μπαστούνι για να στηρίζεται από τη στιγμή που είχε αρχίσει να σηκώνεται στα πόδια του προσπαθώντας να κάνει τα πρώτα βήματα. Έκτοτε δεν μπόρεσε ποτέ ν’ απαλλαγεί από το μπαστούνι. Φοβάται ότι θα πέσει και θα σκοτωθεί…
Αυτό έχει πάθει ο θρησκόληπτος άνθρωπος που δεν τόλμησε ποτέ να ερευνήσει τα πιστεύω του. Είναι εφόρου ζωής ένας επαίτης, ένας φοβισμένος δούλος, ένας ζητιάνος που εκλιπαρεί τη σωτηρία του από μια φανταστική εξωτερική θεότητα. Αντί να ψάξει, ν’ ανακαλύψει και να πραγματώσει το θεό που κρύβει μέσα του, παρακαλάει δουλοπρεπώς και αναξιοπρεπώς να του σταλεί η σωτηρία ουρανοκατέβατη, πιστεύοντας μάλιστα ότι δεν την αξίζει! Εκεί τον έχει καθηλώσει το σάπιο Ορθόδοξο κατεστημένο, ώστε να παίζει το ρόλο του διαμεσολαβητή προς την Παναγία για να διαμεσολαβήσει προς το Χριστό! Ο μεσίτης, της μεσίτριας, του μεσίτη, ω μεσίτη! Αφήστε που ο Θεός Πατέρας στην Ορθοδοξία είναι άφαντος στα αχρείαστα…
Κι όμως, η ίδια η Βίβλος, το θεμέλιο, υποτίθεται, του Χριστιανισμού, λέει:
«Εγώ είπα θεοί εστέ, σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε.»
Ας έλθω όμως στο δια ταύτα. Οι παρακλήσεις στην Παναγία είναι ένα ατέλειωτο παρακαλετό για να σώσει τον πιστό από την αμαρτία και τ’ άλλα κακά της μοίρας του. (Μου θυμίζει την κυβέρνηση GAP που παρακαλάει διαρκώς τη θεία Τρόικα για να μας σώσει). Άλλοτε ο πιστός δούλος παρακαλεί τη Θεοτόκο να τον σώσει η ίδια, κι άλλοτε την παρακαλεί για να παρακαλέσει τον υιό της να τον σώσει. Ο παρακαλών την παρακαλούσα… (Κάτι σαν τα ρουσφέτια των πολιτικών με τη μεσολάβηση των κουμπάρων!)
Προφανώς το ατέλειωτο παρακαλετό δείχνει πως ο “πιστός” φοβάται ότι η Παναγία δεν θέλει να τον σώσει διότι δεν το αξίζει και προσπαθεί να της αλλάξει γνώμη. Το ίδιο πιστεύει και όταν της αναθέτει να μεσιτέψει προς το Χριστό, ο οποίος, παρ’ ότι λυτρωτής και σωτήρας, χρειάζεται τα παρακάλια της μητέρας του για να συγκινηθεί και να κάνει αυτό που δεν θέλει, δηλαδή να σώσει τον πιστό που δεν το αξίζει, πράγμα για το οποίο ο πιστός πιστεύει ότι ο Χριστός σταυρώθηκε!
Εάν αυτό δεν είναι ο απόλυτος παραλογισμός, τότε η λογική είναι παράλογη.
Με αυτά τα λίγα σαν εισαγωγή, θα παραθέσω εδώ μερικά τροπάρια από το Μικρό Παρακλητικό Κανόνα – μνημείο δουλοπρέπειας, κακομοιριάς και κολακείας – που ψάλλεται από τους πιστούς (δούλους) στους ναούς κάθε βράδυ το Δεκαπενταύγουστο, και ο νοών νοείτω και αφυπνισθήτω. (Κείμενο-μετάφραση Γεωργίου Β. Μαυρομάτη)
«Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν,
*αμαρτωλοί και ταπεινοί, και προσπέσωμεν
* εν μετανοία, κράζωντες εκ βάθους ψυχής
* Δέσποινα, βοήθησον,
* εφ΄ημίν σπλαχνισθείσα˙
*σπεύσον, απολλύμεθα
* υπό πλήθους πταισμάτων.
* μη αποστρέψης σους δούλους κενούς ˙
* σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.»
Μετάφραση: «Ας τρέξουμε τώρα πρόθυμα στη Θεοτόκο εμείς οι αμαρτωλοί και οι ταπεινοί, κι ας πέσουμε στα γόνατα μετανοιωμένοι, φωνάζοντας δυνατά μέσα από τα βάθη της ψυχής μας: Βοήθησέ μας, Κυρία, δείχνοντας προς εμάς ευσπλαχνία. Τρέξε γρήγορα, χανόμαστε από τις πολλές μας αμαρτίες. Μη μας αφήσεις να φύγουμε οι δούλοι σου με άδεια χέρια, διότι εσύ είσαι η μοναδική μας ελπίδα.»
«Ου σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε,
* τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι.
* Ει μη γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα,
* τις ημάς ερρύσατο
* εκ τοσούτων κινδύνων,
* τις δε διεφύλαξεν
* έως νυν ελευθέρους;
* Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου ˙
* σους γαρ δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών.»
Μετάφραση: «Θεοτόκε, ποτέ δεν θα πάψουμε να μιλούμε για τις θαυμαστές σου πράξεις εμείς οι ανάξιοι. Γιατί αν εσύ δεν πρωτοστατούσες μεσιτεύοντας, ποιος θα μας γλίτωνε από τόσους πολλούς κινδύνους; Ποιος μας διαφύλαξε μέχρι τώρα ελευθέρους; Δεν θα φύγουμε ποτέ, Κυρία, από κοντά σου, διότι πάντοτε σώζεις τους δούλους σου από κάθε είδους συμφορά.»
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.
«Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς,
* προς σε καταφεύγω
*σωτηρίαν επιζητών˙
* ω Μήτερ του Λόγου και Παρθένε,
* των δυσχερών και δεινών με διάσωσον.»
Μετάφραση: «Επειδή με ενοχλούν πολλοί πειρασμοί καταφεύγω σε σένα, αναζητώντας σωτηρία. Μητέρα του Λόγου και Παρθένε, απάλλαξέ με από τις συμφορές και τα δεινά.»
«Παθών με ταράττουσι προσβολαί,
* πολλής αθυμίας
*εμπιπλώσαι μου την ψυχήν˙
* ειρήνευσον, Κόρη, τη γαλήνη
* τη του Υιού και Θεού σου, Πανάμωμε.»
Μετάφραση: «Με αναστατώνουν οι προσβολές των παθών, γεμίζοντας με λύπη την ψυχή μου. Κάνε την να ειρηνέψει, Κόρη Πάναγνη, με τη γαλήνη που δίνει ο Υιός και Θεός σου.»
«Σωτήρα τεκούσαν σε και Θεόν *
δυσωπώ, Παρθένε,
*λυτρωθήναι με των δεινών˙
* σοι γαρ νυν προσφεύγων, ανατείνω
* και την ψυχήν και την διάνοιαν.»
Μετάφραση:«Παρθένε, εσένα που γέννησες τον Σωτήρα και Θεό θερμοπαρακαλώ, να λυτρωθώ από τα δεινά. Γιατί καταφεύγοντας τώρα σε σένα, υψώνω την ψυχή και τον νου.»
«Νοσούντα το σώμα και την ψυχήν
* επισκοπής θείας
* και προνοίας της παρά σου
* αξίωσον, μόνη Θεομήτορ,
* ως αγαθή αγαθού τε λοχεύτρια.»
Μετάφραση: «Εμένα, που είμαι άρρωστος στο σώμα και στην ψυχή, αξίωσέ με, εσύ η μόνη Μητέρα του Θεού, να δεχτώ τη θεϊκή επίσκεψη και τη δική σου φροντίδα, σαν αγαθή που κράτησες στην κοιλιά σου τον Αγαθό.»
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.
«Προστασίαν και σκέπην
* ζωής εμής τίθημι
* σε,Θεογεννήτορ Παρθένε
* συ με κυβέρνησον
* προς τον λιμένα σου,
*τον αγαθών η αιτία,
* των πιστών το στήριγμα,
* μόνη Πανύμνητε.»
Μετάφραση: «Παρθένα, εσένα που γέννησες τον Θεό βάζω προστασία και σκέπη της ζωής μου. Κυβέρνησέ με μέχρι να φτάσω στο λιμάνι σου, εσύ η αιτία των αγαθών, το στήριγμα των πιστών, η μόνη που σου πρέπουν πολλοί ύμνοι.»
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.
«Ικετεύω, Παρθένε,
* τον ψυχικόν τάραχον και της αθυμίας την ζάλην *διασκεδάσαι μου˙
* συ γαρ, Θεόνυμφε,
* τον αρχηγόν της γαλήνης,
* τον Χριστόν, εκύησας,
* μόνη Πανάχραντε.»
Μετάφραση: «Σε θερμοπαρακαλώ Παρθένα, να σκορπίσεις την ταραχή της ψυχής μου και τη ζάλη της θλίψης μου. Διότι εσύ, Νύφη του Θεού, κράτησες στην κοιλιά σου τον αρχηγό της γαλήνης, τον Χριστό, η μόνη Πανάχραντη.»
«Ευεργέτην τεκούσα,
* τον των καλών αίτιον,
* της ευεργεσίας τον πλούτον
* πάσιν ανάβλυσον˙
* πάντα γαρ δύνασαι,
* ως δυνατόν εν ισχύι,
* τον Χριστόν κυήσασα,
* Θεομακάριστε.»
Μετάφραση: «Εσύ που γέννησες τον ευεργέτη, τον αίτιο όλων των καλών, ανάβλυσε σε όλους τον πλούτο της ευεργεσίας. Διότι όλα τα μπορείς, εσύ Θεομακάριστη που κράτησες στην κοιλιά σου τον Παντοδύναμο Χριστό.»
«Χαλεπαίς αρρωστίαις
* και νοσεροίς πάθεσιν
* εξεταζομένω, Παρθένε,
* συ μοι βοήθησον ˙
* των ιαμάτων γαρ
* ανελλιπή σε γινώσκω
*θησαυρόν, Πανάμωμε,
* τον αδαπάνητον.»
Μετάφραση:«Παρθένα, επειδή χτυπιέμαι από φοβερές αρρώστιες και νοσηρά πάθη, βοήθησέ με. Γιατί σ΄ αναγνωρίζω, Πάναγνη, σαν τον ανεξάντλητο θησαυρό των θεραπειών που προσφέρεται αδιάκοπα.»
«Διάσωσον από κινδύνων
* τους δούλους σου, Θεοτόκε,
* ότι πάντεςμετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν,
* ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν.»
Μετάφραση:«Θεοτόκε σώσε τους δούλους σου από τους κινδύνους, διότι όλοι μετά από τον Θεό καταφεύγουμε σε σένα, σαν σε αρράγιστο τείχος και προστασία.»
«Επίβλεψον εν ευμενεία,
* πανύμνητε Θεοτόκε,
* επί την εμήν χαλεπήντου σώματος κάκωσιν
* και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.»
Μετάφραση: «Πολυύμνητη Θεοτόκε, ρίξε σπλαχνικό βλέμμα, στη φοβερή κακοπάθεια του σώματός μου, και θεράπευσε τον πόνο της ψυχής μου.»
«Πρεσβεία θερμή
* και τείχος απροσμάχητον,
* ελέους πηγή,
*του κόσμου καταφύγιον,
* εκτενώς βοώμεν σοι˙
* Θεοτόκε Δέσποινα, πρόφθασον
* και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς,
* η μόνη ταχέως προστατεύουσα.»
Μετάφραση: «Σε σένα, που είσαι θερμή πρεσβεία μας και απόρθητο τείχος, πηγή της ευσπλαχνίας και καταφύγιο του κόσμου, φωνάζουμε ασταμάτητα: Θεοτόκε, Κυρία, τρέξε και γλίτωσέ μας από τους κινδύνους, εσύ που μόνη μπορείς να μας προστατέψεις γρήγορα.»
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
«Των παθών μου τον τάραχον,
* η τον κυβερνήτην τεκούσα Κύριον,
*και τον κλύδωνα κατεύνασον
* των εμών πταισμάτων, Θεονύμφευτε.»
Μετάφραση: «Νύφη του Θεού, εσύ που γέννησες τον Κύριο τον Κυβερνήτη, καταπράυνε την ταραχή που φέρνουν τα πάθη μου και την τρικυμία των φταιξιμάτων μου.»
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
«Ευσπλαχνίας την άβυσσον
* επικαλουμένω της σης παράσχου μοι,
*η τον εύσπλαχνον κυήσασα
* και Σωτήρα πάντων των υμνούντων σε.»
Μετάφραση: «Εσύ που κράτησες στην κοιλιά σου τον Σωτήρα όλων των υμνητών σου, τον σπλαχνικό, δώσε το άπειρο βάθος τηςευσπλαχνίας σου σ΄εμένα που σε επικαλούμαι.»
«Απολαύοντες, Πάναγνε,
* των σων δωρημάτων, ευχαριστήριον
* αναμέλπομεν εφύμνιον,
* οι γινώσκοντές σε, Θεομήτορα.»
Μετάφραση:«Αφού απολαύσαμε, Πάναγνη, τις δωρεές σου, ψάλλουμε ευχαριστήριο ύμνο, όσοι σε αναγνωρίζουμε ως Μητέρα του Θεού.»
«Οι ελπίδα και στήριγμα
* και της σωτηρίας τείχοςακράδαντον
* κεκτημένοι σε, Πανύμνητε,
* δυσχερείας πάσης εκλυτρούμεθα.»
Μετάφραση: «Όσοι έχουμε ελπίδα και στήριγμα και ακλόνητο τείχος της σωτηρίας, εσένα που σου πρέπει κάθε ύμνος, λυτρωνόμαστε από κάθε δυσκολία.»
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
« Έμπλησον, Αγνή,
* ευφροσύνης την καρδίαν μου,
* την σην ακήρατονδιδούσα χαράν,
* της ευφροσύνης
* η γεννήσασα τον αίτιον.»
Μετάφραση: «Αγνή, γέμισε με ευφροσύνη την καρδιά μου, δίνοντας τη δική σου την καθαρότατη χαρά, εσύ που γέννησες τον αίτιο της ευφροσύνης.»
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
«Λύτρωσαι ημάς
* εκ κινδύνων, Θεοτόκε αγνή,
* η αιωνίαν τεκούσα λύτρωσιν
* και την ειρήνην
* την πάντα νουν υπερέχουσαν.»
Μετάφραση: «Θεοτόκε αγνή, εσύ που γέννησες την αιώνια λύτρωση και την ειρήνη που ξεπερνά κάθε νου, (τον Χριστό), γλίτωσέ μας από τους κινδύνους.»
«Λύσον την αχλύν
* των πταισμάτων μου, Θεόνυμφε,
* τω φωτισμώ της σης λαμπρότητος,
* η φως τεκούσα
* το θείον και προαιώνιον. »
Μετάφραση: «Διάλυσε, Νύφη του Θεού,
την ομίχλη των αμαρτημάτων μου με τον φωτισμό της λαμπρότητάς σου,
εσύ που γέννησες – τονΧριστό – το θείο και προαιώνιο φως.»
«Ίασαι, Αγνή,
* των παθών μου την ασθένειαν,
* επισκοπής σου αξιώσασα,
* και την υγείαν
* τη πρεσβεία σου παράσχου μοι.»
Μετάφραση: «Θεράπευσε, Αγνή, την αρρώστια των παθών μου, και αξίωσέ με να έχω την επίσκεψή σου και δος μου την υγεία με την μεσιτεία σου.»
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
«Θανάτου και της φθοράς ως έσωσεν,
* εαυτόν εκδεδωκώςτω θανάτω,
* την τη φθορά και θανάτω μου φύσιν
*κατασχεθείσαν, Παρθένε, δυσώπησον
* τον Κύριόν σου και Υιόν
*της εχθρών κακουργίας με ρύσασθαι.»
Μετάφραση: «Όπως έσωσε από τον θάνατο και τη φθορά,τηνκαταδικασμένη από τη φθορά και τον θάνατο φύση μου,παραδίδοντας τον εαυτό Του στον θάνατο – ο Χριστός –, έτσι παρακάλεσε Παρθένε τον Κύριο και Υιό σου, να με σώσει από την κακουργία των εχθρών – δαιμόνων.»
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
«Προστάτιν σε της ζωής επίσταμαι
* και φρουράνασφαλεστάτην, Παρθένε,
*των πειρασμών διαλύουσαν όχλον
* και επηρείας δαιμόνων ελαύνουσαν˙
* και δέομαι δια παντός˙
* Εκ φθοράς των παθών μου ρυσθήναι με.»
Μετάφραση: «Παρθένε, σε αναγνωρίζω ως προστάτη της ζωής και την πιο ασφαλή φρουρά που διαλύεις το πλήθος των πειρασμών καιδιώχνεις την επίδραση των δαιμόνων. Και σε θερμοπαρακαλώ ακατάπαυστα, να γλυτώσω από τη φθορά των παθών μου.»
«Ως τείχος καταφυγής κεκτήμεθα
* και ψυχών σε παντελήσωτηρίαν
* και πλατυσμόν εν ταις θλίψεσι, Κόρη,
* και τω φωτί σου αεί αγαλλόμεθα.
* Ω Δέσποινα, και νυν ημάς
* των παθών και κινδύνων διάσωσον.»
Μετάφραση: «Κόρη, σε έχουμε σαν τείχος που καταφεύγουμε – στους κινδύνους – και τέλεια σωτηρία των ψυχών μας και ανακούφιση στις θλίψεις και με το φως αγαλλιάζουμε. Δέσποινα, και τώρα διάσωσέ μας από τα πάθη και τους κινδύνους.»
«Εν κλίνη νυν ασθενών κατάκειμαι
* και ουκ έστιν ίασις τη σαρκί μου˙
* αλλ΄η Θεόν και Σωτήρα του κόσμου
* και τον λυτήρα των νόσων κυήσασα,
* σου δέομαι της αγαθής˙
* Εκ φθοράς νοσημάτων ανάστησον.»
Μετάφραση: «Βρίσκομαι τώρα στο κρεβάτι άρρωστος και δεν υπάρχει θεραπεία στο σώμα μου, αλλά εσύ που γέννησες τον Θεό και Σωτήρα του κόσμου και θεράποντα των ασθενειών, σε παρακαλώ αγαθή, σήκωσέ με από τη φθορά των ασθενειών.»
«Διάσωσον από κινδύνων
* τους δούλους σου, Θεοτόκε,
* ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν,
* ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν.»
Μετάφραση: «Θεοτόκε, σώσε τους δούλους σου από τους κινδύνους, διότι όλοι μετά από τον Θεό καταφεύγουμε σε σένα, σαν σε αράγιστο τείχος και προστασία.»
«Άχραντε η δια λόγου
* τον Λόγον ανερμηνεύτως
*επ΄εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον,
* ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.»
Μετάφραση: «Αμόλυντη, εσύ που με τον λόγο – του αγγέλου συνέλαβες – με ανεξήγητο τρόπο και κατά τις τελευταίες ημέρες – του παλαιού κόσμου – γέννησες τον Λόγο – του Θεού – παρακάλεσέ Τον θερμά γιατί έχεις το θάρρος της Μητέρας – προς τον Υιό της.»
«Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντε,
* μεσιτεία προςτον Ποιητήν αμετάθετε,
* μη παρίδης αμαρτωλών δεήσεων φωνάς,
* αλλά πρόφθασον, ως αγαθή,
* εις την βοήθειαν ημών,
*των πιστώς κραυγαζόντων σοι˙
* Τάχυνον εις πρεσβείαν
* καισπεύσον εις ικεσίαν
* η προστατεύουσα αεί,
* Θεοτόκε, των τιμώντων σε.»
Μετάφραση: «Εσύ η προστασία των Χριστιανών και η αμετακίνητημεσίτρια προς τον Δημιουργό, μη παραβλέπεις τις φωνές των δεήσεων των αμαρτωλών, αλλά τρέξε ως αγαθή, να βοηθήσεις εμάς που με πίστη σου φωνάζουμε: Γίνε γρήγορη σε μεσιτεία και σπεύσε σε ικεσία, εσύ Θεοτόκε, που πάντα προστατεύεις αυτούς που σε τιμούν.»
«Οι μισούντες Σιών
* αισχύνθητε από του Κυρίου˙
* ως χόρτος γαρ πυρί
* έσεσθε απεξηραμμένοι»
(Δύο φορές)
Μετάφραση: «Όσοι μισείτε τη Σιών, ντροπιαστείτε από τον Κύριο. Διότι θα ξεραθείτε όπως το χορτάρι στη φωτιά.» (σ.σ. Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;)
«Μη καταπιστεύσης με
* ανθρωπίνη προστασία,
* ΠαναγίαΔέσποινα,
* αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου˙
* θλίψις γαρ έχει με,
* φέρειν ου δύναμαι
* των δαιμόνων τα τοξεύματα,
* σκέπην ου κέκτημαι,
*ουδέ πού προσφύγω ο άθλιος,
* πάντοθεν πολεμούμενος
* και παραμυθίαν ουκ έχων, πλην σου.
* Δέσποινα του κόσμου,
* ελπίς και προστασία των πιστών,
* μη μου παρίδης την δέησιν,
* το συμφέρον ποίησον.»
Μετάφραση: «Παναγία Δέσποινα, μη μ΄αφήσεις να εμπιστευθώ στην ανθρώπινη προστασία, αλλά δέξου τη δέηση του δούλου σου, διότι με βρήκε θλίψη, και δεν μπορώ να υποφέρω τα βέλη των δαιμόνων. Δεν έχω σκέπη ούτε που να καταφύγω ο άθλιος που καταπολεμούμαι από παντού και εκτός από εσένα δεν έχω – άλλη– παρηγοριά. Δέσποινα του κόσμου, ελπίδα και προστασία των πιστών, μη παραβλέψεις τη δέησή μου, κάνε ό, τι με συμφέρει.»
«Ουδείς προστρέχων επί σοι
* κατησχυμμένος από σουεκπορεύεται,
* αγνή Παρθένε Θεοτόκε˙
* αλλ΄αιτείται την χάριν
* και λαμβάνει το δώρημα,
* προς το συμφέρον της αιτήσεως.»
Μετάφραση: «Αγνή Παρθένε Θεοτόκε, κανένας δεν φεύγει ντροπιασμένος από εκείνους που προστρέχουν προς εσένα, αλλά ζητά τη χάρη και παίρνει το δώρο σύμφωνα με το συμφέρον που έχει η αίτησή του.»
«Μεταβολή των θλιβομένων,
* απαλλαγή των ασθενούντων υπάρχουσα,
* Θεοτόκε Παρθένε,
* σώζε πόλιν και λαόν,
* τωνπολεμουμένων η ειρήνη,
*των χειμαζομένων η γαλήνη,
* η μόνη προστασία των πιστών.»
Μετάφραση: «Θεοτόκε Παρθένε, είσαι μεταβολή όσων θλίβονται,απαλλαγή όσων αρρωσταίνουν. Σώζε την πόλη και τον λαό, εσύ που είσαι η ειρήνη όσων πολεμούνται, η γαλήνη όσωνβασανίζονται και η μόνη προστασία των πιστών.»
«Θελητήν του ελέους,
* όν εγέννησας, Μήτερ
* αγνή,δυσώπησον
* ρυσθήναι των πταισμάτων
* ψυχής τε μολυσμάτων,
* τους εν πίστει κραυγάζοντας˙
* Ο των Πατέρων ημών
* Θεός, ευλογητός εί.»
Μετάφραση: «Αγνή Μητέρα, επειδή γέννησες Αυτόν που ευχαριστιέται να ελεεί, παρακάλεσέ Τον θερμά να γλυτώσει από τα αμαρτήματα, και από τους μολυσμούς της ψυχής αυτούς που με πίστη κραυγάζουν: Θεέ των προγόνων μας, είσαι δοξασμένος.»
«Σωμάτων μαλακίας
* και ψυχών αρρωστίας,
* Θεογεννήτρια,
* των πόθω προσιόντων
* τη σκέπη σου τη θεία
* θεραπεύειν αξίωσον,
* η τον Σωτήρα Χριστόν
* ημίν αποτεκούσα.»
Μετάφραση: «Θεοτόκε, εσύ που γέννησες τον Σωτήρα Χριστό για μας κάνε άξιους θεραπείας από τις αδιαθεσίες των σωμάτων και τις αρρώστιες των ψυχών, αυτούς που με πόθο έρχονται στη θεία σου προστασία.»
«Τους βοηθείας της παρά σού δεομένους
*μη παρίδης, Παρθένε, υμνούντας
* και υπερυψούντάς σε, Κόρη, εις αιώνας.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.»
Μετάφραση: «Μη παραβλέψεις, Παρθένε, αυτούς που έχουν ανάγκη τη βοήθειά σου και σε υμνούν, Κόρη, και σε δοξολογούν αιώνια.»
«Των ιαμάτων το δαψιλές επιχέεις
* τοις πιστώς υμνούσί σε, Παρθένε,
* και υπερυψούσι τον άφραστόν σου τόκον.»
Μετάφραση:«Παρθένε, δίνεις άφθονες θεραπείες σ΄αυτούς που με πίστη σε υμνούν και δοξάζουν τον απερίγραπτο Υιό σου.»
«Τας ασθενείας μου της ψυχής ιατρεύεις
* και σαρκός τας οδύνας, Παρθένε,
* ίνα σε δοξάζω την κεχαριτωμένην.»
Μετάφραση: «Παρθένε, θεραπεύεις τις αρρώστιες της ψυχής μου και τουςπόνους του σώματος, για να δοξάζω εσένα τη Χαριτωμένη.»
«Των πειρασμών συ τας προσβολάς εκδιώκεις
* και παθώντας εφόδους, Παρθένε˙
* όθεν σε υμνούμεν εις πάντας τουςαιώνας.»
Μετάφραση: «Παρθένε, διώχνεις μακρυά τις επιθέσεις των πειρασμών καιτις εφόδους των παθών, γι΄αυτό σε υμνούμε σε όλους τουςαιώνες.»
«Κυρίως Θεοτόκον
* σε ομολογούμεν
* οι δια σου σεσωσμένοι, Παρθένε αγνή,
* σύν ασωμάτοις χορείαις
* σε μεγαλύνοντες.»
Μετάφραση: «Αγνή Παρθένε, όσοι σωθήκαμε δια μέσου σου, ομολογούμε για σένα ότι είσαι πραγματικά Θεοτόκος και σε δοξολογούμε μαζί με τους χορούς των Ασωμάτων – Αγγέλων.»
«Ροήν μου των δακρύων
* μη αποποιήσης, η τον παντός εκπροσώπου
* παν δάκρυον αφηρηκότα, Παρθένε,
* Χριστόν κυήσασα.»
Μετάφραση: «Παρθένε, εσύ που κράτησες στα σπλάχνα σου τον Χριστό, ο Οποίος αφαίρεσε κάθε δάκρυ από κάθε πρόσωπο μη αποστραφείς τα δάκρυά μου που τρέχουν.»
«Χαράς μου την καρδίαν
* πλήρωσον, Παρθένε,
* η της χαράς δεξαμένη το πλήρωμα,
* της αμαρτίας την λύπην
* εξαφανίσασα.»
Μετάφραση: «Παρθένε, γέμισε με χαρά την καρδιά μου, εσύ που δέχτηκες μέσα σου όλη τη χαρά – που είναι ο Χριστός – αφού εξαφάνισες τη λύπη της αμαρτίας.»
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
«Λιμήν και προστασία
* των σοί προσφευγόντων
* γενού, Παρθένε, και τείχος ακράδαντον,
* καταφυγή τε και σκέπη
* και αγαλλίαμα.»
Μετάφραση: «Παρθένε, γίνε γι΄αυτούς που καταφεύγουν σε σένα λιμάνι και προστασία και τείχος στερεό και καταφύγιο και σκέπη και αγαλλίαση.»
«Φωτός σου ταις ακτίσι
* λάμπρυνον, Παρθένε,
* το ζοφερόντης αγνοίας διώκουσα,
* τους ευσεβώς Θεοτόκον
* σε καταγγέλλοντας.»
Μετάφραση: «Παρθένε, φώτισε με τις ακτίνες του φωτός σου, αυτούς που με ευσέβεια σε ομολογούν Θεοτόκο, διώχνοντας το σκοτάδι της άγνοιας.»
«Κακώσεως εν τόπω
* τω της ασθενείας
* ταπεινωθέντα, Παρθένε, θεράπευσον,
* εξ αρρωστίας είς ρώσιν
*μετασκευάζουσα.»
Μετάφραση: «Παρθένε, θεράπευσέ με εμένα που ταπεινώθηκα από την πληγή στον τόπο της αρρώστιας, μετατρέποντας την αρρώστια σε ανάρρωση.»
«Άξιον εστίν ως αληθώς
* μακαρίζειν σε την Θεοτόκον,
* την αειμακάριστον και παναμώμητον
* και μητέρα του Θεού ημών.»
Μετάφραση: «Αξίζει αληθινά να μακαρίζουμε εσένα την Θεοτόκο που σου πρέπουν μακαρισμοί και δεν έχεις κανένα ψεγάδι και είσαι η Μητέρα του Θεού μας.»
«Την τιμιωτέραν των Χερουβίμ
* και ενδοξοτέραν
*ασυγκρίτως των Σεραφίμ,
* την αδιαφθόρως
* Θεόν Λόγον τεκούσαν,
* την όντως Θεοτόκον,
* σε μεγαλύνομεν.»
Μετάφραση: «Εγκωμιάζουμε εσένα που είσαι τιμιότερη από τα Χερουβίμ κι ασύγκριτα ενδοξότερη από τα Σεραφίμ, εσένα που χωρίς φθορά γέννησες τον Θεό Λόγο και είσαι πραγματική Θεοτόκος.»
«Την υψηλοτέραν των ουρανών
* και καθαροτέραν
*λαμπηδόνων ηλιακών,
* την λυτρωσαμένην
* ημάς εκ τηςκατάρας,
* την Δέσποιναν του κόσμου
* ύμνοις τιμήσωμεν.»
Μετάφραση: «Ας τιμήσουμε με ύμνους εσένα που αναδείχτηκες υψηλότερη από τους ουρανούς και καθαρότερη από τις ακτίνες του ήλιου, εσένα που μας λύτρωσες από την κατάρα και είσαι η Δέσποινα του κόσμου.»
«Από των πολλών μου αμαρτιών
* ασθενεί το σώμα,
* ασθενεί μου και η ψυχή.
* Προς σε καταφεύγω
* την Κεχαριτωμένην ˙
*ελπίς απηλπισμένων,
* συ μοι βοήθησον.»
Μετάφραση: «Από τις πολλές μου αμαρτίες είναι άρρωστο το σώμα κι η ψυχή μου. Καταφεύγω σ΄εσένα τη Χαριτωμένη, βοήθησέ με εσύ που είσαι η ελπίδα των απελπισμένων.»
«Δέσποινα και μήτηρ του Λυτρωτού,
* δέξαι παρακλήσεις
*αναξίων σων ικετών,
* ίνα μεσιτεύσης
* προς τον εκ σουτεχθέντα.
* Ω Δέσποινα του κόσμου,
* γενού μεσίτρια.»
Μετάφραση: «Δέσποινα και Μητέρα του Λυτρωτή, δέξου παρακλήσεις των αναξίων δούλων σου, να μεσιτέψεις σ΄Αυτόν που γεννήθηκε από εσένα. Εσύ Δέσποινα του κόσμου γίνε μεσίτρια.»
«Ψάλλομεν προθύμως σοι την ωδήν
* νυν τη πανυμνήτω
*Θεοτόκω χαρμονικώς˙
* μετά του Προδρόμου
* και πάντων, των Αγίων,
* δυσώπει, Θεοτόκε,
* του οικτειρήσαι ημάς.»
Μετάφραση: «Σου ψάλλουμε τώρα πρόθυμα την ωδή, πολυύμνητε Θεοτόκε με ευφροσύνη. Μαζί με τον Πρόδρομο – Ιωάννη – και όλους τους αγίους ικέτευε, Θεοτόκε, – τον Υιό σου – να μας σπλαχνιστεί.»
«Άλαλα τα χείλη των ασεβών,
* των μη προσκυνούντων
* την εικόνα σου την σεπτήν,
* την ιστορηθείσαν
* υπό του Αποστόλου
* Λουκά ιερωτάτου,
* την Οδηγήτριαν.»
Μετάφραση: «Ας μένουν άφωνα τα χείλη των ασεβών που δεν προσκυνούν τη σεβαστή σου εικόνα, την Οδηγήτρια, που τη ζωγράφισε ο ιερότατος απόστολος Λουκάς.» ( Σήμα κατατεθέν της Ορθοδοξίας η σχετική κατάρα!)
«Της ευσπλαχνίας την πύλην άνοιξον ημίν,
* ευλογημένη Θεοτόκε ˙
* ελπίζοντες εις σε μη αστοχήσωμεν ˙
* ρυσθείημεν δια σου των περιστάσεων˙
* συ γαρ ει η σωτηρία του γένους τωνΧριστιανών.»
Μετάφραση: «Ευλογημένη Θεοτόκε, άνοιξέ μας την πύλη της ευσπλαχνίας. Ελπίζοντας σε σένα, ας μη αστοχήσουμε, να γλυτώσουμε διαμέσου σου από τις – δύσκολες – περιστάσεις. Διότι εσύ είσαι η σωτηρία του γένους των Χριστιανών.»
«Πάντων προστατεύεις, Αγαθή,
* των καταφευγόντων εν πίστει
* τη κραταιά σου χειρί ˙
* άλλην γαρ ουκ έχομεν
*αμαρτωλοί προς Θεόν,
* εν κινδύνοις και θλίψεσιν,
* αεί μεσιτείαν,
* οι κατακαμπτόμενοι
* υπό πταισμάτων πολλών,
*Μήτερ του Θεού του Υψίστου ˙
* όθεν σοι προσπίπτομεν ˙ Ρύσαι
*πάσης περιστάσεως τους δούλους σου.»
Μετάφραση: «Αγαθή Μητέρα του Υψίστου Θεού, προστατεύεις όλους αυτούς που με πίστη καταφεύγουν κάτω από το δυνατό σου χέρι. Διότι, δεν έχουμε άλλη παντοτινή μεσιτεία προς τον Θεό οι αμαρτωλοί στους κινδύνους και στις θλίψεις, εμείς που μας έχουν λυγίσει οι πολλές αμαρτίες. Γι΄ αυτό πέφτουμε μπροστά σ’ εσένα – και παρακαλούμε – : Γλύτωσε από κάθε – κακή –περίσταση τους δούλους σου.»
«Πάντων θλιβομένων η χαρά
* και αδικουμένων προστάτις
* και πενομένων τροφή
* ξένων τε παράκλησις
* και βακτηρία τυφλών,
*ασθενούντων επίσκεψις,
* καταπονουμένων
* σκέπη και αντίληψις
* και ορφανών βοηθός,
* Μήτερ του Θεού του Υψίστου,
* συ υπάρχεις˙ Άχραντε, σπεύσον,
* δυσωπούμεν, ρύσασθαι τους δούλους σου.»
Μετάφραση: «Μητέρα του Υψίστου Θεού είσαι η χαρά όλων των θλιβομένων, η προστάτιδα των αδικουμένων, η τροφή των πεινασμένων, η παρηγοριά των ξένων, το ραβδί των τυφλών, ηεπίσκεψη των αρρώστων, η σκέπη και η βοήθεια των ταλαιπωρουμένων. Αμόλυντη σε θερμοπαρακαλούμε τρέξε για να γλιτώσεις τους δούλους σου.»
«Δέσποινα, πρόσδεξαι
* τας δεήσεις των δούλων σου
* και λύτρωσαι ημάς
* από πάσης ανάγκης και θλίψεως.»
Μετάφραση: «Δέσποινα, δέξου με ευμένεια τις δεήσεις των δούλων σου και λύτρωσέ μας από κάθε ανάγκη και θλίψη.»
«Την πάσαν ελπίδα μου
* εις σε ανατίθημι,
* Μήτερ του Θεου˙
* φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.»
Μετάφραση: «Μητέρα του Θεού, κάθε ελπίδα μου την αναθέτω σ’ εσένα, φύλαξέ με κάτω από την προστασία σου.»
«Ο γλυκασμός των Αγγέλων,
* των θλιβομένων η χαρά,
*χριστιανών η προστάτις,
* Παρθένε μήτηρ Κυρίου,
* αντιλαβού μου και ρύσαι
* των αιωνίων βασάνων.»
Μετάφραση: «Παρθένε, Μητέρα του Κυρίου, εσύ που είσαι η αγαλλίαση των Αγγέλων και η χαρά των θλιβομένων, η προστάτιδα των Χριστιανών, βοήθησέ με και γλίτωσέ με από τα αιώνια βάσανα.»
«Και σε μεσίτριαν έχω
* προς τον φιλάνθρωπον Θεόν ˙
* μη μου ελέγξη τας πράξεις
* ενώπιον των Αγγέλων ˙
* παρακαλώ σε, Παρθένε,
* βοήθησόν μοι εν τάχει.»
Μετάφραση: «Και εσένα έχω μεσίτρια προς τον φιλάνθρωπο Θεό, για να μη μου ελέγξει τις πράξεις μπροστά στους αγγέλους. Σε παρακαλώ, Παρθένε, βοήθησέ με γρήγορα.»
«Χρυσοπλοκώτατε πύργε
* και δωδεκάτειχε πόλις,
*ηλιοστάλακτε θρόνε,
* καθέδρα του Βασιλέως,
* ακατανόητον θαύμα
* πώς γαλουχείς τον Δεσπότην!»
Μετάφραση: «Πύργε πλεγμένε με χρυσάφι, πόλη με δώδεκα τείχη, θρόνε που ακτινοβολείς και έδρα του βασιλιά. Ακατανόητο θαύμα, πως τρέφεις με γάλα τον Δεσπότη!»
****
Αυτά που μόλις διαβάσατε, αποκαλύπτουν ότι εκείνοι που τα έγραψαν, και αυτοί που τα δέχονται και τα ψέλνουν επί αιώνες, διακατέχονται από πνεύμα δουλοπρέπειας, πνεύμα φόβου, πνεύμα κακομοιριάς, πνεύμα παραλογισμού, πνεύμα δεισιδαιμονίας, πνεύμα ειδωλολατρίας, πνεύμα ανοησίας εις τη νιοστή.
Όσα διαβάσατε, και όχι μόνο αυτά, αποτελούν βλασφημία και ύβρι προς το Δημιουργό και Πατέρα όλων των ανθρώπων, ο οποίος «Ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.»
Εάν ο ελληνικός λαός δεν αποσείσει από πάνω του τις δεισιδαιμονίες της Ορθοδοξίας θα πει ότι έχει τη δουλικότητα χαραγμένη στο DNA του, είναι γεννημένος ραγιάς, και θα μαστιγώνεται εσαεί από ντόπιους και ξένους επιβήτορες της εξουσίας (“σωτήρες”), όπως δυστυχώς του συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Δείξε μου τη θρησκεία ενός λαού να σου πω πόσο φοβισμένος, διανοητικά ανάπηρος, δουλοπρεπής και κατακτήσιμος είναι.
Ακούστε τώρα και το μήνυμα του Μητροπολίτη Κορίνθου, κ. Διονυσίου, για την “Υπέρμαχο Στρατηγό της Ελλάδας” που επιβεβαιώνει τα όσα διαβάσατε.(πηγή)
Tags: Θεοτόκος, Μικρός Παρακλητικός Κανόνας, Παναγία, πίστη
