Βρε τους καραγκιόζηδες! Είναι αυτοί οι “εθνοπατέρες” κάθε απόχρωσης που θέλουν τάχα να σώσουν την Ελλάδα, νοικοκυρεύοντας τα δημόσια οικονομικά! Ποιοι; Οι αποδεδειγμένα και αμετανόητα κλέφτες και άχρηστοι… Οι τυχοδιώχτες της πολιτικής που βρωμούσε το χνότο τους από την πείνα όταν πρωτομπήκαν στην πολιτική και μέσα σε χρόνο ντε τε μας προέκυψαν με βιλάρες, offshore εταιρίες, κλπ., ενώ η Ελλάδα βούλιαζε στα χρέη και βρισκόταν αντιμέτωπη με το φάσμα της πτώχευσης. Βρε τους αχρείους! Καλά, άσε τώρα μη μου μιλάς για εξαιρέσεις, διότι όταν υπάρχουν δεν επιβιώνουν μέσα στο χοιροστάσιο. Το σάπιο σύστημα ξερνάει τα υγιή στοιχεία από μέσα του.
Ενώ προσπαθούσα να ηρεμήσω Κυριακάτικα και ν’ απέχω από κάθε μικροσκοπική και μακροσκοπική εξέταση των κοπράνων της φαυλοδημοκρατίας μας, είπα να ρίξω απλά μια ματιά στα σημερινά πρωτοσέλιδα, μπας και δω κανένα καλό νέο. Τι το ήθελα, πατριώτες; Έγινα μπαρούτι διαβάζοντας άρθρο της Καθημερινής για τα οικονομικά των κομμάτων. Όχι βέβαια πως δε γνώριζα ότι κι εκεί υπήρχαν χρέη, αλλά, να, ο εγκέφαλος τείνει να απωθεί από την μνήμη όσα μας ενοχλούν τρομερά, σε μια προσπάθεια αυτοσυντήρησης και επιβίωσης.
«Αποτυχημένοι διαχειριστές στα του “οίκου τους” αποδεικνύονται τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν ήδη “προεισπράξει” την κρατική χρηματοδότηση που δικαιούνται έως και το 2016, μέσω τραπεζικών δανείων, βάζοντας ουσιαστικά ως ενέχυρο τα ποσά που “έχουν λαμβάνειν” από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το αποτέλεσμα; Χρωστούν σήμερα σε τράπεζες περί τα 130 εκατ. ευρώ! (…)
Σύμφωνα με τον ν. 3023/2002, σε περίπτωση παράνομης χρηματοδότησης κομμάτων ή υποψηφίων βουλευτών, προβλέπεται φυλάκιση έως δύο ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 30.000 ευρώ. Όμως οι έλεγχοι είναι υποτονικοί και μέχρι σήμερα δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις σε παραβάτες. Αρκεί να σημειωθεί ότι τα τελευταία 20 χρόνια υποψήφιοι και κόμματα έχουν δαπανήσει περίπου 7,2 δισ. ευρώ για να καλύψουν τις προεκλογικές δαπάνες τους και να προβληθούν (σύμφωνα με μελέτη που εκπονήθηκε από τον καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Μ. Χαιρετάκη) για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του προβλήματος. (…)
Μόνο για το 2008 τα κόμματα έλαβαν 78,4 εκατ. ευρώ (σε αυτό το ποσό περιλαμβάνεται και η έκτακτη επιχορήγηση για την κάλυψη επικοινωνιακών αναγκών λόγω ευρωεκλογών) δίχως να υπολογίζονται τα ποσά εκείνα που έφθασαν στα ταμεία τους από φίλους ή μέλη τους. Το οικονομικό έτος 2009, στα κόμματα δόθηκαν 140.231.372 ευρώ, τα οποία και μοιράστηκαν ανάλογα με την κοινοβουλευτική δύναμή τους. Το ποσό ήταν κατά πολύ αυξημένο –σε σύγκριση με τα 78,4 εκατ. του 2008– καθώς το 2009 ήταν χρονιά εκλογών.»
Με άλλα λόγια, είτε είναι χρονιά εκλογών είτε όχι, τα κόμματα παίρνουν τις κρατικές χορηγίες τους από το υστέρημα των Ελλήνων φορολογουμένων, για να κάνουν δημόσιες σχέσεις, ταξίδια, και δε συμμαζεύεται. Όμως αυτά δεν τους φτάνουν και δανείζονται από πάνω, βάζοντας υποθήκη τις χορηγίες που έχουν λαμβάνειν μέχρι το 2016! Με τέτοιους διαχειριστές είναι δυνατόν η Ελλάδα να σηκώσει κεφάλι από τα χρέη;
Εσείς όμως που ως λατρεύετε ως Θεό τη Δημοκρατία και ως άγιο το κόμμα σας, τσιμουδιά. Δεν δικαιούστε να παραπονείστε, διότι ο καρπός της Δημοκρατίας είναι θάνατος του έθνους. Κάθε δέντρο φέρνει καρπό κατά το είδος αυτού, και ο καρπός της δημοκρατίας είναι θάνατος, με μικρές αναλαμπές-διαλείμματα τεχνητής αναβίωσης, πάντα με δανεικά.
Το έχω ξαναπεί επανειλημμένα κι έχω ίσως γίνει βαρετή: οποιοδήποτε σύστημα διακυβέρνησης επενδύει στη διαφθορά, στον ανταγωνισμό, στο μίσος και στο διχασμό του λαού, το ίδιο συνεπάγεται νομοτελειακά το θάνατο του έθνους.
Ας μην το ψάχνουν κι ας μη μας εξαπατούν οι συνταγματολόγοι και οι δημοκράτες αμπελοφιλόσοφοι. Ένα σάπιο πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα δε μπορεί το ίδιο να την αναστήσει. Με το ν’ αλλάζει ο Μανωλιός και να βάζει τα ρούχα αλλιώς, δεν έπεται ότι άλλαξε μυαλό ή ότι από διεφθαρμένος έγινε ενάρετος, ή ότι από ανίκανος έγινε ικανός. Άλλωστε, το γουρούνι κι αν το πλένεις το σαπούνι σου χαλάς, λέει η παροιμία. Αναρωτιέμαι, τόσο μεγάλη είναι η πολιτική πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί ο λαός που δε μπορεί να δει το αδιέξοδο της δημοκρατίας; Τόσα έχει πάθει από δαύτη αλλά τίποτα δεν έχει μάθει…
