Πολύ αργά ξύπνησαν τα στελέχη του αμαρτωλού και υπερχρεωμένου Οργανισμού της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για να κάνουν καταγγελίες. Μεταξύ άλλων καταγγελιών, υποστηρίζουν ότι οι απώλειες για τον ΟΣΕ τα τελευταία 10 χρόνια μόνο από τις εμπορευματικές μεταφορές αγγίζουν το μισό δισεκατομμύριο ευρώ και τονίζουν ότι πρόκειται για απιστία κατά του ελληνικού δημοσίου. Δέκα χρόνια δεν έβλεπαν άραγε τι συνέβαινε;
Μία ακόμη ενδεικτική περίπτωση κατασπατάλησης αφορά στο τηλεφωνικό κέντρο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ – το 1110 – το οποίο μάλιστα τους τελευταίους μήνες δεν λειτουργούσε.
Τώρα πια το τηλεφωνικό κέντρο λειτουργεί με κόστος 36.000 ευρώ το χρόνο όταν για τα προηγούμενα 3 χρόνια στοίχισε 4,5 εκατομμύρια ευρώ! (πηγή) Κατά την ίδια πηγή, την περασμένη εβδομάδα αποπέμφθηκε εργαζόμενος του ΟΣΕ καθώς διαπιστώθηκε μετά από καταγγελία πολίτη ότι εξέδιδε διπλά εισιτήρια, δηλαδή με τον ίδιο αριθμό θέσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, το σύστημα ελέγχου των εισιτηρίων είναι εντελώς διάτρητο. Παρόμοια “ανδραγαθήματα” διαφθοράς παρουσιάζονται σε όλες τις υπερχρεωμένες ΔΕΚΟ.
Αυτοί είμαστε οι Έλληνες: τρώμε τις σάρκες μας!
Καθώς άκουγα για την κατάντια του ΟΣΕ, θυμήθηκα ένα παλιό νοσταλγικό τραγούδι για τα τρένα που ήθελε κάποιος να σταματήσει στο σταθμό για να μην του φύγει η αγαπημένη του. Οι στίχοι είναι του Κώστα Κινδύνη, η μουσική του Γιάννη Γλέζου. Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος. Το παραθέτω σε ελαφριά διασκευή, για να το προσαρμόσω στα συναισθήματά μου, ίσως και στα δικά σας:
Χωρίς το σύννεφο βροχή δεν κατεβαίνει,
Ούτε το δάκρυ χωρίς καημό…
Χωρίς τον άνεμο τα δέντρα δε λυγάνε,
Χωρίς διαφθορά δεν φτάνεις στον αφανισμό…
Αχ να μπορούσα τα λιμάνια να τα κλείσω,
Να σταματήσω τα τρένα στο σταθμό,
Να ‘χα τη δύναμη τα βράχια να κυλήσω,
Να μην αφήσω δρόμο γ’ άλλο ξεπεσμό!
Γιατί κοιτάς τα μάτια μου τα βουρκωμένα
Που δεν ελπίζουν πια σε λυτρωμό;
Γιατί κοιτάς τα γόνατα τα κουρασμένα,
Π’ αρνούνται να λυγίσουνε σε ξένο αφεντικό;
Αχ να μπορούσα τα λιμάνια να τα κλείσω,
Να σταματήσω τα τρένα στο σταθμό,
Να ‘χα τη δύναμη τα βράχια να κυλήσω,
Για να κινήσω έναν ηθικό ξεσηκωμό!
