Τάδε έφη Παπανδρέου! Ο Αδάμ και η Εύα δεν διαχειρίστηκαν καλά τη γνώση, τότε που έφαγαν το απαγορευμένο φρούτο, και το αποτέλεσμα ήταν οι λαοί να βγουν αποχαυνωμένοι, εκτός φυσικά από τους εκλεκτούς! Κοίτα να δεις φίλε μου τι μας προέκυψε!
Ας όψεται ο Αδάμ και η Εύα που μας πήραν στο λαιμό τους!
Γιώργος Παπανδρέου: «Ίσως να ήταν πιο εύκολο, όταν ο Αδάμ και η Εύα έπρεπε να διαχειριστούν τη γνώση που θα αποκτούσαν, τρώγοντας τον απαγορευμένο καρπό, ή όταν ο Προμηθέας έφερε τη φωτιά, αλλά τα πράγματα έχουν γίνει πολύ πιο πολύπλοκα, όταν ξεκίνησε η ανθρωπότητα να χρησιμοποιεί πια το κάρβουνο, το πετρέλαιο, για την ενέργεια και την παραγωγή μας, αλλάζοντας το κλίμα.»
Όσοι δεν διαβάσατε τη μνημειώδη ομιλία του George Papandreou στην πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Δια Βίου Μάθησης, χάσατε! Ποτέ όμως δεν είναι αργά να τη διαβάσετε εδώ, και να στείλετε διάβημα για ν’ απολυθεί πάραυτα ο συγκεκριμένος λογογράφος που εξέθεσε τον Πρωθυπουργό της χώρας μας.
Και επειδή, που λέτε σύντροφοι, ο Αδάμ και η Εύα δεν διαχειρίστηκαν σωστά τη γνώση που τους έδωσε ο απαγορευμένος καρπός, οι αρχιερείς τσι Δημοκρατίας πήραν θάρρος και δεν διαχειρίστηκαν σωστά τα αργύρια του λαού! Έτσι μας έφτασαν στη σημερινή χρεοκοπία…
Ας όψεται ο Αδάμ και η Εύα!
Και λόγω του ότι Αδάμ και η Εύα έφαγαν το απαγορευμένο μήλο – μήλο ήταν ή αχλάδι; – που να μην έσωναν, οι αρχιερείς τσι Δημοκρατίας καταβρόχθισαν τις απαγορευμένες μίζες, και ζουν αυτοί βασιλικά ενώ ο λαός πένεται…
Ας όψεται ο Αδάμ και η Εύα!
Στη συνέχεια παραθέτω επίκαιρα αποσπάσματα από μια αιωνόβια προφητεία “αγνώστου” πατρότητας, και ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω, ο δε μη έχων κοιμηθήτω:
«Οι αστείρευτοι φλύαροι έχουσι μεταβάλει τας συνεδρίας των Κοινοβουλίων και τας διοικητικάς συγκεντρώσεις εις ρητορικάς παλαίστρας. (…) Αι καταχρήσεις της εξουσίας θα παρασκευάσωσι τελικώς την πτώσιν όλων των πολιτευμάτων, και το παν θα ανατραπεί υπό τα χτυπήματα του μαινόμενου πλήθους.
Οι λαοί είναι δεσμευμένοι εις την βαρείαν εργασίαν ισχυρότερον παρ’ όσον εδέσμευεν αυτούς η αιχμαλωσία και η δουλεία. Ηδύνατό τις να απελευθερωθεί της αιχμαλωσίας και της δουλείας κατά ένα ή άλλον τρόπον. Ηδύνατό τις να συνθηκολογήσει με αυτά, αλλά δεν δύναται να απαλλαγεί εκ της αθλιότητός του.
Τα δίκαια τα οποία έχομεν εγγράψει εις τας νομοθεσίας είναι εικονικά, δια τας “μάζας”, και ουχί πραγματικά. Όλα ταύτα τα δήθεν “δίκαια του λαού” δεν υφίστανται παρά εις την φαντασίαν. Δεν είναι ποτέ πραγματοποιήσιμα.
Τι σημαίνει δια τον άπορον εργατικόν, τον κεκυρτωμένον επί της επιμόχθου εργασίας του, τον συντετριμμένον υπό της τύχης του, το εις τους φλύαρους διδόμενον δικαίωμα να φλυαρώσι, το εις τους εφημεριδογράφους διδόμενο δικαίωμα να γράφωσιν παντοειδείς μωρίας, και εν ταυτώ πράγματα σοβαρά, αφού οι άποροι δεν προσπορίζονται άλλας ωφελείας εκ της νομοθεσίας παρά τα άθλια ψυχία τα οποία τοις ρίπτομεν εκ της τραπέζης μας, εις αντάλλαγμα ευνοϊκής ψήφου εις τα παραγγέλματά μας, εις τα όργανά μας, εις τους πράκτοράς μας;
Τα δημοκρατικά δίκαια δια τους δύσμοιρους αυτούς είναι πικρά ειρωνεία: η ανάγκη σχεδόν καθημερινής εργασίας δεν τοις επιτρέπει να απολαύσωσιν αυτών. Απεναντίας δε τοις αφαιρούσι την εγγύησιν σταθερού και ασφαλούς κέρδους, θέτοντα αυτούς υπό την εξάρτησιν των απεργιών των πατρώνων ή των συντρόφων των.
Υπό την καθοδήγησίν μας ο λαός έχει καταστρέψει την αριστοκρατίαν, ήτις ήτο η προστάτριά του και φυσική μήτηρ τροφός του της οποίας το συμφέρον είναι συνυφασμένον με την ευημερίαν του λαού। Τώρα, οπότε η αριστοκρατία είναι κατεστραμμένη, ο λαός έπεσεν υπό τον ζυγόν των τυχάρπαστων, των πλουτισάντων λωποδυτών, οίτινες τον καταπιέζουσιν ανηλεώς.
Θα εμφανισθώμεν ως απελευθερωταί του εργάτου εκ του ζυγού τούτου, όταν θα του προτείνωμεν να εισέλθη εις τα τάξεις της στρατιάς των σοσιαλιστών, των κομμουνιστών, των αναρχικών, τους οποίους υποστηρίζομεν πάντοτε υπό το πρόσχημα αλληλεγγύης μεταξύ των μελών (…).
Η δύναμίς μας έγκειται εις την χρονίαν πείναν και εις την αδυναμίαν του εργάτου, διότι πάντα ταύτα τον υποδουλώνουσιν εις την θέλησίν μας και διότι ούτω δεν θα έχει ούτε ισχύν, ούτε ενεργητικότητα δια να αντισταθεί εις την θέλησιν ταύτην. Η πείνα δίδει εις το κεφάλαιον επί του εργάτου περισσότερα δικαιώματα παρ’ όσα ελάμβανεν η αριστοκρατία εκ της μοναρχικής και νομίμου εξουσίας.
Δια της αθλιότητας και του φθονερού μίσους το οποίον η πείνα αύτη παράγει, χειριζόμενοι τα πλήθη, κάμνομεν χρήσιν των χειρών αυτών δια να κατασυντρίψωμεν εκείνους οι οποίοι ανθίστανται εις τους σκοπούς μας।
Όταν θα έλθει ο καιρός δια τον παγκόσμιον ηγεμόνα να στεφθή, αυταί αύται αι χείρες θα σαρώσωσιν παν ό,τι θα ηδύνατο να του είναι εμπόδιον।»
Αυτά τα λίγα προς το παρόν, και επαναλαμβάνω για όλα φταίει ο Αδάμ και η Εύα που δεν διαχειρίστηκαν τη γνώση σωστά, και σαν συνέπεια οι λαοί προέκυψαν ηλίθιοι, πλην των τυχάρπαστων λωποδυτών, of course!
Μήπως, όμως, πλησιάζει ο καιρός για την κατασυκοφαντημένη προφητεία να εκπληρωθεί; Τα παγκόσμια σημάδια είναι ανησυχητικά… Πάντως εμείς είμαστε σε καλά χέρια. Η εξήγηση εδώ.
Κλείνοντας θα παραθέσω αποσπάσματα από το βιβλίο του Γουσταύου Λε Μπον, «Ψυχολογία των Όχλων», που εξηγεί πρόσφατα φαινόμενα που διαδραματίστηκαν σε χώρες της Βόρειας Αφρικής, όχι πολύ μακριά από μας… Χτύπα ξύλο!
«Οι όχλοι, ύστερα από ορισμένη περίοδο ερεθισμάτων που διεγείρουν οι υποβολές, πέφτουν στην κατάσταση απλών ασυνείδητων αυτομάτων. (…) Τα εγκλήματα των όχλων προέρχονται γενικά από μια πανίσχυρη υποβολή, και τα άτομα που συμμετέχουν σ’ αυτά είναι ύστερα πεπεισμένα πως εκπληρώνουν ένα καθήκον. (…)
Στους όχλους, οι ιδέες, τα συναισθήματα, οι συγκινήσεις, οι πίστεις κατέχουν μια μεταδοτική δύναμη έντονη όπως τα μικρόβια. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται και στα ζώα όταν είναι σε αγέλη. Το τικ ενός αλόγου στο σταύλο το μιμούνται σε λίγο τα άλλα άλογα του ίδιου σταύλου.»
Tags: George Papandreou, Αδάμ και Εύα, Γιώργος Παπανδρέου, Δια Βίου Μάθηση, Προμηθέας
