Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι,
Με Τσίπρα εσύ θα δεις Ανάσταση και πάλι!
Μα πώς; Μα πώς; Ρωτάει ο λαός,
Ο Τσίπρας μας προέκυψε και φιλοσκοπιανός…
Σωστά το καταλάβατε, βρε ζωντανά,
Μ’ αυτό ακριβώς θα κάνει τη διαφορά!
Θ’ ανοίξουμε τα σύνορα, των Σκοπιανών να γίνει,
Κι ας παν’ οι Θεσσαλονικείς πιο κάτω απ’ την Κρίνη.
Τι λες, ρε Τσίπρα; Μα δεν είσαι λογικός,
Κρίμα που είσαι και Πολιτικός Μηχανικός!
Να βγούμε απ’ τα σπίτια μας να μπει ο Σκοπιανός;
Αυτό ’ναι άραγε που ονομάζεται ‘διεθνισμός’;
Σκάσε και άκουγε ζωντόβολο του χτες,
Και βάλε το καλά στο κούτελό σου,
Διεθνισμός θα πει να τρως τις καρπαζιές,
Και ο εθνικισμός του γείτονα νάναι ιδανικό σου!
Βρε τι έχουμε ν’ ακούσουμε με τούτο το παιδί
Στων Συριζαίων το ολισθηρό τιμόνι,
Ρε μπας και κάποιοι από μας είναι τρελοί,
Που τον ανέβασαν ψηλά εις το μπαλκόνι;
Τρελοί δεν είναι, μα αρέσκονται στο χαβαλέ,
Τέτοιον που ο Τσίπρας τους εξασφαλίζει από χέρι,
Μα για να δούμε και τι άλλο έχει το παιδί,
Τώρα στους χαλεπούς καιρούς να μας προσφέρει.
Για πες μας ρε μεγάλε, συ που ξέρεις τα πολλά,
Τώρα το πότε τάμαθες ειν’ αλλουνού παπά βαγγέλιο,
Αν ο μη γένοιτο μας κυβερνήσεις με Γιωργάκη αγκαλιά,
Πόση “αλλαγή” της “αλλαγής” θα φέρεις με φραγγέλιο;
Α! Χίλια ευχαριστώ για την ερώτηση παιδιά,
Θ’ αρχίσω ενισχύοντας τη δράση της κουκούλας,
Κάθε Αστυνομικός Σταθμός θα γίνει παιδική χαρά,
Κι όλους τους μπάτσους θα τους φάει ο μπαμπούλας.
Τι λε ρε συ; Και ποιος θα συλλαμβάνει τους κακοποιούς;
Και ποιος την τάξη θα μας επιβάλλει;
Και ποιος θα προστατεύει πλούσιους αμαρτωλούς,
Από τους πεινασμένους που διαβιούν στο μαύρο χάλι;
Μα δεν το καταλάβατε, λοιπόν; Τόσο κωθώνια είστε;
Δε θα υπάρχουν πεινασμένοι με τον Τσίπρα στην αρχή,
Δε θα υπάρχει έγκλημα κι ανάγκη για καταστολή,
Κι αυτό, χάρη στη δίκαιη ανακατανομή!
Βρε τι μας λες; Ποια συνταγή ευημερίας ειν’ αυτή;
Είναι δικιά σου ή του Αλαβάνου;
Αλήθεια, από ποιον θ’ αρχίσει η ανακατανομή,
Απ’ τα δικά του ακίνητα ή απ’ το κτήμα Γερουλάνου;
Τις λεπτομέρειες, παιδιά, δεν έχουμε σκεφτεί,
Πάντως εμπιστευτείτε μας για μια αλλιώτικη αλλαγή,
Τέτοια που θα τρομάζει καπιταλιστές κι απατεώνες,
Ας είν’ καλά οι των κουκουλοφόρων ένθερμοι αγώνες!
Αν είναι έτσι, ρε παιδί,
Μοιάζει με τετραγωνισμό του κύκλου!
Να γίνουν πλούσιοι οι φτωχοί…
Και οι καπιταλιστές να γίνουν “προοδευτικοί”…
Μα έχει κι άλλα της Πανδώρας το κουτί,
Για φανταστείτε ότι το στρατό θα διαλύσω,
Πράγμα που το ποθεί του κάθε χαβαλέ η ψυχή!
Και στη συνέχεια σύνορα θα καταργήσω!
Ρε Τσίπρα μας τρομάζεις με αυτά που λες,
Είσ’ άραγε της παγκοσμιοποίησης λακές;
Είσαι ουτοπιστής, λαϊκιστής, εκτός από καμάκι;
Ή μήπως θύμα πούχεις καβαλήσει ένα καλαμάκι;
Βαράτε όσο θέλετε εθνικιστές εσείς,
Που δεν καταλαβαίνετε ο ντουνιάς πού πάει…
Μα όταν τα μπαλκόνια σας θα πρασινίσουν με χασίς,
Θα με ευγνωμονείτε και θ’ αναφωνείτε: Ελλάς goodbye!
Εμείς ποτέ! Καταλαβαίνουμε μαθές το τι μας μαγειρεύουν,
Και πού το παν’ οι αόρατοι ’ξουσιαστές που μας υπονομεύουν,
Μα συ ρε Τσίπρα δέχεσαι να τους υπηρετείς πιστά,
Και την πατρίδα σου να θυσιάζεις στα αρπακτικά;
Για σύνελθε ρε σύντροφε, και άλλαξε πορεία.
Βάλε και λίγη λογική, και δείξε σεβασμό στην ιστορία.
Σκέψου πού πας; Πώς πας; Και πού θέλεις να καταλήξεις;
Και πάψε επιτέλους να δημαγωγείς με ήξεις και αφίξεις!
Αγκαλιές και φιλάκια στα ονειροπαρμένα κι οργισμένα νιάτα!
Α, ναι, να μην το ξεχάσω, ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ σε όλους μας…
Copyright © 2008 Μαρία Σεφέρου
