Ο Πρωθυπουργός βρίσκεται ήδη τις Βρυξέλλες όπου στη Σύνοδο Κορυφής μεθαύριο, 11 Μαρτίου 2011, θα έχει κρίσιμη διαπραγμάτευση για το μέλλον της Ευρώπης(!) και της χώρας μας. Στην προσπάθειά του αυτή ήθελε τις ευλογίες των αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τους οποίους την προηγουμένη κατέκρινε, και θα συνεχίσει το ίδιο τροπάριο και την επομένη, κατά τα “δημοκρατικά” ήθη κι έθιμα της Ελλάδας.
Στη δήλωση που έκανε μετά τη χθεσινή συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς, είναι προφανές από το ύφος και τον τόνο της φωνής του ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει χάσει πια την αυτοπεποίθηση που είχε παλιότερα. Φαίνεται πως έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι ήρθε η ώρα ν’ απολογείται και να δικαιολογεί τις αποτυχίες της δικής του κυβέρνησης, κι ότι δεν μπορεί εσαεί να βρίσκει άλλοθι στις αμαρτίες της “επάρατης” Δεξιάς.
Στους 17 μήνες που βρίσκεται στην εξουσία, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει δώσει τα δείγματα γραφής που χρειάζονται οι Ευρωπαίοι ώστε ν’ αποφασίσουν αν μπορούν πια να εμπιστεύονται την κυβέρνησή του. Ωστόσο, αυτά τα δείγματα γραφής τα διαβάζουν πρώτες οι αγορές και μας τοποθετούν εκεί που μας αξίζει, αφού είμαστε ανίκανοι να μαζέψουμε ακόμη και τους φόρους για να κινήσουμε την οικονομία της χώρας.
Δείτε πρόσφατη υποβάθμιση πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας, ελληνικών Τραπεζών και του Δήμου Αθηναίων, εδώ, εδώ κι εδώ.
Ας δούμε τώρα τη δήλωση του Πρωθυπουργού, με ενδιάμεσα δικά μου σχόλια:
Μέγαρο Μαξίμου, 8 Μαρτίου 2011
Γιώργος Παπανδρέου: «Ολοκλήρωσα πριν από λίγο ένα κύκλο επαφών με όλους τους πολιτικούς Αρχηγούς. Μπροστά μας, έχουμε την κρίσιμη διαπραγμάτευση, στις 11 και 25 Μαρτίου. Αφορά στο μέλλον της Ευρώπης, αλλά και της χώρας μας.
Ενημέρωσα τους πολιτικούς Αρχηγούς ότι, θέση μας σε αυτή τη διαπραγμάτευση, είναι ότι πρέπει να υπάρξει μια συνολική λύση, και αυτή τη μάχη θα δώσουμε.
Ζήτησα από όλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους, στηρίζοντας αυτή την εθνική προσπάθεια που κάνουμε. Αυτή η προσπάθεια αφορά όλους μας.»
Ποιες ευθύνες ν’ αναλάβουν οι πολιτικοί αρχηγοί, Πρωθυπουργέ μου, όταν η κυβέρνησή σου δεν αναλαμβάνει τις δικές της ευθύνες; Όταν δεν μπορέσατε ν’ αντιμετωπίσετε εν τη γενέσει του ούτε τον εκΒΙΑΣΜΟ του κράτους από 300 λαθρομετανάστες, και αφήσατε το πρόβλημα να σας γελοιοποιήσει παγκοσμίως, για να συρθείτε προ ολίγου να ικανοποιήσετε όπως-όπως τα περισσότερα αιτήματα των απεργών πείνας, κάτι που αύριο θα σας δημιουργήσει καινούργια αδιέξοδα, πώς μπορεί κανείς, εντός ή εκτός Ελλάδας, να σας εμπιστεύεται ότι θα καταφέρετε να λύσετε τα μεγάλα προβλήματα της χώρας;
Όταν το μόνο στο οποίο έχετε δείξει ικανότητα είναι να βάζετε φόρους και να κόβετε μισθούς και συντάξεις, πώς μπορεί κανείς να ελπίζει ότι θα ξημερώσει άσπρη μέρα ανάπτυξης και ευημερίας για το ΤρΕλλαδιστάν με την πολιτική σας; Όταν η Αθήνα δυο μήνες τώρα έχει παραλύσει από τις απεργίες στις συγκοινωνίες, και δεν μπορεί ο εργαζόμενος να πάει στη δουλειά του, πώς μπορεί κανείς να υποθέσει ότι ξέρετε τι κάνετε και πού το πάτε;
Και όταν έρχεται ο Νταβούτογλου και μας προκαλεί μέσα στο σπίτι μας με τις δηλώσεις του ότι το Καστελόριζο βρίσκεται στη Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο, πώς μπορούμε να σας εμπιστευόμαστε για τα εθνικά θέματα;
Γιώργος Παπανδρέου: «Πολλά θέματα είναι ανοιχτά, δηλαδή σε διαπραγμάτευση: η ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση, το λεγόμενο “Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας”, ο μελλοντικός μηχανισμός στήριξης, οι όροι εξυπηρέτησης του χρέους από τα κράτη – μέλη που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως είναι και η πατρίδα μας.
Υπάρχουν κι άλλα θέματα, όπως αυτά της έκδοσης ευρωομολόγων και της επιβολής φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, που αποτελούν μια πρόταση η οποία σήμερα υπερψηφίστηκε, με σημαντική πλειοψηφία, στην Ευρωβουλή.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι η σταθερότητα της Ευρωζώνης απαιτεί συνολική λύση και, σε αυτή τη συνολική λύση θα επιμείνουμε. Ήδη, δουλεύουμε σκληρά και δημιουργικά για μια τέτοια λύση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.»
Κύριε Πρωθυπουργέ, είναι καιρός να μην τρέφετε άλλες αυταπάτες για μηχανισμούς στήριξης και αλληλεγγύη των κρατών- μελών της Ευρωζώνης, όταν εμείς συνεχίζουμε να είμαστε ένα κράτος-μπάχαλο. Καμία συνολική λύση από την Ευρωζώνη δεν θα αντισταθμίσει:
— Την αδυναμία της Ελληνικής κυβέρνησης να κυβερνήσει,
— Την αδυναμία της να λύσει το μεταναστευτικό πρόβλημα προς το συμφέρον της χώρας,
— Την αδυναμία της να φτιάξει έναν αποτελεσματικό φοροεισπρακτικό μηχανισμό,
— Την αδυναμία της να συλλάβει τον κάθε κατεργάρη φοροφυγάδα,
— Την αδυναμία της ν’ αντιμετωπίσει τους εκβιασμούς των προνομιούχων συντεχνιών,
— Την απροθυμία της να καταργήσει τα “παράθυρα” για πλασματικά χρόνια ασφάλισης,
— Την αδυναμία της να προσελκύσει ξένες επενδύσεις,
— Την αδυναμία της να φτιάξει ένα ευνομούμενο κράτος,
— Την αδυναμία της να μειώσει τις δαπάνες στον κρατικό Λεβιάθαν,
— Την ανικανότητά της να αξιοποιήσει τη Δημόσια περιουσία,
— Την απροθυμία της να κάνει κάθαρση του δημόσιου βίου αρχίζοντας από την κορυφή της πυραμίδας,
— Την αδυναμία της να πείσει τους Έλληνες ότι τούτη η χώρα έχει προοπτική ώστε να επαναπατριστούν τα δισεκατομμύρια μαύρου χρήματος που φυγάδευσαν στην Ελβετία,
— Την ανικανότητά της να πατάξει την εγκληματικότητα ώστε να εμπνεύσει αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες της και να ξαναζωντανέψει το ιστορικό κέντρο της Αθήνας,
–Την ανικανότητά της να ελέγξει τις δαπάνες και τις κομπίνες στα νοσοκομεία και ν’ αποτρέψει τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων από ντόπιους και ξένους που παίρνουν επιδόματα ανεργίας ενώ συγχρόνως εργάζονται αλλού ανασφάλιστοι ή κάνουν διακοπές στην πατρίδα τους,
— Την ανικανότητά της να μεταμορφώσει το κράτος- μπάχαλο που βρωμάει από το κεφάλι, σε ευνομούμενο κράτος δικαίου.
Γιώργος Παπανδρέου: «Αλλά η λύση, πρέπει να είναι και πραγματική λύση. Η Ευρώπη δεν μπορεί να αιφνιδιάζεται από τις αγορές, ούτε να φαίνεται ότι σέρνεται πίσω από αυτές. Δίνουμε μια πραγματική μάχη δημοκρατίας στην Ευρώπη, προκειμένου οι αγορές να λειτουργούν προς όφελος των πολιτών.»
Οι αγορές, κύριε Παπανδρέου, δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα και λειτουργούν πάντα προς όφελος των τραπεζικών τους λογαριασμών. Τι είναι, όμως, οι αγορές και τι είναι η Ευρώπη; Γιατί παίζετε με τις λέξεις; Μήπως οι αγορές είναι το εργαλείο, δηλαδή το μαστίγιο, της Ευρώπης για να συνετίζουν ασύδοτες χώρες σαν κι εμάς; Γιατί άραγε οι αγορές μας δάνειζαν ανεπιφύλακτα και χαμηλότοκα μέχρι το τέλος του 2009; Δεν έπαιζαν τότε παιχνίδια με την Ελλάδα; Ή μήπως φαντάζεστε ότι αν η Ευρώπη φτιάξει το δικό της οίκο αξιολόγησης και αύριο-μεθαύριο δεν έχουμε ανάγκη τη Moody’s, οι αρμόδιοι θα προσποιούνται ότι δεν βλέπουν τα χάλια μας και θα μας χαρίζονται;
Γιώργος Παπανδρέου: «Βασική μας επιδίωξη είναι η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Και αυτό, θα είναι καλό για την Ελλάδα, αλλά θα είναι καλό και για την Ευρώπη.
Όπλα μας, στη διαπραγμάτευση αυτή: οι πρωτόγνωρες προσπάθειες και θυσίες των Ελλήνων πολιτών, για να αντιμετωπίσουμε το χρέος, αλλά και τα βαθιά και χρόνια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Η συνέπειά μας και η αξιοπιστία μας, που ανακτούμε κάθε μέρα. Ο λόγος μας, που έχει πλέον αξία. Και η πεποίθηση ότι, το ελληνικό ζήτημα είναι και ευρωπαϊκό ζήτημα, και το ευρωπαϊκό ζήτημα είναι και ελληνικό ζήτημα.»
Φοβάμαι ότι δεν έχετε καλή επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα, κύριε Πρωθυπουργέ, αν βέβαια τα πιστεύετε αυτά που είπατε. Αν βαυκαλίζεστε με την ελπίδα ότι επειδή το ελληνικό ζήτημα είναι και ευρωπαϊκό θα μας χαρίζεται η Ευρώπη επ’ αόριστον, είστε μακριά νυχτωμένος. Οι θυσίες των Ελλήνων, δυστυχώς, δεν αρκούν για να καλύψουν τη δική σας κυβερνητική ανεπάρκεια για ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές και ανάπτυξη, καθώς και το ξεχαρβάλωμα του κρατικού μηχανισμού και την ανικανότητά του για είσπραξη των φόρων.
Αν όμως ανακτάτε, όπως λέτε, την αξιοπιστία σας μέρα με τη μέρα, γιατί δεν το βλέπουν αυτό οι αγορές;
Γιώργος Παπανδρέου: «Δίνουμε μια μάχη, για να πετύχουμε ό, τι καλύτερο για τη χώρα. Και θα συνεχίσουμε όλοι μαζί την προσπάθεια να σταθεί η πατρίδα στα πόδια της, για να αλλάξουμε και να μην ξαναζήσει η χώρα παρόμοιες δύσκολες καταστάσεις και στιγμές.
Πίστη μου πάντα, ότι θα τα καταφέρουμε.»
Βαρέθηκα έναν πρωθυπουργό να τρέχει μονίμως στο εξωτερικό για να βρει λύσεις, ενώ στο εσωτερικό επικρατεί το απόλυτο μπάχαλο. Η λύση είναι εδώ, κύριε Παπανδρέου. Βρες επιτέλους αυτά τα λεφτά που προεκλογικά έλεγες ότι υπάρχουν και άφησε ήσυχους τους Ευρωπαϊκούς λαούς που δεν ευθύνονται για την ασυδοσία των Ελλήνων και την ανικανότητα και φαυλότητα των κυβερνήσεων που οι ίδιοι εκλέγουν. Επιτέλους, και η ζητιανιά έχει τα όριά της!
Προσωπικά, πάντως, μέχρι στιγμής δεν βλέπω ν’ αλλάζει τίποτα προς το καλύτερο, κύριε Πρωθυπουργέ. Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι όμηρος των συντεχνιακών συμφερόντων, ενώ η κυβέρνησή σας δεν τολμάει να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τα σπλάχνα της. Business as usual… Ο κοσμάκης ταλαιπωρείται από τις συνεχιζόμενες απεργίες στα ΜΜΕ, το κίνημα “δεν πληρώνω” μεγαλώνει, η ανεργία καλπάζει, επενδύσεις δεν έρχονται, φόροι δεν εισπράττονται, το υδροκέφαλο Δημόσιο δεν ξεφουσκώνει, το κόστος ζωής αυξάνει, η Βουλή συνεχίζει να προκαλεί με τις σπατάλες της, οι βολευτές παραμένουν 300 αντί για 200 που πρέπει να γίνουν – κάτι που προβλέπει το Σύνταγμα – οι κλέφτες δεν πάνε φυλακή και τα κλεμμένα δεν επιστρέφονται. Κι όλοι εσείς στην κυβέρνηση παρακολουθείτε άβουλοι το μοιραίο να έρχεται χωρίς να μπορείτε να το αποτρέψετε…
Δυστυχώς, τα προβλήματα δε λύνονται μόνα τους, κύριε Παπανδρέου!
Και μην κομπάζετε πια επειδή μας φορτώσατε άλλα 110 δις χρέος στην πλάτη μας, συν τους τόκους, και τώρα, ως μωρή παρθένα, τρέχετε και δε φτάνετε για να μειώσετε το επιτόκιο και να επιμηκύνετε την αποπληρωμή τους. Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα, λέει η σοφή παροιμία…
Ιδού και το τελευταίο σχετικό ανέκδοτο:
Tags: Γιώργος Παπανδρέου, Καστελόριζο, Νταβούτογλου, Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες
