Ποιος είναι ο “κλέψας”; Και ποιος είναι ο “μεγαλοκλέφτης”; Ποιοι είναι οι μικροί και μεγάλοι κλεπτομανείς ανάμεσά μας; Τι περιττές ερωτήσεις είναι αυτές μεσημεριάτικα, θα μου πεις… Προφανώς, ο “μεγαλοκλέφτης” είναι κατά παράδοσιν και καθ’ έξιν το αμαρτωλό, ανίκανο και σπάταλο κράτος, ελεγχόμενο και κατευθυνόμενο επί το χείρον από τις αμαρτωλές και ανίκανες κυβερνήσεις που εμείς εκλέγουμε, δημοκρατικά. Ας μην ξεχνάμε αυτό το τελευταίο! Και ο “κλέψας” είναι ο πολίτης αυτού του τόπου, καθείς το κατά δύναμιν και καθ’ υπέρβασιν της συνείδησής του, όπου και όταν αυτή είναι ακόμη ενεργή. Το ψευτοεπιχείρημα: αφού το κράτος με κλέβει θα το κλέψω κι εγώ είναι πολύ δημοφιλές στoν τόπο μας, και όσοι ρομαντικοί έχουν αναστολές και δεν το επικαλούνται, θεωρούνται από τους έξυπνους ως ‘μακάκες’, με το συμπάθιο.
Είναι γεγονός μαθηματικά τεκμηριωμένο και επομένως αδιαμφισβήτητο, ου μην αλλά και στο πετσί της κοινωνίας επώδυνα βιωμένο, ότι από την καλοστημένη και θρασύτατα προκλητική σοσιαληστρική καταιγίδα του Χρηματιστηρίου, κατά τα σωτήρια (για τους μεγαλοκαρχαρίες) έτη 1999-2000 (βλέπε www.seferou.net), η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μια σκοτεινή περίοδο λιτότατων αγελάδων για τους πολλούς μη-προνομιούχους και παχύτατων αγελάδων για την πλουτοκρατία του τόπου μας. Δεν θα επαναλάβω τα χιλιοειπωμένα και αυτονόητα στην ψευτοδημοκρατία μας, ότι δηλαδή οι φτωχοί γίνονται καθημερινά φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Αυτό είναι πια ένα αξίωμα θεμελιωμένο και… μεταφυσικά!
Θ’ αναφερθώ όμως στην ανικανότητα της κυβέρνησης να εισπράξει τους φόρους από τους πολίτες. Στη διαβόητη φορολογική μεταρρύθμιση του κ. Αλογοσκούφη είδαμε μια ισχνή προσπάθεια να παταχθεί η φοροδιαφυγή με το νόμο 3610/2007, όπου θεσπίστηκε από 1-8-2007 η αφαίρεση από το εισόδημα ποσοστού 40% δαπανών που καταβλήθηκαν σε εστιατόρια, γυμναστήρια, ωδεία, ινστιτούτα αισθητικής, αποτρίχωση κλπ. Αυτός που συνέταξε το νόμο τούτο εκ του προχείρου πρέπει να ήταν μεγάααλος οικονομολόγος! Φαίνεται πως έχει την εντύπωση ότι οι Έλληνες τρέχουν στα ωδεία, στα γυμναστήρια και στα ινστιτούτα αισθητικής κατά αγέλας. Διαβάζοντας τον πλήρη κατάλογο των δαπανών που αναγράφονται στις οδηγίες για τη συμπλήρωση του Πίνακα 7 δεν μπορεί κανείς παρά να γελάσει. Καλά, οι συντάξαντες πρέπει να είναι εντελώς αποκομμένοι από την πραγματικότητα…
Ας έλθουμε, όμως, στο νόμο αυτό καθεαυτό. Συμφέρει τον πολίτη να ζητάει απόδειξη για τις προβλεπόμενες από τον πρόσφατο νόμο δαπάνες; Ας υποθέσουμε ότι πρόκειται για χρέωση 100 €. Ο πωλητής του λέει: “Με απόδειξη θα πληρώσεις: 100 € συν ΦΠΑ 19%, δηλαδή 119 €.” Ο πονηρούλης πολίτης κάνει τον υπολογισμό του για να δει τι τον συμφέρει – πρέπει γαρ κι αυτός να επιβιώσει – και καταλήγει ότι δεν τον συμφέρει να ζητήσει απόδειξη. Διότι με απόδειξη θα πληρώσει 119 €, από την οποία θα του εκπέσει το 40%, δηλαδή θα γλιτώσει φόρο, αν το εισόδημά του είναι στην κλίμακα του 29%: 0.40x119x.0.29=13.80 €. Κοντολογίς στο τέλος θα έχει πληρώσει 119-13.8=105.2, τουτέστιν 5.2 € περισσότερο από όσα θα πλήρωνε χωρίς απόδειξη! Γιατί λοιπόν να μπει στη διαδικασία συγκέντρωσης αποδείξεων, όταν με την απόδειξη βγαίνει ζημιωμένος; Ακόμη κι όταν φορολογείται με την κλίμακα του 39%, πάλι έχει κάποιο ψιλοκέρδος να μη ζητήσει απόδειξη, όπως μπορεί εύκολα να υπολογίσει όποιος γνωρίζει την αριθμητική της πρώτης Δημοτικού. Αφήστε ότι χωρίς απόδειξη ο πελάτης μπορεί να κάνει παζάρια και συνήθως πετυχαίνει μεγαλύτερη έκπτωση και δεν γλιτώνει απλά τον ΦΠΑ. Άνθρακες, λοιπόν, ο θησαυρός της φορολογικής μεταρρύθμισης του κ. Γιώργου Αλογοσκούφη με την οποία ευελπιστεί να κλείσει μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού!
Πάμε τώρα στις κατηγορίες δαπανών που δεν συμπεριλαμβάνονται στον αφελή έως γελοίο νόμο 3610/2007. Το περασμένο Πάσχα πήγα μια τετραήμερη εκδρομή με οργανωμένο γκρουπ και, όπως και οι υπόλοιποι εκδρομείς, πλήρωσα όλο το ποσόν με μετρητά μέσα στο πούλμαν. Ζήτησα απόδειξη από την ξεναγό-ιδιοκτήτη του πρακτορείου και εκείνη με απορία ρώτησε: “Τι να την κάνεις την απόδειξη;” “Τη θέλω για την Eφορία”, της απάντησα. “Μα η εφορία δεν δέχεται τέτοιες αποδείξεις”, μου είπε. “Τις δέχεται”, της λέω, αν και γνώριζα ότι δεν τις δικαιολογεί. “Καλά- καλά” μου λέει, “θα τα βρούμε”, και προχώρησε στην είσπραξη των χρημάτων από τους υπόλοιπους, κάπου 8500 € σύνολο όπως υπολόγισα… Σε λίγο επιστρέφει και μου λέει ότι οι συνεπιβάτες επιβεβαίωσαν πως η εφορία δεν δέχεται τέτοιες αποδείξεις. Κάποιοι δε από αυτούς ήδη φώναζαν δυνατά από τα πίσω καθίσματα, “όχι- όχι δεν τις δέχεται η εφορία.” “Είτε τις δέχεται είτε όχι, εγώ θέλω απόδειξη”, απάντησα, έντονα εκνευρισμένη. Σημειωτέον πως είναι βέβαιο ότι το ξενοδοχείο στο οποίο μείναμε δεν θα έδωσε απόδειξη στην εν λόγω κυρία, η οποία δεν τη χρειαζόταν αφού αυτά που εισέπραττε από τους πελάτες της ήταν “μαύρα”. Περιττό να σας πω ότι εγώ ακόμη περιμένω τη νόμιμη απόδειξη…
Γνωρίζω επίσης ότι υπάρχει όργιο φοροδιαφυγής στον τουρισμό, σε ενοικιαζόμενα δωμάτια στα νησιά, κλπ. Πριν δυο χρόνια είχα πάει στη Σαντορίνη όπου κάποιος νοίκιαζε πολυτελείς γκαρσονιέρες χωρίς να δίνει αποδείξεις. Ο ίδιος ήταν ιδιοκτήτης και τουριστικών λεωφορείων και ξενοδοχείου, και θησαύριζε στο νησί. Χωρίς αμφιβολία θα ήταν γνωστός και φίλος των τοπικών εφοριακών αρχόντων που θα έκαναν στραβά μάτια με το αζημίωτο. Βέβαια ας μην περιμένει ο κ. Αλογοσκούφης να γίνω καταδότης των συγκεκριμένων φοροφυγάδων. Δεν είναι στη φύση μου ούτε σύμφωνο με τις αρχές μου κάτι τέτοιο. Είναι δουλειά δική του και υποχρέωσή του να πιάνει τους φοροφυγάδες και να τους επαναφέρει στη νομιμότητα.
Στη συνέχεια θ’ αναφερθώ στις προκλητικά επιεικείς ρυθμίσεις για τους έχοντες και κατέχοντες που θεσμοθέτησε η Κυβέρνηση της ΝΔ, ήγουν την κατάργηση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας, φόρου κληρονομιάς, κλπ. Για παράδειγμα αναφέρω μερικά στοιχεία από το ενημερωτικό έντυπο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών με τον τίτλο Φορολογική Μεταρρύθμιση, και υπότιτλο: Για ένα απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα. Για ‘απλό’ το βλέπω αλλά δεν μπόρεσα να διακρίνω το ‘δίκαιο’ του συστήματος. Απεναντίας οι μεταρρυθμίσεις, εκτός του ότι είναι επικίνδυνες για την παραπαίουσα Ελληνική οικονομία, είναι και εξαιρετικά άδικες, ή για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα της Αριστεράς, είναι προκλητικά ταξικές. Από τους παρατιθέμενους στο φυλλάδιο πίνακες προκύπτει πως όταν κάποιος κληρονομεί ακίνητο αντικειμενικής αξίας 500.000 €, τώρα θα πληρώνει φόρο κληρονομιάς μόνο 4.050 €, ενώ πρώτα πλήρωνε 74.000 €! Από πού θα βρει ο κ. Αλογοσκούφης τα 70.000 € που θα του λείψουν από τον κρατικό κορβανά; Κι από πού θα εισπράξει τα 800 εκατ. € ετησίως που χαρίζει το κράτος στην Εκκλησία μετά από την κατάργηση φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας που εισήγαγε η ΝΔ το 2004; Μα ο ίδιος ο Χριστός δεν είπε «Απόδοτε τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα και τα του Θεού εις τον Θεόν»; Πώς μετά να μπορέσει το κράτος να δώσει αύξηση πάνω από ένα ευρώ την ημέρα στη σύνταξη πείνας των ‘περήφανων’ γηρατειών;
Άλλο ένα παράδειγμα φορολογικής αδικίας, ή καλύτερα, ηλιθιότητας, είναι το εξής που επίσης το παίρνω από το περιβόητο φυλλάδιο φορολογικής μεταρρύθμισης για την οποία κομπάζει το Υπουργείο Οικονομικών:
«Α: Ένα ζευγάρι με δύο (2) παιδιά και ετήσιο εισόδημα 20.000 € από ένα μισθό πλήρωνε το 2004, πριν από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, φόρο εισοδήματος 2.190. Σήμερα, μετά την μείωση των συντελεστών και την αύξηση του αφορολόγητου πληρώνει 1.620 €. Δηλαδή πληρώνει 570 € λιγότερο φόρο. Β: Ένα ζευγάρι χαμηλόμισθων (850€ μηνιαίο μισθό έκαστος) με ετήσιο εισόδημα 23.800 €, δεν θα πληρώνει ούτε ένα ευρώ σε φόρο εισοδήματος.»
Κάντε τώρα τη σύγκριση της Α και Β περίπτωσης και φρίξτε για το παράλογο και το άδικο του συστήματος. Το ζευγάρι με τα δυο παιδιά και εισόδημα 20.000€ τιμωρείται με 1.620€ φόρο, ενώ το ζευγάρι χωρίς παιδιά και εισόδημα 23.800€ εισόδημα επιβραβεύεται με μηδέν φόρο. Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου! Και γι’ αυτή τη μεταρρύθμιση-απορύθμιση κομπάζουν οι ανεγκέφαλοι του Υπουργείου Οικονομικών και την εκθέτουν ως παράδειγμα γενναιοδωρίας στην κατάπτυστη φυλλάδα τους. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις προνομιούχες φορολογικά ομάδες θα συμπεριληφθούν σύντομα και τα ζευγάρια ελεύθερης βοσκής (συμβίωσης), ετερόφυλα ή ομόφυλα. Είναι ή δεν είναι να τρίβουν όλοι αυτοί τα χέρια τους όταν οι κυβερνώντες τους παρέχουν φορολογικά ευεργετήματα, όπως το να κληρονομούν την περιουσία των συντρόφων τους χωρίς να πληρώνουν φόρο ούτε ευρώ; Αχ, κατακαημένη Ελλάδα πού κατρακυλάς δημοκρατικά…
Προφανώς οι κυβερνώντες νομοθετούν εκ του προχείρου, ή δεν τους κόβει ο νους περισσότερο, και πάντως με γνώμονα την ψηφοθηρία, το δικό τους συμφέρον και το συμφέρον εκείνων που τους ανεβάζουν και τους συντηρούν στην εξουσία. Όσο για το φτωχό λαό, ας πρόσεχαν, όπως τους είπε κάποτε αλαζονικά και ο Κώστας Σημίτης. Ας πρόσεχαν να μην είναι φτωχοί! Το τι άλλο θα δούμε στις μέρες μας από την αλλοπρόσαλλη οικονομική μεταρρύθμιση του κ. Αλογοσκούφη δεν μπορώ να μαντέψω. Μετά την κατάργηση των ενδιάμεσων συντελεστών φορολόγησης, έχουμε μπει σε μια συλλογιστική όπου το βάρος της οικονομίας καλούνται να σηκώσουν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι μεσαίων εισοδημάτων. Κι αυτό οι κυβερνώντες το ονομάζουν φορολογική δικαιοσύνη! Άντε παιδιά, μεταρρυθμίστε τα όλα και πατάξτε, όπως ήδη το κάνετε τη μεσαία τάξη, ώστε να υπάρχουν μόνο δύο τάξεις: οι υποσιτιζόμενοι φτωχοί και η πλουτοκρατία. Έτσι θ’ απλουστευθούν τα πράγματα ακόμη περισσότερο, μέχρι που να πέσετε κι εσείς στο λάκκο που ανοίγετε για τους άλλους. Διότι και αυτό θα συμβεί με νομοτελειακή ακρίβεια, αν και δεν θέλω να γίνω μάντης κακών…
Tags: Γιώργος Αλογοσκούφης, Κώστας Σημίτης, νόμος 3610/2007, Σαντορίνη, φοροδιαφυγή, Φορολογική Μεταρρύθμιση
