Σκηνές απείρου αριστερού μίσους και πάθους, ου μην αλλά και γελοιότητας, υποκρισίας, ανευθυνότητας, παραλογισμού και λαϊκισμού, εκτυλίχτηκαν χθες στη Βουλή – εκ του ασφαλούς πάντα – εναντίον του άτυχου Λουκά Παπαδήμου, που άφησε την ηρεμία των ανά τον κόσμο διαλέξεων για να γίνει βορά στο λάκκο του ελληνικού Κυνοβουλίου. Ενός Κυνοβουλίου που θάπρεπε να βρίσκεται σύσσωμο πίσω από τα σίδερα για τις διαχρονικές του ευθύνες στην ηθική και οικονομική πτώχευση και το διχασμό του ελληνικού λαού.
Πάρτε ένα θεατρικό δείγμα:
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: «Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.(…)
Θα επιλέξω σήμερα τους χαμηλότερους των τόνων που έχω χρησιμοποιήσει στα δώδεκα χρόνια που είμαι Βουλευτής και αυτό για να με ακούσει ο Πρωθυπουργός, του οποίου το στιλ είναι εξαιρετικά αποδεκτό και πάρα πολύ αγαπητό κατά τις δημοσκοπήσεις.
Είναι πρωτοφανές σε αυτήν εδώ την Αίθουσα να επικαλείται Πρωθυπουργός σε προγραμματικές δηλώσεις δημοσκοπήσεις πριν καν μιλήσει και να έχουν δημοσιευθεί δημοσκοπήσεις που λένε ότι είναι αποδεκτός κατά 75% και ταυτόχρονα ότι ο ελληνικός λαός δημοσκοπήθηκε, πριν μιλήσει ο Πρωθυπουργός και θέλει αυτή η Κυβέρνηση να μείνει παραπάνω από τις 19 Φεβρουαρίου. Αυτά είναι πρωτοφανή πράγματα. Δεν είναι πρωτοφανή γιατί έγιναν οι μετρήσεις, ούτε πρωτοφανή γιατί έχουν αυτά τα αποτελέσματα. Μπορεί να σας βγάλει οποιοσδήποτε ειδικός, εντιμότατα, τη δημοσκόπηση που θέλετε.
Ήρθε εδώ πάνω στο Βήμα και μίλησε για το αληθές. Ενδεχομένως ίσως κρατώντας από τον ποιητή: « εθνικό είναι το αληθές». Και εγώ θα του πω εδώ σήμερα ότι ήταν πάρα πολύ ειλικρινής. Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει εκλεγεί δεν μπορεί να επικαλεστεί παρά μόνο τις δημοσκοπήσεις. Δεν έχει το βάρος της εκλογικής διαδικασίας πάνω του, ούτε με τους όρους του αστικού κατεστημένου.
Ακούστηκαν, όμως και πολύ μεγάλες αλήθειες. Στις προγραμματικές του δηλώσεις, για παράδειγμα, δεν υπάρχει εξωτερική πολιτική ούτε κατ’ ιδέα. Δεν υπάρχει πρόβλημα εθνικό με το Καστελόριζο. Δεν υπάρχει πρόβλημα εθνικό στο Αιγαίο. Δεν υπάρχει πρόβλημα εθνικό με τα Σκόπια. Δεν υπάρχει κανένα εθνικό πρόβλημα. Η Ελλάδα δεν έχει κανένα εθνικό πρόβλημα γιατί η εθνική της πολιτική είναι ταυτισμένη κυριολεκτικά με την οικονομική δανειακή πολιτική με την οποία επιζεί έως σήμερα.
Λέχθηκαν πολύ μεγάλες αλήθειες από αυτά που παρουσίασε ως προγραμματικές δηλώσεις, το ύφος, η δομή του λόγου του, η θέση του. Αν είχε μπροστά του και την τριπλέτα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, είχε και ένα λόγο για να είναι απολύτως κατανοητό αυτό. Δεν μπόρεσε να μας πείσει ότι όλοι οι Έλληνες θα πάμε κρουαζιέρα. Αποκλείεται. Δεν πρόκειται να πάμε κρουαζιέρα.
Λέχθηκαν πολύ μεγάλες αλήθειες. Στην πραγματικότητα κράτησε το ύφος της ανακοίνωσης των τριών -της κυρίας Διαμαντοπούλου, του κυρίου Ραγκούση και του κυρίου Λοβέρδου- από την οποία μάθαμε ότι η χώρα θα σωθεί αν ανοίξουν τα φαρμακεία όλες τις ώρες. Αυτή είναι η σωτηρία για τη χώρα: Αν θα ανοίξουν τα φαρμακεία όλες τις ώρες. Αν θα αλλάξει η τριτοβάθμια εκπαίδευση με τον τρόπο με τον οποίο αλλάζει. Συρρικνώνονται τα σχολεία. Κλείνουν τα σχολεία.
Κυρία Διαμαντοπούλου, δεν θα πάνε επί ίσοις όροις παιδιά να δώσουν εξετάσεις φέτος. Δεν θα πάνε. Υπάρχουν παιδιά που έχουν μπει στο πρώτο τρίμηνο ή στο πρώτο τετράμηνο στο γυμνάσιο ή στο λύκειο και δεν έχουν βιβλία. Δεν έχουν βιβλία και δεν έχουν όλα πρόσβαση. Εκατό χιλιάδες ήδη νοικοκυριά έχουν κομμένο το ηλεκτρικό.
Αν σας παρακολουθούσε κάποιος, έχετε χρησιμοποιήσει όλοι σας σε όλους τους λόγους –μηδέ του Πρωθυπουργού εξαιρουμένου- το βασικό χιτλερικό δόγμα: Το δημόσιο συμφέρον προηγείται του ατομικού.
Συγχωρήστε με, δεν γνωρίζω γερμανικά να σας το πω γερμανικά. Βασική χιτλερική θέση είναι αυτή. Εδώ ταυτίσατε το δημόσιο με το εθνικό. Αρχίσατε ξαφνικά να μιλάτε για έθνος. Συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ μέσα σε αυτήν την Αίθουσα ξαφνικά σήμερα για να δικαιολογήσουν την ψήφο εμπιστοσύνης μιλάνε για την ανάγκη περάσματος στην απλή αναλογική. Ακούσαμε απίστευτα πράγματα μέχρι αυτή τη στιγμή. Σήμερα θυμηθήκαμε την απλή αναλογική εδώ μέσα και αυτή ως ένα εργαλείο δημιουργίας εντυπώσεων και παρέλκυσης του ελληνικού λαού. Σε τι; Να σας πω. Να σας πω από τα κείμενα ακριβώς όπως ελέχθησαν. Θα σας διαβάσω: “Εγωισμός, έλλειψη δημόσιας πειθαρχίας, οι μάζες είναι μυωπικές, εγωιστικές, συντεχνίες”. Αυτά δεν λέμε; Αυτά δεν λέτε συνεχώς ο καθένας; Ανεβαίνουν Νεοδημοκράτες, Πασόκοι, Λαΐτες.
Ο καθένας περιπαίζει κατ’ ιδίαν το νόμο, αλλά δημοσίως προσποιείται ότι δεν ξέρει τίποτα. Αυτά δεν λέτε; Μα, δεν τα λέτε εσείς. Τα λέει ο μεγάλος θεωρητικός του φασισμού ο Τζουστίνο Φορτουνάτο ακριβώς κατά λέξη, mot a mot. Ο άλλος θεωρητικός του φασισμού επιμένει: “Η πρώτη αρχή για εμένα είναι η κοινωνία”. Σοβαρολογούμε; Πόσο ήρεμα να μιλήσει κάποιος εδώ; Έχετε βγει έξω.
Δεν ξέρω αν έχει υπηρετήσει τη θητεία του και αν ξέρει τι σημαίνει “Καστελόριζο” ο κ. Παπαδήμος. Δεν ξέρω. Έφυγε πάρα πολύ νωρίς από τη χώρα για να είναι σε θέση να ξέρει τι εστί ακριτική περιοχή. Δεν ξέρω ούτε πως και σε ποια ηλικία ενδεχομένως τακτοποίησε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Δεν το ξέρω αυτό, ούτε και με νοιάζει. Δεν ξέρω αν έχει παιδιά που πήγαν σε σχολεία εδώ με μαύρα κολλυβογράμματα χάρη σε κάποιους δασκάλους, κάποιο φιλότιμο, κάποιες θυσίες των γονέων. Σε ποια νεολαία απευθύνεστε; Σε αυτή που μαστίζεται από μια γιγάντια ανεργία και από ένα σκοτάδι μπροστινό;
Πού απευθύνεστε; Απευθύνεστε σε μια τάξη. Ταυτίσατε το εθνικό με τα συμφέροντα μιας συγκεκριμένης τάξης. Έρχεστε εδώ και μιλάτε με λογιστικές προδιαγραφές ταυτίζοντας τα συμφέροντα μιας δράκας πλουτοκρατών με το έθνος.
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω.
Η ζημιά γίνεται εδώ μέσα με το να παρουσιάζεται ως διαφανής διαδικασία η πλήρης αδιαφάνεια όπου η σπέκουλα επί δέκα μέρες μέχρι να φτάσουμε στις δημοσκοπήσεις γινόταν για το αν θα συγκεντρωθούνε και αν είναι εκβιασμένοι οι εκατόν πενήντα τρεις Βουλευτές, αν έκανε μπρος ή αν έκανε πίσω η δύστυχη συνάδελφος Εύα Καϊλή, αν την κυνηγάνε ή δεν την κυνηγάνε στο twitter, αν τα βρήκατε ή αν δεν τα βρήκατε οι τρεις, αν αναγγέλθηκε ή δεν αναγγέλθηκε και αν οι πενήντα συνάδελφοι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, εδώ έβγαλαν ανακοίνωση να πούνε στον Γιώργο να κάνει αυτό που έκανε κ.λπ. Και μας μιλάτε για διαφάνεια; Τολμάτε να μιλάτε για διαφάνεια πίσω από κλειστές πόρτες, από γκρουπούσκουλα με συνεννοήσεις;
Γιατί δεν έγινε κουβέντα για τα εθνικά; Γιατί καταφέρετε να αναβάλετε ακόμη και την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το διεθνές κατεστημένο που στηρίζει όλη αυτή τη διαδικασία και που έχει αποφασίσει. Ελέχθησαν πολλές αλήθειες εδώ μέσα. Η μεγαλύτερη από αυτές όμως, ελέχθη εξ στόματος του Προέδρου του ΛΑΟΣ στον υπέρτατο καθοδηγητή αυτής της μορφής συγκυβέρνησης -γιατί περί συγκυβέρνησης πρόκειται, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, όσο και να το μαλακώσετε μιλάμε για συγκυβέρνηση- στον μεγάλο θεωρητικό κ. Αλέξη Παπαχελά, συνάδελφο δημοσιογράφο όπου συνεντευξιαζόμενος με τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ χθες τακτοποίησε το ζήτημα. Και εδώ να δούμε πόσο απίδια βάνει ο σάκος; Του: Δεν υπάρχουν κόμματα πια. Άλλαξαν όλα. (…)
Είπε όμως μια πάρα πολύ μεγάλη κουβέντα. Χωριζόμαστε σε δυο: Σε ευρωπαϊστές και σε κομμουνιστές. Σας το έθεσε ο συμμέτοχος στην Κυβέρνηση.
Συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, αποφασίστε με ποιους είστε. Αποφασίστε αν είστε με το λαό ή αν είστε με τους ευρωπαϊστές και με αυτού του είδους την φάτσο προβοκάτσια. Κάντε την. Αυτό ζητάνε και ο φασίστες. Δράση. Να μείνουν οπωσδήποτε τα εργοστάσια ανοιχτά όταν είναι σε κατάληψη. Να πάνε οι πολίτες της μέσης τάξης με τη λογική σας, να τα κρατήσουν οπωσδήποτε ανοιχτά. Έτσι έγινε και με τη σφαγή του Τορίνο. Όταν η ιστορία επαναληφθεί με τέτοιο τρόπο, με τέτοιο ήθος και με τέτοιο ύφος μοιάζει με πάρα πολύ κακοπαιγμένη φάρσα. (…)
Προσπαθείτε να δικαιολογήσετε τα μαύρα στίγματα στο πράσινο και μπλε συνονθύλευμα. Αυτά δεν διορθώνονται. Η ζημιά είναι μεγάλη αλλά δεν θα περάσει. Ο λαός θα σας απαντήσει.
Στο δίλημμα του Καρατζαφέρη απαντήστε μόνοι σας: Με τους κομμουνιστές ή τους ευρωπαϊστές; Ο Αλέξης Παπαχελάς θα σας βγάλει μια πάρα πολύ χρήσιμη δημοσκόπηση αμέσως μετά.»
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): «Μόνο με το θάρρος των πολλών χρόνων στα ίδια Έδρανα θα έλεγα ότι ο λόγος σας, κυρία Κανέλλη – δεν ξέρω αν τον χαρακτηρίζετε χαμηλού προφίλ – ήταν όμως σίγουρα θεατρικότατος.
Δεν ξέρω πόσα πράγματα θα τα χαρακτηρίζατε πρωτοφανή στο ότι έγιναν ή δεν έγιναν, τα οποία περιγράψατε απολύτως με όρους καναλιών, δημοσιογράφων και παρασκηνίου. Τα πλέον πρωτοφανή που γίνονται σε αυτόν τον τόπο είναι ότι υπάρχουν δυνάμεις, κόμματα ή παρατάξεις, οι οποίοι θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να μιλούν στο όνομα του λαού, χωρίς να προτείνουν απολύτως τίποτα, καταγγέλλοντας και αναλύοντας την υφήλιο και τον κόσμο με τα δεδομένα της δεκαετίας του ‘50 και του ‘60.
Σας διαβεβαιώ ότι όλοι, επειδή είμαστε πολλά χρόνια και επειδή ο καθένας έχει τα ταλέντα του και τις δεξιότητές του, μπορούμε και να προσβάλουμε και να χρησιμοποιήσουμε ακραίες εκφράσεις και θεατρινισμούς στο Βήμα, αλλά ο καθένας επιλέγει να λειτουργήσει με τον τρόπο που αυτός θεωρεί σωστό. (…)»
Tags: Άννα Διαμαντοπούλου, Λιάνα Κανέλλη, Λουκάς Παπαδήμος
