Δάκρυσα χτες σαν άκουσα,
Του Καστανίδη τη σπαραξικάρδια ομολογία,
Πως του ματώνει σφόδρα την ψυχή,
Που το ΠΑΣΟΚ επρόδωσε την “ιδεολογία”.
Έκλαψα χτες σαν άκουσα,
Τον Καστανίδη να μας λέει ότι πονάει,
Πως στριμωγμένος νιώθ’ ιδεολογικά,
Μα ήσυχος αισθάνεται πολιτικά!
Θρήνησα χτες σαν άκουσα,
Ότι τα μέτρα με Κεντροαριστερά δεν έχουν σχέση,
Μα ο νεοφιλελευθερισμός τους τα επέβαλε,
Ώστε ο μονεταρισμός να μην ξεπέσει.
Πικράθηκα που άκουσα ότι πικραίνεται,
Που το ΠΑΣΟΚ εφόρεσε μονεταριστικό μανδύα,
Και πως ο Παπανδρέου θυσιάζεται,
Τη χώρα για να σώσει χρόνια τρία!
Μ’ αν είναι έτσι Καστανίδη μου,
Δώστε στους νεοφιλελεύθερους τη μπάλα,
Για να μη χάσει η Κεντροαριστερά
Την αίγλη που της έδωσαν τα παραμύθια τα μεγάλα!
Και εις έτη λαμογιών πολλά! Ζήτω η Κεντροαριστερά, το δεκανίκι του νεοφιλελευθερισμού. Ζήτω ο Σοσιαλισμός, το alter ego του αγριοκαπιταλισμού. Ζήτω τα πράσινα παραμύθια της χαλιμάς.
Μελετήστε τώρα τη σπαραξικάρδια συνέντευξη απομαγνητοφωνημένη, και στοχαστείτε πάνω στην τέχνη της σοσιαλιστικής υποκρισίας και σύγχυσης.
Ν. Χατζηνικολάου: «Θέλω να ρωτήσω πώς αισθάνεστε πολιτικά σε αυτή τη συγκυρία που η κυβέρνηση καλείται να λάβει τόσο δυσάρεστα μέτρα στα εργασιακά, στο ασφαλιστικό γενικότερα στο οικονομικό μέτωπο και αν αυτά τα μέτρα αισθάνεστε ότι μπορεί να αλλοιώνουν και την πολιτική φυσιογνωμία και την παράδοση του ΠΑΣΟΚ.»
Χ. Καστανίδης: «Κύριε Χατζηνικολάου αισθάνομαι συναισθηματικά δύσκολα, πολιτικά ήσυχος, γιατί πιστεύω ότι εφαρμόζεται μια δεοντολογία για τη σωτηρία της χώρας και ιδεολογικά απόλυτα στριμωγμένος. Αυτό θα μου επιτρέψετε λίγο να το εξηγήσω.»
Ν. Χατζηνικολάου: «Παρακαλώ.»
Χ. Καστανίδης: «Είναι μέτρα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την ιδεολογική και πολιτική φυσιογνωμία της Κεντροαριστεράς, ενός χώρου τον οποίον εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνηση.
Συναισθηματικά δύσκολα γιατί κατανέμονται τα βάρη σ’ όλους τους Έλληνες. Ίσως η διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι για πρώτη φορά κατανέμονται με μία δικαιότερη κλίμακα, δηλαδή χτυπιούνται πολύ και τα υψηλά εισοδήματα, κι όχι μόνο τα μεσαία και τα χαμηλά. Αλλά είναι όμως βάρη που σηκώνουν όλοι οι Έλληνες σε μια δύσκολη συγκυρία.
Πολιτικά ήσυχος γιατί έχουμε αποφασίσει ότι πρώτα απ’ όλα θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σώσουμε την χώρα – μια κατάσταση για την οποία δεν ευθύνεται αυτή η κυβέρνηση. Αυτή η κυβέρνηση καλείται να σκουπίσει λάθη του παρελθόντος.»
Ν. Χατζηνικολάου: «Από τη δημοσκόπηση που είδαμε επιβεβαιώνεται αυτό: ήταν το χαμηλότερο ποσοστό…»
Χ. Καστανίδης: «Και να μην ήταν η δημοσκόπηση κύριε Χατζηνικολάου, αυτό λέει η λογική, η απλή λογική των πραγμάτων. Είναι μια κυβέρνηση που αισθάνεται μια αδικία στην πλάτη της με την έννοια ότι καλείται να σκουπίσει, να σβήσει τα λάθη του παρελθόντος και μπροστά σε μια απόλυτη κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων ιδεών στην Ευρώπη, ουσιαστικά να συρθεί σε λύσεις τις οποίες δεν θα τις επέλεγε αν ήταν πιο ομαλές οι συνθήκες.»
Ν. Χατζηνικολάου: «Όμως κύριε Υπουργέ θεωρώ ότι δυσκολεύει την θέση σας, την πολιτική σας θέση σήμερα, ο προεκλογικός σας λόγος. Το γεγονός δηλαδή ότι στις τελευταίες εκλογές μιλήσατε σα να μην υπήρχε η κρίση, και συνθηματοποιήσατε μάλιστα την τοποθέτησή σας με κείνο το Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα, με συνέπεια να αισθάνονται σήμερα οι πολίτες ότι εκεί υπάρχει ένα πολιτικό έλλειμμα αξιοπιστίας.»
Χ. Καστανίδης: «Θα σας πω αυτό που φαίνεται κι αυτό που πραγματικά είναι. Κατ’ αρχήν φαίνεται όπως το περιγράψατε. Υπάρχει ένας προεκλογικός πολιτικός λόγος που στηριζόταν σε μερικά δεδομένα τα οποία δεν επιβεβαιώθηκαν μετά, και συνεπώς πολλοί πολίτες αναρωτιούνται τι ακριβώς έχει συμβεί. Ήταν κάτι που ξέρανε και μας το κρύψανε, είχαν κάνει λάθος υπολογισμούς, τι ακριβώς; Αυτό όμως θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι είναι αυτό που φαίνεται. Με το είναι, αυτό δηλαδή που πράγματι συνέβη, είναι που έχω πρόβλημα διότι πολλοί από εμάς δεν εξηγούν επαρκώς. Για κάποιο λόγο δεν εξηγούμε επαρκώς, ίσως πνιγμένοι στην καθημερινή μάχη για τα προβλήματα του χώρου, της χώρας και των Ελλήνων πολιτών.
Θα σας πω τι ακριβώς εννοώ: Είχαμε μια εκτίμηση για τα άσχημα οικονομικά δεδομένα. Μάλιστα, την είχαμε αυτή την εκτίμηση. Παρ’ όλα αυτά, με βάση ορισμένες επίσημες εκτιμήσεις που δίνονταν από την τότε κυβέρνηση, εκτιμούσαμε κάνοντας μερικούς βασικούς υπολογισμούς ότι με μερικές κινήσεις, πολύ σοβαρές κινήσεις, θα μπορούσαμε σιγά-σιγά, πάντως σε σχετικά ομαλές συνθήκες, να ανατάξουμε τα πράγματα.
Τι δεν είχαμε υπολογίσει, και αυτό είναι απολύτως κρίσιμο να το εξηγήσουμε, και να το εξηγήσουμε και πολιτικά και οικονομικά. Τι δεν είχαμε υπολογίσει: ότι, περίπου στο μήνα από τις εκλογές, θα υπήρχε μία ανεπανόρθωτη, προκλητική, φοβερή προσπάθεια διεθνών κερδοσκοπικών κύκλων να οδηγήσουν τη χώρα σε πιστωτική ασφυξία, διότι πόνταραν στη χρεοκοπία της χώρας, κι αυτό μάλιστα το κάνανε χωρίς να μπορεί να το έχει υπολογίσει κανείς πιο μπροστά.»
Ν. Χατζηνικολάου: «Αυτό είναι αλήθεια. Κατηγορείστε όμως ότι αργοπορήσατε. Ότι το πρώτο διάστημα, έτσι λένε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και πολλοί από τους οικονομικούς αναλυτές, ότι θα μπορούσατε πιο γρήγορα να προσγειωθείτε στην πραγματικότητα αυτή, και να πάρετε τα μέτρα νωρίτερα και επομένως να είναι αυτά τα μέτρα της δικής μας επιλογής κι όχι μέτρα της επιλογής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»
Χ. Καστανίδης: «Αυτή η εκτίμηση την οποία δίνουν οικονομικοί αναλυτές ή και πολιτικές εκτιμήσεις…»
Ν. Χατζηνικολάου: «Ότι θα μπορούσαμε νάχουμε αποφύγει, δηλαδή μια διαφορά…»
Χ. Καστανίδης: «Ποια είναι η διαφορά; Ας πούμε ότι είναι μια διαφορά τριών τεσσάρων μηνών;»
Ν. Χατζηνικολάου: «Τόσο.»
Χ. Καστανίδης: «Ας πούμε ότι είναι μια διαφορά τριών, τεσσάρων μηνών. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί που ισχυρίζονται τα περί καθυστερήσεως έχουν την άποψη ότι η χώρα θα μπορούσε να μην οδηγηθεί σε πιστωτική ασφυξία από τους κερδοσκοπικούς κύκλους. Ε λοιπόν, διαφωνώ απολύτως, και θέλω να το εξηγήσω. Γι’ αυτό είπα ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να το εξηγήσουμε πάρα πολύ απλά.
Οι κύκλοι που δημιούργησαν ξεκινώντας από την Αμερική, κύριε Χατζηνικολάου, με τη στεγαστική κρίση, οι κύκλοι που δημιούργησαν τη μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση, πρώτα στην Αμερική και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, όταν άρχισαν να καταρρέουν γίγαντες στην Αμερική και μετεβιβάσθη η κρίση σε ολόκληρο τον κόσμο, λούφαξαν για ένα χρονικό διάστημα και περίμεναν τις κρατικές χρηματοδοτήσεις και ενισχύσεις σε όλο τον κόσμο, παρά το γεγονός ότι ήταν υπέρμαχοι της αγοράς.
Όταν το περασμένο καλοκαίρι και ύστερα άρχισε να γίνεται ένας πρώτος συντονισμός μεταξύ της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για πιθανά μέτρα ελέγχου του διεθνούς κερδοσκοπικού κεφαλαίου, των διεθνών δηλαδή χρηματοπιστωτικών κύκλων, οι κύκλοι που δημιούργησαν την κρίση από το 2008 πέρασαν σε μία αντεπίθεση προσπαθώντας να χτυπήσουν τους πιο αδύναμους κρίκους και να δείξουν στην απόπειρα συνεννόησης των κυβερνήσεων παγκοσμίως ότι δεν μπορούν να πάρουν μέτρα ελέγχου του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Άρχισαν λοιπόν να χτυπούν αυτόν που ήταν ο πιο αδύνατος. Και ήταν ο πιο αδύνατος εξαιτίας της δημοσιονομικής κατάστασης που μας είχε οδηγήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, δηλαδή την Ελλάδα.
Άρα, λοιπόν, αυτοί οι οποίοι ισχυρίζονται ότι θα μπορούσε να μην οδηγηθεί σε πιστωτική ασφυξία η χώρα κάνουν ένα δραματικό λάθος: Δεν έχουν εξηγήσει ποια ήταν η πολιτική των διεθνών κερδοσκοπικών κύκλων που ήταν υπεύθυνοι για την κρίση από το 2008 και ύστερα. Παίχτηκε λοιπόν ένα παιχνίδι στις πλάτες της χώρας. Η διαφορά των τριών, τεσσάρων μηνών είναι μία διαφορά ανύπαρκτου χρόνου μέσα στο βάθος της πολιτικής.
Η χώρα λοιπόν, ευτυχώς, απέκτησε μία κυβέρνηση που κατάφερε μέσω της εξαιρετικής κινητικότητας του Πρωθυπουργού, αλλά και του Υπουργού των Οικονομικών και της Κυβέρνησης, να αποκτήσει διεθνείς συνομιλητές στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τελικά να καταλήξει υπό συνθήκες εξαιρετικά δυσμενείς οφείλω να πω, σε μια συμφωνία που σώζει τη χώρα για τα επόμενα τρία χρόνια με την πιστωτική διευκόλυνσή της με τα 120 δισεκατομμύρια ευρώ…»
Ν. Χατζηνικολάου: «Τώρα θα λαϊκίσω.»
Χ. Καστανίδης: «Αν θέλετε να πω μόνο μία φράση και είμαι στη διάθεσή σας.»
Ν. Χατζηνικολάου: «Βεβαίως.»
Χ. Καστανίδης: «Και μάλιστα πήγε υπό εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες και με τέτοιο τρόπο που δυστυχώς όταν βρίσκεσαι σε δυσμενή θέση είσαι υποχρεωμένος να αποδεχτείς και όρους που σου επιβάλλουν οι δανειστές σου.»
Ν. Χατζηνικολάου: «Ξέρετε τι λένε οι πολίτες; Το λένε έντονα, και μπορεί να ακουστεί λαϊκίστικο αλλά έχει μία βάση. Λένε ότι θα σωθεί η χώρα, αλλά εμείς θα υπάρχουμε για να το δούμε αυτό; Δηλαδή αισθάνονται, και ιδίως οι αδύναμοι οικονομικά πολίτες οι οποίοι εξωθούνται στα όρια της φτώχειας ή και στη φτώχεια πολλοί, ότι τα μέτρα έχουν σκληρότητα τέτοια που οι αριθμοί παύουν να τους ενδιαφέρουν. Που το να μειώσουμε τα ελλείμματα, το να προσαρμοστούμε στους αριθμούς που θέλει να δει η Ευρώπη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν μπορεί να τους ενδιαφέρει γιατί μπαίνει σε κρίση το οικογενειακό εισόδημα και η οικογενειακή γαλήνη.»
Χ. Καστανίδης: «Κύριε Χατζηνικολάου, δεν λαϊκίζετε. Εγώ περίμενα να πείτε άλλα πράγματα, αλλά θα ξαναγυρίσω στην αρχή της πρώτης μου απάντησης. Είπα ότι αισθάνομαι ιδεολογικά στριμωγμένος. Αυτό δεν είναι μια πολιτική εικόνα της Κεντροαριστεράς. Είναι μια πολιτική ενός κόμματος που είναι πειθαναγκασμένο να σώσει την πατρίδα αλλά που δεν κάνει αυτό που θα ’θελε να κάνει. Δεύτερον, το λέω με πολύ μεγάλη, ξέρετε συναισθηματική και ιδεολογική πικρία. Στην Ευρώπη εξακολουθούν να είναι ηττημένες οι ιδέες της κεντροαριστεράς, και εξακολουθούν να κυριαρχούν οι απόλυτα μονεταριστικές επιλογές ενός στενού χρηματοπιστωτικού κύκλου υπό την καθοδήγηση της κυρίας Μέρκελ.
Έχουν επιβάλλει σκληρές νεοφιλελεύθερες απόψεις. Το κοστούμι που έχουν ράψει είναι ένα κοστούμι μονεταριστικών συμφερόντων και, δυστυχώς, μια χώρα αδυνατισμένη εξαιτίας της πολιτικής που προηγήθηκε – γι’ αυτό λέω με πικρία ότι το πληρώνει μια κυβέρνηση που δε φταίει τίποτα – είναι υποχρεωμένη μέσα σ’ αυτό το διεθνές περιβάλλον να δώσει μια μάχη για την πατρίδα.
Και δυστυχώς σ’ αυτή τη μάχη μέσα προφανώς υπάρχουν και άνθρωποι που δυσκολεύονται. Δυσκολεύονται πάρα πολύ. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πόνο μπορεί να προκαλεί αυτό. Και δεν το λέω, αυτό δεν το λέω γιατί θέλω συναισθηματικά κάποιον να κάμψω. Αν θέλετε μιλάω φωναχτά, βγάζω έξω τα συναισθήματά μου. Αλλά εδώ πρέπει να θυμόσαστε πάντοτε μια πολύ σοβαρή κουβέντα του Παπανδρέου. Ότι αν είναι να χάσω σε τέσσερα χρόνια ας το κάνω αρκεί να έχει σωθεί η χώρα. Αν δεν έχει σωθεί η χώρα δεν θα υπάρχουν και σωσμένοι Έλληνες.»
Ν. Χατζηνικολάου: «Σας ευχαριστώ θερμά κύριε Υπουργέ. Μπορεί να μη μπήκαμε σήμερα στα θέματα της αρμοδιότητάς σας, αλλά νομίζω ότι η επικαιρότητα επέβαλε να κουβεντιάσουμε αυτά που κουβεντιάσαμε.»
Χ. Καστανίδης: «Νάστε καλά.»
Θαυμάστε τώρα το Χάρη Καστανίδη στη Βουλή, το Δεκέμβρη του 2008, τότε που το ΠΑΣΟΚ ανυπομονούσε να έρθει στην εξουσία για να σώσει την “πατρίδα” (του κεφαλαίου), θυσιάζοντας την ανύπαρκτη κεντροαριστερή “ιδεολογία”!
Ας θυμηθούμε τέλος και το καλύτερο του Χάρη:
“Επιχειρηματίες βουτηγμένοι στη διαπλοκή”, με ποιους άραγε;
