Ο George Papandreou εκφώνησε τον επικήδειο της εθνικής αξιοπρέπειας

Χθες ο πρωθυπουργός εθνικής “σωτηρίας” (διάβαζε “συμφοράς”) παρέδωσε και επισήμως τα κλειδιά της εθνικής μας κυριαρχίας στους ξαποδώ και εκφώνησε τον επικήδειο της εθνικής αξιοπρέπειας, εγκαινιάζοντας τη νέα εποχή της εθνικής ξεφτίλας. Προσέξτε το απαθές ύφος του κατά την εκφώνηση.

Παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα του επικήδειου που εκφώνησε στις 3 Ιουνίου 2011, στο Λουξεμβούργο, μετά τη συνάντηση με τον επικεφαλής του Eurogroup Jean-Claude Juncker:

Γιώργος Α. Παπανδρέου: «Η συζήτηση με τον Ζαν Κλωντ Γιούνκερ υπήρξε εποικοδομητική και έγινε σε καλό κλίμα, αφού είναι γνώστης της Ελλάδας και φίλος της χώρας, αλλά ταυτοχρόνως διαδραματίζει και θεμελιώδη ρόλο στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται αυτή τη στιγμή εντός της Ε.Ε. και των διαφόρων θεσμών και οργάνων.

Οι διαπραγματεύσεις που αφορούν στην Ελλάδα διεξήχθησαν καθ’ όλη τη διάρκεια των προηγουμένων εβδομάδων και ολοκληρώθηκαν σε επίπεδο επιτελείων αξιωματούχων. Επετεύχθη συμφωνία, γεγονός που αποτελεί ιδιαιτέρως θετική ένδειξη.
(…)
Επεσήμανα επίσης στο Ζαν – Κλωντ το γεγονός ότι ένα από τα μείζονα ζητήματα, με τα οποία βρεθήκαμε αντιμέτωποι κατά την εφαρμογή του προγράμματός μας, αφορούσε στη δυνατότητα υλοποίησης τέτοιων βαθέων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων από τις δημόσιες υπηρεσίες μας.

Εξ ου και του ζήτησα, όπως εξάλλου έχω ήδη ζητήσει από κάποια κράτη-μέλη και πρόκειται να ζητήσω από όλους τους εταίρους μας στην Ε.Ε., όπως και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να συναφθούν διμερείς συμφωνίες και συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε να ενισχύσουμε τις δυνατότητες των δημοσίων υπηρεσιών, είτε αφορούν ιδιωτικοποιήσεις, είτε υγεία, παιδεία, ή ηλεκτρονική διακυβέρνηση, με στόχο να διευκολυνθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα, να περιοριστεί η γραφειοκρατία και να αναμορφωθεί, αλλά και να στηριχθεί η τουριστική μας βιομηχανία.

Χαίρομαι ιδιαίτερα, καθώς για την επίτευξη των ανωτέρω υπάρχει εκπεφρασμένη διάθεση προσφοράς ουσιαστικής βοήθειας και συνδρομής, διαθέτοντας προς την Ελλάδα τους απαιτούμενους ανθρώπινους πόρους, την τεχνική γνώση, τεχνογνωσία και εμπειρογνωμοσύνη, στο πλαίσιο του εν λόγω προγράμματος. Θεωρώ ότι αυτό θα προσφέρει μια ώθηση και θα αποτελέσει εχέγγυο της εφαρμογής του προγράμματος, αλλάζοντας πραγματικά την Ελλάδα και μετατρέποντας την κρίση αυτή σε ευκαιρία για τον Ελληνικό λαό και την Ευρώπη.»

Κοντολογίς, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας παραδέχτηκε ότι η κυβέρνησή του δε μπορεί να κυβερνήσει! (Ο προκάτοχός του ΚΑΚ έπρεπε να είχε μπορέσει.) Με άλλα λόγια, δεν είναι μόνο λεφτά που μας λείπουν αλλά και η ικανότητα να αυτοκυβερνηθούμε. Κι αυτό είναι το πιο εξευτελιστικό για ένα έθνος. Και γιατί να το κρύψουμε άλλωστε, αυτή η ανικανότητα μας έφτασε στο σημερινό κατάντημα.

Το ερώτημα όμως που με βασανίζει είναι γιατί ο Τζέφρυ Παπανδρέου δεν παραδίδει ανοιχτά τη διακυβέρνηση της χώρας στους Ευρωπαίους, κι ο ίδιος με την κυβέρνησή του και τους 300 να πάνε σπίτι τους; Γιατί παριστάνουν πως κυβερνάνε όταν ομολογούν πως δεν μπορούν, και κάθε τόσο αρπάζουν το μαστίγιο της Τρόικας και μας μαστιγώνουν με νέα εξοντωτικά μέτρα επειδή απέτυχαν να εφαρμόσουν τα προηγούμενα;

Απορώ, δεν έχει κανένας από δαύτους φιλότιμο να παραιτηθεί; Πάντως σας προειδοποιώ: Προσέξτε μπας και πάει κανείς από κατσαρόλα – πράγμα που απεύχομαι – διότι δεν είναι σίγουρο ότι οι αγανακτισμένοι, τους οποίους θεωρείτε γραφικούς και ακίνδυνους, γράφοντας τα αιτήματά τους στα παλιά σας τα παπούτσια, θα παραμείνουν επί μακρόν ειρηνικοί.