Φανταστείτε έναν πολύτεκνο πατέρα με καταχρεωμένη και διαλυμένη οικογένεια. Στο σπίτι του επικρατεί σύγχυση, γκρίνια και μιζέρια. Τα μεγάλα παιδιά συνεχώς χαστουκίζουν και αφήνουν νηστικά τα μικρότερα. Στο σπίτι-μπάχαλο, η μάνα χάνει το παιδί κι ο σκύλος τον αφέντη, αδελφός εκμεταλλεύεται και κλέβει αδελφό, αδελφή ψεύδεται και εξαπατά την αδελφή, τα μεγαλύτερα παιδιά ξεπουλάνε την οικογενειακή περιουσία αντί πινακίου φακής, και οι ξένοι έχουν κάνει εισβολή κι έχουν επιδοθεί σε πλιάτσικο των χρυσαφικών και ασημικών.
Φανταστείτε τώρα τον πατέρα αυτής της ηθικά και οικονομικά χρεοκοπημένης οικογένειας ν’ απουσιάζει διαρκώς από το σπίτι του, και να περιέρχεται πόλεις και χωριά δίνοντας διαλέξεις και σεμινάρια σε άλλες οικογένειες που βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση, για να τους κηρύξει πώς θα βάλουν τάξη στο σπίτι τους. Τι θα λέγατε για τον αχρείο αυτό πατέρα; Δεν θα λέγατε ότι είναι τρελός για δέσιμο; Δεν θα τον κλείνατε επειγόντως σε ψυχιατρικό ίδρυμα για εντατική θεραπεία; Δεν θα τον θεωρούσατε βλαμμένο, υποκριτή, γελοίο και απροσάρμοστο;
Και όμως, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κάνει ακριβώς αυτό. Περιέρχεται χώρες και ηπείρους δίνοντας διαλέξεις και συνεντεύξεις για να διδάξει άλλους πώς να βάλουν τάξη στη χώρα τους, και ακόμη πώς θα φέρουν ευημερία και ασφάλεια στην ανθρωπότητα ολόκληρη! Θα έχετε ακούσει βεβαίως για τα κόμπλεξ κατωτερότητας και πόσο εκφυλιστικά επενεργούν στην προσωπικότητα του ανθρώπου. Έχετε όμως ακούσει ότι τα κόμπλεξ ανωτερότητας είναι ακόμη πιο επικίνδυνα; Από ένα τέτοιο κόμπλεξ ανωτερότητας πάσχει ο δικός μας, ο GAP… Βρε τι μας βρήκε, ΩΙΜΕ!
Στην ομιλία του για τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας, στην Ολομέλεια της Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ, 20 Σεπτεμβρίου 2010, ο Έλληνας Πρωθυπουργός είπε μεταξύ άλλων:
«Αναγνωρίζουμε εξάλλου ότι σήμερα, περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε, απαιτείται συνεργασία για ν’ αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο.»
Για να αλλάξει η Ελλάδα προς το καλύτερο τι χρειάζεται, κύριε Πρωθυπουργέ; Τη συνεργασία μεταξύ των κομμάτων της Βουλής μέσα στη χώρα σου την επιδίωξες; Τη συνεργασία με το λαό την εξασφάλισες; Μπάα! Ούτε που σε απασχολεί αυτό. Μάλιστα, με τις αδικίες και τις επιπολαιότητές σου, κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να πυροδοτήσεις τις κομματικές και κοινωνικές συγκρούσεις.
Πώς, λοιπόν, θ’ αλλάξει η Ελλάδα προς το καλύτερο χωρίς τη συνεργασία; Αυτό που είναι προφανέστατα αναγκαίο για την πρόοδο της διεθνούς κοινότητας, δηλαδή η ομόνοια και η συνεργασία, είναι άραγε περιττό για την πρόοδο ενός κράτους-μέλους, εν προκειμένω της χώρας μας; Αναρωτιέμαι, όταν εφαρμόζεις το μαστίγιο εντός της χώρας σου για να εξαναγκάσεις τις διάφορες αδικούμενες κοινωνικές ομάδες σε υποταγή, μήπως εγκρίνεις το μαστίγιο στη διεθνή κοινότητα εναντίον δήθεν άτακτων κρατών;
Γιώργο Παπανδρέου, είσαι ένας φυγόμαχος πολιτικός που μεριμνά και τυρβάζει περί πολλά διεθνή, όταν ενός εστί χρεία: να σώσεις τη χώρα σου από τη χρεοκοπία, την κοινωνική εξαθλίωση και τον αλληλοσπαραγμό. Το αξίωμά σου ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είναι ασυμβίβαστο με την πρωθυπουργία, και θα έπρεπε να έχεις παραιτηθεί από αυτό αμέσως μόλις εξελέγης Πρωθυπουργός, αν ήσουν υπεύθυνος πολιτικός και είχες συναίσθηση των προβλημάτων της χώρας. Είσαι ανεύθυνος, όμως, και ματαιόδοξος, και αυτή είναι η συμφορά μας…
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Επιβάλλεται πάντως να υπερβούμε τα εθνικά μας σύνορα και να συνεργαστούμε για έναν ακόμη λόγο. Πολλοί από τους συνανθρώπους μας σε όλο τον κόσμο, και ιδιαιτέρως οι νέοι, νιώθουν ότι δεν διαθέτουν δύναμη και φωνή. Γνωρίζουν καλά ότι υπάρχουν οι απαιτούμενοι πόροι, προκειμένου η φτώχεια να αποτελέσει παρελθόν, (…). Γνωρίζουν όμως εξίσου καλά ότι δεν διαχειριζόμαστε τους πόρους και το δυναμικό που διαθέτουμε, για να προβούμε στα προαναφερθέντα με τρόπο αποτελεσματικό.»
Συ είπας! Ναι, βεβαίως, το γνωρίζουν οι νέοι της Ελλάδας που ετοιμάζονται να ξενιτευτούν ότι δεν διαθέτουν δύναμη και φωνή. Βρε τι ωραία που τα λες πέραν του Ατλαντικού! Ναι, φυσικά, το γνωρίζει ο χειμαζόμενος ελληνικός λαός, επί του οποίου επέπεσες μετά μοχθηρίας παίρνοντάς του τη μπουκιά από το στόμα, ότι υπάρχουν οι απαιτούμενοι πόροι προκειμένου η φτώχεια ν’ αποτελέσει παρελθόν για την Ελλάδα. Και γνωρίζει επίσης ο Ελληνικός λαός ότι η κυβέρνησή σου, λόγω ανικανότητας και εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ισχυρών, δεν διαχειρίζεται τους πόρους δίκαια και σωστά. Απεναντίας, με την πολιτική της αδικεί βάρβαρα τους έντιμους πολίτες και επιβραβεύει με συνοπτικές περαιώσεις τους φοροφυγάδες.
Όσο για την ανάγκη να υπερβείτε τα εθνικά σύνορα, μήπως πρέπει πρώτα-πρώτα, εσύ και οι άλλοι, να υπερβείτε τα κομματικά σύνορα; Ή μήπως αυτά χρειάζονται για λόγους που εμείς οι κοινοί θνητοί δεν κατανοούμε; Πάντως, σου θυμίζω και τι λέει η Βίβλος, μπας και αφυπνιστείς: «Και αν μια βασιλεία διαιρεθεί σε αντιμαχόμενα μέρη, η βασιλεία εκείνη δεν μπορεί να σταθεί · και αν ένα σπίτι διαιρεθεί σε αντιμαχόμενα μέρη, το σπίτι εκείνο δεν μπορεί να σταθεί.» (Κατά Μάρκον 3: 24-25)
«Αντί να σκεφτόμαστε με όρους εθνικής λιτότητας, θα έπρεπε να σκεφτόμαστε εντός ενός πλαισίου παγκόσμιας υπευθυνότητας.»
Εσένα, Γιωργάκη, ποιος σε υποχρέωσε να σκέπτεσαι και να ενεργείς με όρους εθνικής λιτότητας για λογαριασμό μας; Ποιος σε αποπλάνησε; Ποιος σου απαγόρεψε να σκεφτείς με όρους εθνικής υπευθυνότητας; Ή μήπως η εθνική λιτότητα επιβάλλεται λόγω παγκόσμιας “υπευθυνότητας”; Αυτά σου τα λέει η Τρόικα ή σου τα υπαγορεύει το αξίωμά σου ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς; Αυτό το Σοσιαλισμό προωθείς; Πριμοδοτείς το Σοσιαλισμό της εθνικής λιτότητας, ονειρευόμενος τους εφιαλτικούς “παραδείσους” του πρώην Υπαρκτού Σοσιαλισμού, λόγω παγκόσμιας υπευθυνότητας;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Αν δεν συνεργαστούμε για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που έχουμε ενώπιόν μας, θα παραμείνουμε ευπρόσβλητοι και τρωτοί σε κάθε νέα κρίση. Είτε λοιπόν χαράσσουμε κατευθύνσεις τώρα, διαθέτοντας όραμα και αναλαμβάνοντας δράσεις υπέρ μιας παγκόσμιας αειφόρου κοινότητας, ή θα πρέπει να αναμένουμε νέες συγκρούσεις, φτώχεια και άλλα δεινά.»
Αν δεν συνεργαστείς, Πρόεδρε, με όλα τα κόμματα και όλους τους κοινωνικούς φορείς, δεν θα μας βγάλεις καν από την κρίση. Άσε τις ουτοπίες για παγκόσμια αειφόρο κοινότητα (ποιος δεν θα τόθελε;) και κοίτα να κάνεις την Ελλάδα αειφόρο. Πιο εύκολο δε θα είναι να κουμαντάρεις μια χώρα των έντεκα εκατομμυρίων από την παγκόσμια κοινότητα των 6,5 δισεκατομμυρίων ψυχών; Για έλα στα συγκαλά σου, άνθρωπε!
«Οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας μας έθεσαν ενώπιον προκλήσεων, ώστε να αναπτύξουμε την έννοια μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης, που θα ενισχύσει και θα ενθαρρύνει τους πολίτες των ίδιων των χωρών μας, να μετατρέψουν τον κόσμο της ελεύθερης αγοράς, σε κόσμο ελεύθερων ανθρώπων. Είτε λοιπόν θα επικρατήσει μια πολιτική που θα εμφορείται από αλληλεγγύη, ή θα επικρατεί η πολιτική του φόβου, της ξενοφοβίας και της υπεκφυγής. Είτε θα προσδώσουμε ανθρώπινο πρόσωπο στην παγκοσμιοποίηση, ή θα επιτρέψουμε στην παγκοσμιοποίηση να υπονομεύσει την ανθρωπότητα.»
Καλά, εδώ αποκαλύφθηκες εντελώς! Βρε χρυσέ μου, οι σοβαροί ηγέτες σκέπτονται πρώτα το τώρα και το αύριο, άντε και το μεθαύριο, λύνουν πρώτα τα προβλήματα του σήμερα, τρέφουν τους πεινασμένους του σήμερα, παρέχοντάς τους έστω το στοιχειώδη άρτο τον επιούσιο, και συ αμπελοφιλοσοφείς για την επόμενη χιλιετία; Αναπτυξιακοί στόχοι της Χιλιετίας είπες; Μα είσαστε όλοι εκεί τόσο φευγάτοι; Δεν σας φτάνει να προγραμματίσετε σωστά για μια τριακονταετία, και οι επόμενοι για άλλα τόσα χρόνια, κ.ο.κ., ή έστω για πεντηκονταετία, ή άντε για έναν αιώνα, αν είστε τόσο διορατικοί στην προβολή στόχων στο άγνωστο μέλλον; Θέλετε να σχεδιάσετε για χίλια χρόνια, όταν σήμερα δεν μπορείτε να μοιράσετε δίκαια δυο γαϊδουριών άχυρα; Ω, της ανθρώπινης αλαζονείας και κουφότητας το ακατανόητον!
Βρε μήπως ο Γιώργος έχει επηρεαστεί από την απατηλή χιλιετή βασιλεία που επαγγέλλονται οι πεπλανημένοι Μάρτυρες του Ιεχωβά (Χιλιαστές), όπου τάχα θα έχει “δεθεί” ο “διάβολος”, και το αρνάκι θα κοιμάται δίπλα στο λύκο;
Πάντως, όπως και να ’ χει το πράγμα, ο δικός μας δουλεύει για την απατηλή Παγκόσμια διακυβέρνηση. Αυτό το ομολογεί σε κάθε ευκαιρία μόλις βγει από τα σύνορα της Ελλάδας. Δουλεύει και για τη μετατροπή της ελεύθερης (ασύδοτης) αγοράς σε ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων προς εκμετάλλευση και προώθηση του χάους. Άλλωστε εμπόρευμα είναι και οι άνθρωποι. Ωστόσο, για ποια ξενοφοβία μας σφυροκοπάτε συνέχεια; Ποιος φοβάται τους ξένους όταν εργάζονται έντιμα και ζουν ειρηνικά δίπλα του; Ποια πονηρά κέντρα και με ποιες σκοπιμότητες άραγε μας ξεπλένουν τον εγκέφαλο με τη δήθεν ξενοφοβία και θέλουν να μας κάνουν με το ζόρι ξενόφοβους; Σύνελθε, Γιώργο! Προσγειώσου!
Από την ομιλία του Γ.Α. Παπανδρέου στη Συνεδρίαση του Προεδρείου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στη Νέα Υόρκη, 20 Σεπτεμβρίου 2010:
«Οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας είναι πολύ σημαντικοί για την προοδευτική παγκόσμια οργάνωσή μας, σε συνδυασμό με τις προσπάθειές μας, αλλά και με τις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών, για να εξαλειφθεί η φτώχεια από τον πλανήτη μας, να προωθήσουμε ένα ανοικτό, χωρίς διακρίσεις, πολυμερές εμπόριο, ένα βιώσιμο οικονομικό σύστημα, να εξασφαλίσουμε χρηστή διακυβέρνηση και ελάφρυνση του χρέους για τις πιο ευάλωτες χώρες, αλλά και για να καταπολεμήσουμε τις ανισότητες και να προάγουμε τα δικαιώματα των γυναικών.»
Ωχ, πάλι για τη χιλιετία ! Το βιολί του αυτός!
Κύριε Παπανδρέου, μια και μας προέκυψες πολύ πατριώτης, αφού στα διαλείμματα που βρίσκεσαι εδώ συχνά μιλάς για τη σωτηρία της πατρίδας, αν και πολλοί αμφισβητούν τον πατριωτισμό σου, σε εκλιπαρώ σύνελθε από την ουτοπία να θέλεις να βάλεις παγκόσμιους αναπτυξιακούς στόχους χιλιετίας, πράγμα που συνιστά παραλογισμό εις τη νιοστή για χίλιους λόγους. Άφησε τη σωτηρία του πλανήτη από τη φτώχεια σε άλλους μεγαλύτερους από σένα. Μαζέψου στη χώρα της οποίας εξελέγης Πρωθυπουργός, και αγωνίσου για να εξασφαλίσεις μια χρηστή διακυβέρνηση, καταπολεμώντας τις ανισότητες και εξαλείφοντας τη φτώχεια στην Ελλάδα. Γίνεσαι το λιγότερο γραφικός όταν περιφέρεσαι μιλώντας για το πώς θα λυθούν τα προβλήματα άλλων, τη στιγμή που η χώρα σου έχει καταντήσει ένα μπάχαλο, και ο κυβερνητικός θίασος ακέφαλος, ασυντόνιστος και αναποτελεσματικός, επιλέγει πανικόβλητος περαιώσεις και αμνηστίες απατεώνων για να κρύψει την ανικανότητά του με φύλλο συκής.
«Είναι επιτακτική ανάγκη, επομένως, να επιταχύνουμε τους ρυθμούς μας, και χρειαζόμαστε τη θέληση για μια παγκόσμια και δημοκρατική διακυβέρνηση. Αυτό αποτέλεσε το έμβλημά μας για πολλά χρόνια. Και τα γεγονότα μας δικαίωσαν.»
Ώστε το έμβλημά σας είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση, ε; Ώστε αυτός είναι ο στόχος σας εδώ και πολλά χρόνια; Τότε τι μας εξαπάτησες και παριστάνεις τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας; Για να μας κάνεις πειραματόζωα στην απατηλή παγκόσμια δημοκρατική διακυβέρνηση; Για να ξεπουλήσεις ό,τι εθνικό μας έχει απομείνει; Ώστε γι’ αυτό κατάργησες τη λέξη “εθνικός” από τα ονόματα των Υπουργείων άμα τη αναλήψει της εξουσίας; Επειδή σε έπιανε αλλεργία ακόμη και στο άκουσμα της λέξης αυτής, αφού το έμβλημά σου ήταν η παγκόσμια δημοκρατική διακυβέρνηση;
Ας όψεται ο Κ. Καραμανλής και η παλιοπαρέα του που σου έστρωσαν επιμελώς γαλάζιο χαλί για να γίνεις εντολοδόχος της Τρόικας… Σε αυτούς η ιστορία θα καταλογίσει μεγαλύτερη ευθύνη από σένα, που απ’ ό,τι φαίνεται, ούλτρα αιθεροβάμων και ρομαντικός ων, ίσως έχεις το ακαταλόγιστο.
