Γνωρίζετε άραγε τις προ μακρού συντονισμένες μεθοδεύσεις της Πανεπιστημιακής ηγεσίας της χώρας μας για τη δαιμονοποίηση της Αστυνομίας, ενέργειες που αποσκοπούσαν – και το κατάφεραν – στην εμφύτευση άσβεστου μίσους και πάθους στις ψυχές φοιτητών και μαθητών εναντίον εκείνων που με βδελυγμία αποκαλούν «μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους»; Ειλικρινά, δε θα μπορούσα να φανταστώ ότι οι αποτυχόντες ως προς την καλλιέργεια ήθους, συλλογικής ευθύνης και υπευθυνότητας, παχυλά αμειβόμενοι και ελάχιστα εργαζόμενοι, κατά πλειοψηφία ανεκπαίδευτοι, πανεπιστημιακοί μας θα προασπίζονταν την αναρχική ιδεοληψία, την αντιαστυνομική υστερία και τη βαρβαρότητα της κουκούλας, αν τις προάλλες δεν έπεφτα κατά τύχη επάνω σε καθηγητή του Πολυτεχνείου και δεν άκουγα όσα εξωφρενικά και αλλοπρόσαλλα άκουσα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο αξύριστος ψευτοεπαναστάτης καθηγητής δικαιολόγησε πλήρως τις χυδαίες ύβρεις των νέων κατά των αστυνομικών καθώς και τις εμφυλιοπολεμικής δεινότητας καταστροφές που προκλήθηκαν εναντίον ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας από την οργισμένη νεολαία, το Δεκέμβριο του 2008.
Η έκπληξη-σοκ από τις θέσεις του καθηγητή μου ξύπνησε την περιέργεια να ερευνήσω αν η περίπτωσή του ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό ή αν εξέφραζε τις κρατούσες απόψεις μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Τα ευρήματα στο Διαδίκτυο ήταν αποκαλυπτικά και μου έλυσαν πολλές απορίες. Λοιπόν, για να μην πολυλογώ, και για να διαπιστώσετε κι εσείς από πρώτο χέρι το πώς χειραγωγεί η πανεπιστημιακή ηγεσία τη φοιτητιώσα νεολαία στο μένος της κατά της Αστυνομίας, μπορείτε να μπείτε εδώ και να διαβάσετε μια εικονογραφημένη, εμπαθέστατη και εμπρηστική ενημέρωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού των ΑΕΙ (Π.Ο.Σ.Δ.Ε.Π.) περί της Αστυνομικής βίας. Βέβαια το Διαδίκτυο είναι γεμάτο από ψηφίσματα της Π.Ο.Σ.Δ.Ε.Π. κατά της αστυνομικής «βαρβαρότητας», και μπορεί κανείς εύκολα να τα εντοπίσει σερφάροντας.
Δεν είναι λοιπόν ανεξήγητο το πώς εκχύνεται τόσο δηλητήριο από τα στόματα της νεολαίας κατά των αστυνομικών. Η νεανική ψυχή είναι ένας ακαλλιέργητος μα εύφορος αγρός, και ό,τι σπέρνει κανείς εκεί μέσα αυτό θα φυτρώσει και θα φέρει καρπό κατά το είδος αυτού. Όταν σπείρεις μίσος εναντίον μιας ομάδας συνανθρώπων μας, ο σπόρος του μίσους θα φυτρώσει και θα γιγαντωθεί φέρνοντας ολέθριο καρπό, σαν εκείνο που εκδηλώθηκε στα Δεκεμβριανά του 2008, με το επαίσχυντο και ισοπεδωτικό σλόγκαν “μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι” ν’ ακούγεται ακόμη και από στόματα νηπίων…
Αλήθεια ποιος θ’ αναχαιτίσει τη νεολαία μας απ’ αυτόν τον αυτοκαταστροφικό κατήφορο; Ποιος θα σπείρει στις τρυφερές νεανικές ψυχές τον καλό σπόρο της αρετής και των ειρηνικών και πολιτισμένων αγώνων για δίκαιες, ρεαλιστικές και λογικές διεκδικήσεις;
Tags: Χωρίς κατηγορία
