Υπάρχουν και καθαγιασμένες απάτες; Ναι, βέβαια! Είναι μάλιστα και πολύ δημοφιλείς τέτοιου είδους άγιες απάτες. Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει, και η εξαπάτηση των πιστών το Μεγάλο Σάββατο καλά κρατεί… Πρόκειται για ένα “θαύμα” κατά παραγγελία, δηλαδή για μία απάτη κατ’ εξακολούθηση. Κι όμως, τι μεγαλύτερη ευκαιρία θα μπορούσε να περιμένει μια κυβέρνηση για να σταματήσει μία, έστω, από τις “ιερές” απάτες, επικαλούμενη τη χρεοκοπία της χώρας; Ή μήπως η οικονομία μας δεν είναι στα πρόθυρα πλήρους κατάρρευσης, αλλά είναι ένας κακός εφιάλτης που θα φύγει μόλις ξημερώσει η Ανάσταση;
Αλήθεια, πόσο μας στοιχίζει η μεταφορά του δήθεν αγίου φωτός με αεροπλάνο από την Ιερουσαλήμ στην Αθήνα, και από κει αεροπορικώς σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, ακόμη και με έκτακτες πτήσεις, ώστε ν’ αγιαστούν τάχα όλο και περισσότεροι πιστοί;
Τα έχω ξαναπεί εδώ, κι εδώ , και δεν έχω διάθεση να επαναλαμβάνω τα ίδια, πολύ περισσότερο όταν γνωρίζω ότι μιλάω σε κωφούς. Δείτε περισσότερα για το “άγιο φως” εδώ.
Τούτος ο λαός έχει μάθει να ζει με ψευδαισθήσεις, θρησκευτικές και πολιτικές φαντασιώσεις, που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και την ωμή πραγματικότητα. Έτσι τον έμαθαν οι παμπόνηροι θρησκευτικοί και πολιτικοί ταγοί ώστε να τον κοπαδοποιούν και να τον κουμαντάρουν πιο εύκολα. Παραισθησιογόνο είναι και το “άγιο φως”, όπως παραισθησιογόνα είναι και τα λιβάνια και τα ορθόδοξα τελετουργικά, όπως παραισθησιογόνα είναι και τα σλόγκαν περί δημοκρατίας, σοσιαλισμού και δήθεν ισότητας.
Ας αναρωτηθούμε, όμως, τι εικόνα δίνει προς τα έξω ένας λαός επιρρεπής σε ψευδαισθήσεις, που αρνείται να σκεφτεί, ένας λαός που έχει αναθέσει τη σχέση του με το Θεό στο ιερατείο; Πόσο μπορούν να μας εμπιστεύονται οι βλοσυρές “αγορές”, που έχουν αφηνιάσει να μας κουρέψουν μια ώρα αρχύτερα, όταν βλέπουν ότι ζούμε με ψευδαισθήσεις; Άλλωστε, τι πιο φυσιολογικό για τα πρόβατα από ένα καλό κούρεμα;
Έχοντας πει όσα είπα, συμμερίζομαι την ανάγκη των πιστών για ψευδαισθήσεις. Όταν μάλιστα οι “δημοκρατικές” κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης μας έφτασαν στη σημερινή εξαθλίωση και μας στέρησαν ακόμη και την ελπίδα, τι άλλο απομένει για να πιαστούν οι απελπισμένοι από ένα θαύμα της πίστης; Μπορεί κάποιοι από μας να βλέπουν ως περιττά όλα τα τελετουργικά της Μεγάλης Εβδομάδας, αλλά ποιος θα μπορούσε να στερήσει τα παιδιά από τα παιχνίδια τους; Παιδιά είναι, και τα παιχνίδια τους είναι ολόκληρος ο κόσμος γι’ αυτά. Όταν ενηλικιωθούν, θα τα πετάξουν από μόνα τους διότι δεν θα τα χρειάζονται πια. Εκείνο βέβαια που είναι νοσηρό είναι να μην ενηλικιώνονται ποτέ και να χρειάζονται τα παιχνίδια τους εφόρου ζωής.
Δικαιούμαστε όμως, και το ερώτημα το απευθύνω πρώτα στον εαυτό μου, να τους αφαιρέσουμε βίαια τα παιχνίδια τους, μαλώνοντάς τα επειδή δεν ενηλικιώθηκαν; Δε νομίζω. Η ανθρωπότητα είναι εγκλωβισμένη στις απάτες που κάποιοι προ αιώνων σκαρφίστηκαν και δεν υπάρχει τρόπος συλλογικής ειρηνικής εξόδου και ανάνηψης. Ευτυχώς που ακόμη και οι θρησκευτικές απάτες είναι χρήσιμες. Είναι σαν το μπαστούνι που χρειάζεται οπωσδήποτε ο τυφλός για να περπατήσει στο δρόμο. Θα ήταν έγκλημα να του αφαιρέσει κάποιος το μπαστούνι χωρίς πρώτα να του δώσει το φως του.
Καλή ανάβλεψη, αδέλφια μου! Καλή ανάνηψη στην Ελλάδα! Σας αγαπώ όλους και πονάει η ψυχή μου για τα δεινά που φέραμε πάνω μας, για τη σταύρωση που συλλογικά υποφέρουμε.
Καλή Ανάσταση στην Ελλάδα!
Μακάρι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης να λάμψει και στη χώρα μας.
