Σεφέρου Μαρία

Ενός λεπτού σιγή ζήτησε ψύχραιμα από τους βολευτές ο Πρόεδρος της Βουλής, εις μνήμην των τραγικών θυμάτων των σημερινών εργατικών κινητοποιήσεων με «άρωμα μολότοφ», κατά τα δημοκρατικά ήθη κι έθιμα. Πολύ λίγο, πολύ αργά, κύριε Πετσάλνικε. Η Βουλή στην οποία προεδρεύετε θα έπρεπε να τηρήσει πια σιγή διαρκείας, διότι όλοι, καθένας με τον τρόπο του, άλλοι με πράξεις, άλλοι με παραλήψεις και άλλοι με παθητική ανοχή, είστε οι ηθικοί αυτουργοί της σημερινής τριπλής δολοφονίας νέων και αθώων ανθρώπων από τους γνωστούς-αγνώστους κουκουλοφόρους βομβιστές που δρουν ανεξέλεγκτα στη χώρα μας εδώ και 35 χρόνια. Καμία έκφραση οδύνης και αποτροπιασμού δεν σας εξαγνίζει.

Δεν εμπλέκομαι σε σενάρια περί προβοκάτσιας και παρακράτους που εκφράζονται από σοβαρά ιστολόγια του Διαδικτύου. Έχω όμως κάτι απορίες που κανείς δεν μου τις έλυσε εδώ και τριάντα χρόνια. Ποιος έχει παραχωρήσει άτυπη ασυλία στους κουκουλοφόρους βομβιστές, δήθεν αντιεξουσιαστές, γνωστούς αγνώστους, εδώ και δεκαετίες να καίνε και να ρημάζουν απολαμβάνοντας ατιμωρησία; Ποιος τους προστατεύει όταν συλλαμβάνονται να καίνε ξένες περιουσίες, να βανδαλίζουν πανεπιστήμια και σχολεία, και σε λίγο ν’ αφήνονται ελεύθεροι για να συνεχίσουν το ανθελληνικό έργο τους;

Επί δεκαετίες τώρα, δίπλα στην ασυλία των βολευτών και υπουργών έχουμε και την ασυλία των βανδάλων. Και σήμερα δεν αρκέστηκαν μόνο σε υλικές καταστροφές αλλά ήθελαν και αίμα αθώων. Μου προκαλεί βέβαια εντύπωση που η τραγωδία συνέβη σε τράπεζα του Ανδρέα Βγενόπουλου, ενός επιχειρηματία που είχε προκαλέσει επανειλημμένα την κυβέρνηση (δείτε εδώ κι εδώ). Κάτι “συμπτώσεις”!

Προσπαθώντας να βρω την άκρη του νήματος όλα αυτά τα χρόνια, και μη έχοντας άλλες πηγές παρά μόνο την κοινή λογική και την παρατήρηση, προβληματίστηκα με το γεγονός ότι πολύ συχνά οι κουκουλοφόροι ξεσπούσαν με τις μολότοφ εναντίον εκδοτικών οίκων και βιβλιοπωλείων που ειδικεύονταν σε συγγράμματα Αρχαίων Ελλήνων. Έχουν δηλαδή άχτι εναντίον βιβλίων που μας μαθαίνουν για τους προγόνους μας! Δεν σας φαίνεται περίεργο;

Μια φορά μάλιστα, πριν από αρκετά χρόνια, ήμουν αυτόπτης μάρτυρας μιας οργανωμένης επίθεσης σε περίπτερο έκθεσης βιβλίου στο Πεδίο του Άρεως, που ως επί το πλείστον πωλούσε ελληνοκεντρικά βιβλία. Τους είδα να ξεφυτρώνουν από το πουθενά, καμιά σαρανταριά άτομα, σε πειθαρχημένη διάταξη και με ανέκφραστο βλέμμα, σα να ήταν ντοπαρισμένοι, και να ορμούν στο περίπτερο με λύσσα σπάζοντας πάγκους και κάνοντας τα βιβλία φύλλο και φτερό. Στη συνέχεια, προχώρησαν και επιτέθηκαν εναντίον άλλου περιπτέρου καμιά εκατοστή μέτρα πιο κάτω, που πωλούσε βιβλία του ίδιου περιεχομένου. Αστυνομικοί ήταν παρόντες αλλά κανείς δεν τους κυνήγησε.

Αργότερα θα ανακάλυπτα ότι οι εμπρησμοί βιβλιοπωλείων ελληνοκεντρικών βιβλίων ήταν σταθερά και διαχρονικά το αγαπημένο σπορ των κουκουλοφόρων. Θα διαπίστωνα επίσης ότι τα ξεπουλημένα ΜΜΕ ποτέ δεν έδιναν δημοσιότητα στο θέμα και μόνο συμπτωματικά το μάθαινα.
Ένα πρώτο συμπέρασμα που έβγαλα όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι οι γνωστοί -άγνωστοι κουκουλοφόροι «αγωνιστές», φερόμενοι ως αντιεξουσιαστές, είναι ανθέλληνες. Δεν είχα καμία αμφιβολία περί αυτού. Άλλωστε οι επιθέσεις τους γίνονταν σε επιλεγμένες στιγμές ώστε να πληγεί η Ελλάδα όσο το δυνατόν περισσότερο. Αργότερα θα συναντούσα κάποιον πρώην τοξικομανή, δεν ζει πια, που μου εξομολογήθηκε ότι πριν κάτι χρόνια είχε στρατολογηθεί στους αναρχικούς επ’ αμοιβή, και είχε ταξιδέψει μαζί με συντρόφους του σε πολλές χώρες του κόσμου – όλα πληρωμένα – για να τα κάνουν γης Μαδιάμ. Εκείνο που δεν είχε μάθει ποτέ ήταν ποια ήταν τα αφεντικά που τον πλήρωναν.

Κι επειδή δεν μου πάει ο νους ότι τις μολότοφ τις πέταξαν οργισμένοι εργαζόμενοι που διαδήλωναν, και έχοντας κατά νουν όλα όσα προείπα, αναρωτιέμαι αν τα αόρατα αφεντικά των αντιεξουσιαστών είχαν κάθε συμφέρον να προκαλέσουν τους σημερινούς δολοφονικούς εμπρησμούς, παραμονή της πιο κρίσιμης ψηφοφορίας στη Βουλή στην ιστορία της μεταπολίτευσης. Θυμήθηκα μάλιστα και τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη από τη 17 Νοέμβρη, που συμπτωματικά είχε συμβεί την ημέρα που η Βουλή συνεδρίαζε για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Κάτι συμπτώσεις!

Γνωρίζοντας ότι οι διεθνείς κερδοσκόποι, που πιθανόν παίρνουν εντολές από τα ίδια κέντρα που χρηματοδοτούν τους αντιεξουσιαστές παγκοσμίως, έχουν κάθε συμφέρον να οδηγήσουν την Ελλάδα στο χάος ώστε να ναυαγήσει ο μηχανισμός στήριξης και να μη χάσουν τα δισεκατομμύρια που έχουν ποντάρει στη χρεοκοπία της χώρας μας, είναι εύκολο δια της εις άτοπον απαγωγής να εικάσουμε ότι ίσως τα ίδια κέντρα βρίσκονται πίσω από τα σημερινά δολοφονικά επεισόδια.
Το άλλο ερώτημα τώρα που παραμένει είναι εάν η Ελληνική Κυβέρνηση είναι εν γνώσει αυτών των σκοτεινών παιχνιδιών και συμπράττει, ή αν είναι εγκλωβισμένη και δε μπορεί ν’ αντιδράσει και ν’ αποκαλύψει όσους βρίσκονται πίσω από αυτά.

Δεν αποκλείεται οι σκοτεινές διεθνείς δυνάμεις, που βρίσκονται πίσω απ’ αυτά τα δολοφονικά παιχνίδια, να παίζουν σε διπλό ταμπλό, ώστε όποιο σενάριο κι αν τους βγει να κερδίζουν. Δηλαδή, εάν δημιουργήσουν χάος, όπως επιχείρησαν σήμερα με τους εγκάθετους που διαφεντεύουν, με συνέπεια να μη μπει σε ισχύ ο μηχανισμός στήριξης, να κερδίσουν δισεκατομμύρια από τα στοιχήματα χρεοκοπίας εναντίον της χώρας μας, πράγμα που ίσως προτιμούν διότι είναι ζεστό και εύκολο χρήμα. Εάν όμως μπει σ’ εφαρμογή ο μηχανισμός, πάλι θα κερδίσουν από το ξεπούλημα της Ελλάδας που θ’ ακολουθήσει.

Πάντως, τα σημερινά δραματικά γεγονότα, εάν οδηγήσουν σε συναίνεση κάποιων πολιτικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης στα ληστρικά μέτρα που θα ψηφιστούν αύριο στη Βουλή, θα με οδηγήσουν σε συνειρμούς που δεν θέλω καν να διατυπώσω. Ο νοών νοείτω…

Τώρα, εάν η επιδιωκόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας χρησιμοποιηθεί ως μέσον για τη διάλυση της Ευρώπης είναι επίσης ένα άλλο μακάβριο σενάριο, καθόλου απίθανο. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό, λες και είμαστε ο ομφαλός της γης… Συνεχίζω όμως να πιστεύω ότι η απαρχή των συμφορών μας βρίσκεται στο σάπιο πολιτικοοικονομικό σύστημα της δήθεν Δημοκρατίας που μας έφερε στο σημερινό αδιέξοδο, ώστε να έχουμε μπρος γκρεμό και πίσω ρέμα. Ας όψονται!

Share on Facebook

Tweet

Follow us