"Προοδευτικές" προφάσεις εν αμαρτίαις του Φώτη Κουβέλη

%CE%A6%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CE%BF%CF%85%CE%B2%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82

Αποσπάσματα από τη Συνέντευξη Τύπου του προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ, Φώτη Κουβέλη, στις Βρυξέλλες:

Φώτης Κουβέλης: “Η Δημοκρατική Αριστερά, και με βάση το μέγεθος της δύναμης που θα μας δώσει ο ελληνικός λαός, θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας προκειμένου να υπάρξει κυβέρνηση, και μάλιστα προοδευτική κυβέρνηση. Και η προοδευτικότητα της κυβέρνησης, αναγκαία προϋποθέτει την ύπαρξη μιας προγραμματικής συμφωνίας που για μας πρέπει να έχει δυο συγκεκριμένους όρους, μεταξύ των άλλων, δυο κόκκινες γραμμές. Πρώτον, να υπηρετηθεί η πολιτική που κρατάει τη χώρα στην ευρωζώνη και στο ευρώ. Και η δεύτερη κόκκινη γραμμή είναι η διεκδίκηση για την σταδιακή αποδέσμευση από όρους και ρυθμίσεις του μνημονίου.
(…) (…)

Η Δημοκρατική Αριστερά επέλεξε να βρεθεί στις Βρυξέλλες, να έχει συζήτηση με τους θεσμικούς παράγοντες της Ευρώπης, ακριβώς για να μπορέσει να καταγράψει εκείνα τα οποία κατά τη γνώμη μας, κατά την εκτίμηση την πολιτική της Δημοκρατικής Αριστεράς, πρέπει να υπάρξουν και κυρίως για να αναδείξει ότι στην Ελλάδα υπάρχει η Δημοκρατική Αριστερά, μία υπεύθυνη πολιτική δύναμη, η οποία υπηρετεί τη σταθερή παραμονή της χώρας στην Ευρώπη, στην ευρωζώνη και βεβαίως υπηρετεί τη μεταρρυθμιστική πολιτική, που είναι δυνατόν να διαμορφώνει συνθήκες διεξόδου από τα αδιέξοδα, στα οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. (…)”

Δημοσιογράφος: “Όταν λέτε βάζετε 7 όρους για μία προγραμματική συμφωνία, τι ακριβώς εννοείτε; Λέτε ότι θα κάνετε ότι περνάει από το χέρι σας για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Ποιο είναι το όριο της ελαστικότητας που διαθέτετε; Ποιοι όροι είναι πιο ισχυροί; Πρέπει όλοι οι όροι να γίνουν αποδεκτοί από όποιο κόμμα ζητήσει την συνεργασία σας;”

Φ. Κουβέλης: “Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι οι όροι οι οποίοι τίθενται από την ΔΗΜΑΡ ως αναγκαία στοιχεία μιας προγραμματικής συμφωνίας είναι όροι οι οποίοι μπορούν να εξασφαλίσουν την σύγκλιση και την διαμόρφωση ενός κοινού πολιτικού τόπου.

Κι ας γίνω πιο συγκεκριμένος: Η σταδιακή, για παράδειγμα, αποδέσμευση με πρώτη στόχευση την διεκδίκηση στην αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων, των συλλογικών συμβάσεων, η άρση της νομοθεσίας που γκρέμισε τους κατώτατους μισθούς ή ακόμα και η διεκδίκηση της χρονικής επιμήκυνσης της οικονομικής προσαρμογής, για να περιοριστώ σε μερικά από εκείνα που τίθενται ως όροι, είναι εξαιρετικά και ρεαλιστικά και ταυτόχρονα νομίζω για όσους τουλάχιστον θέλουν να υπηρετήσουν την πολιτική παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη, ότι είναι και ρεαλιστικά και εφικτά και θεωρώ ότι μπορούν να γίνουν αποδεκτά.

Αποφύγαμε να θέσουμε μαξιμαλιστικούς όρους, εκείνο που καλούμε είναι σε μια συμφωνία και μάλιστα στη βάση εξαιρετικά ρεαλιστικών στόχων, διεκδικήσεων και όρων.”

Δημοσιογράφος: “Διαπιστώσατε ότι υπάρχει ανησυχία; Πιστεύετε ότι υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω ακυβερνησία;”

Φ. Κουβέλης: “Κοιτάξτε, το σύνολο των συνομιλητών αναφέρθηκε στην ανάγκη η Ελλάδα να έχει κυβέρνηση και είναι προφανές ότι σε καμία περίπτωση δεν θα επέλεγαν και δεν το επέλεξαν, να προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά αυτής της κυβέρνησης.

Εκείνο όμως που κατεγράφη στις συζητήσεις μας είναι ακριβώς το ίδιο που καταγράψαμε κι εμείς ως ΔΗΜΑΡ αλλά πιστεύω και η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού: Ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει κυβέρνηση, η κυβέρνηση είναι ο αναγκαίος συνομιλητής για συγκεκριμένες διεκδικήσεις και στον χώρο της Ευρώπης.

Η κυβέρνηση είναι αναγκαία προκειμένου να προωθηθούν και στο εσωτερικό της χώρας οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και μάλιστα προοδευτικού χαρακτήρα. Να προσθέσω την δική μας εκτίμηση όσο και βεβαιότητα ότι η χώρα δεν αντέχει να προσφύγει σε τρίτες επαναληπτικές εκλογές.”

Δημοσιογράφος: “Πιθανότατα η χώρα δεν έπρεπε να προσφύγει ούτε σε δεύτερες εκλογές. Γιατί η ΔΗΜΑΡ δεν συμφώνησε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ… Έχετε μετανιώσει για αυτή την απόφασή σας; Γιατί δεν συμμετείχατε σε μια τέτοια κυβέρνηση πριν από πριν 1 μήνα και είστε έτοιμοι να το πράξετε τώρα;”

Φ. Κουβέλης: “Τα ζητήματα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως τα θέτει το ερώτημά σας. Όταν η διερευνητική εντολή ήταν στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ είπε προχωρήστε, εμείς θα στηρίξουμε μια κυβέρνηση και μάλιστα με σφραγίδα, με πρόσημο της Αριστεράς, την στιγμή κατά την οποία υπήρχε η επίσημη δήλωση της Νέας Δημοκρατίας ότι δίνει ψήφο εμπιστοσύνης και το ΠΑΣΟΚ είχε πει ότι θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης.

Δεν κατέστη δυνατό, για τον λόγο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούσε ότι η προσφυγή σε δεύτερες επαναληπτικές εκλογές θα είχε ως αποτέλεσμα – ίσως έτσι πιστεύει – την εκλογική ενίσχυση του πολιτικού αυτού σχήματος που σήμερα πλέον είναι κόμμα και δεν είναι συνασπισμός μετά την δήλωση που κατέθεσε. Όταν η εντολή αυτή πέρασε σε άλλα χέρια, και μιλάω για το τρίτο στάδιο, τότε επαναφέραμε την πρότασή μας για την συγκρότηση μιας οικουμενικής κυβέρνησης.

Και μάλιστα, θυμηθείτε, κατέθεσα τότε συγκεκριμένα ζητήματα, συγκεκριμένους όρους, συγκεκριμένες θέσεις, οι οποίες θα έπρεπε να αποτελούν το πολιτικό περιεχόμενο μιας κυβερνητικής πολιτικής που θα ασκούσε αυτό το εν μέρει – κι επαναλαμβάνω το εν μέρει – οικουμενικό σχήμα, με δεδομένη εκείνη τη στιγμή την άρνηση δύο κομμάτων να πάρουν μέρος σε μια τέτοια κυβέρνηση.

Όμως από όλες τις πλευρές, κι από τη Νέα Δημοκρατία** και από το ΠΑΣΟΚ, τέθηκε το ζήτημα συμμετοχής του δεύτερου κόμματος. Και τέθηκε το ζήτημα της συμμετοχής του δεύτερου κόμματος και μάλιστα με την ορθή εκτίμηση, που ήταν και δική μας εκτίμηση, και μάλιστα την είχαμε καταθέσει πρώτοι, ότι αυτή η κυβέρνηση έπρεπε να εξασφαλίζει ευρεία λαϊκή και κοινοβουλευτική στήριξη.

Και χωρίς την συμμετοχή του δεύτερου κόμματος και όχι μόνο, δεν θα μπορούσε να εξασφαλιστεί αυτή η αναγκαία κοινωνική και κοινοβουλευτική στήριξη. Και το αποτέλεσμα θα ήταν η κυβέρνηση αυτή, εάν σχηματιζόταν χωρίς την ύπαρξη αυτού του στοιχείου, θα κατέρρεε την επόμενη μέρα της δημιουργίας της.

Έτσι έχουν τα πράγματα, με εκείνα τα δεδομένα πια πήραμε την πρωτοβουλία, μια πρωτοβουλία που ξεπερνούσε το μέγεθός του κόμματός μας, ξεπερνούσε τη δύναμη που μας είχε δώσει ο ελληνικός λαός, θυμηθείτε το 6,11%. Την πήραμε αυτή την πρωτοβουλία, ακριβώς επειδή είχαμε την εκτίμηση ότι η χώρα δεν έπρεπε να προσφύγει σε δεύτερες εκλογές. Έτσι έχουν τα πράγματα.”

Δημοσιογράφος: “Παρ’ όλ’ αυτά αρνηθήκατε να μετάσχετε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας…”

Φ. Κουβέλης: “Αυτό σας εξήγησα. Διότι έλειπε ο αναγκαίος όρος της ευρύτατης κοινωνικής και κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και λαϊκής νομιμοποίησης.”

Δημοσιογράφος: “Και πώς θα υπάρχει αυτός ο όρος μετά από αυτές τις εκλογές και μετά από τα αναμενόμενα απ’ ότι φαίνεται αποτελέσματα ; Θα σχηματιστεί μια κυβέρνηση που θα είναι οι τρεις μέσα, ο δεύτερος όποιος και αν είναι ο δεύτερος, μάλλον δεν θα είναι . Τι θα συμβεί; Δεν θα καταρρεύσει αυτή η κυβέρνηση την επόμενη μέρα γιατί δεν θα έχει ευρεία αποδοχή;”

Φ. Κουβέλης: “Θα σας πω κε Αθανασίου. Πρώτον θα εξαρτηθεί από το πώς θα διαταχθούν οι πολιτικοί συσχετισμοί, δηλαδή τι δύναμη θα πάρει το κάθε κόμμα από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Εγώ δεν έχω βεβαιότητα εκτίμησης για το πώς θα διαμορφωθούν οι πολιτικοί συσχετισμοί και δεν έχω βεβαιότητα εκτίμησης διότι γνωρίζω πως υπάρχει μια εξαιρετικά ρευστή κατάσταση, και τούτο ανεξάρτητα από δημοσκοπικές καταγραφές οι οποίες γίνονται ή μάλλον έγιναν μέχρι και το προηγούμενο Σάββατο.

Θα εξαρτηθεί επίσης και από το κατά πόσον οι πολιτικές δυνάμεις θα θελήσουν να έχουν συμμετοχή σε μια κυβέρνηση συνεργασίας και δεν το λέω τυχαία. Και δεν το λέω τυχαία, επικαλούμενος επίσημες δηλώσεις αρχηγού κόμματος ότι «μην θεωρείτε δεδομένη», έτσι είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, «τη συμμετοχή μας στο όποιο κυβερνητικό σχήμα». Προσθέτοντας ότι «δεν είμαστε δεδομένοι».

Δε μπορώ κατά συνέπεια να σας πω με βεβαιότητα ποια θα είναι η εξέλιξη των πραγμάτων. Εκείνο για το οποίο μπορώ με βεβαιότητα να σας μιλήσω είναι αυτό που θα πράξει η Δημοκρατική Αριστερά. Γι’ αυτό που θα πράξει η Δημοκρατική Αριστερά, νομίζω διεξοδικά, λίγο πριν το αναφέραμε.”

** Κύριε Κουβέλη, δεν σας τιμά να διαστρεβλώνετε την αλήθεια. Η Νέα Δημοκρατία δεν έθεσε ποτέ όρο συμμετοχής του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση συνεργασίας. Εσείς και ο Ευ. Βενιζέλος τον θέσατε. Μην παραπληροφορείτε λοιπόν. Γνωρίζουμε ποιοι είναι οι ανεύθυνοι και οι φυγόμαχοι. Ιδού η Αλήθεια:

“Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς, μετά τις διερευνητικές επαφές, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Όπως είπα και το βράδυ της Κυριακής, δεν μπορούμε να αφήσουμε την Ελλάδα ακυβέρνητη.

Κι όπως δεσμεύτηκα, προσπάθησα να βρω λύση για μια Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, με δύο επιδιώξεις: να παραμείνει η χώρα στο ευρώ και να αλλάξει η πολιτική του Μνημονίου, μέσα από επαναδιαπραγμάτευση, με αναπτυξιακά μέτρα, ώστε να σταματήσει η ύφεση και να ανακουφιστεί η κοινωνία.

Ως πρώτο κόμμα πήρα τη διερευνητική εντολή και επιδίωξα να συναντηθώ με τους πολιτικούς αρχηγούς κατά σειρά εκλογικής δύναμης των κομμάτων τους.

— Συναντήθηκα με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος δεν δέχθηκε, καθώς έχει δεσμευτεί για προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης από κόμματα της Αριστεράς.

— Συναντήθηκα, στη συνέχεια, με τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος πρότεινε να γίνει ευρύτερη κυβέρνηση Ενότητας με τη συμμετοχή, πέραν της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ. Του εξήγησα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ήδη απορρίψει την πρόταση, ενώ λίγο αργότερα την απέρριψε και ο κ. Κουβέλης της ΔΗΜΑΡ…

— Επικοινωνήσαμε με το γραφείο του κ. Καμμένου, που αρνήθηκαν κάθε επαφή μαζί μας.

— Τέλος τηλεφώνησα και στην κα Παπαρρήγα Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ και συμφωνήσαμε ότι δεν συντρέχει λόγος να συναντηθούμε, αφού το κόμμα της διαφωνεί με την ευρωπαϊκή προοπτική.

Κάναμε ό,τι είναι δυνατό με τη νέα σύνθεση της Βουλής. Απευθύναμε την πρότασή μας σε όλα τα κόμματα, που θα μπορούσαν να συμμετέχουν σε μια τέτοια προσπάθεια, αλλά είτε απέρριψαν ευθέως τη συμμετοχή τους, είτε έθεσαν ως όρο τη συμμετοχή άλλων. Που όμως δεν δέχονται!

Εμείς πάντως, όπως είχαμε υποχρέωση, κάναμε ό,τι ήταν δυνατό.” (πηγή)