Ο Γιώργος Παπανδρέου δε μπορεί να κόψει την κακιά συνήθεια να βάζει στο στόμα μας λόγια που δεν είπαμε. Σε συνέντευξή του στο αραβικό δίκτυο «Al Jazeera», που δημοσιεύτηκε σήμερα στα ΝΕΑ , αφού παραδέχτηκε πως είναι πράγματι οδυνηρά τα μέτρα και ότι κατανοεί απόλυτα τις διαμαρτυρίες του κόσμου, στη συνέχεια το αναίρεσε και, μιλώντας για λογαριασμό μας, είπε: «Πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι αποφασισμένοι, ακριβώς επειδή πονάνε, να πουν, “ποτέ πια. Ας κάνουμε αυτές τις αλλαγές. Ας κάνουμε την Ελλάδα μια βιώσιμη οικονομία και μια ανταγωνιστική οικονομία”. Ο κόσμος υποστηρίζει, πράγματι, αυτά τα σημαντικά μέτρα».
Ποιος σας τα είπε αυτά, κύριε Πρωθυπουργέ; Πού τ’ ακούσατε εσείς κι εγώ δεν τ’ άκουσα; Πού είδατε ότι ο κόσμος υποστηρίζει την φτωχοποίησή του; Πού ακούσατε να το ευχαριστιέται που του παίρνετε τη μπουκιά από το στόμα; Πού ακούσατε να το διασκεδάζει επειδή του ανατρέπετε τον προγραμματισμό μιας ζωής; Ή να ηδονίζεται επειδή πρέπει να δουλεύει, αν έχει δουλειά, 40 χρόνια για να πάρει μια σύνταξη πείνας; Το ακούσατε στα συνθήματα των διαδηλωτών κι εγώ δεν το άκουσα; Δηλαδή, επειδή δεν υπήρξαν κάποιοι να μπουν, π.χ., στη Βουλή και να τα κάνουν γης μαδιάμ, το εκλαμβάνετε ως υποστήριξη των σκληρών μέτρων που μας επέβαλε η χούντα του ΔΝΤ κι εσείς ως καλός “yes man” τα δεχτήκατε;
Λοιπόν, επειδή φαίνεται πως είστε αποκομμένος από την ελληνική πραγματικότητα – ίσως λόγω των πολλών ταξιδιών σας στο εξωτερικό – να σας πω εγώ ότι το μόνο μέτρο που ο κόσμος υποστηρίζει ανεπιφύλακτα είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής. Τα άλλα με το ζόρι τα ανέχεται, με πολλά αχ και βαχ τα υπομένει, διότι δε μπορεί να κάνει και διαφορετικά. Κι αυτό βέβαια προς το παρόν, διότι δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει. Όμως μεταξύ ανοχής και υποστήριξης υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Όσο για το άλλο, ότι δηλαδή επειδή πονάμε, λέμε τάχα “ποτέ πια”, και αυτό είναι ανέκδοτο. Το “ποτέ πια” θα το λέγαμε αν πιστεύαμε ότι τούτα τα επώδυνα μέτρα θα μας έβγαζαν στο ξέφωτο. Όμως δεν το βλέπουμε… Κατ’ αρχήν δεν μας εμπνέετε εμπιστοσύνη σαν κυβέρνηση. Οι μέχρι σήμερα ενέργειές σας είναι περισσότερο κινήσεις εντυπωσιασμού παρά ουσίας. Παλινδρομείτε, καθυστερείτε, αδικείτε παράφορα, ενώ συνεχίζεται και η ευνοιοκρατία. Έτσι, βάσει της μέχρι στιγμής πορείας της κυβέρνησής σας μας απαγορεύετε να είμαστε αισιόδοξοι. Ρίξτε μόνο μια ματιά στο Υπουργείο Οικονομικών που με καθυστέρηση σχεδόν οκτώ μηνών προχωράει στην προκήρυξη για την πλήρωση θέσεων ευθύνης σε όλες τις Δ.Ο.Υ., σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο του Υπουργείου Εσωτερικών, ενώ λείπουν ακόμη 6-7 διευθυντές!
Είπατε και το άλλο κωμικό, ότι το Σύμφωνο δεν είναι μόνο Σταθερότητας, αλλά και Ανάπτυξης! Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι η ύφεση στην οποία καταδικάσατε τη χώρα, με τη συνταγή αδυνατίσματος του ΔΝΤ, δεν είναι Σταθερότητα. Ο κατήφορος δεν είναι ίσιωμα. Τη δε πολυπόθητη “ανάπτυξη” δεν την είδαμε να ξεπροβάλλει από πουθενά. Ακούτε Ειδήσεις; Ξέρετε πόσες επιχειρήσες κλείνουν καθημερινά και πόσοι άνθρωποι μένουν στο δρόμο χωρίς δουλειά; Εκτός κι αν εννοείτε “ανάπτυξη” το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας που ανασκουμπώνεστε να κάνετε.
Πάντως δεν χάσατε την ευκαιρία να επαναλάβετε ότι είστε υπέρ της παγκοσμιοποίησης, πράγμα άλλωστε που φάνηκε από την πρώτη στιγμή που αναλάβατε το αξίωμα του πρωθυπουργού της χώρας, και αυτό είναι που με κάνει ν’ ανησυχώ ακόμη περισσότερο.
ΓΑΠ: «Αυτό που χρειάζεται στον κόσμο, πρώτα απ’ όλα, είναι περισσότερη συνεργασία και περισσότερη ολοκλήρωση σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Βλέπουμε ότι χρειάζεται στενή συνεργασία, για να αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε περισσότερη, όχι λιγότερη Ευρώπη, περισσότερη ολοκλήρωση, όχι λιγότερη. Χρειαζόμαστε περισσότερη διακυβέρνηση, όχι λιγότερη, στον οικονομικό τομέα.»
Δυστυχώς, εκείνο που εσείς ονομάζετε παγκοσμιοποιημένη οικονομία, εγώ το βλέπω ως παγκοσμιοποιημένη αλητεία των κερδοσκόπων. Μάλιστα, όπως κατήγγειλαν δέκα βουλευτές του κόμματός σας, δώσατε στους κερδοσκόπους γη και ύδωρ διευκολύνοντάς τους ώστε να ποντάρουν με «αέρα» (naked-bonds) εις βάρος των ελληνικών ομολόγων, δίδοντάς τους μάλιστα τη δυνατότητα να μην έχουν ποινές εάν δεν μπορούσαν να παραδώσουν τα ομόλογα, ακόμα και μετά την παράταση των δέκα (10) ημερών. (πηγή) Ή μήπως δεν σας είχε ενημερώσει ο διοικητής της ΤτΕ, κ. Γ. Προβόπουλος, για τις διευκολύνσεις προς τη διεθνή χρηματοπιστωτική αλητεία να κερδοσκοπεί εις βάρος της χώρας μας;
Εδώ και τώρα, λοιπόν, Εξεταστική για την Οικονομία μέχρι το σήμερα, ώστε να βγουν όλα στο φως! Μη νομίζετε ότι θα τη γλιτώσετε αν βάλετε στο σκαμνί κάποιους υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης για το έγκλημα του Βατοπεδίου. Και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι, Πρόεδρε. Καταλάβατε; Διαφάνεια δε μας τάξατε; Διαφάνεια σφαιρική κι όχι επιλεκτική απαιτούμε, κύριε Τζέφρυ.
ΓΑΠ: «Πιστεύω λοιπόν ότι χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη και πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι τα θεσμικά μας όργανα θα ανταποκρίνονται πιο γρήγορα.»
Τελικά, χωρίς Ευρώπη, Πρόεδρε, δε μπορείς να κάνεις βήμα, αυτό βλέπω… Και πώς θα τα καταφέρεις, αν ο μη γένοιτο μας πετάξουν έξω από την Ευρωζώνη, πράγμα που ψιθυρίζεται από πολλούς κύκλους εδώ και καιρό; Συγνώμη, κιόλας, που το γύρισα ξαφνικά στον ενικό, από την πολλή οικειότητα. Θα μου πεις, αν συμβεί αυτό εσύ δεν θα είσαι πια Πρωθυπουργός για να έχεις τέτοιους πονοκεφάλους, δηλαδή για να χρειαστεί να μάθεις πώς είναι να κυβερνάς μια χώρα χωρίς κηδεμόνα.
Πάμε τώρα σε άλλο σημείο της συνέντευξής σας που τα μπερδέψατε λιγάκι: «Πιστεύω ότι, αυτό που υπάρχει είναι ένας φόβος, που προκλήθηκε από την κρίση του 2008. Υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα για την αποτροπή κινδύνων, όπου οι προφητείες αυτό-εκπληρώνονται και τότε ο φόβος γίνεται πραγματικότητα. Και αυτό είναι που πρέπει να σταματήσουμε, επειδή μια τέτοια κατάσταση δεν επιτρέπει την ομαλή πορεία της οικονομίας, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε άλλες χώρες.»
Δηλαδή μας λέτε ότι επειδή υπάρχει μεγάααλη δραστηριότητα για την αποτροπή κινδύνων, αυτό-εκπληρώνονται οι προφητείες του φόβου! Κοντολογίς, όλα είναι αποτέλεσμα ανυπόστατων φόβων και της υπερδραστηριότητας για να μην επαληθευτούν οι φόβοι. Δεν μας τα λες καλά, Πρόεδρε! Δηλαδή η συνεχιζόμενη κατρακύλα του ευρώ και των χρηματιστηρίων είναι αποτέλεσμα του φόβου; Αν είναι έτσι, τότε χρειάζεται ένας διεθνής εξορκισμός να ξορκίσει το φόβο από τους κερδοσκόπους, οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, θησαυρίζουν ακόμη και με το βούλιαγμα που οι ίδιοι προκαλούν συντονισμένα στις αγορές.
Αμ δεν είναι φόβος, Πρόεδρε! Είναι σκοτεινά και προμελετημένα κερδοσκοπικά παιχνίδια που έχουν συγκεκριμένο στόχο, ένα στόχο που εσείς άλλωστε τον επιθυμείτε: την παγκόσμια διακυβέρνηση. Ό,τι κι αν λέω πάντως, όσο κι αν σας στενοχωρώ, εύχομαι οι προσπάθειες της κυβέρνησής σας να αποδώσουν. Όμως πρέπει επειγόντως ν’ αλλάξετε το “θίασο”. Υπάρχει πολλή σκαρταδούρα μέσα. Μ’ ακούει κανείς;
(Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη σε μετάφραση εδώ.)
Tags: Al Jazeera, George Papandreou, παγκοσμιοποιημένη οικονομία, Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης
