Δεν περιμέναμε βέβαια το «Παγκόσμιο Βαρόμετρο Διεθνούς Διαφάνειας» να μας το αποκαλύψει. Η εθνική αμαρτία της διαφθοράς ενώπιόν μας εστί δια παντός, αλλά ημείς αγρόν ηγοράσαμε! Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει και διάφορες διεθνείς εκθέσεις μας το θυμίζουν. Μόνο που φέτος τα ευρήματα είναι πιο συγκεκριμενοποιημένα. Το Βαρόμετρο απέδωσε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.
Όπως ακούσαμε στο video, στην κορυφή της πυραμίδας, πολύ κοντά στο βαθμό 5 που αντιστοιχεί στην απόλυτη διαφθορά, βρίσκονται τα κόμματα, δηλαδή τα μακριά χέρια τσι «δημοκρατίας» μας. Για ν’ ανέβουν στην εξουσία, τα κόμματα διαφθείρουν και διαφθείρονται, εξαγοράζουν συνειδήσεις και πωρώνονται, εκπορνεύουν στην απάτη και εκπορνεύονται. Γνωστά και θλιβερά πράγματα… Η λαμογιά θεωρείται μαγκιά και η εντιμότητα εκλαμβάνεται ως μα**κία.
Ακολουθεί κατά πόδας το Νομοθετικό Σώμα, κατά τους συκοφάντες Κυνοβολευτικό Σώμα, και έπονται τα ΜΜΕ, Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης. Κατόπιν έρχονται οι δημόσιοι λειτουργοί, δηλαδή οι επανδρώνοντες το δημόσιο μπάχαλο, τουτέστιν τα μεταλλαγμένα κύτταρα του Μεγάλου Ασθενούς. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται το αμαρτωλό ΕΣΥ, οι διεφθαρμένες πολεοδομίες, οι επίορκες εφορίες, τα πανεπιστήμια της συναλλαγής, οι χρεοκοπημένες ΔΕΚΟ, η αναίσχυντη Τοπική Αυτοδιοίκηση, και γενικώς κάθε τομέας που σιτίζεται από τον τρύπιο δημόσιο κορβανά.
Πέμπτο στη λίστα, μα καθόλου καταϊδρωμένο, έρχεται το Δικαστικό Σώμα, ναι οι λειτουργοί της ανοιχτομάτας αθέμιτης Θέμιδας, που διυλίζει τον κώνωπα του μικροπαραβάτη και καταπίνει την κάμηλο των παρανομιών της πολιτικο-οικονομικής ολιγαρχίας, πάντα με το αζημίωτο φυσικά. Κοντολογίς, όπως είπε και ο καθηγητής Γ. Πανούσης, η διαφθορά έχει ανακηρυχτεί σε δημοκρατικό δικαίωμα σε τούτη τη χώρα.
Ώστε οι διεφθαρμένοι είναι και τιμημένοι στο ΤρΕλλαδιστάν! Και πώς βγάζουμε κεφάλι από το βόθρο της διαφθοράς; Πώς ξυπνάνε οι αποχαυνωμένες και πωρωμένες συνειδήσεις; Πώς αποκαθίστανται οι αρχές και αξίες στην ατομική και συλλογική ζωή ενός λαού; Πώς η σύγχρονη κουλτούρα του τίποτα ξαναγεννιέται από τις στάχτες της; Πάντως όχι με το βούρδουλα, ούτε με νομοθετήματα. Όταν η διαφθορά έχει γίνει δεύτερη φύση του Έλληνα, δεν ξεριζώνεται με εξωτερικά εργαλεία. Χρειάζεται το εσωτερικό πυρ του πνεύματος για να την κατακάψει. Βέβαια, καλός είναι και ο βούρδουλας, και σε κάποιο βαθμό βοηθάει, αλλά όταν το ίδιο το δικαστικό σώμα κολυμπάει στη διαφθορά (με ελάχιστες εξαιρέσεις), ποιος θα χειριστεί το βούρδουλα;
Πώς φτάσαμε έως εδώ; Πανεύκολο! Πήρε ο στραβός κατήφορο… Η οικονομία της Φύσης δεν ανέχεται στασιμότητα, δεν της αρέσει το ίσιωμα. Τα όντα ή εξελίσσονται ή εκφυλίζονται. Ο άνθρωπος δυστυχώς, παρόλο που υποτίθεται πως είναι homo sapiens, διάλεξε το δεύτερο. Και όταν πάρει ένα άτομο, μια κοινωνία, ένας λαός, η ανθρωπότητα ολόκληρη τον κατήφορο του εκφυλισμού, δεν υπάρχει σταματημός πριν από την πλήρη εξαφάνιση του είδους. Η κουλτούρα του τίποτα, μια κουλτούρα που ανέδειξε σε πρωταρχικές αρχές και αξίες το χρήμα, τη δόξα, τις αισθησιακές απολαύσεις, και τον άκρατο και άκριτο καταναλωτισμό, οδηγεί νομοτελειακά στην αυτοκαταστροφή της.
Όταν πριν από τριάντα χρόνια άρχισα να γράφω και να προβληματίζομαι εναγωνίως για το πού πάει η Ελλάδα, αναζητώντας τη ρίζα του κακού μας του καιρού, ο νους μου πήγε πρώτα στην Εκκλησία. Θυμήθηκα λόγια των Ευαγγελίων που είχα ακούσει ως μαθήτρια στο κατηχητικό: «Υμείς εστέ το άλας της γης. Εάν δε το άλας μωρανθεί εν τίνι αλισθήσεται; Υμείς εστέ το φώς του κόσμου.» Η Εκκλησία, λοιπόν, ως εκπρόσωπος του Χριστού και διάδοχος των Αποστόλων που ισχυρίζεται ότι είναι, θα έπρεπε να αλατίζει και να φωτίζει την κοινωνία. Το αλάτι όχι μόνο νοστιμίζει τις τροφές αλλά και τις συντηρεί να μην αποσυντεθούν.
Τις ιδιότητες αυτές, όμως, τις έχει χάσει η Εκκλησία – αν ποτέ τις είχε – κι έτσι δεν υπάρχει ο θεσμός εκείνος που θα αφύπνιζε συνειδήσεις. Η Εκκλησία, μάλιστα, είναι μέρος του διεφθαρμένου συστήματος, ένα νεκρό από πνευματική δύναμη παραδοσιακό κειμήλιο, κατάλληλο μόνο για φιέστες και πανηγύρια. Είναι η μεθυσμένη πόρνη που τόσο γλαφυρά περιγράφει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Και αυτή τη μοιχαλίδα και αποστάτιδα Εκκλησία την πληρώνει, δυστυχώς, ο Έλληνας φορολογούμενος…
Έτσι, κι αφού η Παιδεία δεν αναπληρώνει το κενό της Εκκλησίας, ο πολίτης έχει πλέον περιέλθει σε πλήρη σύγχυση ως προς το τι είναι λογικό και τι παράλογο, τι είναι φυσικό και τι αφύσικο, τι καλό και τι κακό, τι είναι δίκαιο και τι άδικο, γιατί πρέπει να είναι κανείς καλός κι όχι κακός, ποιος θέσπισε τα ανιαρά “πρέπει”, τι είναι συμφέρον για τον ίδιο και τι τον βλάπτει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Όλα είναι χύμα! Οι απόλυτες αρχές και αξίες έχουν εκτοπιστεί ως άσχετες από γνώμες και ιδεοληψίες, που διαμορφώνονται από την προπαγάνδα των ΜΜΕ και τα σαθρά πρότυπα ζωής που αυτά προβάλλουν.
Κοντολογίς, ο άνθρωπος έχει χάσει το μπούσουλα, έχει φιμώσει την εσωτερική φωνή της συνείδησης, έχει σβήσει ο λύχνος του Θεού που είναι μέσα του, έχει αρνηθεί τον εγγενή θείο Λόγο που τον διαφοροποιεί από τα ζώα, και οι κοινωνίες που φτιάχνει διέπονται από το νόμο της ζούγκλας. Η ανθρωπότητα τώρα, κι όχι μόνο η Ελλάδα, βρίσκεται στη διαδικασία αποσύνθεσης, και καμία δημοκρατία, φιλελευθερισμός, σοσιαλισμός, κομμουνισμός, ή παγκόσμια κυβέρνηση, δεν θα μπορέσει ν’ αποτρέψει το μοιραίο. Καμία αιματηρή επανάσταση δεν θ’ αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη και την ευημερία των λαών.
Η μόνη αποτελεσματική “επανάσταση” είναι η επ-ανάσταση συνειδήσεων παγκοσμίως, αλλά αυτό φαίνεται άπιαστο όνειρο. Ο καρκίνος της διαφθοράς έχει κάνει τόσες μεταστάσεις που καμία εξαντλητική χημειοθεραπεία από ΔΝΤ ή ΕΚΤ δεν μπορεί πια να σώσει τους λαούς. Τα καρκινικά κύτταρα πολλαπλασιάζονται σαν τρελά, μη υπακούοντας στα κελεύσματα του εγκεφάλου.
Συγνώμη που σήμερα δεν μπόρεσα να είμαι αισιόδοξη. Είναι άραγε αμαρτία ο ρεαλισμός;
Tags: Βαρόμετρο διεθνούς διαφάνειας, Γ. Πανούσης, ΔΕΚΟ, διαφθορά, διαφθορά στο ΕΣΥ, Δικαστικό Σώμα
