Άστρα μη με μαλώνετε,
Που κάποιους θα κατηγορήσω,
Έχω έναν πόνο στην καρδιά,
Και νιώθω την ανάγκη να μιλήσω!
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που τα στραβά δεν καταπίνω,
Που η ανοχή μου εξαντλήθηκε,
Και δε μπορώ τ’ ανάποδα να υπομείνω.
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που η ανθρώπινη κακία με πειράζει,
Όπως επίσης με πειράζει η κουτοπονηριά,
Και η υποκρισία με τρομάζει.
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που η ευγένεια μου κατάντησε δειλία,
Που δεν αντέχω να εκρήγνυμαι κάθε φορά,
Που αντιμετωπίζω την ανθρώπινη αδικία.
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που στη ζωή δεν μπόρεσα να καταφέρω,
Να ζω σ’ ένα σπιτάκι ελεύθερη και δημιουργική,
Αντί που φυλακίστηκα σε διαμέρισμα-κουτί και υποφέρω.
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που δεν απόκτησα μια δόση αναισθησίας,
Ώστε ο θόρυβος των διπλανών να μη με ενοχλεί,
Στις ώρες της κοινής της ησυχίας.
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που όταν ο γείτονας αφήνει τα σκουπίδια,
Έξω απ’ την πόρτα μου ολημερίς,
Δεν δύναμαι ν’ ανταποδώσω και εγώ τα ίδια.
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που προσποιούμαι ότι δεν καταλαβαίνω,
Όταν στα μουλωχτά με κλέβει ο κάθε διαχειριστής,
Διότι στα δικαστήρια δεν θέλω να πηγαίνω.
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που βράζω μέσα μου στην εποχή της λειψυδρίας,
Βλέποντας να ξοδεύουν άσκοπα εκατοντάδες κυβικά νερού,
Σε μια προκλητική επίδειξη αναισθησίας.
Άστρα μη με μαλώνετε,
Που θα ζητήσω από σας μια χάρη,
Δώστε μου αγάπη, αντοχή και υπομονή,
Βοηθήστε με να ζω ανέμελα σαν το φεγγάρι.
