Το πολιτικό σύστημα: θύτης ή θύμα;

Σε πρόσφατη ομιλία του στη Βουλή, ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι θύμα ενός πλέγματος συμφερόντων που το θέλει εξαρτημένο, και πολλοί δημοκράτες έκλαψαν από ιερή συγκίνηση, όπως μαθαίνω. Προσπαθεί να μας πείσει, δηλαδή, ότι άααλλοι φταίνε για τη χρεοκοπία της Ελλάδας και την εξαθλίωση του Έλληνα, κι όχι οι εκλεγμένοι πολιτικοί.

Δείτε απόσπασμα από τη σπαραξικάρδια δευτερολογία του Πρωθυπουργού στη Βουλή, στις 4 Ιουνίου, 2010.

Γιώργος Παπανδρέου: «Βρισκόμαστε σε μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές της νεότερης ιστορίας μας. Το οικονομικό πρόβλημα που ζει ο Ελληνικός λαός, ο συνταξιούχος, η νέα γενιά και η ελληνική οικογένεια, είναι συμπτώματα μιας βαθύτερης κρίσης, όχι τεχνοκρατικής, εξαιτίας τεχνικών προβλημάτων σε κάποιο διακανονισμό.

Είναι βαθύτερα συμπτώματα, που έχουν στο επίκεντρό τους το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας. Και το πολιτικό σύστημα, κυρίες και κύριοι, το γνωρίζουμε και το ζούμε αυτές τις μέρες, είναι ένα σύστημα που δεν ήταν ανεξάρτητο από κάθε λογής συμφέροντα, μικρά, μεγάλα, επιχειρηματικά, μιντιακά, συντεχνιακά, ρουσφετολογικά, ιδιοτελή.

Και είναι χρέος μας να αλλάξουμε ριζικά αυτό το πολιτικό σύστημα. Είναι χρέος μας να λυτρώσουμε τον πολιτικό, τον βουλευτή, από ένα σύστημα που τον θέλει εξαρτημένο. Να καταρρίψουμε αυτή την ακραία λογική, που λέει “φταίνε οι 300 της Βουλής”. Σήμερα, ένα ολόκληρο σύστημα πρακτικών και αντιλήψεων διακυβέρνησης πρέπει να ανατραπεί.»

Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Ποια είναι η πρωταρχική πηγή της ομελέτας; Το αυγό ή η κότα; Χωρίς αυγό δε γίνεται ομελέτα, και χωρίς την κότα δε γίνεται αυγό, η οποία κότα δεν θα υπήρχε αν δεν προϋπήρχε το αυγό. Με άλλα λόγια, πιάσε τ’ αυγό και κούρεψτο!

Κάπως έτσι είναι η εξαρτημένη φαυλοδημοκρατία μας, και χωρίς εξάρτηση από συμφέροντα δεν μπορεί να υπάρξει και να λειτουργήσει. Μόνο που εδώ είναι αδύνατο να ξεχωρίσει κανείς ποια είναι η “κότα” και ποιο το “αυγό”. “Κότα” και “αυγό” είναι διαπλεκόμενα και συμπλεκόμενα αδιάρρηκτα και μόνο μια φωτισμένη και έντιμη χούντα (πού τέτοια τύχη…) μπορεί να τα απεμπλέξει.

Ώστε το πολιτικό σύστημα «δεν ήταν ανεξάρτητο από κάθε λογής συμφέροντα, μικρά, μεγάλα, επιχειρηματικά, μιντιακά, συντεχνιακά, ρουσφετολογικά, ιδιοτελή», μας είπε ο Τζέφρυ. Κοίτα να δεις τι του ξέφυγε! Ο λαός λέει, από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια!

Δε μου λες Γιωργάκη, χωρίς αυτά τα μιντιακά συμφέροντα θα ήσουν εσύ σήμερα Πρωθυπουργός της Ελλάδας; Και άντε κι έγινες, θα μπορούσες να παραμείνεις έστω και μια μέρα περισσότερο στον πρωθυπουργικό θώκο με αυτά τα μέτρα εκτέλεσης του λαού που μας επέβαλε το ΔΝΤ που μας κουβάλησες, αν δεν είχες τη μιντιακή στήριξη; Και θα βρίσκονταν οι 300 βολευτές μέσα στο Κυνοβούλιο χωρίς ρουσφετολογικές συναλλαγές; Ή μήπως θέλεις να μας πείσεις ότι οι βολευτές πολιτεύονται από ανιδιοτελή κίνητρα, επειδή θέλουν με αυτοθυσία να υπηρετήσουν την πατρίδα, που κι εσύ πρόσθεσες στο λεξιλόγιό σου πρόσφατα;

Μ’ αρέσει ο παρατατικός του Πρωθυπουργού: «δεν ήταν ανεξάρτητο». Δηλαδή τώρα είναι; Άσε τα ανέκδοτα και το δούλεμα, Γιώργο, διότι η υπομονή μας έχει εξαντληθεί.

Το τερατόμορφο σύστημα της δήθεν Δημοκρατίας έχει επινοηθεί από συμφέροντα για τα εξυπηρετεί, και οι βολευτές βολεύονται με το να τα εξυπηρετούν ώστε να εξυπηρετηθούν από δαύτα. Τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε και να βαυκαλιζόμαστε…

Να μην ξεχάσω να δηλώσω συμπαράσταση στον Άκη και τους άλλους δήθεν διωκόμενους «μάρτυρες της Δημοκρατίας» παντός χρώματος και συνομοταξίας…