Τραγωδία των Τεμπών: Πατέρας 22χρονου θύματος αποδίδει ευθύνες σε ομάδα συνδικαλιστών!

Παπάζογλου

Εντύπωση μου έκανε η ψύχραιμη συνέντευξη του καθηγητή του ΑΠΘ κ. Λυσίμαχου Παπάζογλου, που ουδόλως καταφέρεται κατά της κυβέρνησης αλλά κατά των συνδικαλιστών. Γι’ αυτό την απομαγνητοφώνησα και την παραθέτω μετά το video, για να τη μελετήσετε και ν’ αναζητήσετε κι εσείς αλήθειες μέσα από τα λόγια του. Εγώ, σεβόμενη τον πόνο του πατέρα, δεν θα κάνω σχόλια. Αυτό που εύχομαι είναι απέραντη γαλήνη στην ψυχή του Γιώργου και παρηγοριά στους γονείς και τον αδελφό του.

Δημοσιογράφος:  Πώς ν’ ανοίξουμε την κουβέντα και πώς να πάμε σε έναν άνθρωπο που έχει χάσει το παιδί του, αλλά τον ευχαριστούμε αυτή τη στιγμή που βρίσκει και το σθένος και τη δύναμη να είναι μαζί μας. Είναι ο κύριος Λυσίμαχος Παπάζογλου, ο ίδιος είναι καθηγητής του ΑΠΘ και έχει χάσει τον 22χρονο γιο του, τον Γιώργο. Συλλυπητήρια κύριε Παπάζογλου, πραγματικά μένουμε αμήχανοι που μετά από τόσα χρόνια σ’ αυτή τη δουλειά, αυτές εδώ τις μέρες πραγματικά δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ και πώς να απευθύνω λόγο σε ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους και πόσο μάλλον σ’ ένα γονέα που χάνει το παιδί του. Συλλυπητήρια και πάλι και, Κύριε Παπάζογλου. Τώρα είμαστε στην 6η ημέρα, δεν ξέρω αν έχει σταματήσει ο χρόνος για εσάς και την οικογένειά σας που ο Γιώργος δεν ξαναγύρισε στο σπίτι και κόπηκε τόσο άδικα και τόσο απότομα το νήμα της ζωής του.

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Κοιτάξτε, ο χρόνος δεν σταματάει βέβαια. Η ζωή προχωράει πολύ γρήγορα, αλλά από την άλλη, υπάρχουν ορισμένα σημεία στον εγκέφαλό μας που θα αποθηκεύσουν τη μνήμη του παιδιού μου, το οποίο δεν θα το ξεχάσω ποτέ, εννοείται.

Δημοσιογράφος: Δεν γίνεται και διαφορετικά. Τι σκέπτεστε να κάνετε, κύριε Παπάζογλου; Τι περνάει από το μυαλό σας αυτές τις μέρες;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Σκέψεις, χμμ… Θα ήθελα να μην ξαναγίνει κάτι τέτοιο. Να μην πεθάνουν ξανά αθώα παιδιά. Και θα πρέπει να βρεθούν και οι ένοχοι της τραγωδίας.

Δημοσιογράφος: Τι σας έχει ταράξει περισσότερο από όλα αυτά που ακούγονται αυτές τις μέρες, απ΄ όλα αυτά τα ερωτηματικά που υπάρχουν… Τι έφταιξε;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Πού να ξέρουμε τι έφταιξε; Εγώ δεν είμαι ειδικός. Γίνονται επιτροπές γι’ αυτά οι οποίες θα βγάλουν πορίσματα.

Δημοσιογράφος: …Τι σας έχει ταράξει περισσότερο, γιατί εμείς που είμαστε οι τρίτοι στην υπόθεση ταραζόμαστε με πράγματα που ακούγονται και που αποκαλύπτονται.

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Κοιτάξτε, εγώ δεν είμαι ειδικός,  δεν μπορώ να σας πω διότι κάθε μέρα ακούγονται διαφορετικά και δεν πρέπει να πιάνεσαι από το ένα ή από το άλλο για να ελέγξεις την αιτία του δυστυχήματος, ενώ είναι πολυπαραγοντικό πράγμα όλο το θέμα. Απλώς εγώ έχω την εντύπωση ότι η Ελλάδα διοικείται από μία ομάδα συνδικαλιστών οι οποίο έχουν καταστρέψει τις δημόσιες υπηρεσίες, βλέπετε ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ., και τον ΟΣΕ, οι οποίοι μαζί με άλλους παράγοντες έκαναν ό,τι ήθελαν μέσα στο σύστημα.

Δημοσιογράφος: Εσείς φανταζόσασταν ότι όταν το παιδί σας έπαιρνε αυτό το τρένο για να έρθει στο σπίτι του

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Μα είναι δυνατόν να το φανταστώ;

Δημοσιογράφος: Είχατε κάποια ανησυχία μέσα σας;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Όχι, όχι, καμία.

Δημοσιογράφος: Τι θα θεωρήσετε δικαίωση, κύριε Παπάζογλου, στην μνήμη του παιδιού σας;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Σας είπα να γίνει πρόληψη του ατυχήματος αυτού, και μετά, αν βρεθούν οι ένοχοι να τιμωρηθούν, και μετά είναι οι αποζημιώσεις, βέβαια.

Δημοσιογράφος: Είναι οι αποζημιώσεις…

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Στη μνήμη του παιδιού μας.

Δημοσιογράφος: Ένας σταθμάρχης έχει προφυλακιστεί. Υπάρχουν δύο έρευνες σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή, μία της Δικαιοσύνης και η άλλη από την επιτροπή αυτή που συστάθηκε. Θεωρείτε ότι είναι αναγκαία η διεύρυνση των ευθυνών;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Κι αυτό είναι δύσκολο να σας το πω. Δεν ξέρω… Τι να σας πω.

Δημοσιογράφος: Κύριε Παπάζογλου, δεν ξέρω πού τη βρίσκετε πραγματικά αυτή την ψυχραιμία στο λόγο σας αυτή τη στιγμή. Είναι αξιοθαύμαστο, για ένα παιδί 22 χρονών που προφανώς είχε τα όνειρά του…

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Ναι βεβαίως!

Δημοσιογράφος: Έχετε άλλα παιδιά;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Ένα ακόμα

Δημοσιογράφος: Μικρότερο ή μεγαλύτερο;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Μικρότερο, φοιτητής ιατρικής.

Δημοσιογράφος: Κάτι που σκέφτομαι όλες αυτές τις μέρες είναι αν έχετε αναζητήσει παρηγοριά οι άνθρωποι που χάσατε παιδιά, συγγενείς μέσα σ’ αυτό το τρένο. Αν είχατε μιλήσει μεταξύ σας, κύριε Παπάζογλου.

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Ναι, όταν ήμασταν στη Λάρισα και περιμέναμε στο ξενοδοχείο γνωρίστηκα με 4-5 οικογένειες και γίναμε ένα πράγμα και μοιραζόμασταν τον πόνο μας. Αυτό ήταν αρκετά παρηγορητικό εκείνη τη στιγμή. Βέβαια μόλις φεύγεις από κει και έρχεσαι στο σπίτι σου αρχίζει η άλλη… το μεγάλο δράμα που θα σκέπτεσαι συνεχώς το γιο σου.

Δημοσιογράφος: Η εικόνα του Γιώργου είναι συνεχώς μπροστά στα μάτια σας αυτή τη στιγμή;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Δεν είναι πάντοτε. Προσπαθώ να μην τη βλέπω πάντοτε. Όταν βλέπω το όνομά του κάπου ή μία φωτογραφία του εννοείται ότι λυγίζω.

Δημοσιογράφος: Φαντάζομαι παρακολουθείτε και τηλεόραση αυτές τις μέρες, συλλυπητήρια για εσάς.

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Όχι, δεν παρακολουθώ. Δεν παρακολουθώ τηλεόραση.

Δημοσιογράφος: Αποφεύγετε καταλαβαίνω για να μη…

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Ναι, ναι…

Δημοσιογράφος: Είστε και καθηγητής στο ΑΠΘ αν δεν κάνω λάθος

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Ναι.

Δημοσιογράφος: Στο Αριστοτέλειο που θρηνεί 10-11 παιδιά;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: 11 παιδιά.

Δημοσιογράφος: Εσείς έχετε επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο;

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Όχι, ακόμη δεν έχω επιστρέψει, αλλά θα επιστρέψω.

Δημοσιογράφος: Θα επιστρέψετε..

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Φυσικά.

Δημοσιογράφος: Η ζωή συνεχίζεται, αυτό είναι αλήθεια και το ‘χω ακούσει όχι μόνο από σας αλλά κι από άλλους ανθρώπους που έχασαν τα παιδιά τους και λένε: Εμείς μ’ έναν τρόπο θα ξαναξεκινήσουμε αύριο, θα ξανακάνουμε την καθημερινότητά μας, αλλά αυτά τα παιδιά δεν θα γυρίσουν.

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Ναι…

Δημοσιογράφος: Κι αυτό δεν ξέρω αν αυτή η ώρα της συνειδητοποίησης, αν ακόμα είναι τόσο ζεστά τα πράγματα και δεν έχει συνειδητοποιηθεί ακριβώς το τι έχει συμβεί.

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Κοιτάξτε, όσο περνάει ο χρόνος, τουλάχιστον την πρώτη περίοδο, τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Από την άλλη όμως η εργασιοθεραπεία είναι ένας τρόπος για να ξεχνάς.

Δημοσιογράφος: Ναι…

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να φύγουμε από αυτό το δράμα.

Δημοσιογράφος: Κύριε Παπάζογλου, δεν θέλω πραγματικά να σας ταλαιπωρήσω άλλο. Να σας εκφράσουμε και πάλι τα συλλυπητήριά μας σ’ εσάς και την οικογένειά σας.

Λυσίμαχος Παπάζογλου: Ευχαριστώ πολύ.

Tags: ΑΠΘ, εργασιοθεραπεία, Λυσίμαχος Παπάζογλου, ΟΣΕ, σιδηρόδρομοι, συνδικαλιστές, τραγωδία των Τεμπών, τρένα, ψυχή