Όπως έγραψα και στην προηγούμενη ανάρτηση, μετά από τα περί πρόωρων εθνικών εκλογών εκβιαστικά διλήμματα του Πρωθυπουργού, που έθεσε στη διακαναλική στις 25/10/2010, οι αγορές άρχισαν και πάλι ν’ ανησυχούν για την Ελλάδα λόγω της πιθανότητας οι απειλές του αξιόπιστου πατριώτη Γ. Παπανδρέου να επαληθευτούν και να γίνουν τα έσχατα χείρονα των πρώτων. Ενώ ήδη συζητείται η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δις Ευρώ, που σύμφωνα με το μνημόνιο θ’ αρχίσει να αποπληρώνεται από το 2013 και μετά, διεθνείς οικονομικοί γκουρού προβλέπουν… χρεοκοπία της χώρας μας σε τρία χρόνια!
Τα spreads πήραν και πάλι τον ανήφορο, αλλά απτόητος ο τάχατες μη φοβούμενος το κομματικό κόστος Πρωθυπουργός επανήλθε δριμύτερος, διαβεβαιώνοντας ότι δεν μπλοφάρει, αποδίδοντας σε άλλους την επαπειλούμενη δραπέτευση-εθνική προδοσία μέσω πρόωρων εκλογών. Το έχω ξαναγράψει, το Σύνταγμα θα έπρεπε να απαγορεύει εθνικές εκλογές πριν από την παρέλευση τετραετίας. Αν χρειάζεται, η υπάρχουσα Βουλή οφείλει να δίνει εναλλακτική λύση μέσω κυβέρνησης συνεργασίας.
Εξάλλου, η Eurostat αναβάλλει για μετά τις εκλογές την ανακοίνωση των όψιμων (παλιών) στατιστικών στοιχείων για το έλλειμμα του 2009, ώστε τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας που θ’ ακολουθήσουν, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της αξιόπιστης κυβέρνησης του Μνημονίου, να μην επηρεάσουν το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Εν μέσω της ζοφερής αυτής πραγματικότητας, η ΤρΕλλάς έχει φορέσει τα δημοκρατικά παρδαλά της. Τις προάλλες πήγα ν’ ακούσω υποψήφιο Δήμαρχο στα εγκαίνια του εκλογικού του κέντρου, και, πριν καν πλησιάσω, τα μεγάφωνα με ξεκούφαναν. Πήρα στροφή επί τόπου και εξαφανίστηκα τροχάδην για να προστατέψω τ’ αυτιά μου από την ηχορρύπανση. Βλέπετε δεν τα πάω καλά με τα εκλογικά ζωοπανηγύρια. Πάντως, εν όψει των εκλογών, η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες πολίτες απέκτησαν και πάλι υπόσταση. Ψήλωσαν κομμάτι, έγιναν κάποιοι! Από σκέτοι αριθμοί που ήταν οι ανώνυμοι, απέκτησαν, έστω προσωρινά, όνομα. Τα κινητά τους κατακλύζονται από μηνύματα και προσκλήσεις από υποψήφιους δημάρχους και συμβούλους.
Στην επαρχία, που βρίσκομαι για λίγες ημέρες, όπου κι αν στρίψεις οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, στις πλατείες, στο δρόμο, στο περίπτερο της γειτονιάς, στην καφετέρια, κλπ., θα πέσεις πάνω σε υποψήφιο δήμαρχο ή δημοτικό σύμβουλο. Σχεδόν όλοι έρχονται από τα παλιά, λες και δεν υπάρχουν νέοι και άφθαρτοι άνθρωποι ικανοί και πρόθυμοι να υπηρετήσουν τα κοινά. Ξαφνικά, από αλαζόνες και απρόσιτοι, έγιναν ταπεινοί και προσηνείς, άκρως φιλικοί, έτοιμοι να σε ακούσουν. Κερνάνε κιόλας. Στο Δημαρχείο που πήγα να παραπονεθώ για την απαράδεκτη κατάντια του κτιρίου της δημοτικής βιβλιοθήκης, άκουσα την επί οκταετία αντιδήμαρχο να λέει σε επισκέπτρια: «Τώρα έχουμε εμείς την ανάγκη σας». Ουδέν το επιλήψιμο, θα μου πείτε. Είναι άλλωστε σύμφωνο με την παροιμία, “Βόηθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω.”
Ωστόσο, η φράση αυτή με οδήγησε σε συνειρμούς. Περίεργο πράγμα, σκέφτηκα. Να ζητάει κάποιος τη βοήθειά σου για να γίνει, ή να συνεχίσει να είναι, υπηρέτης σου, παλεύοντας με θεούς και δαίμονες κατά την άσκηση των καθηκόντων του για το καλό σου. Για τόοοση ανιδιοτέλεια και ιεραποστολική διάθεση μιλάμε! Κάτι δεν μου πάει καλά εδώ. Δεν έπρεπε να είναι έτσι. Ο λαός θα όφειλε να ξετρυπώνει τους ικανούς συμπολίτες του και να τους παρακαλάει γονατιστός μέχρι να τους πείσει να θέσουν υποψηφιότητα για να υπηρετήσουν τα κοινά, να εξωραΐσουν την πόλη του, να φτιάξουν τις λακούβες στους δρόμους και να μερεμετίσουν ό,τι καταρρέει.
Αντί αυτού, βγαίνουν στη γύρα παλιοί και νέοι υποψήφιοι, με χοντρά συνήθως πορτοφόλια και κοινωνική προβολή, και ζητάνε τη βοήθεια του λαού για να του γίνουν, υποτίθεται, υπηρέτες! Αυτό και μόνο προδίδει την υστεροβουλία των αρχόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης – κάτι ανάλογο με εκείνη των επαγγελματιών βουλευτών σε εθνικές εκλογές. Προφανώς περνάνε καλά και οι τοπικοί άρχοντες, γι’ αυτό κόπτονται να μας υπηρετήσουν με το αζημίωτο! Μάλιστα, τώρα που με τον “Καλλικράτη” η πίτα μεγαλώνει και οι αρμοδιότητες διευρύνονται, έχουν βγει τα μαχαίρια για τα καλά, καθώς οι υποψήφιοι διαγκωνίζονται αγωνιζόμενοι με νύχια και με δόντια για να γίνουν υπηρέτες του λαού!
Αυτά τα λίγα περί των επικείμενων, άγρια κομματικοποιημένων, αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου θα χάνει ο δήμαρχος το χωριό και το χωριό το δήμαρχο, τρις χειρότερα από ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν με το μακαρίτη τον “Καποδίστρια”. Ε, ρε πειράματα που έχουν να γίνουν στου κασίδη το κεφάλι! Ε ρε φόροι που θα πέσουν στο κεφάλι μας από τους μαθητευόμενους μάγους! Άσε, για το φαγοπότι δε λέω λέξη διότι δεν θα το επιτρέψει ο Γιώργος που έχει κηρύξει τη μάχη κατά της… διαφάνειας! Βλέπε διακαναλική συνέντευξη:
Στις 28/10/2010, ημέρα της εθνικής μας εορτής, στην ιστοσελίδα keeptalkinggreece.com , διάβασα μεταξύ άλλων τα εξής:
«Κάτι βράζει στην Ελλάδα. Όχι, δεν είναι η σούπα που βράζει στην κουζίνα ούτε το νερό στο βραστήρα. Είναι ο θυμός του λαού που βράζει. Θυμός και φόβος ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Είναι ο θυμός που ενεργοποιήθηκε από την πολιτικοποίηση των επερχόμενων τοπικών εκλογών, στις 7 Νοεμβρίου. Είναι ο θυμός των Ελλήνων εναντίον των πολιτικών και του διεφθαρμένου συστήματος. Είναι ο θυμός που πηγαίνει πέρα από τις περικοπές μισθών και συντάξεων.
Είναι ο θυμός εναντίον του κατεστημένου συστήματος διακυβέρνησης. Όχι μόνο εναντίον της παρούσας κυβέρνησης. Αλλά εναντίον όλων των κυβερνήσεων μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την πτώση της στρατιωτικής χούντας το 1974.»
Ποιος ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης θα μπορούσε να διαφωνήσει με τις ανωτέρω αλήθειες;
Ας επιστρέψουμε όμως στις κακόβουλες (ή μήπως απλά ρεαλιστικές;) φήμες περί πιθανής ελεγχόμενης χρεοκοπίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με άρθρο της in.gr, o – εκτός απροόπτου – νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από το 2011, Άξελ Βέμπερ, διοικητής της Bundesbank, στηρίζει τη σκληρή γραμμή για την ελεγχόμενη χρεοκοπία.
Εξάλλου, «ο επικεφαλής οικονομολόγος της γερμανικής τράπεζας, Commerzbank, σε συνέντευξή του στην Deutsche Welle, εκτίμησε ότι είναι αρνητικό για την Ελλάδα το ενδεχόμενο παράτασης στην εξόφληση του δανείου των 110 δισ. ευρώ, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε μία συνεχή εξάρτηση της χώρας από την ξένη βοήθεια.» (πηγή)
Από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος Nouriel Roubini , καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ισχυρίζεται ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να αποφύγει την αναδιάρθρωση του χρέους, παρά τα συνεχιζόμενα μέτρα λιτότητας. «Αν δεν θέλετε να την αποκαλέσετε στάση πληρωμών ή χρεοκοπία, ονομάστε την επαναδιάρθρωση κάτω από πίεση, αλλά πρόκειται να συμβεί.» eKathimerini
Ωστόσο, οφέλη για την Ελληνική οικονομία με μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση βλέπει ο επικεφαλής του γίγαντα των bond funds PIMCO (Pacific Investment Management Co), Mohamed El–Erian. Χωρίς μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση, είπε, η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να κυλήσει σε μια χαμένη δεκαετία υψηλής ανεργίας και χαμηλής ανάπτυξης, όπως έχει συμβεί σε χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής στη δεκαετία του ’80. (πηγή) Δείτε και εδώ.
Κατά τ’ άλλα, οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, επί γης “θεοί” για την Ελλάδα, απολαμβάνουν χλιδάτη ζωή στη 250 τετραγωνικών μέτρων πολυτελή μεζονέτα τους, πληρώνοντας 9.100 € το μήνα, χρήματα των φορολογουμένων όλων των χωρών που χρηματοδοτούν το ΔΝΤ. Από εκεί, οι “θεοί” με το αλάθητο του Πάπα θα ελέγχουν για τα επόμενα τρία, ίσως και πέντε χρόνια, πού θα πηγαίνει το τελευταίο ευρώ των υποσιτιζόμενων μισθωτών και συνταξιούχων, ενώ, κατά την πάγια συνήθεια και την παροιμία «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει», δεν θα βγάζουν άχνα για τις υπέρογκες αμοιβές των γαλαζοαίματων τσι Δημοκρατίας, βλέπε, π.χ., το μισθό του διοικητή της ΤτΕ, τις βουλευτικές αποζημιώσεις, και τις προκλητικές σπατάλες σε υψηλό επίπεδο. Και ζουν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα, σύμφωνα με την πράσινη εθνική αφήγηση-παραμύθι.
Tags: PIMCO, αναδιάρθρωση χρέους, διακαναλική συνέντευξη, Καλλικράτης, στάση πληρωμών
