Για τη βεβήλωση του Θωρηκτού “Γεώργιος Αβέρωφ” έχω ήδη αναρτήσει άρθρο εδώ. Όμως από προχθές οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές, ενώ η προκλητικότητα της συγκεκριμένης αλαζονικής εφοπλιστικής οικογένειας ερεθίζει ακόμη και πεθαμένους. Μάθαμε, λοιπόν, ότι το πρόσφατο πάρτι στο ιστορικό Θωρηκτό Γ. Αβέρωφ – σύμβολο τους έθνους μας – δεν ήταν το πρώτο! Παρόμοιο πάρτι είχε ξαναγίνει το 2008, αλλά τότε δεν είχε ξεσηκωθεί σάλος. Γιατί άραγε; Δεν το έμαθε κανείς; Ποιοι έθαψαν τότε την είδηση; Εδώ χρειάζεται αναδρομική εισαγγελική παρέμβαση και τιμωρία των υπεύθυνων και τότε και τώρα. Ίσως είναι οι ίδιοι. Ακολουθεί το video-ντοκουμέντο με σκηνές από το πάρτι του 2008:
Ας δούμε τώρα πώς η κ. Λαιμού-Πατίτσα, μητέρα του τυχερού γαμπρού, μας πέρασε “γενεές δεκατέσσερις”, στέλνοντάς μας στον ψυχίατρο και σε group therapy, επειδή εκφράσαμε έντονα την αντίθεσή μας στη βεβήλωση ενός ζωντανού εθνικού μνημείου! Προφανώς η κυρία αυτή δεν έχει συναίσθηση της ιεροσυλίας…
Ελπίζω το ήθος και το ύφος της συγκεκριμένης κυρίας να είναι μεμονωμένο περιστατικό και να μην είναι ο κανόνας για την πλουτοκρατία της χώρας μας. Φοβάμαι, όμως, ότι γενικώς η οικονομική ελίτ δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο. Ή μάλλον, έχει “ιερά” κι αυτά είναι το χρήμα και η γκλαμουριά… Τώρα, αν υπάρχουν κάπου κάποιες κρυμμένες εξαιρέσεις, τρέχα γύρευε.
Πάντως ο Ε. Βενιζέλος αγρίεψε, με κάποια καθυστέρηση βέβαια. Μου έκανε εντύπωση που ο Υπουργός Άμυνας δεν χαρακτήρισε τη μετατροπή του ιστορικού Θωρηκτού σε disco ως εθνική προσβολή, αλλά ως προσβολή κατά του Πολεμικού Ναυτικού. Λες και το Πολεμικό Ναυτικό είναι ανεξάρτητο κομμάτι από το έθνος, και δρούσε και δρα για λογαριασμό δικό του. Λέτε να του έχει απαγορευτεί από το Τζέφρυ να πιάνει στο στόμα του την λέξη εθνικός; Διόλου απίθανο!
Είπε, λοιπόν, ο κ. Βενιζέλος, όπως ακούσατε στο video: «Αυτό που έγινε συνιστά βαριά προσβολή του κύρους και της τιμής του Πολεμικού Ναυτικού.» Εξάλλου, όπως ακούσατε, οι Τούρκοι μας έχουν πάρει στο ψιλό. Και φαντάζομαι δεν είναι οι μόνοι που διασκεδάζουν για μια ακόμη φορά με τον εθνομηδενισμό και την κουφότητά μας. Γελάνε βέβαια και με το τίμημα της βεβήλωσης, το φιλοδώρημα των 5.000 ευρώ! Πολύ γενναιόδωροι οι εφοπλιστές μας, παίδες. Για τολμήστε μια σύγκριση μεταξύ του “πατριωτισμού” αυτών και εκείνου της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Άβυσσος είναι η απόσταση που τους χωρίζει! Αυτά τα γράφω για τους ρομαντικούς που ήλπιζαν ότι οι εφοπλιστές μας θα έβαζαν πλάτη ώστε να μην απολέσει η χώρα μας την εθνική της κυριαρχία λόγω χρεών. Άλλοι καιροί, άλλα (α)ήθη…
Και μετά από την κατακραυγή, ήρθε και η “συγνώμη” του κ. Λεό Πατίτσα για το πάρτι, όχι όμως και για τους χαρακτηρισμούς της μαμάς του περί ψυχοπαθών. Φαίνεται ότι η τελευταία μέχρις στιγμής είναι αμετανόητη.
Tags: Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, Θωρηκτό "Γεώργιος Αβέρωφ", Λεό Πατίτσας, Πολεμικό Ναυτικό
