Έτσι, λοιπόν, παίρνω τον προαστιακό μέχρι το Κιάτο, κι από εκεί πηγαίνω στο Ξυλόκαστρο με ό,τι μέσον βρω, αφού η ανταπόκριση με λεωφορεία του ΟΣΕ σπανίζει. Εντύπωση μου έχει κάνει το γεγονός ότι όσες φορές ταξίδεψα με τον προαστιακό δεν μπήκε ποτέ ελεγκτής να ελέγξει αν έχουμε ή δεν έχουμε εισιτήρια. Άφαντοι οι ελεγκτές εισιτηρίων ή ανύπαρκτοι; Έχω ενδείξεις ότι ένας σημαντικός αριθμός επιβατών, ντόπιων και κυρίως αλλοδαπών, ταξιδεύουν χωρίς εισιτήριο! Το ίδιο φαινόμενο παρατηρώ και στη μετακίνησή μου με τα λεωφορεία ή το Μετρό μέσα στην Αττική. Ανύπαρκτοι οι ελεγκτές! Ή κάπου κοιμούνται, έχοντας βρει το μήνα που τρέφει τους δώδεκα, ή έχουν πάει ταμείο ανεργίας και πληρώνονται για να κάαθονται ενώ το κράτος χάνει έσοδα και οι δημόσιοι οργανισμοί βουλιάζουν όλο και βαθύτερα στα χρέη.
Πάμε παρακάτω. Όπως γνωρίζετε από πείρα το φαινόμενο της επαιτείας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη έξαρση κι έχει γίνει πολύ ενοχλητική. Δεν πρόλαβα να μπω στον προαστιακό κι άρχισαν τα όργανα. Ένας πιτσιρικάς τσιγγάνος με ακορντεόν άρχισε να παίζει μουσική διαπασών ενώ ένα μικρό κοριτσάκι περιερχόταν από επιβάτη σε επιβάτη με ένα κύπελλο για να ρίξεις τον όβολό σου. Πουθενά δεν μπορεί κανείς να βρει λίγη ηρεμία… Στην επόμενη στάση μπαίνει άλλος όζων επαίτης. Στέκεται στο μέσον του διαδρόμου κι αρχίζει το ποίημα: είμαι έτσι κι έτσι, άρρωστος με τρία παιδιά, κλπ., βοηθήστε με για να πάρω ψωμί, κλπ. Κατόπιν περιέρχεται με το κύπελλο για να συλλέξει την ελεημοσύνη από τους ελεήμονες που όσο πάνε και λιγοστεύουν.
Πιο κάτω, δεν θα το πιστέψετε, μπαίνει άλλος με ακορντεόν. Τούτος έμοιαζε να είναι μετανάστης από πρώην Σοβιετική χώρα, και είχε επίσης ένα κοριτσάκι που περιφερόταν με το κυπελάκι. Ωχ, τι πάθαμε! Πού να βρει κανείς λίγη ησυχία; Στην επιστροφή με τον προαστιακό αντιμετώπισα τα ίδια γραφικά ου μην αλλά ενοχλητικά φαινόμενα. Ούτε στο Μετρό όμως είναι καλύτερη η κατάσταση. Κι εκεί συχνάζουν ανεμπόδιστοι ζητιάνοι, που φαίνεται βγάζουν καλό μεροκάματο. Δεν υπάρχουν οι φύλακες για να τους εμποδίσουν. Μιλάμε για την απόλυτη ασυλία της επαιτείας σε κάθε της μορφή. Μπαίνοντας στο λεωφορείο στην οδό Σίνα για τον τελικό προορισμό, νάσου και πάλι μια ηλικιωμένη γυναίκα με το κυπελάκι της να ζητιανεύει. Ο οδηγός έπινε καφέ μέχρι να έρθει η ώρα της αναχώρησης του λεωφορείου και η επαίτης μας άλλαξε τα φώτα στη μουρμούρα. Πού είναι επιτέλους το “σοσιαλιστικό” κράτος πρόνοιας να μαζέψει και να θρέψει τους πεινασμένους; Είναι εικόνα ευνομούμενης πολιτείας αυτή;
Θα μου πεις εδώ ολόκληρη η Ελλάδα έχει γίνει επαίτης και ζητιάνα ενοχλώντας εταίρους και φίλους, που σιγά-σιγά γίνονται εχθροί μας, και με το δίκιο τους. Έχουν μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που μας άνοιξαν την πόρτα της Ευρωζώνης και μας δέχτηκαν ξυπόλυτους στ’ αγκάθια. Πληρώνουν τώρα κι αυτοί τις δικές τους επιπολαιότητες, ενώ το ΔΝΤ έχει φορέσει ήδη το μπεμπιλίνο στα μέλη της κυβέρνησης νηπίων που της παρέδωσαν τα κλειδιά του Τρελλαδιστάν.
Κατά τ’ άλλα, στη χώρα του απόλυτου μπάχαλου όπου το ψάρι έχει βρωμίσει από το κεφάλι ακούω ότι 30.000 πεθαμένοι συνεχίζουν να παίρνουν συντάξεις, ενώ 14.000 δηλώνουν πολύτεκνοι χωρίς να είναι και τυγχάνουν ευεργετημάτων εις βάρος των κορόιδων. Για τόοοσο έλεγχο των αρμόδιων δημοσίων υπαλλήλων μιλάμε!
Ακούστε με εσείς οι άχρηστοι που παριστάνετε τους κυβερνώντες και οι κηδεμόνες σας: αν δεν αρθεί η μονιμότητα στο Δημόσιο χαΐρι και προκοπή δεν πρόκειται να δει η Ελλάδα, όχι με ένα αλλά ούτε με δέκα Δου Νου Του πάνω από το κεφάλι της. Ο αθώος μισθωτός και συνταξιούχος όμως, που δεν έφαγε ποτέ από τον κρατικό κορβανά και δεν έκλεψε ποτέ την εφορία, γιατί να πληρώνει τα κλεμμένα; Επειδή οι αρμόδιοι είναι ανίκανοι να πιάσουν τους κλέφτες και φοροφυγάδες ή επειδή πρέπει να τιμωρηθεί από το σάπιο σύστημα διότι ήταν σε όλη του τη ζωή έντιμος και χάλαγε την πιάτσα; Απαντήστε μου ρε λαμόγια, ΓΙΑΤΙ;
