Φασιανικές Ιστορίες για Αφελείς

Ως γνωστόν, το δημοσιογραφικό λειτούργημα επιβάλλει στο δημοσιογράφο, όταν μεταδίδει είδηση που αφορά “επώνυμο” του καλλιτεχνικού χώρου, να μην τη σχολιάζει, όσο και αν προσφέρεται για κρίσεις και επικρίσεις, για γέλια ή για κλάματα, όσο χοντροκομμένη κι αν είναι. Έτσι και σήμερα, όταν μετέδωσαν με δέος (!) το συνταρακτικό νέο ότι άγνωστοι έκλεψαν το ‘ψιλοποσό’ των 150.000 ευρώ από το εργαστήριο του ζωγράφου Αλέκου Φασιανού, κατά την απουσία του καλλιτέχνη στην Ύδρα, δεν έκαναν κανένα σχόλιο! Ούτε και η λαλίστατη Zougla.gr δεν τόλμησε να σχολιάσει την είδηση.

Δεν τόλμησαν να ερωτήσουν και ν’ αναρωτηθούν τι τα χρειαζόταν ο ευλογημένος τόσα χρήματα και τα κρατούσε στο σπίτι του. Δεν ρώτησε κανείς τον παθόντα πόσο καιρό έκρυβε αυτά τα χρήματα στο εργαστήριο της ταράτσας του και γιατί. Δεν εμπιστευόταν, άραγε, τις τράπεζες και λόγω του φόβου του χαλάλιζε και τους τόκους που θα έπαιρνε, όταν μάλιστα τώρα δίνουν επιτόκιο μέχρι και 6%; Μπας και είχε μυστικές πληροφορίες για επικείμενη χρεοκοπία των τραπεζών, όπως έγινε πρόσφατα με κάποια τράπεζα στην Αμερική; Μπας και φοβόταν κάνα πόλεμο με τους Σκοπιανούς;

Συγνώμη για τις απορίες μου, αλλά αναρωτιέμαι, αν δεν ισχύει τίποτε απ’ όλα αυτά, μήπως είχε καμιά ιδιορρυθμία ο άνθρωπος κι είχε ανάγκη καθημερινά να βλέπει και να χαϊδεύει τα χρήματά του για να εμπνέεται στη ζωγραφική του; Ή μήπως ήταν “μαύρα” και φοβόταν να τα πάει σε τράπεζα μπας κι εκτεθεί σε καμιά εφορία; Μήπως το διόλου ευκαταφρόνητο ποσόν των μετρητών επρόκειτο να παραδοθεί σε κανένα πολιτικό κόμμα για τα περαιτέρω; Βρε πονοκέφαλο που έβαλα! Υποθέσεις κάνω, βρε αδελφέ, για να λύσω τις απορίες μου. Άλλωστε Δημοκρατία έχουμε και το μοναδικό προνόμιο που απολαμβάνουμε ακόμη είναι να σκεπτόμαστε φωναχτά. Μη μου πείτε ότι αμαρτάνω που εξετάζω το θέμα. Εξάλλου, επειδή έχω τάσεις προς το φιλοσοφείν, με απασχολεί το πράγμα και από τη φιλοσοφική του πλευρά. Καταλάβατε; Όσο για την ψυχολογική διάσταση του περιστατικού, εκεί σηκώνω τα χέρια ψηλά. Άβυσσος γαρ η ψυχή του ανθρώπου…

Κι εκεί που έψαχνα να δω αν έχει καταθέσει κανείς στο Internet παρόμοιες ερωτήσεις σαν τις δικές μου, κι απορούσα που μέχρι στιγμής δεν υπήρχε ίχνος, νάσου και βλέπω κάτι σ’ ένα παλιό άρθρο στο ΒΗΜΑ που έλεγε: “Ο φασιανός είναι ένα ιδιαζόντως ανόητο πουλί, ικανό να χαθεί σε μια μεγάλη έκταση.” “ Θου Κύριε”, ψιθύρισα στον εαυτό μου. “Τι σχέση έχει ο διάσημος ζωγράφος με το ομώνυμο πουλί;” Έδιωξα γρήγορα-γρήγορα τις κακές σκέψεις για να μην κολάζομαι κι έστρεψα το νου μου στους φιλεύσπλαχνους κλέφτες, οι οποίοι του άφησαν ανέπαφο το ποσόν των 50.000 ευρώ που είχε κρύψει πιο πέρα. Και μετά σου λέει οι κλέφτες δεν έχουν ανθρωπιστικά αισθήματα… Εν τω μεταξύ οι φιλεύσπλαχνοι δημοσιογράφοι – τα πρώτα μυαλά στον τόπο – δίνουν και την ακριβή διεύθυνση του θύματος, ώστε να ενημερωθούν και άλλοι επίδοξοι ληστές για τους θησαυρούς που κρύβονται στην ταράτσα του ζωγράφου. Άραγε τούτο δεν είναι παραβίαση προσωπικών δεδομένων;

Πάντως ο κ. Φασιανός κατέθεσε μήνυση κατ΄ αγνώστων, ενώ προανάκριση για τον εντοπισμό των δραστών διενεργείται από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Βορειοανατολικής Αττικής. Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ο εισαγγελέας πρέπει να καταθέτει αυτεπαγγέλτως και μήνυση κατά του θύματος για κράτηση μεγάλου ποσού μετρητών στο σπίτι του, πράγμα που ανοίγει την όρεξη ακόμη και συγγενών και φίλων, και προκαλεί πρόσθετο φόρτο εργασίας στην Ασφάλεια, αποσπώντας την από πιο σοβαρές υποθέσεις. Υπερβάλλω; Πάντως τα είπα και ξαλάφρωσα!

Tags: Χωρίς κατηγορία