Πόσους άραγε νέους και νέες της εποχής μας εκφράζουν οι επόμενοι στίχοι;
Το χειρότερο, πάντως, είναι ότι εκφράζουν και αρκετούς ενήλικες…
Δος μου χαβαλέ και πάρε την ψυχή μου,
Δόξα και πάλι δόξα στο γνήσιο χαβαλέ!
Στο χαβαλέ τη βρίσκω, αυτός ειν’ η ζωή μου,
Δος μου χαβαλέ, ρε, χαβαλέ, χαβαλέεε!
Δε θέλω συμβουλές, δε θέλω παραινέσεις,
Και δε γουστάρω, μάγκες, προβληματισμούς!
Βαρέθηκα τις ‘παιδαγωγικές’ σας επιθέσεις,
Δώστε μου χαβαλέ, κι όχι χρησμούς!
Ποσώς μ’ ενδιαφέρει το τι θα ξημερώσει,
Στο χαβαλέ τη βρίσκω, δόξα στο χαβαλέ!
Αδιαφορώ εάν κανείς μεθαύριο θα με σώσει,
Δώστε μου χαβαλέ, ρε, χαβαλέ, χαβαλέεε!
Εδώ και τώρα βρείτ’ εκτόνωση με χαβαλέ,
Κι αφήστ’ ες αύριον τα σπουδαία,
Πολύ τη βρίσκω, είπα, με το χαβαλέ,
Με χαβαλέ περνάω ξένοιαστα κι ωραία!
Copyright © 2007 Μαρία Σεφέρου